Volg hierin echt je eigen gevoel. Er zijn veel instanties die je kunnen helpen. En gelukkig dus zo te horen je ouders toch ook wel. Blijf zoveel mogelijk met hun praten maar bepaal zelf. Het is heel begrijpelijk wat ze zeggen en willen natuurlijk het beste voor je toekomst. Zij hadden natuurlijk een bepaalde toekomst voor je in gedachten. Maar soms lopen dingen nu eenmaal anders. Schakel ook je huisarts in. Wens je heel veel succes met het nemen van de voor jou juiste beslissing. Liefs Melanie
Ik zou het ook niet laten weghalen hoor! Je ouders kunnen je moeilijk dwingen als je dat niet wilt. Anders kun je er je leven lang spijt van hebben.
MEid wat een rottige situatie! En ik begrijp de reactie van je ouders ook, ze zijn natuurlijk bezorgd en hadden het liever anders gezien voor je......... Maar een leuke vent zal je heus niet laten vallen omdat je een kindje hebt, al zal het sommige jonge jongens vast afschrikken er zullen er ook zijn die respect hebben voor een jonge meid die het in haar eentje doet! Ik heb een vriendin die per ongeluk zwanger raakte op haar 20e. Nu 5 jaar later heeft ze een nieuwe vriend die van haar en haar dochtertje houd en hebben ze zelfs een kindje samen! Deze beslissing hoeft niet alleen negatieve gevolgen te hebben. Als je het kindje echt wilt houden en het lukt je om voor hem/haar en jezelf te zorgen dan zul je trots zijn op jezelf en je moeder vast ook op jou! Ik ken haar niet maar ik denk dat ze vooral bezorgd is. Als ze straks haar kleinkind vast houd zal ze er vast om gaan geven! Hoe dan ook, laat het in ieder geval niet weg halen als dat niet je eigen beslissing is en je er niet voor de volle 100% achter staat. Heel veel sterkte met alles, en ondanks alle problemen toch gefeliciteerd met je zwangerschap. Het is toch een wonder he
niet laten weghalen als je dat niet wil! 22 is een prima leeftijd om zwanger te zijn, je bent geen tienermoeder, je hebt werk. en als het kindje naar het KDV gaat krijg je bijna alles terug van de belasting, dus dat kun je wel betalen. ik ben ook op mijn 22 zwanger geworden, echt dat kun je aan. De vader zal ,als het een goede vriend is toch zijn verantwoordelijkheid moeten dragen en meebetalen aan de opvoeding ( daartoe kun je hem ook nog dwingen) Zoek hulp, er zijn genoeg instanties die je willen helpen. succes ps mijn dochter wordt vandaag 11, en ze vind het heerlijk dat ze een jonge moeder heeft die lekker samen met haar kan sporten, en van dezelfde computerspelletjes houd.Het heeft veel voordelen jong moeder zijn. ik heb een super carriërre kunnen opbouwen daardoor. en ben een goede manager omdat ik al vanaf zo jonge leeftijd veel moest organiseren en regelen.
Meid, stel nou dat je je ouders even uit kon zetten, dat de mening van andere mensen gewoon even niet bestaat. Probeer je dat eens voor te stellen. Die anderen zijn er gewoon even niet. En als je nu eens denkt wat jij zou willen, dat je helemaal zelf zou moeten zeggen, wat zou dat dan zijn? Weg laten halen of houden? Wat zou dan je antwoord zijn? Ik denk dat je daarop af moet gaan.
Hey meid, Ik hoop dat je snel voor jou eigen gevoel een goede keuze kan maken, zodat je dadelijk kan gaan genieten van jou zwangerschap! Liefs
dan zou ik het houden, die keuze had ik allang gemaakt, maar hun maken me het niet makkelijker, want ze hebben wel een beetje gelijk, ik kan het wel houden maar wat moet ik dan? qua geld en wonen enz...
als je het wil houden, het zeker niet laten weghalen! die financiele zaken komen ook wel op zijn pootjes terecht.. genoeg middelen waar je geholpen kan worden.. en hier staat alvast iedereen achter je!
jeetje meid moeilijk zeg. Je moet echt zelf kiezen wat jij wilt en dat doen. dat hun zeggen dat het het beste is voor het kindje. en hoe jij je dan verder de rest van je leven voelt, maakt ze dus niet uit. als jij denk dat het kindje houden het beste is voor jullie beiden moet je dat gewoon doen. zorg dat je verstandige keuzes maakt en dan komt het echt wel goed.
Als je gevoel zegt, dat je het kindje wil houden, moet je dat doen. Want ik denk wel dat je er achteraf spijt van zal hebben, moest je het laten weghalen. Maar ik ken natuurlijk je ganse situatie niet, maar laat de anderen niet hun wil opdringen, volg je hart. Op één of andere manier kom je er wel uit hoor.
Hoi Eva. Ik ben op mijn 17e zwanger geraakt (ik ben nu 18). Mijn vriend wilde ook dat ik abortus zou plegen (heb ik dus niet gedaan), en heeft mij gedumpt toen ik dat niet deed. Ik kan weinig toevoegen aan wat anderen al hebben gezegd, maar ga inderdaad naar het Fiom. Ik zit daar zelf ook, en die mensen zijn top! Jij bent 22 en dan is alles al een stuk makkelijker dan wanneer je 18 bent hoor, geloof me. Er zijn trouwens ook verschillende "opvanghuizen" waar je (tijdelijk) met je kindje terecht kan. Ikzelf ga naar een net gestart project voor tienermoeders (ik ben dan al geen tiener meer, maar alsnog val je daar nog onder zolnag je geen 21 bent, maar ik reken mezelf meer tot jonge moeder.). Daar kun je ongeveer 9 maanden blijven wonen, en dan moet je iets voor jezelf gaan zoeken. Zij kunnen ook een urgentie verklaring aanvragen voor een woning, en begeleiding bij verschillende (o.a. financiele) zaken. In iedergavl, ga even langs het Fiom, dan weet je wat er allemaal geregeld kan worden. Ik wens je heel veel sterkte, het zal niet altijd even leuk zijn in je eentje. Hou er rekening mee dat het nog een tijdlang alleenmaar erger zal worden. Maar uiteindelijk is het het allemaal waard, jij hebt dan het mooiste wezentje van de wereld in je armen, en dat is natuurlijk waar je het voor doet. Veel Liefs, GT
Zo'n megagoede vriend had zonder condoom wel eens stil mogen staan bij de eventuele gevolgen. Wel de lusten maar niet de lasten vind ik een beetje typisch, maar goed, daar heb jij nu helemaal niks aan. Maar voor de rest sluit ik me bij alle andere meiden aan, geen dingen doen, wat je zelf niet wilt. Er is altijd een oplossing. Sterkte meis, met wat je ook gaat beslissen. Het is jouw lijf en jouw leven, geen dingen doen waar je later spijt van gaat krijgen.
Eva, Ik ben een alleenstaande a.s moeder, de vader van mijn kleine nam de benen, met een ander. Ik sta er ook alleen voor. Ik heb gelukkig wel mijn ouders achter me staan, maar in het begin waren hun ook van mening, dat ik beter had kunnen wachten etc. Nu ze aan het idee gewend zijn, zouden ze hun kleinkind straks niet willen missen. Trouwens, je kan altijd een uitkering vragen, en in sommige gemeenten, kun je eerder een huurhuis krijgen als je zwanger bent ( is soms een voordeel), maar dit is niet bij alle gemeenten zo! Verder kun je onder de topic: Alleen maar Zwanger kijken, daar merk je dat je heus niet alleen bent, en wij helpen elkaar er wel doorheen Ik moet nu nog rondkomen van veel minder, en ben nu bezig om een uitkering aan te vragen, waar ik zeker recht op heb!
thanks lief van jullie allemaal! de papa doet echt wel zn best om mij te begrijpen en we praten er veel over, ga morgen weer heen, want we willen er samen uitkomen en hij wil me wel steunen, iedereen is gewoon mega geschrokken dat mij zoiets weer overkomt, mam heeft echt vlagen, nu is ze weer kalm, me vader is echt rustig en eerlijk hoe die er over denkt, maar dan gaat mam er weer tussen door, ik zal zo eerst even wat slapen want het is een zwaar weekend geweest met dit allemaal. super thanks voor jullie steun, lees echt alles met tranen in me ogen hoe jullie achter mij staan! Ik wil er eerst met hem uit proberen te komen en anders ga ik vd week achter hulp aan, wat ik zowiezo zou moeten doen, maar eerst eventjes dit afwachten, me 2e echo staat ook al in de agenda pfff het is allemaal wat! kus
Hoi meid, Ik wil je heel veel sterkte wensen. Wat je ook beslist, ik hoop dat je er van te voren heel goed over na denkt en je niet onder druk laat zetten door je vriend of ouders. Doe wat je hart je ingeeft! Heel veel succes met alles! Marie
Denk ook aan; een kleine huurwoning/flat waar je huurtoeslag kunt ontvangen, zorgtoeslag ontvangen... minder uitgaan/kleding kopen, dan bespaar je geld, kinderopvang wordt voor jou bijna volledig vergoed. Je krijgt kinderbijslag waar je dan de luiers voor kunt kopen. Verder.. vrienden en familie die allemaal dol zullen zijn op je kindje en die je overspoelen met kleding en knuffels. Ja, als je het kindje echt wilt houden.. dan redt je het wel hoor!
pff 22 is toch een heel mooie leeftijd om een kindje te mogen krijgen. Tis wat minder dat je geen relatie hebt met de vader van je kindje maar daarom is het voor jou zo te lezen niet minder gewenst. Wat jij moet doen is je informatie opdoen bij verschillende instanties over hoe je op welke manier en met welke ondersteuning op jezelf kunt gaan wonen, nog langer bij je ouders thuis blijven wonen doet jou ook geen goed. je zit nu ff in een k*t situatie maar geloof me over een paar maanden is dat weer heel anders...waar een wil is is een weg zeggen ze wel eens en dat is echt zo meid, als jij de kleine graag wilt houden (wat logisch is) moet je er gewoon voor gaan, ga kijken of er ergens een apartementje voor je is (particulier of via de woningbouw) je hebt een ontzettend mooie leeftijd om als starter op de woningmarkt te beginnen (veel woningen voor starters tot en tot en met 23 jaar) dus als je je nu zou inschrijven zou je volgens mij binnen niet al te lange tijd een huur woning aangeboden moeten krijgen, met jou inkomen zul je ongetwijfeld in aanmerking komen voor huurtoeslag e.d. er zijn diverse dingen die je terug kunt krijgen als de kleine er straks eenmaal is... (tegemoetkoming kinderopvang -kinderkorting-extra kinderkorting etc) ga daar je energie insteken meid, ga geen energie steken in de mensen die jou toch niet begrijpen over pakweg 2 jaar lach je hierom en zul je blij zijn dat je hebt door gezet... ik ben er van overtuigd dat je de rest van je leven spijt zal krijgen als je het op aandringen van anderen zou laten weg halen. wil de vader er nu niets mee te maken hebben jammer dan, ook hij wordt ouder en meestal liggen de feiten toch zo dat ze later bijtrekken en toch contact willen met het kind, probeer je daar niet te veel op te focussen als je voor de kleine echt gaat zul je zien dat je veel sterker wordt meid.....en bovenal dat je schijt krijgt aan wat andere zeggen... je bent 22 geen 16 kom zeg je bent een jonge volwassen vrouw die het recht heeft haar eigen toekomst te bepalen de tijd dat jouw ouders dat voor je deden ligt al ver achter je... heel veel liefs en alle goed in de toekomst... liefs smoekie