Nee, maar het is de toon die de muziek maakt, hè? Waarschijnlijk vroeg de desbetreffende vrouw het niet erg aardig of betweterig, je weet het niet . En als alleenstaande moeder ben je toch een beetje allergisch voor dat soort opmerkingen . Ieder mens is verschillend, dat zij zich ietwat beledigd voelt, dat kan.
Ik vind de vraag of het jouw kind wel is ook niet echt hetzelfde als iemand een koekje aanbieden! Maar goed...het mensje wou dus gewoon een praatje maar opende het gesprek erg ongelukkig!
Nee wat ik ook wil schrijven is dat je het hier: LEEST... en dat je dus niet kan horen HOE het gevraagd is.... afgeschilderd in heel de situatie.... dus ik kan niet zeggen of het normaal bedoeld is.... IK zou het iig dus niet vragen... zelfde als ik nooit zou vragen of een zwangerschap gepland of ongepland is.... Het maakt voor de situatie niet uit... Vrouw met kind bij de huisarts..... doet het er toe of het haar eigen kind is...of geadopteerd...??? sommige vragen hoef je niet te stellen.... je gaat ook niet vragen aan iemand in een wachtkamer WAAROM die bij de huisarts is.... kan het nog interesse zijn.... de reden kan pijnlijk zijn..... als diegene het kwijt wil, zegt hij/zij het zelf wel...
Ook helemaal mee eens! Het is iets anders als gewoon sociaal zijn tegen de mevrouw van verderop in de straat waar aan je aan vraagt af de nieuwe auto goed rijdt (om maar een stom voorbeeld te geven)
Nee weet ik ook wel en ik zou het nieteens willen weten. Het boeit me geen hol wat een ander doet in z'n leven, maar men gaat zo snel in de verdediging. Heeft die vrouw het woord adoptie genoemd? Ook al had ze een spierwit, geel of paars kindje, dan had ze het mss nog gevraagd. Wie zegt dat die mevrouw het vreemd vond dat ze een halfbloedje had?? Wat heeft de kleur er in godsnaam mee te maken?
Blijkbaar genoeg voor die mevrouw om te veronderstellen of zich af te vragen of het wel haar kindje is. En geloof me, zo werkt het echt. Ik heb het ook een aantal keren gehad.
ik zou het niet weten IK was er niet bij...... maar TS wel.... en blijkbaar kwam het gehele plaatje bij haar vreemd over.... Wellicht had ze verder kunnen vragen hoe mevrouw het bedoelde, maar aan de andere kant..... kan ik me wel voorstellen dat je soms niet zit te wachten...... om een heel gesprek daarover aan te gaan.... Zoals ik al schreef... mijn moeder werd regelmatig gevraagd of ik geadopteerd was.... en dit had dus echt met mn kleur te maken.... misschien had mn moeder beter een donker kindje kunnen adopteren......ipv een wit kindje baren, dan had ze niet van zulke vragen gehad....
Maar toch had deze mevrouw ook gewoon kunnen zeggen: "Ah, wat een mooie/lieve dochter heb je" (bij wijze van..) Mocht het dan niet haar dochter zijn, dan zegt ze dat gewoon. (Of ze geadopteerd is of niet moet niet uitmaken, het is hoe dan ook haar dochter)
Zit ook wel weer wat in. Vindt het altijd zo irritant dat mensen altijd denken dat adoptiekinderen geen 'echte' kinderen van die ouders zijn...Ik noem mijn ouders gewoon papa en mama we hebben alleen andere kleur hihi (oke en ik heb hun genen niet)
Ik vind het allerminst ongepast. Die mw vraagt je op een aardige manier of het kindje van jezelf is. Alleen de woordkeuze vind ik hoogstens een beetje ongepast. Ik denk dat als je een kindje adopteerd je het ook als van jezelf ziet. Je kon gewoon ja antwoorden. Je hoeft daar toch verder geen tekst en uitleg aan te geven. Zelfs al was ze geadopteerd, dan had je ja kunnen zeggen zonder verder in details te treden.
maar misschien wilde ze die 'fout' niet maken, en vond ze het wat 'genant' als het niet zo was... Juist door het kleurtje, want als het niet de dochter was geweest, zou een ander het misschien rot of dom vinden, dat je dat dacht. Net zoals wanneer je tegen iemand zou zeggen: Wat een lieve kleindochter heb je! --> en het blijkt gewoon moeder en dochter te zijn...
een oom van mijn moeder is 67 hij heeft een dochter van 13. zijn vrouw komt uit thailand zijn dochter is dus licht getint (thais) toen ze hier eens waren liep mijn moeder met haar oom en zijn dochter in een winkel, toen vroeg een vrouw: ben je gezellig met opa en oma op stap. waarop het meisje zei: nee?? daarna konden ze alledrie niks meer zeggen omdat ze zo moesten lachen. het was ook een rare combi
Zat vanochtend bij de vk... die vanwege verbouwing de wachtkamer tijdelijk deelt met huisartsen... Zat een blanke moeder... met donker kindje.... en moest gelijk aan dit topic denken...