Hoi allemaal, Wat is het even wennen zeg, zwangerschapsverlof van de 2e baby en een kindje van 1,5 om voor te zorgen, die niet in zijn beste fase zit... Als hij moet komen rent hij weg, gaat zich verstoppen, handen voor zijn gezicht, zo van: mij krijg je niet, zeuren met eten, gooien met eten en met alles wat los en vast zit en dan gaat hij heel hard lachen, totdat hij 3 minuten in de hoek staat en dan lacht hij niet meer, 2 minuten later herhaalt alles zich weer... bijten is ook zoiets nieuws (au!), en ik moet continue bij hem blijven als hij gaat spelen... Natuurlijk geef ik zeker niet overal aan toe, maar dan zit ik met een schreeuwend en huilend kind en dat is ook niet bevorderlijk. Wel vermoeiend hoor, met een dikke buik, die harde buiken en mijn vermoeidheid op het moment! Ik vind het heel erg zwaar eigenlijk. Stom hè, had ik eigenlijk helemaal niet verwacht... . Gelukkig gaat zoonlief 3 dagen in de week naar de opvang en heb ik de dag voor mij alleen, zoals ook vandaag. Massage boeken, in bad, lijstjes maken en regelen voor de komst van de 2e etc etc. Hopelijk na een aantal weken verlof en deze dagen in de week wat meer uitgerust? Liefs AA
hahah zo herkenbaar! ik zit ook dagen op de grond met spelen en 33 weken zwanger! redelijk vermoeiend! als ik niet ga zitten stort ze zich ter aarde en begint ze kei hard te huilen! niet toegeven maar oh zo fijn als er gewoon rust is in huis! dus nog even volhouden en ordt tijd dat ze haar broertje krijgt en moet leren te wachten hahah succes met de laatste loodjes! xx
Ja herkenbaar. Hier nog niet zo lang zwanger, maar de fase herken ik ook bij zoonlief. Erg veeleisend, erg vermoeiend! Een echte driftbui af en toe inclusief. De buren zullen wel denken
Ik ben dan nog niet zo ver, en ben gewoon thuismama maar vind het soms ook zwaar hoor. Madame wilt overal opklimmen, smijt haar brood door de kamer, kan enorm janken wanneer iets niet gaat zoals ze wilt en rent op straat alle kanten op. Door de zwangerschap is mijn lontje ook wel een stuk korter en heb geen oppas of opa of oma om haar even achter te laten, dus soms ook wel zo'n pffff gevoel.
Herken het ook, ook van vorige zwangerschap....en tja.... enige wat ik eigenlijk dacht bij het lezen van je berichtje.... wacht maar tot je kleine er is... ok klinkt niet echt positief (sorry), maar ga er maar vanuit dat het gedrag van je "oudste" voorlopig niet verbeterd, hoort er allemaal bij.... zeker niet als de peuterpuberteit aanbreekt!! Heb hier vaak zat halverwege de trap gestaan met een jengelde baby en een peuter (zit hier bijna precies 2 jaar tussen) die EN niet naar boven wilde... EN niet naar beneden... ja daar sta je dan.... of met kindje aan mn borst, hem achterna moeten zitten, omdat hij weer wat uitspookte..... kindjes weten precies wanneer je "kwetsbaar" bent..... Meestal tijdens de voedingen ging hij zittten "klooien"... of op de momenten dat ik net mn handen vol had... Tja en tel daar de gebroken nachten bij op..... en dan ben je (of iig ik) helemaal wat gevoeliger... hoort er allemaal bij... gewoon tijd (en rust) voor jezelf in plannen.... en bij zo'n bui denken... dat het wel weer over gaat.... succes...
nou ik zou op dit soort momenten weleens willen werken hahah thuismama is niet zo gewoon hoor !! zou graag keer de deur dichttrekken en in de auto stappen haha ook nog succes! xx
ja, heel veel respect voor de thuismoeders! En ja.. ik weet dat het straks nog drukker gaat worden, daarom moet ik nu ook echt even uitrusten haha
Hier ook een thuismama en ik zou het echt niet anders willen dan hoe het nu is. Maar dat dit x vermoeiender is daar ben ik het helemaal mee eens, maar denk niet dat het zozeer door de kleine komt. Ik ga er tegenwoordig gewoon niet veel later naar bed dan onze kleine Die slaapt trouwens smiddags ook niet meer...
Oh ik heb daar ook nu al wel last van. Net gingen we de hond uitlaten en toen ging ze ervandoor. niet willen stoppen. Sja toen moest ik wel rennen. En weer een harde buik... Het grote voordeel vind ik wel samen slapen na het brood eten. Zo heerlijk, en ik kom ook nog aan mn rust toe!
Ik ga hier ook belachelijk vroeg naar bed. Overdags uitrusten zit er niet zo bij. Behalve wanneer hij slaapt. Dat vind ik ook zo anders aan deze zwangerschap. Uitslapen gaat bijvoorbeeld ook absoluut niet. Als manlief er met hem uit gaat, houdt meneertje me wel wakker met zijn geschreeuw Ik heb zo ontzettend veel zin in de dagen waarop ik straks alleen thuis ben met 2 kleine kinderen
komt goed hoor....!! Went allemaal wel.... Mijn peuter slaapt trouwens al bijna een jaar niet meer overdag... dus moet net geluk hebben..... soms valt hij wel in slaap, maar dan is dreumes weer net wakker.... (ploegendienst)
Heel herkenbaar allemaal. Ik heb pas vanaf morgen officeel verlof, maar zoveel maakt het niet uit denk ik. Hier ook een driftkop van bijna 2. Pff wat een energie heeft dat mannetje, en lastig zelf kunnen spelen. Ik merk dat ik het vaak niet meer trek en heel onverantwoord de tv aanzet om ff bij te komen. Zo naar buiten durf ik ook niet meer, want ik kan echt niet meer rennen. De kleine is al ingedaald en ik 'waggel' al een paar weken. En luisteren doet ie buiten ook stukken minder, hij ruikt de vrijheid hihi. Dus naar de winkels of in de buggy of met de auto. Gelukkig (ook voor hem) gaat ie nog 2 dagen naar het kdv en ontsnap ik af en toe naar mn moeder. Kan zij achter m aanrennen als we naar de speeltuin gaan . Want ik voel me wel schuldig dat ik m nu niet de energie/uitdaging kan geven die hij nodig heeft. Ben ook echt benieuwd als zn broertje of zusje er is, hoe het dan gaat. Maar hopelijk ben ik dan weer wat mobieler.
Nou heerlijk toch, dat je een ontsnappingsmogelijkheid hebt in de vorm van de tv. Hier werkt dat helaas niet.. ik moet meekijken of hij moet een koekje in zijn hand hebben en anders is hij het na 3 minuten weer zat lekker ding hè?
Joepiieee! ik keek net zo uit naar mijn zwangerschapsverlof ik werk tot 38 weken... en daarna thuis. maar ik heb ook een echt boefie... niet echt stout, maar echt deugenieten. wegrennen als je wil dat hij komt... helpen met poetsen.. met als resultaat dat alles alleen viezer word... zo heb ik net de ramen gewassen en gaat meneer er met een vochtig (billen) doekje overheen... kan ik weer opnieuw beginnen en gillen, niet normaal! en probeer dat maar is te negeren! vooral als ik in de keuken ben en meneer er niet bij mag (veiligheidshekje tussen woonkamer en keuken) of als meneer niet uit bad wil en plat op zijn buik in een leeg bad blijft liggen... nog 7 weekjes rust (werk fulltime) en dan gaan we maar eens aan het werk (zwangerschapsverlof )
heb hier een zoontje van 2,5 jaar en ik werk normaliteit 20 uur. Heb dan 1 dag oma en die andere andere halve dag is zijn papa thuis ( eigen winkel) Heb nu verlof en laten dat gewoon doorlopen voor hem. Die ander halve dag dat hij met papa is doen we nu dan alleen gedeeltelijk samen en ik pak dan mijn vrije tijd om maar zo te zeggen. Hij is echt niet anders dan anders, gewoon heel helperig, lief en heb hem zelfs zindelijk gekregen sinds twee maanden. Hij zag dat ik luiers in de commode kast legde van de baby en meneer zegt mama, baby luier. Ja klopt. Damian peuter geen luier. Sindsdien wil meneer geen luier meer om en is zindelijk ook de nachten. Denk dat de leeftijd van het kind ook bepalend is, een kind van 15 maanden en dan weer hoog zwanger, tja dat wilde ik echt niet. Vind dat als je zwanger bent, je andere kind ( eren) er niet onder moeten lijden. Is geen aanval hoor. Ik bedoel meer van, die leeftijd is gewoon heel vermoeiend en dat hoort erbij en ze snappen lang niet zoveel als ze 2,5 jaar zijn. Dan kun je echt met ze kletsen en willen ze graag helpen. Tuurlijk ben je sneller moe, maar het hoort er ook bij. Moederschap is niets voor niets het zwaarste beroep. Ben dan ook echt blij dat mijn zoontje nog echt 2 tot 3 uur per middag slaapt. Ook ben ik blij dat hij s'avonds binnen 5 min slaapt en pas 8 uur s'ochtends wakker wordt. Het enige advies is, verander nu zo weinig mogelijk voor je kind. Betrek hem/haar erbij straks als de baby er is, veranderd er al zoveel laat hem nu nog lekker genieten van zijn mama
Hier bijna 23 weken zwanger, een dreumes van 15 maanden en ik werk 16 tot 20 uur per week. Maar het gaat tot nu toe super en heel goed! Als ik thuis ben bij de kleine, dan is hij echt een schatje, wel een handenbinder, maar erg lief. Hij slaapt de laatste dagen wat minder overdag, dus kan ik zelf ook minder rusten, maar het gaat nog helemaal goed zo! Ben natuurlijk ook nog niet hoogzwanger, geen last van harde buiken of heel erg moe zijn. Het is natuurlijk wel afwachten of het zo goed blijft gaan. Ik denk dat de uurtjes die ik werk ook wel als oplader helpen: even van huis, niet alleen maar mama zijn. Dus als ik dan weer thuis ben of een dagje vrij, ben ik helemaal opgeladen. Dus idd petje af voor alle hardwerkende thuisblijfmama's hoor!
Bij mij ging het ook allemaal superprima, totdat ik een week of 30 was, toen werd het minder. Daarvoor dacht ik: oooooooh een eitje, naief of niet ? Ik was blijkbaar alweer héél snel vergeten dat ik de eerste 13 weken elke dag een keer of 5 moest overgeven... 8)
Ja bij mij is het ook echt pas sinds een week of 3 pittig hoor. Het is ook per dag verschillend, hoe ik me voel en hoe mijn zoontje zich gedraagd. Vandaag is ie eigenlijk heel lief en voel ik me redelijk en heeft ie tussen de middag geslapen, dus vandaag denk ik, waar zeur ik over. Maar als ik een hele nacht niet geslapen heb, hij al 3 keer geweest is die nacht, vervolgens om 6 uur wakker is, de hele dag aan het draken is en niet slaapt, dan kan je mij echt opvegen. En dan ben ik blij als mn mannetje een half uur eerder thuis is dan normaal . En idd. Op mn werk kwam ik ook ff tot rust. Ik ben ook niet gemaakt om 24/7 thuis te zijn. Ach ja, hier afentoe mn ei kwijt kunnen helpt ook.
Wat een geweldig verhaal Seth... Ik ben bang dat het ons allemaal gaat overkomen, ik moest alleen erg lachen, want ik zie het ook ecth voor me wat je beschrijft.... Ben 28 weken zwanger en mijn zoon is sinds zondag ziek, irritant, hangerig en mama moet in de laatste weken nog erg veel werk verzetten (werk normaal 20 uur nu denk ik wel 30) en ik merk dat mijn lontje zo'n 1 mm. lang is......... Ik had vanmorgen zoiets van, ik trek dit niet meer!!! bahbahbah, ik wil nieky tijd..... wanneer mag ik dat weer..... boehoeboehoe.... maarja, na dat verhaal van Seth.... hum, wie wou er nou ook alweer een tweede... ieh oeh aaaaah . Maar ik zou deze zwangerschap voor geen goud willen missen, deze kleine beweegt enorm veel, echt gezellig vind ik het , mijn favouriete zoon trouwens ook niet hoor.....
hahaha sorry hoor....!!! Nu had ik trouwens wel de extra "pech" dat dochter ook nog eens reflux had... dus dubbel feest... (eerste maanden constant huilen....en krijsen) joh je moet maar denken... als Seth het trekt met puber peuter, en reflux baby..... en pup... straks trouwens puber peuter, eigenwijze dreumes, en puber hond en baby.... dan kan de rest van zw.pagina het ook aan!!! en toch eerlijk.... kinderen krijgen is zoooo mooi... en als ze we ze soms ECHT achter het behang zouden kunnen plakken, was het soms nog mooier geweest... heb t er allemaal voor over...