I.v.m. mijn te hoge bloeddruk ga ik het toch maar eens van me afschrijven, misschien dat ie nog daalt . Ik wordt zo sch**tziek van die mensen die zich (op een negatieve manier) maar met je bemoeien en verwachten dat je nu ineens alles meldt en deelt nu je zwanger bent. Van de week bijvoorbeeld kreeg ik een smsje van een vriendin dat een vriendin van haar was bevallen en dat het een HEL was. Jezus man wat heb ik er voor boodschap aan dat HAAR bevalling een HEL was. Ik heb me ook voorgenomen dat ik bij deze alleen nog maar communiceer dat mijn bevalling als een sprookje was . En ik moet moet nog t/m dinsdag werken en dan heb ik eindelijk verlof, maar omdat ik een hoge bloeddruk heb en de kleine een lichte groei achterstand moet ik nu veel rusten. Dit betekend eigenlijk dat ik nu alleen maar kan werken, slapen, wassen, booschappen doen, eten koken en weer slapen. Je begrijpt dus wel dat ik onderhand uitkijk naar mijn verlof zodat ik ook wat leuke dingen voor mezelf kan doen voordat ik te maken krijg met slaapschema's enzo. Nu kreeg ik gister weer de opmerking naar mijn hoofd; Oei oei je moet toch rustig aan doen, beentjes omhoog en in de tuin liggen. Jezus man er valt straks 40 uur in de week aan werken weg dus wat leuke dingen doen mag daar echt wel voor in de plaats komen toch!!! Ik hoef toch niet weken te gaan zitten wachten tot het eindelijk komt. En dan die opmerking van de laatste loodjes die ik al vanaf week 30 ofzo hoor. Of onder elk mailtje 'sterkte'. Mijn zwangerschap is geen loodje en sterkte heb ik ook niet nodig, ik ga niet dood of ben niet ziek. Zolang de kleine nog lekker zit daarbinnen vind ik het prima en als hij/zij er klaar voor is dan is het welkom. Maar tot die tijd plan ik mijn agenda gewoon 'vol' hoor. Het zou zo nog anderhalve maand kunnen duren en als je gaat zitten wachten, kan dat heel erg lang duren. Kijk dat ik straks een kind heb waar blijkbaar een aantal mensen ook 'recht' op hebben daar moet ik maar mee leren leven, maar de zwangerschap is van mij en alleen van mij en ik vind absoluut niet dat ik verantwoording schuldig ben of uberhaupt mijn hele leven ineens op tafel moet gooien. Er werd zelf van de week gemeld dat er teleurstelling was dat ik niet op een verjaardag kom omdat iedereen wil genieten van het nieuwe achterneefje/nichtje. Hallooooo, hij/zij is er nog niet hoor en van aapjes kijken naar mijn buik hou ik absoluut niet. Elk likje verf die ik zet in de babykamer moet ik bij wijze van op de foto zetten, maar toen mijn slaapkamer lekker was opgeknapt en geverfd interesseerde niemand het hoor . Toen hoefde ik niet te melden welke kleuren ik nam, welke vloer, of wat voor soort stof gordijnen. Dat is mijn grootste angst, dat ik straks in een soort van open boek moet leven. Er wordt nu al constant verwacht dat ik verslag lever over hoe en wat ik allemaal doe en hoe ik mijn laatste weken in deel. Sorry hoor maar ligt het aan mij, ben ik zo egoïtisch of hebben nog meer meiden hier een 'hekel' aan?
Hey meis, Heb er gelukkig (nog) geen ervaring mee, maar kan me onwijs goed voorstellen dat je daar gek van wordt! Doe gewoon lekker waar je zelf zin in hebt, want wat willen die mensen er aan doen, je aan je bed vastketenen?? Lijkt me juist heel logisch dat je de laatste weken gewoon leuke dingen voor jezelf wilt doen, en als je lichaam aangeeft dat je rust nodig bent, dan zie je dat dan wel weer Wil je iig nog ff veel plezier wensen de laatste weekjes, en probeer je van de rest van de mensheid niet zoveel aan te trekken Liefs!
Ja, deels herkenbaar. Vooral dat 'sterkte'. Damn, hoe erg moet bevallen wel niet zijn?? En iedereen heeft ineens een mening over wat je wel of niet mag eten / optillen / doen. Ik zorg dat ik zelf op de hoogte ben van de laatste inzichten over wat je moet doen en laten tijdens de zwangerschap en verder doe ik gewoon waar ik me zelf goed bij voel.
Ja ik herken het en ja het wordt alleeeeeeeen maar erger Vooral toen thomas net was geboren werd ik dood moe van de opa's en oma's die kwamen gerelegd onverwacht langs en ooooow wat was ik moe!. Nu de tweede komt bemoeid iedereen zich er ook mee hoe we het moeten aanpakken.
Ach ja, het 'hoort' er een beetje bij . Dat 'sterkte' hoor ik nu ook heel vaak ...je kan je er aan ergeren of niet! Ik kies voor het laatste. Mensen bedoelen het vaak wel goed en zijn wellicht iets 'te' bezorgd, maar als ze helemaal geen aandacht schenken is het vaak ook niet leuk. Ik zeg ook vaak dat ik zwanger en niet ziek ben hoor, maar ik hou me ook voor dat het aardig/lief bedoeld is. Je er aan ergeren is verspilde energie en het helemaal niet waard! Lekker langs je heen laten glijden, die opmerkingen . Geniet gewoon van je zwangerschap en doe waar jij zin in hebt!
Ik snap eigenlijk niet zo goed waar je je druk om maakt....Als je het ergens niet mee eens bent dan laat je die mensen toch gewoon lekker kletsen en denk je er het jouwe van? Mensen vragen aan mij ook constant of ik het al zat ben. Nou ben ik het toevallig helemaal nog niet zat en dat zeg ik dan ook gewoon met een stralende glimlach. En ook mij wensen ze sterkte met de laatste loodjes enzo. Nou en?! Ik zeg gewoon dank je wel en denk ondertussen "ach, het valt allemaal wel mee, ik geniet nog heerlijk van mijn buik". En wees ook een beetje dankbaar dat mensen interesse tonen, 9 van de 10 keer bedoelt men het goed en als helemaal niemand interesse zou tonen is dat ook echt niet leuk hoor. Dus meid, geniet lekker van je zwangerschap en laat alle ongewenst opmerkingen van je af glijden.
ik herken het wel voor een deel. sinds ik last heb van mn bekken (vanaf week6) doen mensen om me heen aan de ene kant of ik in een rolstoel beland als ik niet oppas, maar als ik dan een keer aangeef dat ik een stapje terug doe krijg ik te horen dat ik niet ziek ben dus best iets kan doen. al die bemoeimensen die de babykamer en alle spulletjes willen zien vind ik ook niet fijn. en dan beledigt zijn als ze niet mogen kijken of het geslacht niet mogen weten terwijl wij dat wel weten. nog meer kritiek dat ik nu toch echt moet beginnen met de grote schoonmaak van mn huis maar dat ik dat niet zelf mag doen want ik moet rustig aan doen met mn bekken. dan denk ik: wie doet het dan?!!! ik heb besloten om het ook lekker op mijn manier te doen (in overleg met mn man in bepaalde situaties) en schijt te hebben aan iedereen die er kritiek op heeft. en wat dat sterkte betreft: sterkte met al die mensen om je heen die alles willen weten over hoe en wat je doet met je EIGEN tijd. geniet van je zwangerschap! liefs doris
Nou zeg, mensen zijn alleen maar belangstellend, meelevend, bezorgd en behulpzaam... Heel veel mensen krijgen dit nu eenmaal als er een zwangere in hun omgeving is en dat vind ik alleen maar een goede zaak. Als je op je werk bent en er wordt nog van je verwacht dat je met 35 weken nog dozen van 25 kg zou moeten versjouwen, omdat je als zwangere niet anders behandeld zou moeten worden, dan zou je denk ik wel anders piepen. Ik heb ook 2 zoons van 11 en bijna 10 en bij mijn oudste zag je haast niet dat ik zwanger was, op het laatst ook niet, maar ik had er wel 'last' van. Ik deed ook heel veel zelf, maar ik vond het echt niet leuk dat niemand eens een zwaar boodschappenkrat of dienblad van me overnam o.i.d. Als je er niet van gediend bent, kun je dit heus wel op een luchtige manier zeggen lijkt mij, dan maak je het voor jezelf ook niet zo zwaar.
Nou ja sorry maar ik vind het toevallig wel gewoon irritant dat sinds ik zwanger ben ik overal verslag over moet doen en mezelf moet verantwoorden. Ik heb niet gezegd dat mensen het niet goed bedoelen, want dat zal best wel, maar ik ben er gewoon niet van gediend. Ik ben niet ziek, ik ga niet dood, ik ben alleen maar zwanger en ik red mezelf (samen met mijn vriend) prima hoor!
Wilde je niet aanvallen hoor, kwam ms een beetje bot over, was niet mijn bedoeling Als je dit zo voelt, zou ik echt gewoon proberen het op een leuke manier de mensen duidelijk te maken. Ms dat je met een brede glimlach kunt zeggen dat je geen invalide bent o.i.d., je kunt er vast iets op verzinnen. Ik weet zeker dat als je dat een paar keer gedaan hebt, dat ze dan wel ophouden, dat zou ik namelijk wel doen. Heel veel sterkte met de laatste loodjes en succes met de bevalling
Ik zou als ik jou was proberen je er niet druk om te maken en er niet te erg op in te gaan of er n grapje over te maken. Bereid je er maar op voor dat t waarschijnlijk nog wel erger gaat worden. Ff wat voorbeeldjes van hier: Je moet haar haar laten knippen, nee niet alleen de puntjes... Je moet er gelijk een mooie coupe in laten knippen dat kunnen ze echt al wel (meisje is 8 maanden) Je moet haar laten huilen ipv te troosten als ze niet kan/wil slapen. Je moet haar dit of dat te eten geven, dat deden wij vroeger ook. Je moet haar niet zoveel aandacht geven ze moet zelf kunnen spelen... Je moet je moet je moet.... Nja kan t halve forum wel vol typen denk ik maar dit zijn de dingen die elke keer opnieuw terug komen. Ik ga er niet eens meer op in... word ik alleen zelf maar moe van... Lach n keer lief en ga gewoon lekker met dr spelen of door met troosten... Liefs mij
Het is inderdaad herkenbaar dat mensen (ook vreemden) ineens alles van je willen weten, en dan ook die (vreemde) handen steeds op je buik "mag ik eens voelen" en voordat je nee kunt zeggen staat die hand er al. Ik kan ook beamen wat ooit mama van 3 zegt, het word nog erger, met die "goed bedoelde" adviezen. Inderdaad je MOET dalijk heel veel. Ik zeg gewoon overal ja op, of je het nu wel of niet doet, dat zien ze toch niet. Soms kan ik het heel goed hebben dan bedenk ik me inderdaad dat ze het goed bedoelen, maar af en toe.........!!! Ik ben nu zwanger van de 3e, niemand weet het nog, maar ik ben wel bank voor de reacties. De oudste is 3.5 en de jongste 1.5 als de baby komt. Ik zie de bui al hangen. "was het gepland" "oh wat krijgen jullie het druk, Ik zou dat zo echt niet hebben gekozen" Nou bij ons is het een bewuste keuze dus kan er nu al boos om worden :0 Wij schrijven met een clubje van de eerste zwangerschap nog regelmatig met elkaar en pas zijn er weer een paar bevallen. Wij wensten elkaar onderaan de email steeds "veel plezier met de bevalling" "en geniet ervan" want het is iets unieks wat je nooit meer zult vergeten hoe cliche ook!!! "veel plezier" Groetjes Lisette
ik herken er veel van vooral de toon waarop mensen "hoe is het met je" vragen kan mij al gigantisch op de kast krijgen.... GOED, ZWANGER, DIK! en vragen hoe is het met de kleine.... tja, vast ook wel goed, hij zit er nog he! ..... moet er de laatste tijd zo om denken dat ik geen mensen afsnauw hihi,
Hahahaha inderdaad: hoe is die met de kleine? Ik weet me god niet wat ik daar op moet antwoorden. Iemand een goede suggestie? Alle antwoorden die ik geef schijnen niet goed genoeg te zijn maar ik kan niet even naar binnen gluren en uitgebreid verslag geven. Op voetbal is het wel heel erg, er is daar 1 jongen en die wil zo graag weten wat het wordt dat hij eerst tegen mij zei dat als ik het hem zou vertellen hij het niet door zou vertellen en ook niet tegen mijn vriend zou vertellen dat die het wist. En toen dat niet werkte is die naar mijn vriend gegaan en zei: Waarom mag Sylvia het wel weten en ik niet? Dus mijn vriend: omdat Sylvia het er straks uit gaat persen Dat is wel vreemd, wij weten wat het wordt, maar hebben besloten het voor onszelf te houden, maar iedereen gaat er maar vanuit dat hun het ook mogen weten. En de mensen hier wilden ook heel graag weten wat de kleuren van onze nieuwe slaapkamer werden, dus ach ja, ook van de babykamer. Ze mogen de babykamer alleen niet zien, erg rot voor ze maar dat is nu ook wel redelijk duidelijk, dus op een enkele o mag ik eens kijken na (gevolgd door een nee) is er weinig meer aan het handje.