Hoi allemaal, Ik heb een paar dagen niet geforumd, had een beetje een paar mindere paar dagen. Het ging eigenlijk best lekker maar ik heb de laatste dagen weer heel erg veel hoofdpijn gehad en last van mijn ogen. Balen dus. Was ook weer erg moe en zag voor het eerst sinds weken weer sterretjes, merk dat ik dan weer meteen heel erg bezorgd ben. Maar goed, vandaag gaat het gelukkig weer een stuk beter. mamalbf; ja het is inderdaad fijn dat ik het nu iets meer van me af kan zetten. Ik denk er nog wel elke dag aan hoor, maar heb er wat minder "last' van. Ik ben benieuwd hoe jij het onderzoek in juni ervaart, ik hoop dat je dan net zo'n positieve ervaring hebt als ik. Al blijft het natuurlijk altijd spannend. Fijn dat het met je dochtertje weer beter gaat op het kdv. En wat betreft de klacht, ik heb er eens goed over nagedacht en ik denk dat ik 2 dingen wil gaan doen. Als eerste wil ik een gesprek met de gyn met die ik dat erg nare nagesprek van 10 minuten (!) 7 weken na de bevalling heb gehad. Ik wil hem vragen waarom hij zo gehandeld heeft en waarom hij mij in dat gesprek zo vervelend heeft behandeld. Ik houd er rekening mee dat als ik dit gesprek aan ga, hij het misschien niet meer weet of dat het weer een teleurstelling wordt. Maar ik denk wel dat het voor erg belangrijk is voor de verwerking om dit te doen. Daarnaast wil ik de vraag/klacht bij de afdeling gyn neerleggen hoe het bij mij zo verkeerd heeft kunnen lopen. Ik wil graag mijn verhaal kwijt daar en ze vertellen wat het met een patient doet als ze zo behandeld wordt en wat voor langslepende gevolgen dit heeft. Ik ben er nu nog niet aan toe hoor, maar dit ga ik wel doen denk ik. Vooraf ga ik dit dan misschien bespreken met de klachtenfunctionaris van het ziekenhuis ofzo. Ook wil ik vooraf het medische stukje laten bekijken door een arts, zodat ik op dat punt niet een flater sla. En met die fouten in mijn dossier heb ik inderdaad al wel een punt denk ik. Ik hoop inderdaad dat het met het concentreren en het autorijden snel beter gaat. Ik heb er echt last en maak me toch ook wel zorgen of dit ooit nog helemaal wordt zoals het was. Ik heb er namelijk ook erg veel moeite mee bij een gesprek of een discussie. Als ik weleens met mijn man een discussie of een "moeilijk" gesprek heb dan gaat het alle kanten op omdat ik me niet goed kan concentreren en na 3 zinnen alweer vergeten ben wat er daarvoor gezegd is. Dan weet ik gewoon echt niet meer hoe het zat. Echt naar, vooral omdat dit altijd juist een van mijn sterke kanten was. Ook in mijn werk. Voor mijn werk voer ik vaak heftige gesprekken met verschillende mensen tegelijk en zijn discussies aan de orde van de dag. Ik hoop dan ook dat dit nog goed komt. Ook als ik een paar dagen, zoals nu, niet heb gereageerd op het forum vind ik al moeilijk om dan een reactie te geven omdat er dan inmiddels al zoveel is geschreven. Hier heb ik eerder echt nooit last van gehad. In maastricht zeiden ze dat dit erbij hoort, maar ik ben eigenlijk vergeten te vragen of dit nog helemaal goed komt en wat de termijnen daarvoor zijn. Weet iemand van jullie hier meer van? Of heb je dit zelf ook gehad en is het overgegaan? Mijntje75, wat jij schrijft over die diagnose herken ik ook. Ook ik heb lang niet geweten wat er aan de hand was. De onzekerheid over je eigen lijf en de bezorgdheid is echt heel erg. En het meest frustrerend vind ik nog dat het dus niet nodig is als ze je in het ziekenhuis fatsoenlijk begeleiden. Maar ja, daar hebben we nu natuurlijk niet zoveel meer aan. Kris, fijn dat je je alweer een beetje beter voelt en natuurlijk van harte gefeliciteerd!! Een lang herstel na hellp en PE hoeft inderdaad niet hoor. Een vriendin van mij is een maand eerder bevallen dan ik dmv een keizersnede ivm PE en later hellp. En zij kon gewoon na haar verlof weer gaan werken en dat gaat allemaal prima. Het hoeft gelukkig dus niet allemaal zo lang te duren. Gewoon naar jezelf kijken en proberen niet te vergelijken (is erg moeilijk, ik deed dat in het begin ook steeds), jij weet het beste hoe het met je gaat. Daphne78; als ik het me goed herinner (en dat weet je bij mij tegenwoordig nooit) zeiden ze in maastricht dat al dit soort klachten (hoge bloeddruk, eiwit etc) vallen onder PE. Maar helemaal zeker weten doe ik het dus niet. Even off topic, ben namelijk even een erg trotse mama. Mijn meisje kan namelijk zwaaien!!! Zo schattig, ze doet het nu de hele dag. Ook naar de TV. Groetjes!
Echt, serieus, geloof me, het gaat weer over. Bij ging mij het niet geleidelijk beter, maar met sprongen. Eeen soort van 'punctuated equilibrium' zeg maar. Dan ging het ineens een stuk beter, en bleef het een tijd lang weer gelijk, en dan weer ineens een sprong. Misschien moeten ze daar een 'Oei ik groei' boek over schrijven Ik ben nog steeds helemaal verbaasd dat ik nu weer in orde ben en mijn concentratie weer helemaal terug was, want ik kon eerst helemaal niets onthouden en niets geen gesprek volgen, maar het wordt weer beter. Je wordt zelfs weer de oude. Trouwens, ik vind het ook goed wat je gaat doen met het ziekenhuis. Goed nagedacht over wat jij er uit wilt halen, en ik denk dat als je dat goed communiceert dat iedereen daar aan mee zal werken. Of misschien ben ik gewoon een grote optimist En het is idd zo schattig als ze gaan zwaaien! Mijn dochtertje denkt dat ze de koningin is zelf in het winkelwagentje in de supermarkt zwaait ze naar haar fans
[FONT=PrimaSans BT,Verdana,sans-serif]Kris8, leuk dat je meeschrijft. Ik heb ook een ks gehad na een mislukte inleiding. Gelukkig dat je je goed voelt, het is hier al gezegd: niet bij iedereen duurt het lang voordat ze hersteld zijn. Gelukkig maar voor hen. Maar het kan dus wel, en als het tegenzit kun je jezelf het beste wat ruimte gunnen om te herstellen. Maar ik hoop dat alles goed blijft gaan. Het is heel goed dat je bepaalde dingen 10 mei bespreekt. Ik heb dit niet gedaan omdat ik nog heel moe was en meer bezig was mijn dochtertje te verzorgen dan met informatie vergaren. Later kwamen de vragen wel en toen heb ik ze alsnog gesteld. Mijntje, mijn moeder haalt het vitamine-supplement vandaag. Zij komt langs een DA als ze naar haar werk gaat. Gelukkig gaat het goed met haar, sinds gisteren. Ze heeft geen diarree meer. Ze is ook niet meer zo moe, gelukkig. Ze wilde heel veel, maar kon minder dan ze wilde en dat gaf frustratie. Je tip komt op tijd, als de parasiet weg is kan het opbouwen van de darmflora goed verlopen met een steuntje in de rug. Wat die sap betreft: ik probeerde haar altijd goede sap te geven, heb vanalles geprobeerd. Maar ze heeft het liefste appelsap van de Lidl. Nu is de Lidl Duits, en zijn de normen streng. Het is zuivere appelsap. Maar die Kaboutertjes sap heb ik nog niet geprobeerd. Zal het eens kopen. Gelukkig is je kindje nooit ziek, dat was mijn bengel eigenlijk ook nooit. Ik maakte wel eens grapjes, dat mijn dochtertje wel een dwergje was bij haar geboorte maar dat ze nooit iets had. Maar ik hoop dat ze ook na het stoppen met het drankje OK blijft. Je zegt dat je 10 weken lang hoge bloeddruk hebt gehad, dat alleen al veroorzaakt schade aan de bloedvaten en organen, leest de site van Maastricht - Unimaas maar eens na. Mij gaven ze vanaf ongeveer 30 weken (weet het niet meer precies) Aldomet (= Methyldopa). Toen mijn bloeddruk na mijn opname heel hoog werd kreeg ik Adalat erbij. De doses werden steeds hoger. Ik heb eerst een aantal dagen in het ziekenhuis gelegen. Toen mocht ik naar huis met thuismonitoring, ze kwamen iedere dag langs voor een CTG en meetten mijn bloeddruk. Toen ik pijn kreeg in mijn rug heb ik opgebeld, werd ik opgenomen en ben tot na de ks niet meer thuis geweest. Voor mij is het dus ook bijna 3 jaar geleden, en ik heb het voor een groot gedeelte verwerkt. Maar ook voor een gedeelte niet, wat hier ook vaak gezegd is: de nazorg was slecht. Ze hebben zelf ook gezegd dat ze vergeten waren bloed te prikken waardoor niet goed duidelijk was hoe ik ervoor stond. Ik ben toen zelfs een keer van de wereld geraakt en tegen de muur gevallen. En zo waren er meer dingen die niet optimaal waren. Maar ook mijn verwerking is nog niet helemaal klaar, al geniet ik heel erg van mijn dochtertje en andere dingen. En ik heb ook positieve dingen door de HELLP: fijne contacten via de HELLP-dag en dit forum. Ik mail ook al heel lang met iemand die ook HELLP heeft gehad. Ik ga naar Nijmegen voor het Prius onderzoek. Ik had het adres van Daphne gekregen, en het is voor mij het dichtste bij en ik heb er stage gelopen. Het is dus wel vertrouwd. Juul, fijn dat je geen last hebt van angst of herbeleving bij het ziekenhuis. Heb jij trouwens goede nazorg gekregen van het ziekenhuis en de huisarts? (weet niet of je dat al een keer verteld hebt, zoja sorry). Het scheelt inderdaad dat je er met je dochtertje erna nog geweest bent. Dat steekt bij mij ook, eerlijk gezegd: mijn dochtertje moest na 5 dagen naar het streekziekenhuis. Toen ik naar huis ging. Later vertelde iemand van het ziekenhuis mij dat ik binnen het postcodegebied woon en dat ze zich afvroeg waarom ze overgeplaatst moest worden. Ik snap dat ze haar couveuse nodig hadden maar ze hebben ook een gewone zuigelingenafdeling.[/FONT] [FONT=PrimaSans BT,Verdana,sans-serif]Het streekziekenhuis was heel goed voor mijn dochtertje maar ik was de steun van mijn collega's kwijt toen ze overgeplaatst was. En mijn collega's zijn beter voor mij geweest als veel van mijn vrienden en familieleden wat betreft begrip.[/FONT] Wat betreft die sprongen: dat ging bij mij ook zo. Bijvoorbeeld de hoofdpijn, op het begin was die heel erg. Nu moet ik af en toe nog een Finimal nemen, en dit is trapsgewijs gegaan. Daphne, ik heb ook gehoord dat [FONT=PrimaSans BT,Verdana,sans-serif]er meer dingen zijn waar ze op [/FONT] [FONT=PrimaSans BT,Verdana,sans-serif]selecteren of het [/FONT][FONT=PrimaSans BT,Verdana,sans-serif]PE is. Maar volgens mij is hoge bloeddruk plus eiwit in de urine wel doorslaggevend. Daar testen ze je ook meteen op als je bloeddruk te hoog is.[/FONT] Je zegt: "want ik heb een ander vermoeden". Wat bedoel je hier precies mee? Je kindjes zijn toch prematuur geboren, dat is niet voor niets. Mij lijkt dat ze dan ook de ernst van de situatie aan je moeten vertellen. En het beestje moet een naam hebben, ik vind het altijd alleen maar fijn te weten hoe en wat. Mijn papieren voor Nijmegen heb ik ingevuld en liggen klaar. Ik ga in mei en juni een week op vakantie dus ik heb alles maar klaar gelegd. Anders moet het allemaal hap snap. CH28, naar dat je mindere dagen had. Wel fijn dat je dochtertje zo leuk is en zwaait. Dat maakt veel goed, he? Bij mij tenminste. Wat betreft de hoofdpijn: bij mij was 3 keer per dag Finimal voldoende, en een arts uit mijn omgeving zei dat ik dat maar moest doen bij erge hoofdpijn. Anders krijg je zo'n visueuze cirkel van hoofdpijn en de angst dat het gaat komen, zei ze. De oogklachten zijn lastiger, gelukkig was bij mij het ergste weg na een paar maanden en volstond buiten een zonnebril en binnen een juiste verlichting. Als je zoveel pijn heb, zou ik dit met de huisarts bespreken. Een goede pijnstilling is belangrijk voor je herstel. Gelukkig gaat het nu weer beter. Ik hoop dat ik het onderzoek in juni goed ervaar. Erna ga ik bij iemand op bezoek die ik al lang niet meer gezien heb, dat is in ieder geval leuk. Ik vind het ook spannend hoe het is daar. Maar wat betreft wat eruit komt ben ik niet zo bang, ik heb vertrouwen in de internist die ik heb. En ik denk dat er geen tweede komt. Ik vind je benadering van je klacht heel goed, het gaat je er dus om de gynaecoloog duidelijk te maken wat hij bij jou teweeg heeft gebracht. En als je de afdeling verloskunde inlicht heb je kans dat ze er iets mee doen, als hij tegen jou zo rottig heeft gedaan is er grote kans dat hij dit vaker doet. Dat je het medische gedeelte eerst door een arts laat bekijken is essentieel: als je een of meerdere punten hebt die duidelijk fout zijn gegaan word je serieus genomen. Wat je werk betreft: ik snap dat je er zorgen over hebt. Ik werk op een laboratorium, en doe dus precies werk. Ik vond het heel erg dat ik vergat en me soms moeilijk kon concentreren. Gelukkig verwisselde ik niets, en heb ik lieve collega's. Zij zeiden steeds dat het goed ging, en dat maakte mij weer zelfverzekerder. Je zult het niet geloven, maar alles zal beter gaan. Ik weet nog dat ik tijdens een werkbespreking eens in paniek ben geraakt omdat ik de informatie, die natuurlijk van verschillende kanten kwam, niet kon verwerken. Nu is dat geen probleem meer. Mijn herstel heeft wel lang geduurd, pas toen mijn dochtertje 2 was ging het echt goed. En daarna is het herstel nog doorgegaan. Groetjes, Mamalbf [FONT=PrimaSans BT,Verdana,sans-serif] [/FONT]
De nazorg was eigenlijk helemaal niet zo denderend, tenminste voor mij niet. Het standaard gesprek met de gyn na 6 wk, in mijn geval na 8 wk want ik was zo slecht in orde met 6 wk dat we het verzet hebben. Maar daarvoor bloed laten prikken en zo, en dat was allemaal weer in orde, en mijn bloeddruk was ook weer behoorlijk gedaald en stabiel, dus hij zij dat ik 'biochemisch in orde' was. Verder niets gehoord over bv. stichting HELLP syndroom. Maar, in alle eerlijkheid, omdat ik er al zo veel van wist omdat het in mijn familie voorkomt, en ik tijdens mijn hele zwangerschap en opnames zo duidelijk liet weten dat ik er veel van af wist, heeft hij waarschijnlijk ook niet gedacht er nog iets aan te moeten doen. En ik heb het niet gemist, maar dat komt omdat ik in mijn familie een prive-HELLP-nazorg poli heb, zoals ik al eerder zei Alle vrouwen doen gezellig mee. Vwb de prematuriteit van L. heeft ze heel goede nazorg ze moest eerst geloof ik elke maand bij de KA, daarna elke 3 mnd, nu ze een jaar is nog elke 6 mnd en ze blijft tot haar 3e onder controle. Maar omdat ze schisis heeft en haar KA ook in het schisisteam zit spreek ik haar vaker dan me lief is Eerlijkheidshalve heb ik ook niet zo'n behoefte aan prematuren nazorg want ik heb niet zoveel vragen, maar ja we hebben in de familie ook een prive-prematuren-nazorg poli M'n zus heeft er eentje, mijn schoonzus een premature tweeling, dus refenties genoeg Maar ik besef dat ik mazzel heb met zoveel HELLP en prematuriteit in de familie (gek gezegd maar waar), ik kan overal met mijn vragen terecht.
Allereerst hoop ik dat iedereen een fijne moederdag heeft gehad, het was mijn eerste en ik moet zeggen dat ik wel bijzonder vind dat ik nu ook een kadootje heb gekregen. Juul75 en mamalfb, fijn te horen dat het inderdaad bij jullie allemaal beter is geworden. En zelfs hoe het was voor de zwangerschap (met de concentratie enzo), dan houd ik me daar maar aan vast. En ja, inderdaad mijn dochter maakt heeel veel goed. Kan zo van haar genieten. mamalbf, laat je weten wanneer je in juni voor je onderzoek gaat? Ben erg benieuwd hoe dit is voor jou. Ik heb trouwens vanuit maastricht een uitnodiging gekregen voor een infodag op 3 juli over hellp en pe. Heeft iemand van jullie die ook gehad? Mijn man en ik gaan er in ieder geval naar toe. Groetjes!
Ik heb geen oproep gehad, maar de kasn is wel groot dat we ons opgeven. De vorige infodag (in 2007) zijn we ook geweest en dat is ons goed bevallen. In juni gaan we voor een 2e. Erg spannend. 27 mei moet ik voor de nul-meting van de follow-up in het ziekenhuis zijn (metingen als je nog niet zwanger bent, soort prius). De volgende metingen zullen zijn als ik zwanger ben. Alles komt nu wel weer heel dichtbij.
[FONT=PrimaSans BT,Verdana,sans-serif]Hallo iedereen, Juul, de nazorg voor de moeder is meestal niet goed. Dit vertelde de gynaecoloog die sprak op de HELLP-dag ook.[/FONT] [FONT=PrimaSans BT,Verdana,sans-serif]Voor de kindjes gelukkig wel. In mijn geval tenminste. Ik heb een keer een strubbeling gehad toen ze mijn dochtertje na 9 maanden niet meer terug wilden laten komen. Ik heb toen gezegd dat ik me daar niet goed bij voelde en toen mocht ze tot haar 3e verjaardag komen. Mij hebben ze niets verteld over het Prius onderzoek, dat dat bestond hoorde ik wel van de HELLP-stichting. Ik heb enkele nichten die tijdens hun zwangerschap problemen hebben gehad met hun bloeddruk en die kleintjes hebben gekregen. Steun van je familie is inderdaad heel belangrijk. De meesten uit mijn familie hadden veel begrip. Al moet ik eerlijk bekennen dat ik me vaak groot hield en over mijn grenzen heenging. Mensen hebben er vaak moeite mee als je erover "zeurt" en niet kunt werken of hulp van hen nodig hebt. Gelukkig deden mijn ouders en zusjes veel en hoefde de rest van de familie niets te doen.[/FONT] Ch28, ik had een heel leuke moederdag. Alleen heel uniek: mijn moederdag was 6 dagen eerder dan voor de mama's van de rest van Nederland. Ik kreeg maandag al het cadeautje dat mijn dochtertje op het KDV had gemaakt. Ze kon niet wachten. Mijn vader had haar opgehaald en toen wilde ze het eigenlijk zelf hebben en uitpakken. Hij heeft gepraat als Brugman dat dat niet mocht, maar toen moest ik het wel meteen uitpakken toen ik haar ophaalde. Misschien maakt jouw dochtertje volgend jaar ook wel iets voor jou. Iets kopen voor vaderdag is trouwens lastiger dan een moederdagcadeautje, vind ik. Ik hoop echt dat je je snel beter voelt, en ik denk het ook. Ik ga maandag 14 juni naar het Prius-onderzoek, meteen als ik terugkom van vakantie. Ik heb geen uitnodiging gekregen want ik ga naar Nijmegen. Het is goed dat er aandacht is voor PE/HELLP! Malaika, leuk dat je voor een tweede gaat. Wat goed dat je een nulmeting krijgt in het ziekenhuis, je begeleiding is blijkbaar goed. Ze zeggen dat mensen die goede ervaringen hebben met de begeleiding van hun zwangerschap vaker voor een tweede durven gaan. Ben jij goed begeleid tijdens je zwangerschap? Of ben je overgestapt naar een ander ziekenhuis? Groetjes, Mamalbf [FONT=PrimaSans BT,Verdana,sans-serif] [/FONT]
Mamalbf, ik woon vlakbij Academisch Ziekenhuis Maastricht. Daar weten ze veel van Hellp. Tijdens de zwangerschap ben ik naar mijn gevoel niet zo goed begeleid, maar ze hebben de bevalling ook maar 5 dagen kunnen rekken en ze hebben mij zo onwetend mogelijk gehouden om me rustig te houden. De screening (prius) heb ik wel als erg goed ervaren en ik ben een paar maanden geleden nog bij de gyn geweest om over een 2e zwangerschap te praten. Ik ben er drie keer geweest, ook omdat mijn bloeddruk nog hoog was. Dit was echt heel fijn, ik heb erg veel vertrouwen in deze gyn. Ik ben heel blij dat ik nu zo goed begeleid ga worden. De nul-meting is echt om te kijken hoe mijn lichaam ervoor staat voor een zwangerschap, zodat ze straks in de zwangerschap heel snel kunnen zien of mijn lichaam zich goed genoeg aanpast (met name de vaten) en dan nog kunnen ingrijpen op bepaalde punten. Ondanks dit alles zweet ik peentjes om weer zwanger te worden, maar de wens voor een 2e is gewoon net iets groter dan mijn angst.
Herkenbaar, ik zweet ook peentjes, vooral omdat ik nu echt zelf weet hoe HELLP voelt. Hebben ze je een kans gegeven of je opnieuw HELLP krijgt? Ik ga er van uit dat ik het weer krijg. Een nulmeting is een goed idee, ik heb het ook gedaan voor mijn eerste. Dan kunnen ze goed zien wat er voor veranderingen in je lichaam optreden en het gaat vaak om de mate van de verandering, niet van het getal van de afwijking zelf.
Ik heb 8% kans dat ik met dezelfde termijn in dezelfde mate Hellp krijg, 20% dat het 6 weken later zal gebeuren en dan nog 60% kans dat er uberhaupt problemen optreden. Dus ik reken er sowieso op dat er iets zal gebeuren. Alleen de vraag is wanneer.
Hoi meiden, Even heel snel want het is tijd om naar bed te gaan. Onze laptop is stuk en nu zit ik achter de pc. Deze staat in de gang en dat is dus alles behalve ideaal. Vandaar dat ik even niet meer gereageerd heb. Ik lees soms via mijn telefoon, maar ook dat is niet echt handig en erg inie minie. Bovendien had ik laatst op mijn telefoon met veel moeite een bericht getypt en toen ik het geplaatst dacht te hebben was het verdwenen. Dat werkt dus ook niet ideaal. Tot over een tijdje dus maar, als ik weer gewoon in de huiskamer mee kan lezen. Groetjes!
Malaika, ik geloof dat je heel blij mag zijn dat je vlakbij het Academisch Ziekenhuis Maastricht woont. Het Prius-onderzoek geeft heel veel mensen op dit forum een goed gevoel. Mijn nazorg was heel slecht, maar dat hebben ze daarna ook toegegeven. Ze hebben eerlijk gezegd dat ze vergeten waren bloed te prikken nadat ik ontslagen was en daardoor wisten ze niet hoe ik ervoor stond. Ik ben toen zelfs bewusteloos geweest. Over Prius of dat ik kans had op hart- en vaatziekten hebben ze uberhaupt niets verteld. Het is heel fijn dat je vertrouwen hebt in de gynaecoloog die je gaat begeleiden. Ze zeggen dat dit zelfs een gunstig effect kan hebben op de kans dat PE op gaat treden. Ik snap dat je bang bent, spreek dit ook uit naar je omgeving toe. Dan hoef je je niet groot te houden. Juul, je zegt dat je (helaas) weet hoe HELLP voelt. Ik zal dit ook nooit vergeten. Heel raar, andere dingen vergeet je. Maar dit nooit. Ik heb er wel voor gezorgd dat ik altijd van mijn dochtertje genoten heb. Maar de hoofdpijn, concentratiestoornissen en de pijn in handen en voeten waren soms wel heel erg. Gaat alles goed met je dochtertje? Met mijn dochtertje wel. Ze heeft alleen een irritant trekje de laatste weken. Ze zegt iets en dan antwoord ik met "ja" of "nee". Dan zegt zij: "zeggen mama" en dan moet ik nazeggen wat zij gezegd heeft. Ik wist niet wat me overkwam, maar mijn zusje (zoontje 4 maanden ouder) heeft hetzelfde gehad. Zij zei dat dit waarschijnlijk bedoeld is om te controleren of je wel luistert. MamavanMischa, erg he als de computer kapot is. In de gang zit je erg ongezellig en je kunt je zoontjes niet in de gaten houden. Ik vind internet op mijn telefoon niks, gebruik het nooit. Gelukkig loopt ons forum niet weg. Het bestaat al best lang. Groetjes, mamalbf
hoi allemaal, Malaika, spannend zeg dat jullie voor een tweede gaan. Maar wel geweldig zeg! Veel succes de 27e, ik moet toevallig de 25e in het AZM zijn voor de uitslag van mijn prius. Mamalbf, grappig zeg dat je moederdag 6 dagen eerder hebt gevierd. En spannend dan 14-6 naar Nijmegen, dat je dan net terug bent van vakantie is trouwens ook wel toevallig. Ik ga de 1e twee weken van juni ook een paar dagen naar zee. Ben benieuwd hoe me dat bevalt, maar ik heb er wel veel zin in. Lekker uitwaaien. Fijne zondag nog voor iedereen, Groetjes!
Nou dames, het wordt spannend. Ik voelde me net zoals bij mijn vorige zwangerschap en heb 5 dagen te vroeg al positief getest! Nu kijken wat er overblijft van mijn vooremen om er deze zwangerschap een beetje relaxed met de risico's om te gaan Ik ben nog maar zo kort zwanger, zal volgende week de gyn eens belen of ik nog een verwijzing van de HA nodig hebben of zo al de rode loper voor me uitrollen, goede klant als ik ben
Hallo iedereen, Ch28, je moet dinsdag dus naar Maastricht. Succes! Ik hoop dat je de komende tijd verder zult herstellen, net als wij. Misschien hebben ze in Maastricht nog wat tips wat je kunt doen. Fijn voor je dat je naar zee gaat. Wij hebben dat de afgelopen jaren ook vaak gedaan en dat is goed bevallen. Het is niet te ver en in juni of het naseizoen is het er nog lekker rustig. Wij gaan trouwens altijd naar Zeeuws-Vlaanderen en daar zijn de mensen uberhaupt rustig en er is geen massatoerisme. Dat vond ik heel prettig toen ik nog niet goed tegen prikkels kon. We houden erg van wandelen aan het strand en in de duinen en de honden ook. MamavanMischa, ik hoop dat je laptop het snel weer doet. Niet dat je moet posten, hoor! Maar ik vind het zelf altijd wel leuk om te doen. Juul, als je 5 dagen te vroeg test en je hebt al zo'n hoge concentratie zwangerschapshormoon in je urine zal het wel goed zitten. Fijn voor je. Ik hoop dat je relaxed kunt zijn, na wat je hebt meegemaakt tijdens je vorige zwangerschap. Het is makkelijker gezegd dan gedaan, wij begrijpen denk ik als geen ander hoe dubbel je gevoelens zijn. Maar: het gaat de tweede keer toch meestal beter dan de eerste keer. Geniet ervan. Wij gaan volgende week 4 dagen naar Eurodisney, heb er veel zin in. Prettig weekend iedereen, Mamalbf
Juul75, gefeliciteerd met je zwangerschap! Nou, ik ben afgelopen dinsdag voor de uitslag geweest en het viel me alles mee. Ik heb maar een kleine kans om nog een keer PE en hellp te krijgen dus dat is goed nieuws, vooral ook omdat meer kans op een fluxus nu ik dat al een keer heb gehad. Er waren nog wel wat waardes afwijkend maar gelukkig niks om me zorgen over te maken, het hoort bij het herstel (wat dus lichamelijk nu pas echt gebeurd) en komt uiteindelijk allemaal goed. Goed nieuws dus. De komende twee weken kunnen we dus lekker genieten in zeeland!
Wat een goed nieuws! Geniet er van! En van Zeeland natuurlijk, even een beetje van het goede weer van de afgelopen dagen op je af sturen
Oh trouwens, ik belde de gyn en werd met open armen verwelkomd. Geen verwijzing van de HA of wat dan ook nodig, meteen direct weer knuffel-gezellig in de High Risk poli....het is of ik nooit weg ben geweest Alleen vond ik wel dat ik achterlijk vroeg aan de lijn hing, met 4 wk, ik ging er helemaal van uit dat ik eerst van alles met m'n nieuwe HA moest regelen en wou eigelijk zo uitmikken dat ik met 7 wk dus bij de gyn uitkwam. Soms gaat alles sneller dan je verwacht
Hai meiden, Ik lees nu weer over de concentratieproblemen...... ik heb het dus ook nog steeds. Vorige keer (bleek later) was ik midden in een gesprek gewoon weggelopen, ik had geen flauw benul hiervan. Terwijl ik dat gewoon nooit in mijn hoofd zou halen normaal omdat het onbeschoft is. Of als ik praat met iemand, dan hoor ik de helft niet van wat ze zeggen....... ik kan het niet opslaan ofzo, erg vervelend. Daarnaast heb ik pe gehad, totaal geen nazorg, wat ik achteraf gezien echt wel nodig had. Heb best wel in de put gezeten. Mijn lichamelijke EN geestelijke gestel was niet zomaar op orde. Mijn eindgesprek met de gyn 6 wkn na de bevalling was ook belabberd. Ik had er veel van verwacht en uiteindelijk stelde het neits voor, ik was gewoon nummertie 1001 voor hem. Hij zei alleen : ach, het viel wel mee, je zat op het randje van hellp, maar je had het net niet. Maar als ik terugdenk aan mijn bevalling....... ik lag vanuit het niets te stuiteren in bed, toen had ik abnormale reflexen, toen was ik opeens weg........ daarna deed ik mijn ogen open stond de verloskamer opeens vol personeel om te vertellen dat ik een spoedsectio zou krijgen. Ik kreeg vanalles om mij te stabiliseren omdat ik niet naar de OK kon op dat moment vanwege mijn toestand. kreeg vanalles ingespoten om de weeen te stoppen die volop bleven komen, kreeg magnesium en weet ik veel wat nog meer.......... Voor mij natuurlijk 1 groot drama........ maar voor meneer de gyn viel het allemaal wel mee. Tja, daar heb ik toch niets aan, een beetje begrip zou wel fijn zijn. Maar goed, ik zit me hier weer op te winden als ik er aan terug denk, intussen bijan 1,5 jaar geleden.
Ben eergisteren terug gekomen uit Eurodisney, het was heel erg leuk. Mijn dochtertje heeft genoten. Ze werd alleen wel heeeeel verlegen als er een Disneyfiguur op haar afkwam. Blijkbaar is het heel raar voor haar hen op tv te zien en dan ineens dichtbij. CH28, je zult nu in Zeeland zitten. Fijn voor je met dit mooie weer. Ik vertrek zaterdag. Fijn dat het Prius-onderzoek goed uitvalt voor je. Dat je opnieuw een fluxus kunt krijgen, weet je nu. Als het dan gebeurt weet je wat je overkomt. En het ziekenhuis weet nu dat je een verhoogde kans hebt. Wat betreft de afwijkende waardes: je bent inderdaad nog aan het herstellen, voor mij is alles meer dan 3 jaar geleden. Mij hebben ze bij de nacontrole na 6 weken niets verteld over het Prius-onderzoek. Bij jou wel? Juul, fijn dat alles soepel verloopt in het ziekenhuis. Het is een schrale troost, je moet er toch heen. Je zegt dat je een nieuwe huisarts hebt. Ben je weggegaan omdat je overtreden bent over zijn / haar nazorg? Ik ben weggegaan na mijn zwangerschap, heb totaal geen steun van hem gekregen en werd ook daadwerkelijk niet goed begeleid. Gaat alles goed met je dochtertje? Zal wel. Mijn dochtertje heeft al een paar maanden diarree, het is alleen wel 2 weken over geweest. Ze moet nu naar de kinderarts. Maar ik maak me niet zo druk, ze is vrolijk en actief. Het is alleen niet fijn voor haar dat ze zo'n diarree heeft. Kahrin, ik had ook concentratiestoornissen. Ik herken het: zomaar even niet meer weten wat je aan het doen was. Van die nazorg: join the club. Ik snap echt niet dat het ziekenhuis of de huisarts zelf niet kan bedenken dat mama's met een zwangerschap als de onze nazorg nodig hebben. Ik heb me ook kwaad gemaakt, maar ik verspil er nu geen energie meer aan. Ik heb bij de huisarts een verwijsbrief voor de internist gevraagd (zeg maar afgedwongen, op de manier waarop de begeleiding van mijn bloeddruk plaatsvond hoefde het voor mij niet meer). En die kreeg ik. Een beetje begrip zou inderdaad fijn zijn, zij maken het misschien vaak mee maar wij niet. Groetjes, Mamalbf