Mijn zwangerschap was een eitje (nooit echte klachten gehad). De bevalling zwaar maar goed te doen totaal 4 uur waarvan 3,5 in een weeënstorm maar alles zonder ruggenprik). Ik heb een schat van een dochter die zoooo vreselijk makkelijk is. Maar 5 maanden na de bevalling kwamen wat lichamelijk klachten. Moe, heel veel duizelig, hoofdpijn, huilbuien noem maar op. Ik ben al 3 maanden bezig bij de huisarts en we zijn er nu eindelijk uit dat mijn ijzervoorraad te laag is (ja echt, het heeft ze zo lang geduurd daar achter te komen ). Maar waarom krijg ik van iedereen te horen dat ik niet mag klagen?? Omdat al het andere zo makkelijk was/is en ik geen postnatale depressie heb, mag ik dus niet klagen over mijn klachten! Alsof de klachten die ik nu heb nog niet erg genoeg zijn! Ik ben zo duizelig dat ik mijn dochter niet in bad durf te doen als ik alleen thuis ben, want ik val steeds flauw. Stel je voor dat dat gebeurd als ik haar in het water heb! Ik ben continue zo moe dat ik eigenlijk niet eens met haar naar de winkel kan lopen, laat staan het huis schoon houden En als ik daar dan iets over zeg tegen iemand krijg ik te horen: "bij jou ging alles zo makkelijk, ik had dit en dat en dat, jij mag niet klagen" Waarom kan niemand gewoon eens zeggen: meid het komt goed, klaag maar even lekker, dat lucht op Ben ik de enige die dit zo ervaart?
Hoi, Nee ik heb deze ervaring niet. Ik heb een geweldige zwangerschap gehad.....als je de normale dingen niet mee telt.... Mijn bevalling was een hel en dat is niet over dreven, ik begon op dinsdag morgen vroeg en ik ben uiteindelijk via de vacuum op vrijdag om 11.30 bevallen.... Mijn meisje werd met 3wkn heel erg ziek en is met 5wkn geopereerd. Ik heb ook duizelingen en ik ben vaak emotioneel maar ik heb pas sinds een paar wkn rust gekregen omdat het nu pas lekker met ons meisje gaat. Nu pas kan ik alles een plekje geven en verwerken dus het lijkt niks op jou verhaal. Ik hoop dat ze je kunnen helpen en dat je hier lot genoten kan vinden waar je steun aan hebt!
Nou ja zeg! Wat een reacties van die mensen dan! Belachelijk! Ik herken het wel een beetje, maar dan iets anders. Mijn dochter is veel te vroeg geboren en heeft daardoor 5 weken in het ziekenhuis gelegen. Na 5 weken kwam ze thuis en brak ik helemaal, ik was kapot en de klap kwam toen pas. Maar iedereen zei steeds maar: Het is nu toch allemaal goed met haar... En ik kon ze zien denken "komt ze weer hoor met haar gezeur". Ik kan me goed voorstellen dat je haar niet alleen in bad durft te doen op deze manier. Hoe makkelijk je zwangerschap en bevalling dan ook mogen zijn geweest, dat betekent niet dat deze situatie voor jou nu niet erg rot is. Ik vind het erg dat mensen dan zo tegen je reageren! Ik kan me er gewoon kwaad om maken zeg! Tsssss.
oh meid dat is echt heel naar voor je, en ik kan me helemaal voorstellen dat je je nog ellendiger voelt als niemand met je meeleeft zeg. En wat een onzin dat je niet zou mogen 'klagen' omdat iemand anders vind dat ze het zwaarder heeft dan jij! Ik weet uit ervaring dat het vreselijk is om je de hele dag hondsmoe te voelen, het is veel erger dan het klinkt eigenlijk. En als je dan ook nog eens flauw kan vallen is het, zeker met een kleintje, hartstikke zwaar. Ik heb niet de ervaring dat mensen zo bot zeggen dat ik me niet moet aanstellen maar ik heb het dan weer anders, een paar jaar achter elkaar allerlei vervelende dingen meegemaakt, en op een gegeven moment merk je dan dat sommige mensen je situatie een beetje zat worden, zo van; daar heb je haar weer met haar problemen. Heb je niet iemand waar je wel je ei bij kwijt kan, zoals je moeder ofzo? Als je met iemand kan praten die je begrijpt zal dat vast al een stuk opluchten! Sterkte, en laat je niet in een hoekje drukken hoor
Bedankt voor de reacties meiden Het is gewoon fijn om te weten dat ik niet de enige ben die zo behandeld word. Ik heb natuurlijk mijn man en ik praat ook wel met mijn moeder maar het is toch erg vervelend als ze bijvoorbeeld op mijn werk zo negatief doen. Tuurlijk, er zijn daar meiden die het moeilijk(er) hadden maar dat betekend niet dat ik het niet zwaar heb nu.
Hoi Misschien kun je eens kijken op de symptomen van vit. B12 tekort. Schijnt vaker voor te komen mn na zwangerschap.
ik heb dan (gelukkig) geen ervaring met ijzertekort, maar ik snap wat je bedoelt. ik heb het meegemaakt dat ik het op een verjaardag met iemand over bevallen had. die vrouw had er 24uur over gedaan en ik 5uurtjes, best een verschil. toen ik zei dat ik mijn bevalling best heftig vond vloog ze me zowat aan, want zij had er immers 24uur over gedaan en dat is veel erger. iedereen beleefd de dingen op haar eigen manier en ik vind dat al je ijzertekort hebt en je vaak flauwvalt echt wel wat te klagen hebt. dat het nu maanden na de bevalling is maakt het niet erger/minder erg. lekker klagen als je dat wil en succes met je ijzertekort. liefs doris
Ohhh meid ik herken het wel! Ik was ook vaak erg moe en duizelig! bij mij heeft het weken geduurd voordat mijn HB weer goed was maar ik bleef moe en duizelig en vaak hoofdpijn enz... Ik ben er uiteindelijk achter gekomen dat ik overspannen aan het raken was (ik werkte weer vanaf de 3 maanden) en dat het me allemaal gewoon even teveel werd! Met name omdat het werk niet echt meewerkt etc. Ik zit nu al meer dan een week thuis om even bij te tanken en heb mijn ontslag ook ingediend (heb een andere baan gevonden waar alle afspraken wel op papier komen) blijf nu de rest van de maand thuis (in overleg met werkgever) en ik hoop me daarmee beter te gaan voelen! Ik weet niet of jij ook wat "stress" hebt en je daardoor zo kan voelen? Mijn huisarts zegt ook: "HEt is ook niet niks dat je een kindje krijgt en dan ineens alles veranderd dat brengt ook een hoop emoties en moeheid etc mee en de ene moeder kan daar beter mee omgaan dan de ander " Meid denk aan jezelf! Rust goed uit en roep de hulp van je huisarts in als het nodig is! Sterkte!
Ik heb inderdaad een vitamine b12 tekort. Na de zwangerschap zijn we daar dus achter gekomen. (mss dat ik het er daarvoor ook al wel had, maar niet zeker dus). Ik was ook duizelig, misselijk/raar gevoel in mn maag, heel erg moe, geen eetlust. Nu krijg ik er injecties voor, en ik heb het idee dat het zeker wel helpt. ik heb een stuk meer energie, en ook mn maag is rustiger.
Hi, tuurlijk mag je klagen, ff lekker gallen is af en toe heerlijk hoor. Je ijzertekort heeft vaak te maken met een B12-tekort. In mijn geval was er ook heel toevallig een huisarts die zo slim genoeg was het te checken. Het was jaren daarvoor al veel te laag maar de toenmalige ha had er geloof ik niet zoveel verstand van. Ik zou het voor de zekerheid goed uit laten zoeken, heb je het nl wel en je doet er niets mee, kan het heel vervelende gevolgen hebben. Als je het hebt, kan het ook mogelijk zijn dat een van je kinderen het heeft, maar dat kunnen ze pas uitzoeken als de kinderen wat ouder zijn. Vitamine B12 tekort, Addison-Biermer, Pernicieuze anemie Hier vindt je ontzettend veel informatie. Succes en als je nog een keertje wilt gallen of ff lekker wilt klagen, mail maar en ik luister.
Wat een onzin dat je niet zou mogen klagen!!! Ik heb toevallig wel een zware zwangerschap gehad, ook een vrij pittige bevalling, en na de tijd werd het niet veel beter, maar ik zou nooit tegen iemand anders zeggen dat ze zich dan maar niet zo moeten aanstellen omdat ik het erger heb gehad! (dan mag ik trouwens ook niet klagen, er zijn genoeg meiden die het nog veel zwaarder hebben gehad dan ik) Gewoon negeren, sommige mensen vinden zichzelf graag belangrijk! Oh ja en meid: Kom op, gooi het er eens lekker uit