Damiana Ik heb alle pagina's gelezen en oh! Wat was ik de eerste 5 pagina;s boos op je. Voor alle domme dingen die je hebt gedaan. En ik snapte maar niet dat niemand anders je hier achter het behang geplakt had. Maar na het lezen van de brief aan je moeder ben ik om. Je bent een lieve meid, hebt stomme dingen gedaan, maar bent van plan het nu goed te doen. En dat is het meest belangrijk. Jij en E. zijn echt giftig bij elkaar. Ik denk dat het echt het beste is om elkaar een poosje helemaal niet meer te zien, ook niet voor je studie want voor je het weet heeft 1 van jullie een zwak moment en begint het weer opnieuw. Je zult alle kracht nodig hebben om alles goed op de rit te krijgen voor je kindje en jezelf. Ik weet dat het nu vreselijk veel pijn doet en je het gevoel hebt dat je hart letterlijk breekt. Maar als je er mee stopt wordt het iedere dag een stukje minder pijnlijk. Tot het moment dat je niet meer boos bent en met een glimlach terug kunt kijken op jullie mooie momenten samen. Als je elke keer weer voor elkaar valt, rijt je iedere keer die wond weer open en blijft het zeer doen, jaar na jaar. Wees eerlijk, je bent in al die jaren niks opgeschoten door bij hem te blijven. Hij heeft je uiteindelijk niks meer gegeven. Gelukkig dat je moeder relatief mild reageerde. Je kunt niet van haar verwachten dat ze blij is, maar dit was al meer dan je verwachtte toch? Laat het even bezinken bij haar. Misschien komt ze er zelf op terug. Het hoeft niet allemaal vandaag geregeld te worden. Schrijf je wel bijvoorbeeld al in bij woningcorporaties, want in Rotterdam zullen de huizen niet voro het oprapen liggen. En zoek op welke subsidies en uitkeringen je kunt krijgen. Dan kun je aan je moeder laten zien dat je er serieus mee bezig bent om zelf verantwoordelijkheid te nemen, ook al ga je pas over een paar jaar weg. Dan kan zij misschien ook beter inschatten wat haar rol moet zijn in jouw en je kindjes leven. Want hoe zie je het voor je? Dat jij naar school gaat en je moeder in die tijd op de kleine past? Als je moeder niet werkt is dat natuurlijk een optie. Of zou je zus mee kunnen oppassen? Die heeft toch ook al een kleine? Maar ook af en toe even nergens anders aan denken dan aan jezelf en dat wondertje dat in je buik groeit. Lekker positieve vibes naat je kindje sturen. Laten weten dat het welkom is en dat jullie tweetjes het wel gaan redden. Lekker positief blijven! Dikke knuffel!
Hoi hoi, Bedankt voor je reactie.... Ik ben al een tijdje niet op de forum geweest, was zo druk bezig met mijn portfolio... Maar moeder is onder tussen niet meer zo boos op me en ze praat al redelijk goed tegen me. Dus het gaat goed. Mijn ex en ik hebben elkaar onlangs nog gesproken... En ja soms blijft het moeilijk... Omdat ik nog steeds even veel van hem houd en eigenlijk hem zo graag terug wil... omdat ik keer op keer merk dat ik hem nodig heb... Maar dat word hem niet. Hij heeft aangegeven een probleem te hebben met zichzelf en dat hij naar een psycholoog gaat.. Dus blijkbaar is het behoorlijk ernstig zijn probleem... Maar ja even terug naar je reactie.. Ik snap je boosheid richting mij aan de ene kant wel maar aan de andere kant, als je onvoorwaardelijk van iemand houd zoals ik dat heb gedaan, doe je best veel domme dingen voor iemand. achteraf heb je er veel spijt van maar dat zijn keuzes die je toen gemaakt heb. Voor de rest probeer ik afstand van hem te nemen.. en dat lukt soms heel goed maar dan mis ik hem weer en zoek ik hem weer op.. Ik moet gewoon harder zijn en het niet meer doen... laat hem maar een keer bellen. Ik heb besloten hem mijn kind te laten erkennen... en binnenkort moeten we samen gaan zitten om uitgebreid het hierover te hebben... Ik ga me zeker inschrijven, ik wil sowieso niet in Rotterdam wonen... misschien meer richting hoek van holland daar vind je sneller een woning en de omgeving is toch anders... Dat komt wel in orde... Veel liefs Damiana
Vanaf de eerste pagina van dit topic is duidelijk dat Damiana voor haar kindje kiest. Ik vind dit ongelooflijk sterk, je leest vaak genoeg anders op dit forum. Het heeft toch geen enkele zin om haar te confronteren met dingen uit het verleden als ze nu zo sterk staat? Beetje jammer. @Damiana; fijn dat je moeder een beetje ontdooit! Ik hoop echt dat je je steeds beter gaat voelen! Merk je al wat van je zwangerschap?
Tja, achter het behang plakken klinkt ook wel vrij cru, ik denk alleen dat het iets genuanceerder is bedoeld. Ik ben de mening wel toegedaan dat iedereen fouten/domme dingen mag maken, als je ze maar zo goed mogelijk herstelt....of ervan leert. Pfffff, wat schooljufferig!! Damiana, ik ben het met collo003 eens, positieve vibes!!! Goede reactie van je collo003! Gaat het goed met je Damiana? Je bent zo stil. Dat kan een goed teken zijn... ?!
Lieve shadixx, Dat is een tijd geleden... bedankt nog eens voor je lieve reactie... Met mij gaat soms heel goed maar soms ben ik ook heel droevig.. Mijn moeder praat wel tegen me maar nog geen heel gesprek zeg maar... en soms probeer ik een gesprek te openen maar is ze heel kortaf... en dat raakt me wel hoor... Misschien praat ze ooit wel weer normaal tegen me... ik hoop het. Ik dacht in het begin minder moeite ermee te hebben maar ja.. het doet me wel pijn... vandaag toen ik met haar aan het ontbijten was vertelde ik haar iets en kreeg maar weinig reactie terug... ik ben toen in mijn kamer op bed gaan liggen en ik moest wel even huilen... Omdat ik momenteel op niemand kan terug vallen... in ieder geval niet op degene die mij zo gelukkig maakte... Vrijdagavond toen ik in bed lag pakte ik mijn telefoon en belde ik E. Hij was een vuurtje stoken met een vriend van hem... toen was ik even stil toen ik zijn stem hoorde en vervolgens zei ik "ik wilde even zeggen dat ik ontzettend veel van je hou en je heel erg mis" Ik weet dat ik dat nooit had moeten doen.. Omdat ik steeds weer mezelf tegen kom... mezelf steeds weer kwets door naar zijn woorden te luisteren die me keer op keer zo pijn doen. Op sommige momenten voel ik me heel sterk...Maar op andere momenten voel ik me alleen... verlaten... en mis ik hem, en mis ik de tijd waarin ik elke sec van de dag kon bellen... en uren met hem sprak... en hoe actief hij naar me luisterde...en me zoveel goede advies gaf... Ik heb hem sinds vrijdag niet meer gehoord... ik heb verder ook niets meer gezegd.... En ja hij laat ook niets van zich horen.... hij is niet eens geïnteresseerd in hoe het met me gaat... Vrijdagavond zei hij dat hij niet meer naar een maatschappelijk werkster gaat maar naar een psycholoog... omdat hij een probleem heeft met zichzelf... Ik vroeg wat zijn probleem was en hij is daar verder niet op in gegaan... Ik moet nog best vaak huilen... omdat ik soms als ik in bed lig en naar de hemel kijk, me af vraag waarom ik een keus moest maken. Waarom moest ik kiezen tussen mijn kind of E. waarom niet allebei.... Eerder had ik in de ruil van mijn abortus E. nu andersom... Diep in mijn hart voel ik me ongelukkig. Hoewel ik nu al heel veel van mijn kindje houd... Ik aai 24/7 over mijn buik die al heel wat uitsteekt.. hoewel ik soms twijfel of het mijn zwangere buikje is of voeding... Vrijdagochtend naar de verloskundige voor een intake en het hartje luisteren... ben heel erg benieuwd. Veel liefs, Damiana
Lieve maria, Het gaat wel redelijk goed met me... Als ik puur kijk naar mijn school etc dan gaat het best goed. Wat mijn ex betreft... ik mis hem vaak nog. Vrijdag ga ik naar de verloskundige... en dan kan ik hopelijk mijn baby zijn hartje horen... ben benieuwd... helaas zal ik daar in mijn uppie zitten. veel liefs, Damiana
Logisch dat je verdrietig bent, in feite verlies je iemand, ook al leeft diegene nog, maar je krijgt er ook weer iemand van terug. Heel erg verwarrend, en misschien dat het nu ook nog eens dubbel hard aan komt omdat je moeder nu even zo afstandelijk is, maar echt die draait nog wel bij, misschien is die nu ook wel alles aan het over denken en voor jou aan het mee denken en is ze daarom een beetje stil. Mijn moeder is totaal anders, die gooit van alles eruit en drie dagen later is het hm misschien niet erg slim geweest en mijn vader is drie dagen stil en komt dan gelijk met goed overdachte opties en adviezen.
Damiana Je kunt niet van jezelf verwachten dat het zo snel geen pijn meer doet, dus het geeft niet als je veel moet huilen of je verdrietig voelt. Maar ik weet zeker dat als je je beebje straks in je handen hebt. E. compleet naar de achtergrond verhuist. Je houd straks zoveel van je beebje, daar is niks mee te vergelijken meid. En al had je dit kindje weer weg laten halen, E. krijg je nooit. Dus het is geen keuze meid. Veel sterkte, ook met je mams... Shadixxxxx........ lijkt mij dat mijn reactie niet meer dan menselijk is. ik heb daarna een hele lap tekst geschreven met alleen maar positieve dingen en dan toch over die eerste 3 regels vallen? Beetje jammer yourself.... Ik denk dat zelfs Damiana die eerste drie regels best begrijpt. We zijn toch allemaal mensen? En het is niet bedoeld om haar te kwetsen, maar dat blijkt hopelijk wel uit de rest van de tekst.
Veel heb ik mede door mijn voorgangers te zeggen op je verhaal. Ik vind je over komen als een sterke meid maar met een hoop verdriet.Verdriet wat mag en logisch is.Het is niet niks en zeker een onzekere tijd.Maar je komt er wel.Je hebt al zo veel goede keuze's gemaakt en mede daarom kom je wel op jouw pad die je volgen moet. Een pad die jouw keuze's gaat ondersteunen en de weg leidt naar het leven waarvoor jij kiest. Je had het er over dat je niet in rotterdam wilt wonen(wat ik me enigzinds voor kan stellen ),maar misschien is het een idee om rond rotterdam te kijken. Ik woon nu zelf in hoogvliet(vanuit delft) en heb het idee dat juist in zulke plaatsen nog best makkelijk is om een huis te vinden.Maar ook ik kan de plank mis slaan natuurlijk.
Heee meissie! Hoe is het gegaan vanmorgen? Het is logisch dat je verdrietig bent, het zou alleen maar raar zijn als dat niet zo was. Nu geloof je het niet, en misschien wil je het wel helemaal niet horen, maar ooit gaat dit gevoel weg! Ik heb maandenlang gehuild om m'n ex, hoopte zo dat het ooit weer goed zou komen, maar nu vind ik het alleen nog maar een laffe klootzak. Ik ben erachter gekomen dat ik ook (eigenlijk nog veel meer!) gelukkig kan zijn zónder hem! Ik weet zeker dat dat bij jou ook gaat gebeuren! Als je over een paar maanden dat kleine kindje in je armen hebt weet je waar je het allemaal voor hebt gedaan!
he meid, vrijdag is wel goed gegaan... alleen ik heb het hartje niet geluisterd helaas... ze zegt pas met 12 wk. echt heel jammer had me er erg op verheugd... kreeg alleen intake en moest bloed prikken en bloeddruk meten... bloeddruk was goed gelukkig. 9 juni heb ik mijn termijnecho maar dan op een andere locatie omdat zij daar geen apparatuur hebben echt balen.... zij vroeg of ik een combinatieecho wilde om te kijken hoe groot de kans is dat mijn kind synd. van down heeft.. ik ben nog aan het twijfelen of ik dat wel wil... weet het niet hoor vind het allemaal wel eng.. Nou voor de rest heb ik boekjes gekregen van haar... en ja... ik ben uiteraard gaan lezen... hoewel ik soms even er tegenop zag om het door te nemen... ook omdat ik in eerst instantie niet echt gelet heb op mijn voeding... niet dat ik slecht eet ofzo maar ineens lees je wat je allemaal niet mag eten... je gaat meteen rare dingen denken. Daarnaast las ik dat ik foliumzuur had moeten nemen tot 10 weken... ook dat heb ik niet gedaan pfff ik wist het echt niet dat het moest dus ik ben me zorgen aan het maken, hoop dat mijn kindje alsnog gezond is. ik ben nog 10wk en 4 en ben op 22 december uitgerekend. Mijn ex heeft me donderdag heel vaak gebeld maar ik nam expres niet op... vrijdag rond 5 uur in de ochtend belde hij me weer en heb ook weer niet opgenomen ik hoorde mijn tel overgaan.. toen bij de verloskundige ook weer... en toen sprak hij een voicemail in. daarin zei hij... ik probeer je een poos te bellen ik wou vragen hoe het met je gaat, met je studie en of je al wat gehoord hebt van je portfolio en hoe het verder gaat met de zwangerschap. Ik heb vanmorgen de auto genomen en wilde naar je rijden zodat ik het kindje ook kon zien (hij dacht dat ik een echo kreeg)... maar helaas heb ik een aanrijding gehad en is mijn auto stuk gegaan net voor Breda... Ik hoop dat je me laat weten hoe het is gegaan... zoiets ongeveer sprak hij in de voicemail... het raakte me wel hoor dat hij zijn kindje ook wilde zien... en hij klonk ook verdrietig... toen ik thuis was gekomen heb ik hem toch terug gebeld... en hebben we even gepraat... was fijn om hem te horen joh... ik mis hem zo erg en ik heb zo mijn best gedaan om een week lang niets van me te laten horen. Maar zaterdag toen ik hem weer belde klonk hij weer haastig en afstandelijk... krijg geen hoogte van hem... het lijkt erop dat hij op deze manier door eerst zielig te doen mijn wil raken en vervolgens wanneer hij merkt dat het is gelukt dan verandert hij weer... ik weet het echt even niet meer... Ik trek het ook niet meer thuis ik word echt helemaal gek van die chagrijnige kop van mijn moeder heel de tijd... ik praat tegen haar en krijg gewoon geen reactie terug... nu begin ik me daar zo erg aan te ergeren joh... als ik er niet ben dan hoor je mijn broertje en zij een heel gesprek voeren aan tafel zodra ik kom is het stil en niemand zegt iets.. ik zeg dan iets en krijg gewoon geen reactie... en dan zegt ze iets tegen mijn broertje... negeert me zo volkomen. Som heb ik zo een zin om hier weg te gaan... Ow wat had ik zo graag gewild dat mijn ex en ik nog samen waren... dan was ik gewoon bij hem... zucht.. maar ja ik moet nog volhouden... wil ik mijn studie goed afmaken. barst soms van de hoofdpijn echt niet normaal... en aan mijn vriendinnen heb ik op dit moment ook niet echt veel aan.. zij hebben ook hun eigen vriendjes enzo.... soms wil ik liever doodgaan... ik heb keuzes gemaakt in mijn leven waar ik nog geen spijt van heb maar als ik dan om me heen kijk dan lijkt het of ik niet gewaardeerd word... in ieder geval niet door mijn naaste omgeving. ik weet het even niet meer... veel liefs, Damiana
hoi, bedankt voor je lieve reactie.... Ik hoop het, ik heb het even gehad met alles dus... ik wil inderdaad rond rotterdam gaan kijken maar dan wel richting vlaardingen maassluis en monster... zijn mooie omgevingen en je krijgt des te sneller een huis... thanks voor je tips... veel liefs,
Ha meissie, Ik wil je nogmaals veel sterkte wensen! Kop op he! Als je straks de echo hebt zal je zien dat zekerder bent van je keuzes. Dat zie je je kleintje en bent op slag verliefd! En dan wordt het ook allemaal wat realistischer. Wat betreft verkeerde dingen eten en geen fuliumzuur: ik denk dat veel vrouwen dat hebben die niet zo bewust bezig waren met zwanger worden. Wij stonden er wel open voor, maar ik dacht ook ; wie weet hoe lang het duurt. Ik heb ook de eerste weken geen foliumzuur op en niet op mn eten gelet. Tot ik dus de test had gedaan. Liefs mij
hoi Damiana, Heb je hele verhaal gelezen en heb veel medeleven. Ik zit zelf ook niet in zon hele goede situatie. Maar ik weet ook in mijn hart, dat het wonder het allerbelangrijkst is, en dat zal je gelukkig maken. je zult er nooit spijt van hebben!! Ik heb al een dochter, die kreeg ik toen ik 21 was. Ben sinds zij 1 is alleen met haar geweest. Heb ik nooit spijt van gehad. Je moeder kan zeker vervelend gaan reageren. Maar misschien is het goed om het er gewoon uit te gooien (ze vermoed het vast al!!). Dan heb je dat gehad. Je bent volwassen, jij mag je eigen keuzes maken in je leven. Sta achter jezelf...en blijf dat. alleen door je vrije keuzes te maken, zoals jij het wilt, dan kun je gelukkig zijn, ook met die al die ellende eromheen, weet je dat in je hart jij de juiste beslissing hebt genomen. Heel veel sterkte en heel veel liefs, Sam
Nog een belangrijk iets, zorg ervoor dat je voorbereidt bent. Mocht het zo zijn dat je plots weg moet, heb dan een tas(je) klaar met je belangrijkste spullen (legitimatie en kleding en toiletspullen). Zodat wanneer misschien nodig je snel weg kunt. Je veiligheid is ook belangrijk. Dit is echt belangrijk. Hopelijk is het niet nodig, wees niet bang ofzo, zo bedoel ik het niet, maar wees wijs!!!! Liefs!
Hoi hoi, terug van weggeweest hahaha... thanks voor je reactie... Ik let nu vooral op at ik eet... En ja ik kan echt niet wachten op de echo... Ik denk inderdaad dan je dan echt gaat beseffen dat er een kleine in je groeit hahah nu heb ik dat ook wel maar toch je voelt verder niets... soms wat last van onderbuik maar daar blijft het ook bij... waarschijnlijk gebeurt er op zulke momenten van alles.. maar verder voel je het niet... Ik ben echt benieuwd... hoop dat mijn kindje gezond is... ik hou jullie op de hoogte van ontwikkelingen. Ik heb mijn ex onlangs gesproken... Hij heeft me zo gekleineerd ... Ik heb nu voor mezelf even het contact verbroken.. ik laat hem zelf een keer contact met me opnemen... en dan is nog maar de vraag of ik opneem. veel liefs
Lieve samentha, Ik heb al een tijd terug het tegen mijn moeder gezegd... en ik mag gewoon thuis blijven ondanks dat ze meer shaggo is naar me in plaats van blij... tjah.. het gaat erom dat ik mijn vertrouwde plek mag behouden... mijn slaapkamer.... Ik zag het echt niet voor me op kamers wonen... heel gedoe... dan liever het gezeur van mijn moeder iedere dag en haar negeer acties... maar ja.... misschien verandert het met de dag wel... Ik heb me wel voorgenomen om in augustus een week met vakantie te gaan naar mijn geboorte land (Portugal) met een vriendin om te ontspannen... gewoon weg van alle ellende van Nederland... boze moeders, ex die mijn behandelt als een stuk vuil.. heb het zo gehad... hoop dat als ik ga ik een fijne tijd zal hebben... Veel liefs, Damiana
Hoi allemaal, Aanstaande donderdag heb ik eindelijk mijn eerste echo.... E heeft me vandaag gebeld of ik hem even wilde vertellen hoelaat de afspraak was... (heeft een voicemail ingesproken)\ Ik heb niet gereageerd... Ik heb nou totaal geen behoefte aan zijn bijzijn... zeker omdat hij me de laatste keer behandelde zoals hij me behandeld heeft aan de telefoon... Hij denk echt alles te kunnen maken omdat hij weet dat ik nog van hem hou... Ik heb op mijn stage met een collega erover gepraat en ze heeft me echt geholpen de antwoorden te vinden voor mezelf... Ik heb besloten niets tegen hem te zeggen. en ik ga hem ook niet vertellen wanneer en waar de echo gaat plaatsvinden... Heb er even geen zin in... hij belt niet eens om te vragen hoe het met me gaat... hij laat niets van zich horen... terwijl het ook zijn baby is... Ik had eerder niets meer dan gewild dat hij bij me zou zijn... Maar sinds dat laatste tel gesprekl.. walg ik van hem... haat ik hem omdat hij zo tegen me sprak als toen... hij had zelfs in mijn oor opgehangen... ik voelde me zo dom... Maar ja. Dus aanstaande donderdag kwart voor 1 mijn eerste termijn echo.... spannend. en dan ben ik ook 12 weken... veel liefs, Damiana
Wil je veel plezier wensen met je eerste echo. Geniet ervan. En laat je door niets afleiden. Deze momenten zijn zelden.