Sorry voor mijn lange teksten trouwens Ze is een niet erg makkelijk uit te leggen hond, maar ik wil niet dat mensen denken dat het een slechte hond is, maar ik wil ook niet dat mensen onderschatten wat ze kan doen.
Dat je hond niet met andere mensen kan omgaan heeft vooral te maken met bescherming. Als jij je hond zou wegdoen en de hond zou jullie nooit meer zien, behalve een vreemd persoon dan lijkt het mij waarschijnlijk dat de hond uiteindelijk die persoon wel zou accepteren. Je kan het altijd proberen. Heeft je hond ook in het verleden een traumatische ervaring gehad toen die nog puppy was? Want daar kan het ook mee te maken hebben.
Ik heb het hier ook over deze hond Maar sterilisatie (of als je wil castratie) kan (en ik zeg ook: kan) dus wel een effect hebben op gedrag: angst neemt vaak af, dominantie komt dan meer op de voorgrond. Verder is bij grotere rassen de kans op incontinentie aanwezig, maar goed. Dat staat dus even los van het gedrag.
Een hond ziet wel connecties, kind erin, hond eruit, net als traumatische ervaring in het verleden, is ook een connectie Die ze trouwens niet heeft, staat in 1 van mijn vorige verhalen. En je zegt het goed, uiteindelijk, en tot die tijd? Je moet je eigen hond uit kunnen laten en voer kunnen geven, als ik nu naar buiten loop en iemand de riem aangeef heeft ze die persoon al te pakken voordat de riem van hand over gegaan is. Misschien dat als ik haar bij iemand in een kennel drop en wegga en diegene elke dag een bak voer en water naar binnen zou gooien dat het met de tijd goed komt, maar op de dag dat die persoon denkt nu loop ik naar binnen want ze heeft alleen nog maar mij mee gemaakt kan ze dus ook aanvallen. Hoeveel risico mag je daarin nemen? Asje en Canna we zijn inderdaad gewaarschuwt op grond van deze hond en een castratie, ze is nu heftig, de kans dat zij 1 van de honden zou worden die dominanter zou worden was groter.
Wat moeilijk zeg! Ik vind een boerboel echt prachtige honden, heb ze in Zuid-Afrika veel gezien. Maar het zijn echt erf honden, en ze zijn echt niet makkelijk. Helaas kan ik je geen oplossing bieden, maar wil je wel veel succes wensen.
Meisje, laat je hond inslapen. Dat is denk ik alleen maar realistisch. Ik denk, dat er maar heeeel weinig mensen zijn, die zoveel voor hun hond over hebben als jij. Het is een andere situatie, maar ik heb het leven van mijn zieke hond verlengd met talloze medische behandelingen, die uiteindelijk vele duizenden euros hebben gekost (en achteraf absoluut zinloos waren). Toen het echt niet meer ging, hebben we haar in laten slapen. Heel vredig, en de hond was verlost. Naderhand heb ik er dagen over nagedacht, hoe ik het zo ver had kunnen laten komen en waarom haar niet eerder had laten inslapen. Het leven van mijn hond had helemaal geen kwaliteit meer in haar laatste levensjaar. Het was vooral mijn emotionele afhankelijkheid die meewoog in mijn beslissingen. Wat ik dus wil zeggen, is dat jouw hond heel gelukkig is bij jou. Maar bij jou kan ze niet blijven, daar ben je al over uit. Dan kun je haar als waakhond in laten zetten, waar ze eenzaam en nog agressiever van wordt, of ergens in een kennel laten zitten, wat hetzelfde effect heeft. En die hond heeft geen idee wat ze verkeerd heeft gedaan en waarom je haar hebt verlaten. Is het in dit geval dat niet de meest humane oplossing om de hond pijnloos in te laten slapen? Vanuit mijn oogpunt wel dus. Maar dat is mijn mening, en ik denk dat je het er ontzettend moeilijk mee hebt. Maar ik denk dat, wanneer je de knoop hebt doorgehakt, dat een bevrijding voor jezelf én voor de hond is.
CVM je bericht is nog steeds aan het inwerken hier, ergens lees ik wat ik al wist, en mijn meisje verdient dat niet, wat mensen ook zeggen over ze wennen wel weer, boerboels zijn nog trouwer dan de gemiddelde hond, niet aan hun baasje, maar aan hun familie, en hoe rot ze ook doet tegen vreemden ze is mijn meisje, en ik wil niet dat ze "gestraft" wordt omdat ze haar karakter heeft, en dat karakter moet niet uitgebuit worden. Ergens hoopte ik dat toen ik dit topic opende dat iemand ergens mee zou komen wat een oplossing zou kunnen zijn, en ze gewoon hier bij ons zou kunnen blijven, ze is bijna 4, stel dat ze nog 4 jaar mee gaat, dat heb ik er wel voor over, maar dan wel met een veilig kind...dat is zo'n beetje de enige eis, de baby moet veilig zijn. Maar als ik daarvoor de vrijheid van de hond moet afpakken (opsluiten, muilkorven etc) weet ik het ook niet meer. Ze loopt normaal door het hele huis, kan elke kamer open maken (vindt mijn vriend erg leuk maar niet heus ) en we hebben vanwege haar gedrag naar vreemden gewoon een heleboel aanpassingen gemaakt en gedaan. Ik wil gewoon heel erg graag mijn hond houden.
Wat een lastig dilemma, maar ik denk dat jullie bijna geen keus hebben. Ik moet eerlijk zeggen dat ik al vrij verbaasd ben over het hap-incedent van het dochtertje van je vriendin, hebben jullie toen niet hetzelfde dillema gehad? Mijn ouders hadden vroeger een sint bernhard, een schat van een hond was het, wij als drie kleine kinderen konden alles met hem doen, nooit wat aan de hand. Totdat hij op een gegeven moment naar een vriendinnetje van mijn zus hapte (misschien wel iets steviger, maar er was geen bloed of schrammen) mijn ouders hebben toen geen enkel risico genomen en de hond laten inslapen, hoe verdrietig ook. Maar met kinderen in de omgeving en een onvoorspelbare hond, kun je niet voorzichtig genoeg zijn. Om nog even een voorbeeld te geven (voor mensen die zeggen dat een hond niet het kind van de eigenaar iets zou aandoen) een week ofzo geleden stond er nog een bericht in de krant van twee pitbulls die bij een baby de testikels hadden afgebeten in een onbewaakt ogenblik....je moet er toch niet aan denken. Veel succes met deze moeilijk keuze.
Na het hap incident waren we ons suf geschrokken, maar het waren blauwe plekken, geen wondjes inderdaad, het meisje was wel erg geschrokken want dit was de hond waar ze een week mee in een huisje had gezeten, en nog steeds als ik haar zien vraagt die kleine meid hoe die met mijn hond is, waar ze is en wat ze doet. Gelukkig is ze niet bang voor honden geworden. Maar wij hadden toen al besloten niet voor kinderen te gaan vanwege de hond, de gedragstherapeut raadde het ook af, en toen hebben we gezegd het is een grote hond, ze wordt max 10 jaar en dat is best, als zij er niet meer is dan kunnen we aan kinderen gaan denken. En zolang je dan maar zorgt dat er geen kinderen met haar los lopen, en kinderen dus uit de buurt houdt is er dus niets aan de hand. Het is gewoon zo geweest dat zolang je de mensen maar uit haar buurt houdt ze gewoon niet kan bijten. En dat hebben we dus jaren gedaan. Ik heb het toen met die vriendin overlegd, want ook zij stond paf...ze had 10 minuten daarvoor nog met deze hond in de tuin gespeeld, met de kleine erbij. Maar na overleg zei zij toen ook de hond gaat vrijuit, het was duidelijk een waarschuwing, we houden ze uit elkaar, maar hou je hond in de gaten. Vanaf die dag dus gedaan en zij is nu dus ook degene die zegt Syl je bent gek als je die hond houdt in combinatie met een kind. Ze heeft het mee gemaakt, en dus ook de angst gevoeld van een moeder wiens kind gebeten wordt.
Ik heb je verhaal even gelezen en volgens mij heb je alles al gedaan wat er in je macht ligt om de hond te kunnen houden en dat heeft weinig tot niks opgeleverd. Heb ook nog nooit iemand de raad gegeven om een hond in te laten slapen, maar in dit geval kan ik niet anders. Als jullie de hond zouden houden, dan moet je de hond de hele dag opsluiten (dat is geen optie) of je moet hem de hele dag (en echt geen seconde uit het oog verliezen) in de gaten houden. (ook geen optie) Je kunt het risico ook niet nemen om het te proberen, want bij zo'n klein mensje hoeft er niet veel te gebeuren wil het mis gaan. Een volwassene kan een hondenbeet vaak nog wel aan, maar de kans dat zo'n kleintje er ongeschonden vanaf komt is erg klein. Tot mijn grote spijt ga ik je dus het advies geven om de hond in te laten slapen. Geniet nog even van de aanwezigheid, maar wacht niet te lang meer met het maken van de keuze. Hoe langer je wacht hoe moeilijker het wordt. Heel veel sterkte met het maken van deze enorm belangrijke en moeilijke beslissing.
Ik heb een site prive toegestuurt gekregen die ik uitgeplozen heb, ze vangen honden die vanwege gedragsproblemen niet meer herplaatst kunnen worden op en de honden gaan daar nooit meer weg. Nou zie ik er zo snel geen 1 op staan die zo is als de mijne, maar ga ze denk toch eens mailen om te kijken wat hun mening is. lin80 ik denk dat als we besluiten haar in te laten slapen we proberen haar zo lang mogelijk bij ons te houden, de zomer komt eraan, lekker van haar genieten nog, want ze is ook gek op de zon en zo tegen het eind pas de afspraak maken. Maar....ik ga het toch nog eerst proberen, als alle deskundige die ik nu aangeschreven heb dezelfde reactie geven moet ik echt toe gaan geven. Particulier herplaatsen durf ik niet aan, als ik de mens of de combi dan verkeerd in schat is het pas echt helemaal mijn schuld als het fout gaat.