Hoi Eva, Wat ontzettend moeilijk voor je ! Denk dat het slim is om naar je huisarts te gaan, hij kan je door verwijzen naar instanties bij jou in de regio.Misschien kun je ook eens met een maatschappelijk werkster werken, zij kunnen je eventueel helpen om de praktische problemen zoals bv huisvesting aan te pakkken.Het is het allerbelangrijkste dat jij je kindje liefde kan geven, de praktische problemen die jij aangeeft lossen zich wel op.Wat je ook kiest laat het jouw keuze zijn ! Je bent een volwassen vrouw.Heel veel sterkte ! Liefs Nana
Lieve schat, rot werken moet je je altijd! En als je een lager inkomen hebt, kun je veel geld terugkrijgen van de belastingdienst (van de kinderopvang bijvoorbeeld). Het enige wat je kindje echt nodig heeft is liefde. En als dit nu van 1 persoon af komt of van meerdere, als er maar liefde is. Je kunt tweedehands hele leuke dingen (meubeltjes en kleertjes enzo) kopen en dat maakt toch niets uit als je kindje 2e hands kleren aan heeft? Ik begrijp dat je een baan hebt? Doe wat je hart je ingeeft, en wat mannen in de toekomst betreft: ze zullen het maar moeten accepteren dat er een kindje is, anders houden ze toch ook niet genoeg van je? Denk eens aan al die gescheiden ouders, die gaan toch ook weer een relatie aan? Veel succes en sterkte in de toekomst! Laat nog eens van jehoren!
Ik vind dat je moet doen wat je hart je ingeeft. En als je niet achter een abortus staat, moet je dat ook echt niet doen omdat iemand anders dat wilt. Je krijgt er je hele leven spijt van. Het is jouw leven, jouw lichaam en jouw beslissing. En ik weet zeker dat als jouw moeder die kleine in haar armen houd, dat ze echt wel een goede oma wilt zijn voor die kleine. Wat is er nou mooier dan zo'n klein hummeltje? Maar veel sterkte met je beslissing.
Meid ga ervoor, als je nu twijfelt en niet het kindje wil afgeven moet je dat absoluut niet doen. Informeer tijdig bij instanties wat je mogelijkheden zijn, je hebt een mooie leeftijd om mama te zijn. Wij moeten het ook een heel stuk minder doen en alle eindjes bij elkaar knopen maar we zijn supergelukkig met onze dochter, we zijn gezond en de blijdschap die onze kleine meid geeft daar kan geen geld tegenop. Veel sterkte Groetjes Monique76
Volg je hart en laat je niet ompraten door andere ! Het is jou wondertje waar jij over beschrikt ! Suc6 meis, wens je veel kracht toe....
Wat een vervelende situatie meid! Ik hoop dat je snel weer wat rust krijgt. Ik ben ook van mening, dat als je eigen gevoel zegt houden, dan moet je het echt niet weg laten halen. Dat zul je je rest van je leven herinneren, maar ook waarom je het hebt laten weg halen. En misschien is je omgeving nu niet positief, maar het kan best zijn dat wanneer ze gewend zijn aan het idee de mening veranderd. Maar jouw mening over je omgeving zal niet zogauw veranderen als je het weg laat halen. Alle tips van de andere meiden lijken mij goed bruikbaar. Ik heb ook iemand in mijn omgeving die een scheet van een zoon heeft en alleen is. In de steek gelaten toen ze zwanger was, maar ze redt het en het is een topmeid en een geweldige moeder! En dat kun jij ook. Als laatste wil ik je graag feliciteren met je zwangerschap, want het is natuurlijk nog steeds een wonder! Knuffels Suske
Jeetje meis, laat het niet weg halen tegen je zin. Krijg je later spijt van. Als je nou nog heel jong was maar je bent 22 is toch iets anders dan jaar of 15. Probeer er anders nog is goed over te praten met je ouders of met de vader van je kindje. En vertellen wat je gevoel zegt. Suc6!
@eva85 ik heb je op wie telt er mee af naar de eerste echo al gesproken en meis ik voelde uit jouw tekst dat je het zo spannend en geweldig vind tuurlijk de situatie is rot maar meis je zal niet de eerste zijn en ook niet de laatste die het alleen doet hoor kop op meis en blijf op die wolk meis. dat is wat je het liefst wil en je ouders die draaien echt wel bij als ze hun kleinkind zien hoor. meis doe wat je hart je zegt niet je hoofd en niet wat anderen willen.
eva,heel veel succes meid. ik vind ook dat je zeker geen abortus moet laten plegen. ik ben zelf ook een lange tijd alleenstaande moeder geweest en het valt echt reuze mee. als je straks de kleine in je armen hebt en je ziet waar je voor vecht,geloof ik zeker,dat je door gaat met vechten. de kleine heeft alleen maar jou nodig om op te bouwen en vertrouwen en ik weet zeker,dat je straks supertrots bent op je kleine schat. zet hem op,meid en laat je niet gek maken.
Hier ook miserie gehad met de papa. Hij vond zichzelf te jong (meneer is verdorie 40 ondertussen!) en wou ook dat ik de beeb liet wegnemen. Ik wou dat helemaal niet, en hij is dan 'gaan lopen'. Meneer woont trug in Frankrijk en is spoorloos (nummer veranderd enz). Ik sta er uds alleen voor met bijna 3 kinderen, maar dat kan me niet schelen. Ik laat geen leven weghalen omdat de vader het niet wil/er niet mee om kan/de verantwoordelijkheid niet wil nemen/enz.
Ik sluit me hier volledig bij aan. Je bent oud en wijs genoeg! Je komt eruit, het zal even heel zwaar zijn. Maar je kan en gaat het redden. Je woonsituatie is niet goed want je wordt in principe op straat gezet door je moeder, dus je bent zeker urgent. Een kleine woning is voldoende. Huurtoeslag, zorgtoeslag... Je krijgt een hele hoop spullen voor je ukkie van vrienden, familie, dat weet ik zeker. Je kan een hoop tweedehands vinden en lekker op de koopjes afgaan. Je krijgt ook nog kinderbijslag. Het zal geen vetpot zijn, maar waar een wil is, daar is een weg. Succes en sterkte!
he eva, ik weet niet waar je woont maar in amersfoort is een kringloopwinkel die ook alles wat je nodig hebt voor de baby, meubels en speelgoed en kleding, uitleend aan jonge moeders. misschien gebeurd dat wel in meerdere plaatsen in nederland. ik wil je iig veel sterkte wensen en wat iedereen al zegt, het is je eigen keuze... iedereen kent wel iemand die spijt heeft van een abortus, een vriendin van mij deed t zelfs 2 keer, en 2 keer spijt... het komt echt wel goed met je hoor. liefs cilia
Wat rot dat je niet met je ouders over kan praten. Is misschien een brief schrijven een idee dan kunnen ze jou kant rustig lezen zonder dat er dircect ruzie komt. Volg je gevoel meid.....er is er maar 1 die beslissen maakt en diep van binnen weet wat ze wil,en dat ben jij zelf. Zet alles op een rijtje en zoek hulp. Welke beslissing je ook maakt jij moet die maken en niet je ouders,of vrienden,familie....alleen jij kan daar over beslissen. Liefs Vlindertje
Hoi eva, ik ben ook 22 jaar en 24 weken zwanger. Ik doe ook alles alleen en ik moet zeggen het bevalt me best goed. Het is wel zwaar soms, en heb echt dagen dat ik wil huilen. Ik bekijk het zo: ik ben trots op mezelf dat ik het alleen doe. Ik heb alles alleen geregeld en gekocht. Dus meid niet zo snel opgeven hoor. Als je het echt wilt komt het wel goed, en je weet waar je het voor doet. Je krijgt er iets moois voor terug. Groetjes priscilla
Dat is natuurlijk ook niet zo gek. Is toch anders als je een vaste vriend heb en ze weten dat je bezig bent om een kindje te krijgen. Misschien komt alles wel wel goed.