10 jaar en een gsm?

10 jaar is wel jong. Maar het heeft wel voordelen als hij zelf gaat fietsen inderdaad.

Kun je goede afspraken maken over wie wat betaald, (klusjes voor beltegoed?). En niet een idioot dure aanschaffen. Misschien heeft iemand nog ergens een oudje liggen die het nog prima doet. Misschien niet helemaal hip, maar dan is het niet zo zonde als het mis gaat..

 

Kan me de twijfel wel voorstellen (heb een neefje met PDD-NOS). Het ligt echt aan het kind, of het kan of niet.

Misschien eerst eens korte momenten mee? Bijvoorbeeld als hij een uurtje ergens gaat spelen. En voor de rest van de tijd op de kast. En dan langzaam opbouwen als hij de afspraken na kan komen?

 

mijn zoontje van 10 heeft er wel eentje.
de simpelste van t simpelste zonder poespas. tis alleen om te bellen waar ie uithangt of dat ie eten moet, of hij mij wil bellen.
superhandig.

 

Mijn zoon is in feb. 11 geworden. Hij heeft ook sinds zijn 10e een mobiel. We hebben hem samen betaald (zodat hij zioet dat het niet komt aanwaaien en hij er mssn zuiniger op is).
Soms koop ik beltegoed voor hem, soms krijgt hij het van opa en oma voor bijv. een goed rapport oid. En soms koopt hij het zelf van zakgeld.

Het werkt op zich prima, hij heeft 'm alleen niet altijd bij zich maar daar ga ik niet over

 

Mijn zoon mag als ie 12 is en naar de "grote" school gaat een mobiel.

Hij mag het dan pas, omdat ik vind dat hij eerst moet leren gewoon afspraken na te komen bijv 17.00 thuis, en het niet zo is van ahh.. mama belt toch wel om tien voor vijf, dus ik hoef er niet op te letten.

En ook, omdat hij nog niet genoeg zakgeld krijgt om beltegoed te kopen.

 

ik vind 10 jaar ook wel erg jong hoor. Ieder moet het natuurlijk zelf weten en er is dan ook geen ´goed´ of ´fout´ in.

Bij 10 jaar moeten ze leren dat ze verantwoordelijkheden hebben. Op tijd thuis zijn. Als er wordt gezegd bijv. om 12 uur thuis zijn, dan ook om 12 uur thuis zijn. Het kan toch niet zo zijn dat jij achter hem aan moet bellen om te vragen waar hij blijft en of hij thuis wil komen .
En ook om te vragen waar hij uithangt... nee... ik zou het persoonlijk nog niet doen. Als hij op tijd thuis komt kun je toch vragen waar hij heeft uitgehangen

Maar.... voor je eigen gevoel snap ik het wel hoor. Stukje rust, fijn om te weten dat hij per direct bereikbaar is etc. Toch zou ik nog even wachten. Juist zonder telefoon is het belangrijk dat hij leert dat je van elkaar op aan moet kunnen.

 

Allebei mijn zoons (11 en bijna 10) hebben een GSM. De een heeft trouwens ADD en de ander PDD-NOS. Maar hier liggen ze gewoon op de plank en worden ze praktisch alleen gebruikt om foto's mee te maken.

 

Onze oudste is 8 en wil er ook graag eentje, mam de hele klas heeft er 1 je kent dat wel. Al sik hem vraag wie dan kan hij er 4 van de 27 noemen dus het zal vast wel meevallen met de hele klas. Ik heb hem gezegd dta hij er 1 mag als hij naar de grote school gaat omdat hij dan een eind moet fietsen. Nu heeft hij een horloge en komt hij altijd netjes optijd thuis. Soms lijkt het me handig als hij bereikbaar zou zijn als hij buiten is maar niet met een mobiel ofzo. Vroeger hadden ze een buzzer, kon je naar bellen en dan ging ie trillen, in nood zou dat handig zijn maar een mobiel....nee hier voorlopig nog niet

 

hmm moeilijk. Ik ben persoonlijk erg van de veiligheid en ik denk dat het wel een veilig idee is als mijn dochters (later, want nu pas bijna vier en een ) gewoon lekker bereikbaar zijn. En ook mama altijd kunnen bereiken.
Maar dat is een persoonlijke keuze en misschien denk ik als het zover is er wel heel anders over.

 

Moeilijke keuze. Zowel mijn zoon (bijna 9) als mijn dochter (7) hebben er een. Gewoon een hele simpele. Ze gaan er heel verantwoordelijk mee om. Ik vind het een fijn idee om te weten waar ze zijn. Als ze er gekke dingen mee gaan doen (veel bellen enz.) dan moeten ze hem inleveren.
Ik vond het idee van het een keer proberen met een "oude" telefoon een goed idee. Zo kun je zien hoe hij ermee omgaat.
Succes met je beslissing!

 

Mijn zoon van 10 heeft wel een mobiel.
Maar BTG krijgt ie echt niet zomaar van ons.
Als hij een keer iets mag kopen zou hij dat kunnen doen en anders moet hij ervoor sparen.
De eerste tijd vond hij t heel boeiend maar nu eigenlijk totaal niet meer.
Hij kan wel op tijd thuiskomen maar als ik bijv nog niet weet hoe laat we ergens naartoe gaan of hij moet naar korfbal ofzo zeg ik meestal dat hij m mee moet nemen dan vind ik t zelf wel heel erg makkelijk
Verder ligt ie eigenlijk vooral op de kast.

Liefs mij

 

Mijn meiden [10] hebben er wel al 1 [oude van ons].
Riep altijd dat ze voor ze naar de middelbare school gaan geen een zouden krijgen, maar daar ben ik op terug gekomen.

Ze moeten hem meenemen als ze ergens heen gaan zodat ze kunnen bellen als er wat is en andersom kan ik hun bereiken.
Hij gaat niet mee naar school, ze moeten eerst thuis komen.

Verder is het er 1 met beltegoed en de regel is dat hij voor nood is en als hun beltegoed snel op is dat ze dan niet meer weg komen.
Gaat hier erg goed moet ik zeggen.

 

Ik denk dat m'n stiefdochter (11) er pas één krijgt als ze naar de grote school gaat.(dan zal ze 13 zijn)

Gewoon omdat het een beetje in haar karakter zit om heel de tijd gezellig te gaan smsen enz en ze is nog niet superzuinig op haar spullen.

 

mijn kinderen hadden ook al op hun 10e een GSM.. maar dat was noodgedwongen omdat ik werkte en zij na school alleen thuis waren.. ik wilde gewoon dat ze ten alle tijden bereikbaar waren.