Van de roze wolk gevallen... We beginnen weer van voor af aan #1

Ik heb alles wat te maken had met de zwangerschap in een sjieke doos gezet en een mooie vlinder erop geplakt. Toen we de doos kochtte, wist ik nog niet waar ik het zou plaatsen. Maar eenmaal thuis aangekomen bleek de kleur van de doos perfect overeen te komen met de accesoires in onze slaapkamer. Alsof het zo had moeten zijn.

We hadden een staatslot tijdens mijn zwangerschap gekocht uit naam van ons kindje met zijn/haar geboortemaand als eindcijfer. Vaker meegedaan maar nooit iets gewonnen. En ja op dit lot viel een prijs, geen gigabedrag maar toch.. Maar ja toen had ik al een mk gehad. We zaten echt " wat moeten we nu hiermee" normaal hadden we iets gekocht voor de baby, maar nu voelde het ook verkeerd om het te gebruiken. Het heeft een tijd lang in de kast gelegen. Ineens wisten we het, we doneren het bedrag aan arme weeskindjes. Gedachte dat ons ongeboren kindje toch zoveel heeft weten te betekenen voor andere kindjes, doet mij heel goed.

Dit heeft ons heel veel goed gedaan. we hebben het visueel een plekje kunnen geven en het symbolisch kunnen afsluiten.

 

Ik heb ook alle spulletjes die ik gehad had van mensen of wat ik zelf gekocht had in een doos gedaan en die ligt in de kast.
Ik bewaar het wel want de spullen die gehad heb zijn gegeven met liefde en wil dit wel meegeven aan ons toekomstige kindje.

Vandaag ben ik precies een jaar gestopt met de pil en vanavond gaan we op kraambezoek.
Gisteren is het kindje van mijn schoonzus geboren, dolgelukkig was ik toen ik het hoorde (en nogsteeds) maar tegelijkertijd voel ik me verdrietig.
Mijn schoonzus was tegelijkertijd met mij zwanger..

 

Mooie gedachte zeg Shaida! Lees het met een brok in mn keel!

Met mij gaat het weer iets beter, de buikpijn zakt wat af!
Ben toe aan een beetje meer vrolijkheid en lol in mn leven! Kom net van therapie en zijn o.a. tot die conclusie gekomen. Ben zo bezig met mezelf en alles wat ik nog moet doen dat ik weinig toe kom aan lol en leuke dingen doen! Pff heftig hoor!

 

Hallo lieve dames,

Heel erg vervelend wat jullie allemaal moeten doormaken. Ik wil me hier ook even bij aansluiten, ik moet gewoon even mijn verhaal kwijt.
Ik ben 30 maart gecurreteerd nadat op 18 maart was geconstateerd dat het vruchtje/kindje, was overleden op 7.5 weken. Ik moest op dat moment 8 weken zijn, maar er was geen hartactie te zien, dit was voor mij een erorme klap! Op 22 maart heb ik nog een echo gehad, maar ook hierop was geen haractie te zien, wel kon de gyn. een tweede vruchtzak ontdekken, maar helaas zat hier geen vrucht in. Het was dus oorspronkelijk een tweeling! Wel vind ik het heel vervelend dat ik op 18 maart niet te horen heb gekregen dat het om een tweeling ging, maarja, daar is niks meer aan te doen. Op 22 maart heb ik met de gyn afgesproken nog een week af te wachten, maar 'helaas' is het vruchtje niet zelf afgekomen en had ik op 29 maart weer een echo. De dag erop ben ik dus gecurreteerd. Het is morgen twee weken geleden, maar ik heb er nog echt veel moeite mee, heb het gevoel dat niemand me echt snap. Mn mannetje heeft het er ook heel moeilijk mee, maar die kan het niet zo uiten. Misschien heb ik er gewoon nog meer moeite mee, omdat het in mijn lichaam groeide. Ik heb nog wel een vraag, donderdag 1 april, twee dagen na de curretage kreeg ik koorts. Moest gelijk naar het ziekenhuis en mn temp. was op dat moment 39.1, in mn bloed was te zien dat er een onsteking gaande was. Heb een antibioticakuur gehad voor 10 dagen, gister mn laatste dag. Ik vloei alleen nog steeds en heb soms echt rugkrampen/buikkrampen. Is dit normaal? Hoe krijg ik weer een beetje inzicht in mijn cyclus? Moet ik bellen voor een nacontrole? Sorry voor het lange verhaal! Heel veel sterkte iedereen!

 

@ sabbie: heftig verhaal! en ik ben 2,5 week geleden gecurreteerd en heb nu telkens soort krampen/of hele lichte weëen lijken het wel.. Het vloeien is sinds gisteren gestopt. Dus komt aardig overeen met wat jij zegt. Ik heb alleen geen ontsteking gehad, dan had ik dat wel gemerkt denk ik. Sjeetje het was een 2-ling.. wat k*t.. Zijn jullie al lang bezig? hoeveelste kindje? en hoe oud zijn jullie?
Bij ons was dit de 3e zwangerschap. De eerste is met 5 wkn mis gegaan, de 2e is een heerlijke zoon geworden van bijna 2. En deze laatste mk merkten we pas met de 12wkn echo. Het hartje was met 10wkn gestopt. Ik heb gekozen voor een curretage zo snel mogelijk, ik was 2 dagen later al aan de beurt.
Ben nu heel bang voor een volgende zwangerschap, die onzekerheid. Heb jij dat ook?

@loki: wat is 10dpo?? en LF? jammer dat je test negatief is...

Hier weinig nieuws.. behalve dat ik telkens een vlaag pijn in mn buik heb... het komt met vlagen en dan een paar seconden en dan is het weg.. heel vreemd. Het voelt n beetje als weën maar dan heel licht. Soort samentrekking of kramp. Heel vreemd? iemand van jullie hier bekend mee?

lfs

 

Dank jullie wel voor de reacties!
Heel mooi hoe jullie alle spulletjes bewaren en het zo een plekje kunnen geven!
@loki: denk dat ik morgen even ga bellen, gwn voor de zekerheid. Ik wil net als cherry blossom heel graag weten wat die termen betekenen?
@cherry blossom: Jeetje ook een heftig verhaal, je verheugd je gwn zo op de echo! Heb idd een paar dagen terug ook zo'n pijn gekregen dat het leek op lichte weeen! Heel raar, dacht dat ik gek wat geworden, maar het deed echt erg veel pijn. Nu nog steeds heb ik best wel heftige krampen die komen en gaan. we waren nog niet zo lang bezig, het was de 2e ronde na het stoppen met de pil! Dus daar had ik echt geluk mee en ik was er zo blij mee! Wel heel fijn dat je al een kindje hebt! Ik heb ook een dochtertje, dat was mijn eerste zwangerschap en was in de derde ronde zwanger geraakt. Ze is nu bijna anderhalf jaar oud. Ikzelf ben 20 jaar, wordt 18 april 21 en mijn man is 26, bijna 27. Ik ben ook heel erg bang voor een volgende zwangerschap en heel erg onzeker over het verloop, denk dat ik na een echo nog steeds onzeker zal zijn en dat ik niet echt kan genieten de eerste tijd, maarja, we zullen zien. Ik hoop heel erg dat we allemaal heel snel zwanger zijn!!! Vindt het wel moeilijk dat afwachten en geen inzicht te hebben in mijn cyclus. Maarja..

Veel liefs!

 

Sabbie, welkom hier. Hopelijk kun je hier met ons je verdriet delen.
Gelukkig begrijpen wij elkaar! En kunnen elkaar helpen.
Een tweeling, wat bijzonder en ontzettend verdrietig ook. Heel veel sterkte.


DPO staat voor; Day's Past Ovulation
LF staat voor; Luteale Fase (dat is de lengte van de periode na je ovulatie)
Meestal is deze gemiddeld dus 2 weken, maar bij sommigen veel korter of net iets langer.

Ik ben nog steeds niet ongi. Morgen is de curretage 5 weken geleden. Voelt een beetje dubbel, jammer dat het nog niet is doorgebroken, maar aan de andere kant toch stiekem oke omdat de wintermaanden zo voorbij gaan en we weer richting de lente maanden gaan.

 

@ Sabbie, welkom we kunnen ons heel goed voorstellen, wat jullie nu meemaken. Er zijn geen woorden voor, maar we leven met jullie mee.

Jammer meiden, dat het allemaal zo moeizaam gaat. Hoop wel op een paar roze meiden deze maand moeten positief blijven toch.. Ik hoop het toch zo voor ons allemaal, hebben we wel verdiend na zoveel verdriet.

Mijn NOD nadert, sinds vandaag last van ongi klachten, dus denk dat ik mijzelf weer op de NOD lijst van mei mag zetten Kijken wanneer de rode duivel zich meld.

heb zojuist weer een down moment gehad. Was mijn hyves aan het checken, bleek tegelijk een vriendin online te zijn, waarvan ik weet dat ze zwanger is. weten dat het pijn zal doen, kon niet laten om toch op haar pagina te kijken en zie je weer al die updates van haar, zoveel weken zwanger , poll jongen/meisje. Met deze "vriendin"ooit beste vriendin heb ik al de laatste jaren een moeizaam relatie. Liefst hoor ik helemaal niks van haar. Met al die andere zwangeren heb ik geen moeite maar die van haar vind vervelend. komt ook doordat ik haar via een bericht had laten weten van mijn mk. In de hoop eigenlijk om ook mijn oude vriendin weer terug te vinden. Ze stuurde een heel lief kaartje gelijk en twee dagen later maakt ze haar eigen zwangerschap vrolijk bekend via haar hyves. andersom had ik het anders aangepakt. We zijn nu eenmaal heel verschillend. Nu blijft ze dus allerlei updates sturen over haar zwangerschap. Ik heb de notificatie melding maar uitgezet bij haar.Zoveel vrienden heeft ze niet in haar lijst, dus weet bijna zeker dat ze al die updates alleen verstuurd om mij te laten weten. maar daar zit ik nu echt niet op te wachten en helemaal niet de manier waarop. Ze verwacht dat ik als vriendin blij moet zijn en haar enthousiasme moet delen. Ik gun het een ieder. En bij al die andere zwangere heb ik geen moeite mee. Alleen bij haar, maar komt ook door al onze conflicten. Het liefst verwijder ik haar uit mijn hyves , enige contact dat er eigenlijk is.
Maar ja ben nu bang, dat zij mijn mk als excuus nu gaat misbruiken. En dat ook in onze vriendenkring gaat verspreiden. Weet ook niet wat ik ga doen als haar baby er is...
Haar vriend spoort ook niet helemaal sorry. Hij kan behoorlijk bot reageren en mensen echt mee kwetsen.Zij vinden dat dat kan/mag in een vriendschap.. na jah ik houd wel degelijk rekening met gevoelens van anderen. Ohw ja en het geldt niet vice versa, want mij neemt ze het wel kwalijk. Het is wel typisch iets voor haar vriend om met mijn mk te gaan spotten omdat het bij hun wel goed gaat iets van "zolang we jullie voorbeeld maar niet volgen hahah" Ben ontzettend bang om gekwetst en beledigd te worden voor de zoveelste keer. Denk ook niet dat ik het mentaal aankan als het met mijn mk te maken heeft. Probeer nu juist weer verder te gaan. Vind het zo oneerlijk dat ik dit ook nogeens moet meemaken.

Sorry meiden,maar moest dit echt even kwijt. Vind dit zo k*t .wil juist weer happy zijn, zodat alles weer oude word. Denk dat het ook ons weer zwanger worden positief zal beinvloeden. Krijg je dit soort onzin weer.

Ga maar nu naar bed toe en proberen dit weer van me af te zetten.

 

@ shaida: ja het komt echt zo over van.. oh ons lukt het wel.. en jullie niet.. gewoon negeren! ik weet hoe je je voelt! ik herken het n beetje.. maar dan met kleine dingen die ik zie van n ander.. ook buikfoto's enzo op hyves en nieuwtjes van ik ben zwanger.. ja dan voel ik me wel ff rot.. en dan denk ik: ik had nu 14 weken kunnen zijn..maar goed, onze tijd komt nog wel.

net ineens weer wat bloedverlies, gisteren de hele dag niks meer.. en net ineens op de wc wel weer.. ook helderrood. ZO VAAG! word er n beetje gek van.. we hebben al n paar x sex gehad omdat het toen over was, en later verlies ik weer wat bloed. Maak me toch n beetje druk na gisteren die buikpijn.. ik wacht vandaag ff af of ik het weer heb.

Vandaag late dienst van 15u-23u..

ik hoop dat we strax samen zwanger zullen zijn!

 

@ Cherry jeetje wat vervelend voor je, al die onzekerheid.. Ik snap heel goed hoe je voelt. Maar kan je niet je vk bellen of gyn?

Ach met die zogenaamde vriendin van me haha met anderen heb ik het probleem echt niet. Tuurlijk ben ik ergens wel verdrietig, maar ik gun het ze. Maar bij haar , zij verwacht van mij dat ik nu ondanks alles voor haar de goede vriendin ben, die zij nu nodig heeft. Terwijl zij dat andersom voor mij niet doet.. Ik vind dat oneerlijk. Ze zeggen weleens, in slechte tijden leer je je echte vrienden kennen. Dat gevoel heb ik nu ook. Vage kennissen bleken echte vrienden te zijn en mijn goede vriendin blijkt nu een vage kennis te zijn. Het meest vreet het mij dat ik in haar slechte tijden haar door dik en dun heb gesteund.

Ik kan mij trouwens heel moeilijk van bepaalde dingen afzetten. Het blijft malen in mijn hoofd. Bij m'n man gaan de dingen echt ene oor in andere oor uit.
Ervaren jullie dit ook zo? of ben ik nou gewoon moeilijk haha?
Ik ben daarom denk ik ook echt een stresskippetje.

Het zou wel ontzettend gaaf zijn, als we samen weer zwanger zijn krijgt onze topic weer een nieuwe aanvulling" we zitten weer op die roze wolk" heerlijk lijkt me dat..

 

Welkom sabbie! Het is echt een leuke groep om te vertoeven. Het onderwerp is "minder"... Maar ik heb hier al veel steun gevonden en ik ben er zeker van dat jij dat hier ook zal vinden. Wel heftig je verhaal. Ik weet dat dokters en verpleging hun werk doen maar soms heb ik het gevoel dat we maar een nummer zijn. Als je later moet vernemen dat het eigenlijk om een tweeling gaat dat is echt hard!

shaida, ik herken me wel in jou verhaal. Ik gun het ook iedereen maar ik heb ook één iemand waar ik het moeilijker mee heb. Heel vervelend en ik probeer ze te mijden.

Over therapie gesproken... Waar ik het heel moeilijk mee heb is dat nadat je iets ergs meemaakt de wereld gewoon blijft doordraaien. Natuurlijk is dat het beste. Maar op dat moment wanneer je in zoveel verdriet vertoeft is het moeilijk te begrijpen vind ik. Een liedje van Marco Borsator verwoord exact hoe ik me dan voel "waarom nou jij"... Het heeft een ander "doel" maar ik kon het op dat moment zo op mij toepassen:

En dat er mensen zijn die lachen
En dat er mensen zijn die dansen
En dat er mensen zijn die innig zoenen
Dat kan ik nu niet meer begrijpen

Niet alles is van toepassing natuurlijk...

Met mij gaat het wel. Ik ben aan het wachten op mijn ongesteldheid. Ik zal ook hééééél blij zijn als de renovatiewerken hier achter de rug zijn. Einde deze week zit ik eindelijk terug op mijn gemakje!!! Want al die stress het is niet goed voel ik nu. Ik wil niet flauw doen maar ik heb echt rust nodig om alles op een rijtje te zetten. Ik voel me lichamelijk ook niet goed en ik denk dat het komt door mijn denken. Ik ben een echte doemdenker.

Ik hoop me snel beter te voelen want dit is geen fijn gevoel.

Succes iedereen!

 

Ik snap wat je bedoelt. Ik krijg altijd een gevoel van " het is verkeerd om om je verlies te rouwen een langere periode" Al die gedragsregeltjes , word er helemaal zat van. Je wordt geacht blij te zijn voor een ander ongeacht je eigen verdriet.. tuurlijk ben je wel blij voor ze, maar dat betekent niet dat je ook mee moet doen met hun blijdschap en enthousiasme. Bedoel sorry ben ook maar een simpel mens en zeker niet van steen gemaakt.
Na mk kreeg ik van iedereen te horen dat er geen handleiding hiervoor is, maar er is door de maatschappij wel degelijk een norm bepaald.

Wij kunnen hand schudden. Bij mijn man sta ik ook bekend met mijn doomscenario's haha
Lolieken zowel fysiek als mentaal heb je het heel zwaar. Het is ook heel goed om je rust te nemen. Na 3 maanden na mijn mk , heb ik nog steeds niet het gevoel dat mijn lichaam weer de"oude ' is. Daar baal ik enorm van.

 

Shaida, misschien kun je die 'vriendin' een brief schrijven en het zo voor jezelf afsluiten en de vriendschap ook! Dat geeft jou misschien een beter gevoel en zit je er niet steeds zo mee, maar ben je het wel kwijt.

Lolieken, ik dacht dat je ongi al was doorgebroken, je banner staat op dag 4? Hoe zit dat dan?

 

Dankjewel Lolieken. Ja, inderdaad denk dat steun vinden hier me wel goed zal doen. Dat weet ik wel zeker eigenlijk. En inderdaad, heb ook het gevoel dat we maar een nummer zijn want ze maken elke dag dezelfde soort dingen mee, maarja dat maakt het voor ons niet minder moeilijk natuurlijk. Hebben jullie soms ook het gevoel dat je nergens terecht kunt met je vragen? En lolieken, het is ook heel belangrijk dat je gewoon je rust neemt, ik heb het daar ook best wel moeilijk mee want ik wil zoveel dingen tegelijk doen! Hoop dat het gauw beter gaat met je!

Shaida, ik begrijp je gevoelens wel heel goed. Heb ook een bepaald iemand waar ik het wat moeilijk mee heb. Heb ook veel zwangeren om me heen, het is niet dat ik het ze niet gun, gun het ze heel erg, maar heb het er wel moeilijk mee, bij mij lijkt het of iedereen om me heen zwanger is! Zo raar! Maarja, misschien kun je zoals mieke8 al zei inderdaad een brief schrijven naar dat meisje/vrouw. Misschien voel je je dan inderdaad wel beter.

En over de gedragsregeltjes omtrent een miskraam, ja heb ook het gevoel dat je je van andere mensen dr gewoon over heen moet zetten en gewoon verder moet gaan maarja, dat is allemaal veel moeilijker dan het lijkt. Je weet pas hoe het echt is, als je het zelf hebt meegemaakt, maar dat betekent nog niet dat iedereen die wél zwanger is er ook de hele tijd over moet praten en vrolijk over moet doen. Wij willen ook gewoon! Hoop echt dat de tijd snel aanbreekt dat we met zn allen lekker kunnen zwangeren!!!

Liefs

 

Mieke, banner loopt automatisch door. Maar wil hem ook niet gelijk weg halen dat geeft weer zo'n naar gevoel. Maar vanavond probeer ik hem aan te passen.

Ik ga straks op de andere uitgebreider antwoorden. Ze zijn net laminaat aan het leggen hier thuis dus ik kan er maar beter met het koppie bijblijven.

Tot later dames!

 

Loki, ik doe aan psychosynthese, werkt heel verhelderend soms maar ook erg confronterend. Je gaat zelf op zoek naar je obstakels. Het geeft je hele andere inzichten af en toe.

Sabbie, welkom hier! Typ het maar lekker van je af allemaal, doen wij ook!

Mieke, vervelend dat je nog niet ongi bent, zal vast niet lang meer duren.

Shaida, ik ne het gevoel. Ik heb een hele goede vriendin die ook zwanger is. Op zich heeft ze er wel begrip voor maar ze laat het niet zo zien, ze weet niet zo goed hoe ze er mee om moet gaan denk ik. Maar sommige opmerkingen doen dan zo pijn. En dat verwacht je gewoon niet van een vriendin. Ik wil de vriendschap ook niet verbreken maar lastig blijft het wel. In jou geval moet je misschien wel de keuze maken, zo te lezen is het niet echt meer een goede vriendschap waard.
Het zo inderdaad wel erg gaaf zijn als we allemaal een beetje tegelijk zwanger worden en dan een nieuwe topic kunnen openen "weer op de roze wolk"

Cherry, als je het niet vertrouwd moet je toch misschien wel even de ha of gyn bellen?

Met mij gaat het weer goed, geen buikpijn meer en het bloedverlies wordt al weer minder. Toch vaag hoor die hevige buikpijn ineens...

 

@ sabbie, zit zelf sindskort op deze topic. Reageer weleens ook op de andere topics, maar daar is de groep erg divers. Voelde mij hier gelijk thuis en heb eindelijk het gevoel dat men begrijpt wat ik bedoel of wil zeggen.

Na mk hebben wij 1 goed advies gekregen van iemand, die zelf 2 mk heeft gehad " men die het zelf niet hebben meegemaakt, weten niet waarover ze praten" iedere keer als iemand een zinloze opmerking of advies gaf, dan hield ik dat in mijn achterhoofd.

Over die " vriendin" een brief/bericht sturen , zal voor haar betekenen als "open het vuren" ik kan daar ook een nare antwoord op terug verwachten. Het zal een lange nasleep krijgen met alerlei verwijtingen naar mij toe, waar ik uiteindelijk ook niet vrolijk van zal worden. Heb het haar eerder aangegeven dat onze vriendschap erg eenzijdig werd, draait altijd om haar problemen. daar zou ze rekening meehouden.. dus niet. Sterker nog ze werd boos op mij omdat ik te weinig aandacht aan haar had besteed op mijn bruiloft... hallooo ik was de bruid, men moet aandacht voor mij hebben.. het moet altijd om haar draaien ,want zij heeft het oh zo zwaar. ik heb daar gewoon geen zin meer in. Overigens denk ik niet dat ze die updates stuurt om mij te kwetsen. Ze houdt alleen ook geen rekening met mij. Maar ze heeft vrijwel geen andere vriendinnen (begin nu ook in te zien waarom niet) nu wilt ze dus een vriendin hebben met wie ze gezellig avonden aan de telefoon kan hangen om over HAAR zwangerschap te praten.. Op dit moment ben ik daarvoor niet de aangewezen persoon. Ook omdat ik weet dat het andersom nooit zo zal zijn.
Ik heb inmiddels leren kennen wie onze echte vrienden zijn. de vrije tijd die we overhouden in ons druk leventje besteed ik liever aan hun dan aan haar.