Ik werk sinds begin april ergens anders en ik voel me soms onzeker, daarom wil ik het graag hier uitgebreid neerzetten hoe het is en jullie eerlijke mening! Ik werk dus vanaf begin april en ik werk 16 uur verdeeld over 3 dagen. De 1e 3 weken heb ik samen met mijn nieuwe collega gewerkt (we hebben samen 1 baan, als secretaresse). Deze werkomgeving is compleet anders dan mijn oude werkomgeving, alles maar dan ook alles is anders. Ik moet ook cursussen volgen om het allemaal te weten. Computerprogramma is ook anders. Afspraken maken b.v. gaat wat anders, ik had vandaag b.v. iets niet goed gedaan, dat zegt mijn collega dan en ik heb dat even duidelijk gevraagd hoe het dan zit en vervolgens opgeschreven. Even later hoor ik haar bij onze baas en gaat ze daar vertellen dat ik het fout deed. Dat vind ik dan raar, ik kan er toch niets aan doen? Ik weet dat toch nog niet? Zo zijn er meerdere rare dingen (vind ik dan). Ook dingen van mijn kant die ik erken die ik niet goed gedaan heb of vergeten ben. Komt ook omdat ik alles goed wil doen en dan dingen vergeet, ook omdat alles nieuw is. Bijvoorbeeld; niet goed gekeken hebben naar de layout van notulen. Ergens een kopje niet vet gedaan hebben terwijl de anderen wel vet zijn. Klopt dat ik daar op moet letten. Maar ik ben zo druk bezig om de inhoud goed te krijgen, wat ik zo moeilijk vindt om iets te notuleren waar ik eigenlijk niets vanaf weet omdat ik er nog niet van op de hoogte ben. Zo zijn er meer dingen, ligt dit aan mij? Moet ik dit nu wel al weten omdat ik er vanaf april werk? Wat vinden jullie?
Ik vind niet dat je nu al alles hoeft te weten! Ik denk ook vaak weleens dat collega's vergeten hoe ze zelf begonnen zijn bij een bedrijf! Als je het allemaal weet is het denk ik best moeilijk om je te verplaatsen in de 'onwetende' nieuwe collega. Maar geduld is een schone zaak! Ik moet eerlijk zeggen, ik ben nu een stagiaire aan het inwerken en ik merk wel af en toe aan mezelf dat ik dingen heel logisch vind maar zij dus blijkbaar niet. Dan moet ik dus proberen om een duidelijke uitleg te geven waarom iets zus of zo moet. Maar ik vind dat niet meer dan normaal! Toen ik bij dit bedrijf kwam werken, kwam er tegelijk met mij iemand anders werken. Na een jaar kon zij nog niet met het administratiesysteem overweg! Dat is echt wel lang! Maar jij zit er pas een paar weken! Het scheelt denk ik wel als je meer uren zou werken. Misschien dat die collega eerst full-time werkte? Dan kan het dus zijn dat zij het in die tijd allemaal wat sneller onder de knie had! Ja, logisch als je 40 uur in een week ingewerkt wordt. Als het je echt dwars zit zou ik er eens met je baas over praten?! Meid, je doet je best en meer kan je niet doen! Ik vind vanuit hier dat je het goed doet!
Hahaha dank je wel! Dat heb ik ook gezegd dat het mij tegenviel om nu 16 uur te werken. Ik heb hiervoor 1 andere baan gehad en ik heb daar 7 jaar gewerkt, toen kwam ik van school en ging 40 uur werken en had alles snel onder de knie en ik wist daar alles na 7 uur. Nu....7 jaar later, een nieuwe baan, weinig uren, alles nieuw (nieuwe omgeving, nieuwe mensen, cursus volgen enz) maar ook, en dat valt me ook tegen, nu met een gezin erbij. Toen ik op sollicitatiegesprek ging was ik net bevallen. Mijn zoontje is nu 9 maanden en ik ben de bevalling onderhand nog aan het verwerken...het is gewoon erg veel en nieuw allemaal. Nieuw werk, nieuw kindje erbij (dit klinkt raar maar jullie snappen wat ik bedoel ), nieuwe gezinssituatie thuis. Misschien vergeet zij dat inderdaad ja. Soms zijn er inderdaad dingen waarvan ik achteraf denk; oh ja, tuurlijk! Dan voel ik me ook stom, is dat normaal?
Ik denk dat vrouwen, vooral in twin banen, elkaar behoorlijk onzeker maken en vooral negatief tegenover elkaar staan. Om te beginnen zou je een x kunnen vragen of je samen met haar een dagje kan gaan lunchen of thee drinken of iets om gewoon even door te nemen wat je wel en niet begrijpt en om haar als persoon te leren kennen. Dit helpt vaak. Pff ben blij dat ik weer de enigste vrouw ben in het bedrijf, want ik heb dit al tig keer meegemaakt!
Ik heb niets tegen haar hoor, in tegendeel. Ik ken haar nauwelijks. We praten ook gewoon op de dag dat we samen werken. Het is dat ik dit toevallig opving, anders wist ik het niet eens. Ik vroeg me meer af op welke termijn het 'normaal' is dat je zelfstandig kan werken.
mmm, moeilijk. Ik moet wel zeggen. Ik heb zo'n hekel aan "verklikkers", waarom moet ze de baas er bij halen? Vlak voor mijn verlof vroeg mijn directe collega of ik wilde overwerken, omdat zij vrij wilde. Ik heb aan gegeven dat dit (hoogzwanger) gewoon niet meer lukt. Dit heeft ze dus ook aan de manager doorgespeelt. Ik vind dat zo kinderachtig! Ik ben blij dat ik daar niet meer terug hoef (mijn contract is niet verlengt) Ik zou me er niet te druk over maken. Al kan ik me voorstellen dat je er onzeker van wordt. Maar als je maar 16 uur werkt lijkt het me inderdaad moeilijk om snel ingewerkt te worden. Succes!
De tijd is dan zo kort en ik zit vaak alleen, alleen op dinsdag samen. Ik twijfel dan aan mezelf. Moet ik dat al allemaal weten of niet? Pfff wel moeilijk.
Nee joh...je hoeft echt nog niet alles te weten in zo'n korte tijd! Ik vind het heel normaal dat je vragen hebt en dat er details zijn die je over het hoofd ziet, omdat je druk bent met andere dingen. Misschien dat je collega wel met andere dingen zit (bijvoorbeeld dat je de zoveelste bent die zij alleen moet inwerken, ik noem maar iets) en dat ze daarom wat sneller 'geirriteerd' is? Ik noem maar wat. Ik heb zelf de afgelopen 3 jaar 5 nieuwe mensen ingewerkt en op een gegeven moment had ik ook wat minder geduld dan bij de eerste persoon, maar aan de andere kant was ik me er altijd van bewust dat het niet aan de nieuwe werknemer lag. Snap je? Maar antwoord op je vraag: ik verwacht van werknemers dat ze na ongeveer een half jaar voor een groot deel zijn ingewerkt en na een jaar helemaal. Dus niet aan jezelf twijfelen, notuleren na een paar weken is al knap in een nieuw bedrijf!
Helemaal mee eens. Vragen is juist goed, daar leer je het meeste van! Ik heb nu ook een "nieuwe collega" (werken beide 32 uur). Nou ja nieuw... ze werkt nu anderhalf jaar hier, maar ik heb echt het gevoel dat ze nog geen 2 maanden hier is. Ze snapt het gewoon niet. Het blijft allemaal niet hangen en het ergste is dat ze mij daarin meetrekt. Ik met mezelf overal voor indekken, bah. Maar 3 maanden en dan 16 uur per week, waarvan je het grootste gedeelte alleen zit. Zou erg knap zijn als je nu alles al wist...
Ik heb collega's die er al 12 jaar werken en nog fouten maken! Dat is toch niet erg... Ik denk dat het ook niet echt helpt dat je collega zo op je nek zit. Vanuit onzekerheid maak je ook meer fouten, wellicht moet je haar vragen om wat meer ruimte en vertrouwen. Ze moet je wel een echte kans geven vind ik!
Tja, moeilijk. Ik heb jaren als secretaresse gewerkt, ook veel banen waarbij ik tijdelijk iemand verving, dus gewoon heel snel op de hoogte moest zijn van alles. Dat vind ik elke keer juist een uitdaging, om alles zo snel mogelijk onder de knie te krijgen, maar...alles moet je leren. Ze kunnen niet verwachten dat je alles gelijk weet als je er net werkt. Ik heb zelf ook een tijd leiding gegeven aan andere secretaresses en receptionistes. Als iemand een fout maakte, dan sprak ik háár daar op aan en ALLEEN als er niemand bij was. Ik ging niet zeggen 'oh, dat heeft Annie verkeerd gedaan' tegen de baas als die er bij zat. Tijdens mijn laatste secretaressebaan leek het eerder op een open inrichting waar ik zat, dan een normaal kantoor. Ik verving een secretaresse die er geestelijk een beetje doorheen zat en langzaam weer uren op ging bouwen. Die overige uren moest ik dan eerst overnemen. Al zag ik haar maar 3 uur per week ofzo, ze deed dan zo achterlijk of ze praatte tegen me alsof ik alles fout deed, dat ik haar daar gelijk op aan heb gesproken. Sorry hoor, je kunt op een normale toon op een volwassen manier tegen mij praten, want zo werk ik niet met iemand samen. Ik denk dat je je collega er gewoon het beste op aan kunt spreken, zo weet ze dat jij niet over je heen laat lopen, dat ze ook eens jouw kant van het verhaal hoort en laat weten hoe je dat ervaart. Wie weet is ze zich niet eens van haar gedrag bewust. Hoe langer je het zo laat gaan, hoe eerder je alles op gaat kroppen, je steeds meer gaat ergeren, terwijl er vaak gewoon wat aan te doen is. Sterkte! Oh ja, over de notulen, schrijf even op wat je niet begrijpt en vraag het later aan iemand die er ook bij zat, als de halve vergadering gaat over een bepaald vakjargon wat jij nog niet beheerst, gewoon even aan de voorzitter vragen om een korte uitleg, vinden ze echt niet vreemd.
Dat doe ik nu nog steeds (werk hier nu 4 jaar). Mijn baas is nogal langdradig (lees: ontzettend langradig, incl zelfverzonnen spreuken) Dus naar iedere preek komt standaard mijn vraag: " dus?" Niet bij alles hoor, maar wel na zo'n enorm verhaal.
Ik werk nu in een ziekenhuis en heb nog geen ervaring met medische termen. Dus dat is niet te volgen voor mij. Volg nu ook een cursus. Maar ik ben blij met jullie reacties.
Vind wel dat als je er vanaf April werkt je veel kunt weten, maar alles? Ik werk nu ergens 4 jaar en soms zijn er ook dingen die ik niet weet (kleine dingetjes wel, maar toch) of dingen die ik gewoonweg nog nooit heb hoeven doen. Maar om daar meteen mee naar je baas te lopen? Beetje flauw, zij is degene die jou inwerkt, dus als je iets nog niet weet hoort ze je dat uit te leggen. En soms vergeet je wel eens iets, door hectiek of concentratie op iets anders. Maak je niet druk, komt vanzelf wel.
Normaal leer ik ook alles snel, al zeg ik het ff snel. Maar nu werk ik dus maar 16 uur en voor ik het weet is dat dag om en heb ik mijn standaardtaken gedaan. Dus veel dingen weet ik nog niet. En veel dingen komen 1 x in de maand voor of 1 x in het kwartaal. Die heb ik nog niet gedaan en komen dus nog. Of die heeft mijn collega gedaan op een dag dat ik niet werk. Dus dat werkt ook niet mee. Ik ben het met je eens dat als je fulltime werkt vanaf april je wel veel moet weten maar met 16 uur vind ik dat wel moeilijk. Ook met notuleren.....ik ken de situaties niet, de mensen niet, de taal niet (het is medisch wat ik totaal niet ken). Ik vind dat moeilijk om te notuleren. Zo komt het wel eens voor dat ik dingen mis tijdens een overleg (we notuleren nu met z'n 2tjes). Vinden jullie dat raar dat ik de notulen nog niet goed zelf kan maken? Ik heb nu 3 x een overleg genotuleerd!
Tuurlijk is dat niet raar. Zeker als je de medische termen niet kent, dan kun je het toch ook niet altijd volgen? En als je 16u in de week werkt mis je een hoop. Jammer als je collega's je daar niet meer mee helpen.
Ik heb niet alle reacties van andere gelezen, maar nee ik vind niet dat je nu al alles moet weten. Je werkt er nog maar zo "kort". Bij mij heeft het zeker 6 maanden geduurt voordat ik me echt overal in had verdiept! En zelfs nu heb ik nog wel eens, hoe zat dat ook alweer! Je krijgt in zo'n korte tijd zoveel informatie, dat kun je niet allemaal meteen goed uitvoeren, zonder fouten! Iedereen maakt fouten op zijn werk, en dan maakt het niet uit of je er nou 1 jaar of 10 jaar werkt. Fouten maken, daar leer je van! Praat anders eens met je leidinggevend, of met je collega!