Sinds we weten dat ik zwanger ben, heb ik het gevoel dat ik alles alleen moet doen. Ik weet wel dat mijn man het druk heeft, we hebben een veehouderij, maar toch. Zal eens een paar voorbeelden geven, mischien weten jullie hoe ik hem zover kan krijgen zonder ruzie. Ik wilde zo graag voordat de kleine er is de bovenverdieping opnieuw in de muurverf, maar helaa hebben wij hele hoge muren omdat we geen zolderverdieping heben, dus er moet met een steiger gewerkt worden. Nu heb ik de babykamer maar alleen gedaan, en hoopte dat ie met onze slaapkamer zou helpen (ook gevraagd) niets dus, ook maar alleen gedaan vorige week, evenals de slaapkamer van mijn zoon, en dat alles op een steiger. Nu moet de overloop nog, maar die is nog hoger! ik merk dat ik nu de kriebels krijg om te zegen laat maar k doe het zelf wel, want hij belooft nu al 4 weken het te doen. Waar ik het meeste van baal is dat als er op het bedrijf iets gedaan moet worden er alle tijd is, zo wordt er een nieuwe stal gebouwd, momenteel staat de bouw even stil, maar als ze bezig gaan, kan hij wel om 6 uur zjn bed uitgaan, heel de dag staan te metselen, duh? Hoe krijg je je man nu zover dat ie eindelijk eens inziet dat er in huis ook nog een ander moet gebeuren??? (weet niet of ik in de goede rubriek zit hoor!)
Hmmm... dat is erg lastig vind ik... Kan je niet iemand inhuren om het klusje te doen? Misschien dat ie dan inziet dat ie zelf aan de slag moet (of diegene gewoon laat komen, en dan heb jij in ieder geval wél je geverfde muur!)? Mijn man heeft ook erg weinig gedaan, maar gelukkig heb ik daarvoor wel mensen kunnen inhuren én ik heb alles kunnen inrichten precies naar mìjn smaak...)
Ik weet niet of dit (het juiste deel van) het forum is voor deze vraag. Het lijkt mij dat je in een gezonde relatie kunt communiceren zonder direct ruzie te krijgen. Ik snap als man niet dat er geen lampje gaat branden als je zwangere vrouw staat te schilderen al dan niet op een steiger. Kortom maakt het op het juiste moment bespreekbaar. Als dat niet kan zou ik gaan nadenken over de kwaliteit van je relatie.
Volgens mij hoeft dit niet iets te zeggen over de kwaliteit van je relatie, maar maakt het meer iets duidelijk over de prioriteiten die jullie beide hebben. Mijn eigen vriend heeft mij ook veel laten doen, bij hem drong het allemaal niet zo door. Ik kon het hem gewoon niet duidelijk maken. Gelukkig mijn schoonouders en mijn moeder en zus wel! En zo heeft hij toch nog wat gedaan. Misschien kun jij die ook in zetten? Mijn vriend kreeg pas aan het einde van de zwangerschap de kriebels; Hoe weten we nou hoe voor haar moeten zorgen? Wat moet mee naar het ziekenhuis? Wanneer moet ik de verloskundige bellen? Hebben we wel badspul in huis? En genoeg kleertjes? Voor hem was de zwagerschap toch een "ver van zijn bed show" maar hij is nu de meest geweldige papa en een super geduldige vriend! Dus mijn tips: vraag andere met hem te praten, liefst mensen met "kinder" ervaring besteed het uit aan klusjes mannen of vrijwilligers (ouders, broers/zussen) laat het los, niet alles hoeft spic en span te zijn Succes!
Is dit iets herkenbaars uit eerdere situaties of is dit echt alleen sinds je zwnager bent? Ik zou ook proberen met hem te praten, of anders anderen vragen (inhuren) om het te doen. Succes!
Ik heb het vermoeden dat het voor hem allemaal een beetje ver van zijn bed show is. Inderdaad is het een kwestie van prioriteiten stellen. Heb het gisteravond maar meteen op tafel gelegd, geen geruzie gewoon gepraat, hij kon zich wel in mijn gevoel vinden, gaf ook eerlijk toe dat hij zijn tijd wat beter moet verdelen, ik snap ook wel dat het soms niet mee valt met alle drukte, maar ik vindt dat ik (wij) niet alles alleen hoeven doen. tnx voor de reacties!
ik snap je wel hoor..ik had dat ookmet mijn vriend, wij hoefden dan geen steiger maar er moest wel het een en ander gebeuren. Ik was net 6 maanden zwanger toen we verhuisden dus er was nog een hoop te doen. en sommige dingen kon ik gewoon niet, zoals behangen. nou ik heb zowat elke dag gezeurd en maar doorgezeurd en gezeurd totdat hij het deed. de babykamer heb ik wel in mn uppie in elkaar gezet. maar zeuren zeuren en soms nog ff mopperen wilt wel eens helpen.dag in dag uit totdat hij het doet.
herkenbaar hoor! Als ik dit met mijn man bespreek dan zegt hij ook, dat jij het nou zo belangrijk vindt dat het NU gebeurt, het kan echt over een tijdje ook nog wel. En het is natuurlijk zo dat het leven ook gewoon doorgaat als er een kindje bij is gekomen. Ik heb die drang ook heel sterk, maar probeer me te beperken tot de dingen die echt moeten. Maarrrr wij hebben ook nog steeds een babykamer die alleen nog in de grondverf staan en de muren zijn half van het behang ontdaan. Ik probeer er maar op te vertrouwen, de tijd is ook nog niet echt aan het dringen, ook al zou ik liever zien dat het al spik en span staat de wachten op de nieuwe wereldburger!
Ik heb al op meerdere help mijn man werkt niet mee topics gereageerd, dus doe het lekker ook hier Nu ben ik minder ver, maar wij zijn beide heeeeeeel erg makkelijk in dingen, dat komt nog wel etc. we hebben een leuk maar niet af huis, omdat we gewoon op ons gemak leefden. Ben om de tafel gaan zitten en ook gezegd van joh we zijn beide zo, alleen ik maak me dit keer druk want er komt een baby aan, en wij zitten er niet mee dat de plinten nog niet vast zitten, want wij kunnen wachten, maar de baby komt er echt na 9 maanden (als je geluk hebt) uit en ik wil geen geverf en gedoe terwijl de baby in die kamer ligt. Schuren en verven en alle luchtjes en stofjes die daarmee gepaart gaan zijn gewoon niet gezond voor de baby. Gek genoeg snapte hij dat argument helemaal, we hebben het ook nog even gehad over hoe fijn we het vroeger vonden om ons kamertje te hebben, in onze smaak, in onze kleurtjes, een plekje om je fijn in te voelen ten midden van de smaak van je ouders. Nu krijgt een baby dat wellicht nog niet mee, maar het is het begin van alles he, en een goed begin is het halve werk. En ook dat werkte motiverend. Dus nu moeten we nog wat dingetjes doen, ik merk dat hij nu weer een beetje in kakt, maar dat maakt niet uit, we kunnen een weekend inkakken want we zijn lekker op tijd begonnen. Als je met 38 weken aan de babykamer begin kan je geen dag meer inkakken want als je geluk hebt heb je nog maar 2 tot 4 weken. Succes ( mijn man is meer een ik zoek internet af naar alle leuke dingen om de kamer mee te vullen man, geen kleertjes enzo, maar ledikant, box, maxi cosi, de echte grote dingen hihi)