hallo meiden,,,mijn kinderen zijn in vrijwillig kader in een plaaggezin nadat ik een postnatale depressie heb gehad van mijn jongste die in september 2 jaar word...nu zitten ze nog in het gezin omdat er meer dingen bij zijn komen kijken,,nu ben ik er vanochtend achter gekomen dat ik weer zwanger ben..,,,ben heel bang ze mij dit kindje gaan afnemen en weet niet wat ik moet doen....is er iemand die hier meer van afweet en zouden ze wel met zulke acties beginnen wat ik kan doen vantevoren om dit kindje te houden...het is wel een schreeuw om hulp alvast bedankt liefs mij
Als ik jou was zou ik contact opnemen met de instantie die jou kids ergens geplaatst heeft. Als je van te voren aangeeft hoe en wat en je laat zien dat je iets wil dan kan dat vaak. Je kunt aangeven dat je met hulp van gespecialiseerde thuiszorg je leventje weer wil gaan oppakken en ervoor wil zorgen dat dit kindje lekker bij jou kan blijven. Ik weet natuurlijk niet heel je voorgeschiedenis maar alsje zegt dat je kids op vrijwillige basis geplaatst zijn (en dus niet uit huis geplaatst zijn door de rechter) zijn er wel mogelijkheden. mss krijg je na de geboorte wel weer een pd (weet niet of zich dat vaak herhaald) maar mss met goeie begeleiding vooraf en achteraf dat het wel lukt Succes ermee!
dank je wel voor je andwoord ik zal er zeker wat mee doen zijn er meer mensen met adviezen of iets dergelijks hebben meegemaakt alle andwoorden zijn welkom
een pleeggezin is heeft het doel om terug naar huis te komen. Als het goed met jou gaat en er een kans in zit dat de kinderen tijdens deze zwangerschap terug komen zal dit kindje niet gelijk van je weggehaald worden. Ik weet niet hoe het met je gaat op dit moment mbt je postnatale depressie? En wat er nog meer allemaal gebeurd is. Je zal moeten afwachten hoe jij je zelf opstelt na de bevalling van deze baby en hoeje je zelf dan voelt. Nu kun je daar nog geen duidelijkheid over krijgen, omdat het nog niet aan de orde is. Hopelijk kun je er iets mee! Verder veel sterkte en hoop dat alles gauw goed gaat en dat jullie samen kunnen zijn. Ik vind het knap van je dat je in het vrijwillige kader je kinderen in een pleeggezin hebt laten plaatsen. Is een teken dat je goed wist dat het niet goed ing! IS zeker al een positief punt!
hallo ik heb op dit moment geen postnatale depressie meer en werk hard aan mezelf om maar te laten zien dat het goed gaat...de voogd van mijn kinderen zegt dit zelf ook en raad mij ook dingen aan..ik denk dat ik volgende week hem maar even moet bellen en idd gelijk eerlijk moet zijn,,het is wel erg moeilijk allemaal liefs mij
dank je wel ik bel met lood in de schoenen heen volgende week,maar kan beter gelijk eerlijk zijn dan dat ze er later achter komen...verder heb ik ook een advocaat in de hand binnenkort om bepaalde dingen aan te vechten...mischien dat hij me hier ook mee kan helpen
babymissy, ik wens je heel veel sterkte de komende tijd. Als je je ei kwijt wil (niet de bevruchte ei natuurlijk) kan je hier altijd terecht. Ik denk aan je. Succes en liefs Jikke
Ben je niet bang dat het WEER gebeurd, daar zou ik zelf heel bang van worden, ik lees nergens dat je een partner heb zonder lijkt me het nog lastiger in deze situatie....succes met alles!
bang dat wat niet weer gebeurd? voor een postnatale depressie ben ik niet zo erg bang,,in mijn zwangerschap van mijn jongste heeft mijn ex mij veel pijn gedaan en daar heb ik veel stress van gehad ik ben nu weer zwanger van hem maar doe het liever zelf dan met hem erbij omdat hij er liever voor wegloopt...wil dit kindje graag houden want ik weet dat ik mijn eigen kinderen ook wel weer aankan..verder vecht ik ervoor dat dit kindje bij me blijft..
Babymissy, heel veel sterkte de komende tijd. Als ik je verhaal zo lees, heb je al aardig wat meegemaakt. Wees inderdaad eerlijk (ook al is dat niet altijd even gemakkelijk), dan weten de anderen en jij waar je dadelijk aan toe bent. Groetjes Franka
Ik zelf heb ook in een pleeggezin gewoond geen pretje is dat mij jongste broertje van 12 woont nog in een pleeggezin in juni wordt hij mijn pleegkind ik neem hem in huis,maar mijn punt ze nemen deze baby niet van jou af tenzij je,je vorige kinderen vreeselijk verwaardeloosd hebt of mishandeld maar in jou geval gaat het op een depressie nou dan hoef je niet bang te zijn denk ik,ik vind het wel heel moedig van je dat je ze vrijwillig even uit handen hebt gegeven als ik er an denk dat ik mijn kids vrijwillig moet opgeven voor een tijd snak ik naar zuurstof,wees gewoon eerlijk vanaf het begin veel liefs sofaan
Babymissy23, ten eerste, enorm veel sterkte toegewenst in deze moeilijke situatie en ten tweede, je bent ook welkom op het forum: zwanger en alleen! Daarop heb je mij en andere alleenstaande zwangere moeders en het is enorm steungevend en leuk om onze gevoelens met mekaar te kunnen delen!
Ten eerste babymissy, gefeliciteerd. Goed nieuws voor jou na een moeilijke tijd! Ik heb voor mijn werk regelmatig contact met jeugdzorg. Ik weet dat ze daar het als zeer positief ervaren als je open je verantwoordelijkheden neemt. Het maakt in zo'n geval niet uit of je in de verplichte of vrijwillige hulpverlening zit. Het geeft aan dat je na een klote periode weer stabiel wordt/bent. Succes meid, en als ik jou was zou ik eens aan de praat gaan met je casemanager. groetjes Femke
Hoi, van harte met je zwangerschap! Wat een stress meteen voor je, vervelend. Wat ik niet zo goed snap is dat je zegt dat het vrijwillig is, maar dat je spreekt over een voogd (dit laatste suggereert nl automatisch dat het niet vrijwillig is). Bovendien heb je niet de mogelijkheid om de andere 2 meteen terug te krijgen wanneer je wil, dus dat lijkt ook meet op een onder toezichstelling. Ik denk dat het idd handig is vrij snel je voogd op de hoogte te brengen (je kan het straks toch niet verbloemen). Ik neem aan dat je door de depressie niet voldoende in staat was voor je kinderen te zorgen (een post natale depressie alleen betekent nl niet direct dat je kids het huis uit moeten). Voor dit kindje zou dan weer opnieuw gekeken worden naar de situatie. Een OTS wordt meestal eerst voor ongeveer 2 jaar uitgesproken om daarna weer geevalueerd te worden (zoals ik er bekend mee ben dan, ik weet het niet voor jouw specifieke geval). Wanneer je de wens duidelijk uitspreekt dat je dit kindje en de anderen bij je wil dan wordt daar altijd naar gekeken. Misschien dat je eerst nog met hulpverlening samen het rustig gaat opbouwen, dat ze eerst grenzen stellen, maar er wordt altijd meegekeken naar jouw wensen. Je bent tenslotte hun moeder. Veel succes en ik hoop dat dit je een beetje meer duidelijkheid geeft (ga er niet teveel vanuit, maar dit is wat ik vanuit mijn werk weet).