uhm ik zou zeggen box?? Het kan toch niet zo zijn dat jij als ik weet niet wat achter je kind aan moet. haha mijn zoon 8mnd zit nog erg vaak in de box of hij nou wil of niet dan maar huilen. Bedoel je huishouden moet wel gedaan worden. ze leren vanzelf dat ze in de box moeten zitten hoor. En dat is echt niet erg. Ze gaan uitproberen he
Dit verhaal kan zo iets van ons wezen, alleen wonen wij niet gelijk vloers. En die van ons kan al lopen en is bijna 10 maand. Zo vermoeiend vooral omdat ze overal ook een spelletje van maken.
Oh meid, zo vreselijk herkenbaar HELAAS haha. Ik heb een zoontje van bijna 10 maanden en pfff wat is hij druk, er beweegt altijd wel iets aan hem... zoeft links en rechts door die box heen, dit houd hij nooit lang vol want hij wil op onderzoek uit dus zet het op het bleren. De kleine man kan nog niet lopen, tijgeren wel met alle oergeluiden van dien als hij iets wil pakken. Als hij met het ene bezig is ziet hij weer wat anders en wil dat dan hebben, zelf spelen vind hij erg moeilijk... heb z'n dwingerige gejengel een tijdje geprobeerd te negeren in de hoop dat het over zou gaan maar helaas, ook dit werkt niet dus dan maar weer vanalles proberen te verzinnen om hem te plezieren. Kian heeft een loopstoel mja daar mag hij maar even in, aangezien hij nog niet staat/loopt wil ik niet dat hij de hele dag in dat ding zit, lijkt me ook niet gezond maar hij vind het zoooooo leuk... Kan dan lekker overal bij (waar hij juist niet aan mag zitten) en op een snelle manier achter mama aankrossen!!! Kortom ik ben dus ook de hele dag met de kleine man in de weer, aan het proberen hem te vermaken zodat hij niet gaat drammen. Begrijp me niet verkeerd, in alle andere opzichten is hij heel makkelijk, vrolijk en sociaal maar PFFF wat is hij druk, hij word er zelf soms ook flauw van. Ik hoop dat hij op een latere leeftijd, hopelijk heel snel wat makkelijker zal worden en wat langer zichzelf kan vermaken!!! Liefs Nelleke
Hier ook een druktemaker maar ik zet haar nooit langer in de box dan ze kan uithouden. Als ze begint te jengelen of huilen in de box haal ik haar eruit. Huishouden is minder belangrijk dan mijn dochters welbehagen, het spijt me zeer. Trouwens, niks is leuker voor haar dan mama "helpen" met stofzuigen of afwassen, was opvouwen of wat dan ook! Een box is een beperkend iets, zeker als je je kind erin zit en het niet wil. Ik vind het heerlijk dat ze zo haar eigen ikje is. Zo heerlijk beweeglijk, razendsnel, onderzoekend, ondernemend, gedreven; ik geniet er iedere dag van! De box zie ik ook als een noodzakelijk kwaad voor als ik moet plassen (andere verdieping) of voor heel eventjes als het daar voor haar veiliger is (deur open doen voor bezoek ofzo). En natuurlijk ren je er dan de hele dag achteraan maar ach.... Het levert ook wel heel grappige situaties op! (die blik als ik "nee" zeg is onbetaalbaar! ) En het geeft je kindje de vrijheid zich te ontwikkelen, zo zie ik het tenminste.
Ben ik het volledig mee eens! En gefeliciteerd met je zwangerschap!!! Bovendien kan ik Aaron niet in de box zetten en dan elders mijn huishouden doen aangezien hij er in gaat staan en nogal eens los gaat staan etc. en wil omvallen. Dan ga ik niet met een gemakkelijk gevoel even stofzuigen ofzo.
Kattenbakjes: staan hier in de vensterbank. Kat vindt het prima, scheelt weer 'nee' zeggen Deuren open: tsja, dat is hier even niet anders. We hebben niet zo'n heel groot huis (voor de kat dan) en hij kan niet naar buiten. Hij slaapt graag onder ons bed (slaapkamerdeur dus open) en Julia heeft een schuifdeur voor haar slaapkamer, en die krijgt de kat open. Kattenbak staat in de gang (gangdeur dus open). Tsja, meer deuren zijn er niet... Ik heb wel van de week de banken tegen elkaar geschoven, waardoor haar speelruimte iets beperkt wordt (in ieder geval ziet ze een heel deel van de kamer niet zo snel, dus speelt ze iets rustiger in de buurt). Dat was wel prettig! Ik heb besloten om toch maar iets beter dingen weg te zetten. Mijn grote plant gaat soms even omhoog, snoeren liggen iets meer aan de kant (dan de laptop maar even zonder snoer) en even een aantal extra dichte bakken van de IKEA halen voor de onderkant van de boekenkast!!! Scheelt me een boel frustratie
Miepie, ik begrijp je verhaal, maar eerlijk gezegd heb ik niet de energie om zo de hele dag achter haar aan te lopen. Het klinkt in mijn ogen erg idyllisch! Natuurlijk gaat mijn dochter vóór het huishouden, maar ik kan nog geen 5 minuten "iets" anders doen (kopje thee, laptop, huishouden, noem het maar). De hele dag met haar spelen gaat gewoon ook niet! Oh, en ze zit volgens mij ook in een sprongetje, dus het is niet helemaal gek dat ze zich niet zo goed kan vermaken
Ja herkenbaar en is alleen maar erge geworden nog mijn zoon is 1½, loopt, rent, klimt en pakt van alles wat eigenlijk niet mag. Het corrigeren gaan ze wel steeds meer begrijpen maar dan komen daarnaast juist weer de dritbuien. Dus een fase... euh ja maar wel één die een hele tijd duurt. Als mijn zoon bezig is in huis lijkt het wel of er een bom ontploft is. Wat ik doe om het redelijk te houden: - aandacht afwisselen met alleen spelen en benoemen - 2 kisten met speelgoed neergezet. daar kan hij mee spelen. En speelgoed zo nu en dan wisselen. Niet te veel neerzetten. - bij vrije dagen ruim ik tussendoor als hij slaapt het speelgoed weer even op zodat er weer overzicht ontstaat. Verder laat ik hem soms helpen met opruimen waardoor hij dit soms ook uit zichzelf al doet. - ben ik bezig dan speelt hij alleen in de kamer en houd ik hem in de gaten. Je hele huis babyproof zal idd misschien niet lukken, maar je kunt wellicht wel een ruimte geschikt maken. Verder zou je eventueel kunnen denken aan een soort van grondbox... hekken plaatsen in je kamer op een gebied. Dan maak je dus een ruime plek. (zie je wel eens op kdv) - verder zal een kind uiteindelijk ook moeten leren dat bepaalde dingen niet kunnen en mogen en helaas is dat alleen door eindeloos herhalen. Ik heb dat nu ook met de driftbuien. kleine wil zijn zin en dat kan niet altijd. gevolg driftbui die ik negeer. Bij gooien en slaan zet ik hem in een campingbedje die ik nu sinds het weekend wegens dit gedrag in de woonkamer heb gezet om even rustig te worden. Eenmaal rustig mag hij het goedmaken en er weer uit. Tja.... doorbijten he maar idd aan de andere kant ook heel mooi. Want alhoewel het aan de ene kant zwaarder wordt is het ook zo dat ze veel meer gaan kunnen, gaan laten zien en je nabijheid zelf opzoeken etc. Zo lief
Het is druk en ik weet er idd alles van. Haar slaapmomenten zijn ook echt rustmomenten voor mama (en niet te vergeten voor de poezen ). Maar om de kleine dan maar in de box te plempen (zoals iemand hier voorstelde) terwijl ze dat niet wil vind ik een heel ander verhaal. Ik scheid ook weleens een deel van de kamer af door de box op de scheiding te zette, zeg maar. Zo beperk ik haar ruimte maar beperkt (huh-huh). Ik weet niet of het idyllisch is maar ik vind wel dat we blij mogen zijn ben onze drukke ondernemende meisjes, ik geniet er iig ontzettend van! (al heb ik er ook aan moeten wennen, dat wel)