De titel van het onderwerp zegt het al, ik zit in dubio. Wil ik het geslacht van mn kindje wel of niet weten. Heb altijd gezegd dat ik het niet wilde weten, dat het een verrassing is als het geboren is. Nu kunnen we namelijk nog een paar maanden genieten en onszelf verrassen. Maar aan de andere kant lijkt het me vooral praktisch om te weten wat het word. Al is het alleen maar i.v.m. kleding en dergelijke. Zo kan ik niet onnodig kleertjes in huis halen waar ik misschien wel niks aan heb, want ik zie zo veel leuke kleertjes voor zowel jongetjes als meisjes. Moeilijk om me dan in te houden als ik weet dat mn zwangerschap goed zit. Wat was voor jullie de reden om het geslacht wel of niet te willen weten...??
Bij de eerst hadden wij er wel voor gekozen om het geslacht te willen weten. NU be ik zwanger van de 2de en weet ik het nog niet. Het zal denk ik bij 2 kinderen blijven dus ik denk dat ik het een verrassing wil houden.
Waarom zou je niet kunnen genieten wanneer je het geslacht weet? Ik wilde het wel weten, inderdaad vanwege praktische redenen.
Genieten van de verrassing die er dan komen gaat ! Dat bedoelde ik ermee. Verwacht niet dat ik minder geniet als ik het geslacht weet. Heb namelijk geen voorkeur !!
Wij wilden het wel graag weten, sowieso om praktische redenen. Ik wilde het kamertje geel verven, mijn lief absoluut niet, hij wilde het kamertje groen verven, maar dat wilde ik weer absoluut niet. Dus nu is het roze geworden..
Wij hechten geen belang aan het weten wat het wordt. Wij vinden juist een feit dat het een 50/50 verassing is zo leuk. De babykamer en alle spullen worden neutrale spullen in neutrale kleuren. De specificieke jongens/ meisjes kleren zal die de eerste weken toch niet gaan dragen.
Wij zijn er ook nog niet uit. Over een week hebben wij de 20wekenecho. Misschien laten we het op een briefje schrijven, zodat we er nog wat langer over na kunnen denken.
Bij onze eerste zwschap wisten we al dat we het wilden weten en nu weer.....ik hecht geen waarde aan het wachten!! En heb geen geduld ervoor hahaha, makkelijk vondt ik het ook nog eens. Vooral omdat ik graag gericht een kamertje wilde maken!! Nu willen we het weer weten en we vertellen het ook gewoon aan iedereen!!
mijn vriend wil het ook zo graag weten vanwege praktische redenen. maar ik wil het echt graag als een verrassing hebben. Dus we zijn er nog niet uit. maar je kan natuurlijk nog op het laatste moment bij de 20 weken echo beslissen of je het nou wel of niet wilt weten, dus ik wacht nog even af wat mijn gevoel dan zegt.
Ik was gewoon té nieuwsgierig.. ik móest het weten! Daarbij hou ik niet van gele, beige, limegroen of andere unisex kleurtjes in het kamertje.. dus ook het praktische kwam er bij kijken En wat ik persoonlijk wel leuk vind, is dat we al een poosje weten dat het een meisje is, en je dus al een soort van beeld hebt zeg maar. Als je het niet weet, dan kan de baby Jip of Janneke zijn.. en nu is de baby voor ons gewoon Janneke.. en 'kennen' we haar al een beetje.. beetje vaag om uit te leggen..
Wij wisten dat het een jongetje ging worden.. maar hielden het wel geheim voor de rest van de vrienden en familie... Bij de volgende wil ik weer weten wat het wordt (idd heel erg praktisch met kleertjes e.d) maar dan zeg ik tegen mijn familie dat we het niet weten.. Sommige mensen maken er namelijk echt een sport van om te achterhalen wat het wordt. Proberen je uit te lokken door bepaalde dingen te vragen e.d.. Dit is dus mijn tip
Ik wist meteen toen ik weer zwanger was dat ik het wilde weten, en ik was zo overtuigd dat het een jongetje zou zijn, heb namelijk al een zoon, als ik aan de baby dacht dacht ik aan een jongen, spijkerbroekjes........verassing!!!!! t wordt een meisje. Ik zag ook totaal het nut er niet van in om te wachtten, waarom wachtten als je iets graag wilt weten??
Wij wilden het wel weten, het is namelijk heel erg praktisch! Hadden totaal geen voorkeur, maar vind het wel heel leuk dat je weet waarop je je kan richten. Overigens hebben wij het geslacht niet geheim gehouden. Ook niet handig als mensen wat willen geven of kopen. Buiten dat vind ik het veel te leuk om te delen dat we een zoontje krijgen . Naam blijft wel geheim!
Ik wil het niet weten. Mijn vriend ook niet, daar waren we het gelijk al over eens. Vind het wel leuk om het pas te weten bij de geboorte!
Wij wouden het wel weten, zowel bij zoonlief als bij deze zwangerschap (dochterlief) * te ongeduldig * omdat het praktische is met kleertjes en kamertje inrichten * wij ons kindje bij naam willen noemen ( voor onszelf dus : schat wil je dit pakje nog even op klaasje zijn kamer leggen dus niet dat iedereen het mag weten ) * achteraf gezien : Wij hadden voor we zwanger werden de naam voor een jongetje al vast staan, toen bleek bij de 20 weken echo dat we een zoontje zouden krijgen, toen hebben we hem dus zo genoemd, maar het klopte gewoon niet, de naam was prachtig, maar paste gewoon voor ons gevoel opeens niet meer, daarna hadden we meteen een bedacht die wel klopte, dat was DE naam, en ik zou gebaald hebben wanneer ik daar na de bevalling pas achter was gekomen en zoonlief die andere naam al had gehad.
Wij wilden het allebei graag weten. Het is een verrassing, maar of die verrassing nou bij 20 weken of 40 weken komt maakt het niets minder leuk vonden wij, dus dan maar zo snel mogelijk. Praktisch maakt het mij niet zoveel uit, een jongentje in roze of een meid in blauw kan ook best, merkt dat kind niets van haha. Wel vind ik het heel leuk dat je al meer een beeld kan vormen, zoals iemand anders ook al zei. We kunnen het over haar hebben met haar naam (mag de familie ook weten hoor, ze bestaat toch al echt) wat toch wel weer een gevoel van leren kennen geeft. Voor ons dan.