daarbij lijkt het mij niet niks om ineens alleen te zitten met je kinderen na een scheiding... ze heeft natuurlijk verdriet en ook nog eens de zorg alleen voor haar kinderen., als zij dan even alles op een rijtje wil hebben vind ik dat jij daar niet over kan oordelen... als je er echt zo mee zit kan je toch met haar gaan praten?.. bied haar je hulp aan of wat dan ook...!! als 1 van mijn vriendinnen zo zou komen te zitten zou ik dus echt niet zo met ze omgaan maar zou ik helpen waar ik dat kan.. bv eens oppassen zodat ze er even uitkan... haar en de kids uitnodigen voor een hapje te eten met zn allen... wanneer ze het erna heeft haar helpen met het vinden van een baan en desnoods zou ik ze wat boodschappen om de hoek brengen!
Ik begrijp wel hoor TS dat het heel frustrerend en krom is dat je vriendin thuis zit en met "niks doen" toch een op het oog gemakkelijk leventje kan leiden. Zeker als je zelf wellicht keihard moet werken voor een loon wat eventueel niet veel hoger is dan haar uitkering. Is het zoiets?
de vriendin zit thuis niks te doen? makkelijk leventje leiden? ze is net gescheiden joh! het is anders wat als iemand er moedwillig voor kiest zonder dat haar zoiets overkomt als een scheiding en dan door de bomen het bos niet meer ziet! echt schandalig dit joh... wie weet wat erachter zit.. maarja het is de ts haar verhaal en ik vind het dan ook echt niet kunnen wat zij haar vriendin flikt... maargoed ik heb het al vaker gezegd...
denk niet dat je dat zomaar kunt veroordelen... ze zit immers niet voor niks thuis! en heeft net een scheiding achter de rug en daarbij de zorg voor haar kids... maarre wat maakt jouw dat uit dan!??? ik snap niet helemaal dat je daar zo veroordelend over doet! alsof het leuk is om van een uitkering rond te komen... en tja de banen liggen nou eenmaal niet voor het oprapen he!
Huwelijk naar de knoppen en het verdriet wat daardoor ontstaat, alleenstaande moeder geworden, nieuwe zorgen erbij gekregen..zie niet hoe zoiets als makkelijk leventje gezien kan worden En niks doen? Ik weet dat toen mijn relatie klaar was ik juist 24 uur per dag bezig was met het verwerken er van. Dag én nacht zat ik te malen en te piekeren en te stressen en te huilen, en dat breekt je echt wel op! Sta ik dus vele malen liever voor een belachelijke loon te werken dan dat ik ooit weer in zo'n situatie terecht zou komen. Misschien een idee om voor ts om zich, zoals zij zichzelf noemt, als een vriendin te gedragen en kijken of ze ergens mee zou kunnen helpen. En anders ballen genoeg hebben om dit rechtstreeks aan haar vriendin te melden ipv achter haar rug om.
Precies maar sommige mensen hebben gewoon ontzettend weinig inlevingsvermogen en zullen dus ook maar alleen oordelen over het feit dat ze uitkering krijgt ...
Het komt op mij over dat als je een uitkering ontvangt je gelijk lui en niets doet. Vindt het een beetje kort door de bocht! Je vriendin zal veel moeten gaan verwerken en vindt het een goede beslissing om dit rustig thuis te doen en een baan komt wel als zij er klaar voor is. Ik zal me er niet druk om maken dat iemand thuis zit en een uitkering krijgt... ik zal als vriendin zijnde haar juist steunen waar nodig is.
Als ze loopt te zeuren dat ze niet rond kan komen dan moet ze maar harder naar werk gaan zoeken. Er zijn nog redelijk wat banen te vinden, als je maar hard genoeg zoekt (en ik kan het weten want zit/zat zelf ook tijdelijk in de WW omdat het bedrijf waar ik werkte is opgedoekt) Mensen moeten niet zoveel klagen en blij zijn met wat ze van de Staat krijgen als ze elke maand hun hand ophouden. Ik heb nog nooit 1 keer gezeurd over de hoogte van mijn uitkering, ben juist blij dat zoiets bestaat anders zouden we echt een probleem hebben met een koophuis en een kind
Daarom heb ik "niks doen" tussen aanhalingstekens gezet, omdat ik het niet zo letterlijk bedoel en zelfs enigszins sarcastisch. Ik probeer (!) mij te verplaatsen in TS en te achterhalen waarom ze zo gefrustreerd/jaloers is naar haar vriendin toe, want zo komt het over bij mij. Neemt niet weg dat ik vind dat mensen die kunnen werken gewoon moeten gaan werken en niet te lang in een uitkering moeten blijven zitten alleen omdat ze het "wel best vinden zo." En dat zijn er heel wat! :x Werken moet juist gestimuleerd worden op allerlei mogelijke manieren en een uitkering ontvangen ontmoedigd. Helaas is NL daar wel erg laks en krom in, maar dat verandert misschien wel weer na de verkiezingen.
Heb ook nergens gelezen dat de vriendin van ts zeurt dat haar uitkering te weinig is. Ze kan er niet van rondkomen maar wie zegt dat ze daarover zeurt? En uitkeringen worden echt niet zo makkelijk toegekend. Waar halen mensen dat idee toch vandaan? Je krijgt echt niet een uitkering omdat je het 'wel best vind' zo. Er worden tegenwoordig zelfs mensen die ernstig ziek zijn maar gedeeltelijk afgekeurd ipv volledig, ja echt waar! Zo makkelijk kom je niet (meer) door alle keuringen heen hoor. Tuurlijk heb je er een paar rotte appels tussen zitten, maar je kan er rustig vanuit gaan dat de meeste toegekende uitkeringen gewoon terecht zijn.
Ik zie TS dr vriendin vele malen liever even thuis zitten dan dat ik die kennis van mij al JAAAAAREN thuis zie zitten en t eene kind na t andere kind via donor krijgt. DAT steekt mij dan enorm. Maar pas gescheiden en met kinderen...neu laat maar even thuis dr dingetjes op n rijtje krijgen en dan eens verder zien wat er moet gebeuren.
je krijgt idd niet zomaar een uitkering.. ik ken er genoeg die het willen omdat ze " geen zin hebben om te werken" maar die grijpen er mooi naast... plus daarbij hangen er verplichtingen aan een uitkering dus helemaal " niets doen" zit er niet in..
Ik heb dit meer uit bezorgdheid geschreven. Kijk,ik kan me héél goed indenken,dat je na je scheiding even alles op de rit wilt krijgen,en dat daar tijd voor nodig is(verwerkings-proces) Maar ze hadden al moeite met rondkomen toen ze nog getrouwd waren En als de kinderen,van s'morgens 8 tot ,wat zal het zijn,15:30?van huis zijn,wat moet zij dan de hele dag thuis? Oké,een hoop regelen,haar huisje inrichten enz. Maar zij heeft ook echt letterlijk gezegd niet te willen werken hè. Vorige week was er ook een uitkerings-topic hiero, en ik wil echt niet iedereen over 1 kam scheren,want,werk vinden is tegenwoordig ook niet gemakkelijk,maar ik ben wel van mening dat mensen idd een bijstandsuitkering wel als vangnet horen te gebruiken,en niet als hangmat En ik heb dus gewoon het idee bij haar,dat zij het nu dus als hangmat ziet(wat voor een voorbeeld ben je dan voor je kinderen?en ja ik heb dat ook al met haar besproken,dat als ze echt uit die uitkering wil,dat ze er toch echt moeite voor zal moeten doen,en dat ze misschien ook verplicht kan worden tot Reïntegratie enzf ze moet ineens tegen een rijke vent aanlopen ,maar dat is gekkigheid,daar heeft ze nog niet echt behoefte aan... Vorig jaar,raakte ik een schoonmaakbaantje kwijt,wat ik erg jammer vond,ik had recht op 3 maanden WW! Maar ben me wel gelijk een slag in de rondte gaan solliciteren,en vond gelukkig ook snel weer wat.
Nee oké, dat is dan een stuk duidelijker. En ik ben het dus met je eens dat een uitkering een vangnet moet zijn en geen hangmat. Ik denk dat de controle hierop nog ernstig tekortschiet, alhoewel de mensen met WAO/WIA streng worden (her)gekeurd. Maar normaal gesproken worden mensen echt niet gelukkiger van alleen maar thuis zitten, daar word je op zich al depressief en ziek van. Dus ik kan mij jouw bezorgdheid in dat opzicht wel voorstellen, maar dat zou ik dat wèl duidelijk communiceren naar je vriendin toe.
En het is dat ze té ver weg woont hè,maar ik zou haar anders ook echt helpen waar ik maar helpen kan (kinderen opvangen,af&toe eens koken enz.) Maar ze zit volgens mij erg in de knoop momenteel en dat baart me zorgen.