Bij mijn oudste dochter heb ik vanaf het begin flesvoeding gegeven omdat ik hellp had en zij met 30 weken is geboren. Ik was te ziek om te kolven en ik slikte ook nog eens een coctail van medicijnen waarbij (wat ik toen begreep) je geen bv kon geven. Nu geef ik mijn jongste dochter wel bv.
@Mejojo Wat een belachelijke opmerking zeg! Die verpleegkundige moet maar eens goed naar zichzelf kijken en bedenken hoe zij in hemelsnaam zulke opmerkingen durft te maken. Verder kan ik niet inhoudelijk reageren op de vraag van de TS, omdat ik een bv-fan ben. Ik ben begonnen met het idee dat ik bv wilde geven voor een maand of 6, en nu voed ik nog steeds.
ik denk zelf dat ze vooroordeel had over mij.... omdat ik net 19 was toen ik zwanger werd van zoonlief ( bewust ) maarja dat kan ik natuurlijk nooit met zekerheid zeggen.
Ik wilde bv geven, maar meneer wilde de borst niet... toen t kolven geprobeerd, ook geen succes.. te weinig melk, dus steeds aanvullen met kv, uittellen hoeveel druppels vit. D er bij moest.. Na een maand was ik t zat.. Er is niet voor niks kv in verschillende soorten op de markt.. Bij een evt. 2e ga ik direct met kv beginnen.. Geen zin om t circus opnieuw te beleven.. ( misschien verander ik van gedachte als ik zwanger ben hoor..)
Nou dat lijkt me nogal idioot zeg als je zoiets te horen krijgt! Op zich, er zijn nou eenmaal medicijnen waarbij borstvoeding niet mag. Dat zijn de radio-actieve medicijnen en cytostatica die je krijgt bij kanker, zware statines en natuurlijk bij een HIV-besmetting van de moeder. En dan moet een verpleegster niet met zo'n botte opmerking aankomen. Verder kunnen vrijwel alle medicijnen op de een of andere manier wel samen met borstvoeding, of er bestaat een borstvoedingsvriendelijk medicatie-alternatief. Ook dingen als bijvoorbeeld antidepressive en veel soorten antihistamines kunnen gewoon samen met bv. Jammer genoeg is daarover bij Nederlandse zorgverleners vaak vrij weinig kennis of wil voorhanden op dit gebied, en nemen ze vaak ook niet de moeite om even contact op te nemen met de afdeling Teratologie van het RIVM. Dat betekent veel nare situaties en veel extra uitzoekwerk en stress voor moeders die WEL zelf willen voeden. En veel teleurstellingen achteraf. Maar dat zijn dingen waar je pas tegenaanloopt als je ook zelf wilt gaan voeden natuurlijk. Als je vrede hebt met kunstvoeding, mooi toch?
ik gebruik nu dagelijks prednison, na de bevalling begin ik ook weer met meloxicam en omeprazol, bij meloxicam mag je geen borstvoeding geven, ik mag bv geven maar dan geen meloxicam, en ik ga liever weer aan de meloxicam omdat ik me daar beter door voel, het helpt om een terugval van mijn ziekte te voorkomen, en als ik een terugval krijg beland ik in het ziekenhuis en daar zit ik ook niet op te wachten als ik 2 kindjes thuis heb zitten op advies van de arts dus geen bv ... en daar luister ik dan maar braaf naar en ik vind het wel prima om fv te geven,
ikzelf heb altijd geroepen ik zal en moet BV geven infoavonden geweest goed ingelezen had alles in huis, diverse kolven ect..kreeg te horen 95% slaagt de BV.... ik tegen mn man dat lootje ga ik echt NIET trekken en toch is het niet gelukt.... soms is het niet een kwestie van willen, maar niet kunnen kleine was knetterstoned van de ruggeprik (ik merkte niets van de verdoving ging ook helemaal mis waar dat spul terecht is gekomen god mag t weten) ik kreeg vanaf de eerst minuut niet de goede begeleiding kleine was in 2 dagen meer dan 10% afgevallen heb snachts echt zitten brulllen erom manlief in paniek kleine had honger.....ipv genieten waren we 3 stressballen we hebben een fles gegeven.. zalig later ik ben blijven kolven en kolven om de 2 uur ook snachts weken lactatiekundige ingeschakelt uiteindelijk ging de kleine zelf aanhappen maar heb mn productie nooit hoger gekregen dan rond de 50CC dus we hebben aangevult met fv dus eerst borsten leegdrinken en de rest met fles.... nu een dikke 1,5 maand geleden heeft ze de borst afgewezen ondanks het vele aanleggen en kolven kwam er op een gegeve moment nog maar 5 cc uit en nu gewoon op friso en ondertussen dr hapjes en groeit als kool Borstvoeding is niet altijd vanzelf sprekend bij een tweede uk ga ik het zeker weer proberen en eventueel weer gewoon de combo
Heftige cocktail, ja, apart zou wel kunnen, maar kan me levendig indenken dat het zo bijelkaar een beetje te veel van het goede wordt. En je hebt het waarschijnlijk al druk zat met je lijf bijelkaar te houden!
Nee zeg, maar wat een bottigheid...alsof de leeftijd van een moeder er toe doet. Lag bij mijn jongste ook naast een moeder van 19 in het ziekenhuis, nou die was evenveel moeder als ik zelf was, al had ze mijn dochter kunnen zijn.
ik ben gedwongen op flesvoeding terrecht gekomen. mijn zoon is met 37 weken geboren na een turbo bevalling waarbij ik in een weeénstorm terrecht kwam van mijn ribbenkast tot en met mijn knieén. ik had 10 tellen rust tussen elke wee en op een bepaald moment kwam hij eruit gewoon zowat uit. ze hebben me razende over de gang moet racen en middenin de verloskamer kon ik hem niet meer binnenhouden en is hij gelanceerd op het bed. door die bevalling is waarschijnlijk de druk op zijn hoofd te hoog geworden bleek achteraf. ik wilde borstvoeding geven maar hij wilde niet wakker worden en was niet sterk genoeg om goed aan te happen. ik heb het de hele verdere dag en nacht ( hij is op het middaguur geboren) geprobeerd en de verpleging gaf me het gevoel dat het mijn schuld was. mijn zoon sliep en sliep maar en kon niet langer dan 5 tellen aan de borst blijven en moest dan weer loslaten en volgens hun hoefde hij nog steeds geen eten. ik zou eigenlijk hebben moeten blijven maar onverwacht mocht ik toch naar huis. dat is zijn redding geweest want de verpleging werd niet warm of koud van het feit dat hij nog steeds niks gegeten ahd hoewel hij al 20 uur oud was. toen ik thuis aan kwam zag de kraamhulp ( een heel oude mevrouw die in allerijl opgetrommeld was vanwege mijn onverwachte ontslag ) dat het goed mis was. hij kreeg last van schokken als gevolg van de suikerspiegel. ze is de hele verdere dag bezig geweest om hem aan het eten te krijgen en pas s avonds laat wilde hij een paar druppels pakken. zij heeft voor mijn gevoel zijn leven gered. we hebben nog wel verder geprobeerd met de borstvoeding maar hij bleef te zwak en dus had ik geen keuze meer. maanden lang heeft hij hier nog last van gehad. hij bleef veel slapen tot hij heel veel ging huilen en niet meer sliep dat kwam door het schokken hij maakte zichzelf steeds wakker met dat schokken. toen zeiden de artsen dat de bevalling te heftig was geweest. zeker een half jaar heeft hij moeite gehad met drinken en al die tijd heb ik geprobeerd om hem 3 maal daags nog erbij aan te leggen wat soms een 10 minuutjes lukte. tot hij een half jaar werd en helemaal hysterisch van de borst werd heb ik het met pijn in mijn hart opgegeven. sindsdien drinkt hij veel beter en rustiger. inmiddels is het een bink van 10 kilo die net zijn eerste verjaardag heeft gevierd en na 7 maanden ging het schokken gelukkig ook weg. je hebt dus niet altijd een keuze of er zelf iets over te zeggen.
vind ik ook hoor, ik was ook al getrouwd,woonden 3 jaar samen, vast inkomen etc. ik denk dat ze vooroordeel over mij had omdat ze ook letterlijk zei : je verschuild je achter je medicijnen zodat je zometeen je kindje bij oma kan achterlaten om te gaan stappen ofzo, en dat is makkelijk doen, toen zijn we naar onze gyn gestapt dat we het niet accepteerde hoe ze deed, ( okee ik durfde niet.. manlief is naar de gyn gestapt) ze is toen tijdelijk "ontslagen" van de voorlichtingen geven.
Wat een heks!!! Nou moet ik zeggen dat de wijkverpleegkundige ook wel heel raar deed tegen mij (ik was 23). Totdat ze hoorde dat ik een universitaire opleiding aan het afronden was :x Hoezo vooroordelen?? Echt te walgelijk. Meid gewoon doen waar JIJ je goed bij voelt. Dat heeft uiteindelijk alleen maar een positieve invloed op je kindje of je nou BV geeft of FV geeft. Een ongelukkige mamma is niks natuurlijk!
sommige mensen zijn echt van de vooroordelen.... vind het ook walgelijk als mensen zoiets zeggen.... een gelukkige mama betekend een gelukkige baby
Ik heb in dit topic weinig te zoeken,maar op jouw verhaal wil ik toch even reageren. Best mama Yinte, wat heb jij ontzettend geknokt en wat een hel moet het zijn om je kindje zo te zien lijden. Gelukkig een oplettende kraam! Heel goed van je dat je je kindje borst hebt gegeven, al wa s het alleen maar voor het moeder gevoel of veiligheid. Voeding is dan niet eens zo belangrijk,want dat krijgen zo ook wel via kunstvoeding. Ik heb echt een traantje gelaten om je verhaal. Je hebt het gewoon heel goed gedaan.
Na drie maanden borstvoeding besloot ik over te stappen naar de fles omdat ik me niet zo lekker in mijn vel voelde. Ik was meer dan 30 kilo aangekomen tijdens de zwangerschap en daar erg depressief van geworden. hoe fijn ik bv geven ook vond ik kon echt niet meer verder zo met mijn lichaam. Mijn zoontje is heel goed gegroeid op de fles en is nog nooit ziek geworden en ja ik geloof niet dat flesvoeding minder goed is dan bv, maar ik ben echt blij dat ik dat ook heb meegemaakt. Alle moeders moeten het meemaken vind ik want het is echt heel mooi en het creeert echt een speciale band met je kindje. Ten minste, zo heb ik het ervaren.
Ik heb het geprobeerd, ik wilde ervaren wat het was omdat zo intiem is maar na 1½mnd heb ik het opgeven. Ik kreeg een fikse borstontsteking en de productie liep enorm terug. Ik kreeg antibiotica en het drinken van Julia deed zo zeer dat ik ben gestopt. Ik heb het door kolfen afgebouwd dit deed minder zeer. Achteraf had ik eerder met de fles moeten beginnen want ik was gewoon helemaal op maar ja dat is achteraf.
bij mij was de redne heel simpel ons manneke pakte de borst niet goed en bij ons meiske was dit ook zo. bij haar heb ik nog 8 wk gekolft en had ze ook voldoende maar ons manneke was groot bij geboorte en had al snel niet meer gneog aan mijn afgekolfde melk dus na drie wk langzaam overgegaan op de fles en werkt perfect. het was ook echt een crime die eerste nachten een huilend mannejte aan proberne te leggen en als het dan niet lukt met een lepeltje ander spul te voeren. als je twijfelt kun je het altijd proberen fles voeding is zo gehaald of miss heb je het dan al in huis. dan weet je eht ook zeker en heb je achteraf geen eventuele schuldgevoelens. want die krijg je idd al gauw met al die media anadacht voor de bv. zelfs ik heb ze nog regelmatig terwijl ik er dus echt alles aan gedaan heb om het te laten slagen maar soms wil het gewoon echt niet. en onze kombi van mijn grote borsten en gevoelige witte huid. en hun slechte vast pakken en zuigen dat werkte nou eenmaal niet.
Zei meteen als het lukt lukt het lukt het niet dan niet. Ga niet vreselijk moeilijk doen. Na dat is na de bevalling 2,5 liter bloed ben verloren en ik gesloopt was en het herstel nog wel even ging duren ( kreeg geen bloedzakken) heb ik het 2 dagen geprobeerd. Toen ik zag hoe lekker ze het flesje vond en ze 300 gram was afgevallen na 3 dagen al vind ik het beter voor haar en mij om fv te geven
Ik heb de eerste 2 maanden volledig borstvoeding gegeven maar toen bleek op de controle bij het CB dat madammeke helemaal niet goed was aangekomen, nog geen 90 gram in 4 weken!! Toen werd me aangeraden om 1x BV te vervangen voor FV. Dat ging erg goed en al heel snel besloot ik 2x FV te geven. Wel kolfde ik alle keren. Op een gegeven moment gaf ik haar ik haar afgekolfde melk mee naar het KDV en daar vertelde men mij dat ze erg onrustig en hongerig was na de voedingen en dat ze de indruk hadden dat mijn melk niet genoeg voedingstoffen meer bevatte. Nu doe ik het als volgt: 150 ml water met 5 schepjes FV en dat mix ik met 50 ml afgekolfde melk en dat gaat heel goed. Wel moet ik eerlijk zeggen dat mijn madammeke een "vreetzakje" is, zij krijgt nl. 5 van zulke voedingen op de dag en 's nacht komt ze nog 1x. Dan leg ik haar aan en krijgt ze alleen BV omdat ik te lui ben om naar beneden te gaan en een flesje te maken. Maar dat geeft niet, ze doet het 's nachts prima op de BV.