Babymissy, van iemand houden kan heel erg moeilijk zijn, zeker als die persoon jou pijn doet. Blijkbaar hou je zoveel van hem, dat je zelfs na jullie breuk terug bij elkaar gekomen bent en zelfs opnieuw zwanger van hem bent. Het is erg knap dat je voor het leven van je kindje kiest, maar ik denk dat het ook erg belangrijk is dat je daar ten volle voor kiest en beslissingen maakt. Als je ex jou en je kinderen pijn deed/doet, dan houdt hij misschien wel niet zoveel van jullie als jij van hem houdt. Hoe moeilijk het dan ook is, iemand die je pijn doet, is je liefde niet waard, je moet in eerste instantie voor jezelf en je kinderen kiezen! Het is belangrijk nu dat je jezelf opnieuw in handen kunt krijgen en kunt vechten voor je kinderen! Ben je nog van plan contact te hebben met je ex? Wat vindt hij ervan dat je opnieuw zwanger bent? Sterkte!
hij zegt dat ik me er zelf mee moet redden en dat was dus ook al mijn doel ik heb contact met slachtofferhulp en daar ga ik elke week heen te praten zodat zij mij strker maken ik mag ook geen contact meer met hem zoeken verder ga ik te praten bij ggz e.d. dus ik werk er wel echt hard aan en doe erg mijn best..het is soms wel heel moeilijk maar kom er wel doorheen...dank je wel voor je reactie ik put er wel veel moed uit
hij heeft mij altijd doorgeslagen en ik heb daar dus aangifte van gedaan dat even ter duidelijkheid omdat ik graag verder wil en toch elke keer terug ging ivm mijn houden van en onze magnetische aantrekkingskracht om bij elkaar te komen daarom ik werk er hard aan en aan mezelf
de pil werkt niet bij mij daarom hadden ze na de abortus een spiraal geplaatst maar die moest er door de spoedoperatie weer uit dus moest daar weer op wachten en in die tussentijd dus zwanger geraakt...en ja condooms zijn er ook ik weet het maar goed het is gebeurd dat is achteraf
als jullie wisten hoe ik me nu voelde dom dom dom maar daar is nu niks meer aan te doen dus ja ik begrijp jullie reactie wel alleen moet er nu voor vechten etc en aan mezelf werken deze opmerkingen heb ik niet zoveel aan het enoge wat ik vraag is een beetje hulp en net wat ik zeg ik snap jullie reacties wel
Phoe... wat een verhaal.. Ik vind het erg moeilijk moet ik zeggen. Ik heb er een heel dubbel gevoel bij. Ik werk zelf in de hulpverlening en kom dit soort verhalen helaas veel te vaak tegen. Wat je zelf doet is uiteraard jouw verantwoordelijkheid en ook met wie je seks hebt. Ik vind het wel heel zorgelijk als ik eerlijk ben dat er nu weer een kind op komst is. Ik hoop echt niet dat dit kind er de dupe van word en ik hoop ook dat je dit niet nog een keer (ongepland) zal overkomen. Ik wil je niet veroordelen, maar ik vind het wel echt moeilijk om te reageren. Zoals je zelf als zegt zul je aan jezelf moeten werken. Dat zul je dus ook zelf moeten doen en ik denk dat je echt geen contact meer met je ex zal moeten hebben. Blijkbaar is de aantrekkingskracht zo groot dat je hem niet kunt weerstaan. In jouw geval lijkt me dan dat je hem echt niet meer moet zien. Je op jezelf en je kinderen richten en proberen er niet nog meer "moeilijkheden" bij te krijgen. Je hebt rust nodig en geen nieuwe dingen. Eerst alles op orde zien te krijgen. Succes ermee...
Wat ik niet snap is aan je vorige berichten gezien is dat kindje wat je hebt weg laten halen gepland. Waarom heb je t dan toch weg laten halen? En dit kindje hou je dat wel? Ik hoop dat je t je lukt om hem op afstand te houden en dat je voor jezelf en je kindjes kan gaan leven.
idd dom en onverantwoordelijk, nog geen 3 mnd geleden zwanger geraakt, abortus laten plegen terwijl je al hele verhalen over de kleine had, hoe kun je het dan over je hart verkrijgen zeg? en nu weer zwanger ja sorry hoor, sommige hier zijn ik weet niet hoe lang bezig om zwanger te worden, jij wordt binnen no time zwanger laat het vervolgens weghalen om ff later weer zwanger te zijn en dit keer dat je het kindje wel wilt houden, ben blij dat je begrijpt dat mensen hier rechtopstaande nekharen van krijgen... daarbij dat je eigen 2 andere kinderen nog steeds niet bij je thuis wonen, ik zou als ik jou was eerst een proberen om je shit zo snel mogelijk op te zien lossen, met alle instanties waar jij nu al mee te maken heeft moet het niet zo moeilijk zijn om de juiste wegen te bewandelen voor hulp die jij nodig hebt want jeetje zeg tis niet niks... enne wat die ex van je laat em lekker ex blijven probeer het zelf te rooien en idd ga aan de zware pil of weet ik veel welk soort van bescherming dat het je volgend jaar niet weer gebeurd...
Weet je wat ik snap, in dit topic zeg je dat je het kindje hebt laten weghalen en dat je 26 januari een spoedoperatie hebt gehad omdat ze iets vergeten waren weg te halen . en in het andere topic (zie onder) zeg je dat je het kindje in december verloren bent waardoor het overkomt alsof je een miskraam hebt gehad, als je zo dubbel schrijft bevordert dat eerlijk gezegd niet de geloofwaardigheid van iemand ..
nee maar je gaat er niet zomaar uitgooien dat je een abortus hebt gehad het heeft mij meer dan pijn gedaan het kindje weg te laten halen
Ik snap je felheid wel hoor Smooky.. Mijn hart draait ook om als ik dit soort dingen allemaal lees. Het gaat wel om kinderen; om levende wezens, om kinderen die hier allemaal niet om gevraagd hebben... Ik word er gewoon triest van..
Maar we zijn hier niet om haar te veroordelen. Het is heel spijtig, en al zouden de meeste hier die keuze niet gemaakt hebben, babymissie heeft ze wel gemaakt in een heel specifieke situatie. Ik denk dat we haar nu alleen maar onze steun en aanmoediging kunnen geven zodat ze kracht vindt om voor haarzelf en haar kinderen te vechten voor een goede toekomst!
het lijkt me zeker een vreselijke situatie waar je in zit Babymissy en ik ben het wel met smoekie en marleen eens het meest belangrijk is zeker dat je je eigen leven weer goed op de rails krijgt, en zo te lezen moet je daar alleen al heel veel voor doen als ik jou was zou ik ook zeker het contact met die ex afhouden en onder geen beding hem meer zien, hij heeft al genoeg ellende veroorzaakt concentreer je alsjeblieft op jezelf en je 2 kindjes die nu in het pleeggezin zitten en maak haalbare afspraken met jeugdzorg over hun, hou je aan de bezoekregeling en afspraken en toon inzet voor je kinderen pak al je kracht bij elkaar die je in je hebt om die 2 kids weer bij je te krijgen, ik heb zo het idee dat dat alleen al nog een lange weg is om te gaan. nogmaals wens ik je veel sterkte
Tja, het wordt een beetje een discussie waar je zelf niet om hebt gevraagd. Ik snap echter wel waarom. Het kan soms best ontnuchterend werken als je eens een hele andere kant hoort. En ja, ik heb een miskraam gehad van een heel gewenst kindje, met de liefste vader die er enorm veel verdriet om had en een goede stabiele relatie. Ook ik heb in mijn werk gemerkt dat juist in dergelijke gezinnen zo gaat: op het meest ongunstige moment weer een kind verwachten. Ikzelf vind de term 'ongepland' ook altijd wat vreemd: iedereen weet toch waar die zwanger van wordt en weet dus ook wanneer ie risico's neemt. Maar goed, gedane zaken nemen geen keer en feit is dat je nu zwanger bent. Ik vind het erg goed dat je zo hard aan de slag bent met jezelf. Ik vind persoonlijk ook dat je verplicht bent naar je kids om jezelf op te knappen zodat je (weer) een goede moeder kunt zijn zonder zelf te erg in de knoop te zitten. Ik hoop dat je alle middelen die je krijgt aangereikt ook echt aangrijpt, echt voor jezelf gaat en niet voor je magnetisch geladen vriend want echt waar: zo bijzonder is hij niet. Wanneer je zo into zo'n vent bent lijkt het heel wat, maar als je je goed en wel van hem losmaakt zie je hoe relatief dat is. En als je de criteria voor de 'vader van je kinderen' op een rijtje zet dan durf ik te wedden dat hij een dikke onvoldoende scoort (de belangrijkste is al dat hij veiligheid en bescherming niet kan bieden, want de kinderen maken trauma's mee door hem). Heel veel succes en ik hoop voor jou en je 3 kids dat jij er snel uit krabbelt en weer sterk wordt!
Dat begrijp ik dus niet hoe kan je nou van iemand houden die je zulke dingen aan doet.... Begrijp me niet verkeerd want ik vind het erg rot in wat voor situatie zit maar ik kan gewoon niet begrijpen dat je zwanger word van je ex en dat je andere kinderen nog in een pleeg gezin zitten... Sorry ik snap het gewoon niet... Wat zullen die kinderen wel niet denken die nu in dat pleeg gezin zitten?
Mag ik vragen waarom je in december je kindje hebt laten weghalen? En waarom je er nu voor kiest om dit kindje te houden?
Ja precies, ik heb er gisteren nog eens over na zitten denken maar ik kan het gewoon niet begrijpen ik snap het niet