Sommigen hebben het wel over negatieve en heftige reacties, maar soms zijn die reacties wel nodig om iemand wakker te schudden dat het eigenlijk belachelijk is om zo te denken. Dan kan je wel pappen en nathouden en zeggen: '' ooh meis, ik snap het wel hoor, maar gun het je zus nou etc. '' maar denk dat ze daar helemaal niets mee opschiet. Ik ben van mening dat de waarheid soms hard is, maar dit iemand wel kan wakker schudden. Blijft het immers een hele ongepaste reactie vinden en tuurlijk kan je er in eerste instantie niets aan doen ( je kan je gevoel die opkomt niet altijd beinvloeden) , maar je kan jezelf wel tot de orde roepen en je daardoor realiseren dat er niets is om jaloers op te zijn ( ook al wil jij sinds een week weer een kleintje). Maar ook ik heb het idee dat er meer tussen jullie speelt; misschien is er altijd een soort van ''strijd'' tussen jullie geweest... ( geen idee, ik opper maar wat). Nouja, hoop dat je gevoelens gauw verdwijnen...
hoewel het meeste al gezegd is, snap ik ook niets van jouw reactie hoe kan je jezelf nou toestaan (want je bent er zelf bij!) dat je jaloers raakt op je lieve zus, die goddank na 6!!!!!!!!!!!!! jaar zwanger is geworden. de HEL die zij heeft doorstaan (ik ken die hel) is zoveel erger. dat je het hier zegt is wel eerlijk, maar ik hoop echt dat je aan je gevoel en kijk hierop kan werken. want gevoelens heb je voor een deel juist wel zelf in de hand, aangezien er gedachten aan vooraf gaan. de gedachte die jij zou moeten hebben, vind ik dan, is pure onbaatzuchtige blijdschap voor je zus die na zo ontzettend lang eindelijk zwanger is, ook nog van haar 1e! wat dat betreft liep, en loopt, ze zo veel achter op jouw geluk, omdat je al een kindje hebt. trouwens, dat ZIJ dan misschien niet zo blij kon reageren op je eerste zwangerschap (toen zij dus al jaaaaaaren bezig was) kan ik altijd meer voorstellen dan andersom. gemiddeld staat er 1 jaar voor om zwanger te worden. er zijn mensen die dat gemiddelde omlaag halen door de 1e ronde dat geluk al te hebben, en er zijn mensen zoals je zus. ik hoop dat je de blijdschap voor je zus kan oproepen in je hart, ik denk dat je daar een mooier gevoel van zal krijgen. jij hebt nog alle tijd, en hoewel ik snap dat elke maand te lang is of lijkt, is relativeren hier, zeker met je zus zo dichtbij als voorbeeld, echt wel op zijn plaats!
ik ben het er wel mee eens,dat je aan het gevoel moet gaan werken.ik zelf zou hartstikke blij zijn voor mijn zus. maar daarom kun je niets doen aan die jaloerse gevoelens. dat is menselijk en je doet er gewoon niet aan. ik ga hier verder niet over oordelen,denk dat het jou zelf ook vast niet lekker zit.
Dat jalourse gevoel ken ik ook... ben alleen al wel even iets langer dan jou bezig (ipv een paar dagen alweer een jaar deze week) Mijn zus, schoonzus en 2 vriendinnen hebben sinds ik gestpot ben met de pil ij het nieuws kunnen vertellen dat ze zwanger zijn, en maanden later dat ze bevallen zijn... Af en toe een zure appel maar goed, wat kan je er aan doen. Probeer dingen van anderen niet op jezelf te betrekken... jullie tijd komt wel en aangezien je pas net een paar dagen bezig bent, tja ik weet niet zo goed wat ik daarop moet zeggen.
Ik vraag me ook af of er niet meer speelt tussen jou en je zus, ik kan me er echt helemaal niets bij voorstellen dat je om deze reden jaloers zou zijn op haar. Ik hoop ook echt voor je dat je jezelf er overheen kan zetten want ik kan me voorstellen dat je er zelf ook erg mee zit, heel veel sterkte ermee!
zoals jullie hier allemaal kunnen lezen ben ik wel blij voor haar!ik had het alleen niet verwacht en daarbij ik voelde een steek waarschijnlijk omdat wij nu gewoon echt bewust voor een kleintje gaan!! en het natuurlijk graag wil het is niet zo dat ik niet blij ben voor haar dat het na 6 jaar wel gelukt is!!dus waar de reacties op slaan dat ik het haar niet gun?!?!ik weet het niet!!!! en of het wel echt jaloers zijn is weet ik ook niet!!!daarom vraag ik het hier.....
Wat is dit een zwaar thema geworden... Eigenlijk begrijp ik Ellen ook wel hoor. Wanneer je zelf je wens op iets gesteld hebt en het idee hebt dat jij zwanger zal zijn dan is het verschieten als de dingen anders lopen dan gepland en dan geeft dat wel even een steek van "jaloezie" (en is dat dan zo erg?). Als je dit daarna kan plaatsen en je bent je ervan bewust dat dit meer te maken heeft met je eigen wens dan met het misgunnen van iemand anders? Ik vind het alleszins een heel normale reactie en het verbaast met dat zo weinig mensen dit herkennen???!!! Als je verder op het forum leest hoor je toch vaak mensen die deze reactie hebben op het moment dat ze zwanger proberen te worden. Dit hoeft voor mij echt niet te betekenen dat je relatie met je zus niet goed is!!! Mijn beste vriendin is ook zwanger en normaal gingen we samen zwanger zijn maar ik heb jammer genoeg twee miskramen gehad... nu heb ik ook al een super knul lopen en voor haar is het haar eerste!!! Dus ik ben heel erg blij voor haar... maar elke keer we elkaar zien of horen voel ik ook een steek!!! En dat heeft puur met mijn eigen wens te maken en niet met het haar niet gunnen!!! Dus Ellen, ik begrijp je maar al te goed!!! En ik denk dat je zelf ook best weet hoe je ermee om kan gaan zodat het niet tussen jullie beiden komt!!! Lieve groetjes Twins
jaloezie als iemand anders zwanger wordt en jij niet, dat is best menselijk. maar hier gaat erom dat -haar zus al 6 jaar bezig is voor de 1e, -dat TS er al 1 heeft en net een week voor de 2e gaat. ik denk dat dat het is waar velen, ook ik, niets van begrijpen. ik zou alleen maar gek worden van vreugde voor mijn zus, en totaal niet aan mijn eigen wensen denken.
Ik begrijp jullie ook wel... Maar 1 ronde "bezig" zegt niets over hoe lang je er al naar verlangt hé... Het zijn uiteindelijk de emoties en gedachten errond die die dingen bepalen en niet het uiteindelijke handelen. Maar het zal ook van wie je bent als persoon afhangen!!! Dus ik denk dat iedereen het ook vanuit zichzelf en zijn eigen ervaringen bekijkt! Vind het alleen jammer dat er zo (be/ver)oordeeld wordt... dat verdient niemand vind ik persoonlijk!
ze kan er in elk geval niet langer naar verlangen dan de tijd die tussen haar 1e beeb en dit moment zit, en die tijd is vele jaren korter dan hoe lang haar zus er voor bezig was. het gaat erom dat zij al een beebje heeft, en zus al 6 jaar aan t vechten is voor de 1e. ik vind dat dat het verschil is. en ik zou iedereen wensen een groter hart te hebben voor diegenen die toch hun naasten zijn... dat is mijn mening, en niet alleen de mijne dus. meen ook wat ik zei: je zal als mens groeien en mooier worden als je leert dat gevoel (of wat het dan ook is, een steek of wat dan ook) om te zetten in pure blijdschap en gunnen voor de ander. TS heeft gelukkig al makkelijk een kindje gekregen en ws gaat dat deze keer ook niet 6 jaar duren. kortom, iedereen hopelijk ' snel ' blij.... ofzo.
Enige wat ik denk....: Super voor je zus.... EN.... als nu alles een beetje mee zit zijn jullie binnenkort samen zwanger.....!!!! Zou toch mooi zijn.... , lekker samen zwangeren!!!!!
een lastige dit... ten eerste wil ik zeggen dat, dat je al een kindje hebt geen rede is om te zeggen, je hebt er al 1! er zijn zat mensen waarbij de 1e heel snel ging en de 2 jaren op zich heeft laten wachten... maar dat is in jouw geval niet zo en ik hoop ook dat het dat niet zal worden.... bij mij was het een beetje anders.. ik heb een dochter en ik was toen zij 8 maanden was opnieuw in verwachting.. ik heb een schoonzusje die al een zoontje heeft, maar waarbij de 2e maar niet wilde lukken... toen ik het haar vertelde dat ik zwanger was, was ze super blij voor mij (en was dus, hoe moeilijk het ook was niet jaloers, of inieder geval gunde ze het mij van harte) toen zij na een paar weken kon vertellen dat ze eindelijk in verwachting was na aan de clomid te hebben gezeten was ik bijna nog blijer voor hun dan met mijn eigen zwangerschap.... (maarja ik was dan ook al zwanger, en dat ben jij dan weer niet) ik vraag me dan ook af hoe intensief jij die 6 jaar hebt mee gekregen dat je zus bezig is geweest.... ik geloof echt wel dat je het je zus van harte gunt! ik denk alleen wel dat je niet goed beseft hoe hun die 6 jaar ervaren hebben... ik denk dan ook dat het goed zou zijn om nu ze zwanger is (en hoe lastig dit ook voor jou is om te doen) om heel intensief met haar zwangerschap mee te leven en jouw ervaringen te delen met haar.. zij kan een hoop leren van jou en jij van haar denk ik zo... meer advies heb ik niet voor je! ik hoop dat je snel zwanger mag raken en dat jullie misschien wel samen zwanger kunnen zijn (net als mijn schoonzusje en ik nu) enne misschien kun je er met je vriend over praten??
Als je zus al 6!!! jaar bezig is kan je toch verwachten dat het ooit wel een keer kan lukken? Het klinkt mij net alsof jij eerst weer zwanger had willen worden en daarna je zus pas. En je schrijft: omdat wij nu echt BEWUST voor een kleintje gaan. Wat denk je dat je zus al 6!!! jaar aan het doen is? Jullie hebben een pracht knul en daar gaat hopelijk snel een brusje bij komen. Maar probeer nu aub alleen maar blij te zijn voor je zus. Haar reactie op je eerste zwangerschap was voor jou niet leuk. Maar ik kan haar reactie wel begrijpen. Zij was al jaren bezig en komt haar zusje vertellen dat ze door een "ongelukje" zwanger is. Hoe zou jij in haar plaats hebben gereageerd? Je mag best even een hele kleine steek voelen maar eerlijk gezegt vind ik wel dat je die heel snel weg moet stoppen en nu heel blij moet gaan zijn voor je zus. Jullie tweede komt echt. En wie weet kan je samen zwangeren.
ik denk niet dat het echte jaloezie is, maar meer het idee van dat jij ook zo graag zwanger wilt zijn! meis ik hoop dat je gauw een posi test in handen hebt....
Nynke en Klingel, jullie verwoorden precies wat ik denk @Ellentje, alsjeblieft wees blij voor je zus en vertel haar dat ook. Bedenk eens hoe ontzettend zwaar je zus het gehad moet hebben in die 6 jaar dat ze bezig is geweest. Ik ben nu bijna 2.5 jaar bezig en ik vind dit al zwaar kun je nagaan als je 6 jaar bezig bent! En als je die jaloezie voelt, probeer dan te kijken wat je nu al wel allemaal hebt, wees tevreden met al het geluk dat je nu hebt en kijk niet alleen naar wat je allemaal nog wilt hebben .
Wat een ontzettend lastige situatie. Ik vind het moedig dat je hier je gevoelens eerlijk verwoord dat sowieso, maar de reacties zijn wel heel begrijpelijk. Wij zijn 3 jaar bezig geweest voor een kindje, 3 hele lange zware pijnlijke verdrietige jaren. Waarin we keer op keer werden ingehaald door iedereen om ons heen, op kraamvisites, kinderverjaardagen en gewone verjaardagen altijd maar moesten glimlachen terwijl wij niet mee konden praten over zwanger zijn, bevallingen, eerste stapjes, kinderkamertjes etc. Jij hebt al een kindje, en hoewel Cherryl hierboven vind dat er geen reden is om dat als argument te gebruiken vind ik dat wel een reden. Alleen al om het feit dat je over bovengenoemde dingen mee kon praten en je zus niet. Let maar eens op hoeveel er om je heen over kinderen en kinderen krijgen gepraat wordt. Je zus heeft 6 jaar verdriet en ellende gehad, niets om jaloers op te zijn kan ik je vertellen. Zou je met haar willen ruilen? Misschien is dat eens iets om jezelf voor te houden als je die 'jaloerse' gevoelens hebt. Ik zou het vreselijk vinden als mijn zus of zusje zich zo zouden voelen terwijl ze zelf al kinderen hebben en (waarschijnlijk weer) makkelijk zwanger raken. Dat je zusje kwaad werd toen jij vertelde dat je ongepland zwanger werd is ook niet helemaal eerlijk natuurlijk. maar kan ik dan nog beter begrijpen dan jouw reactie op de zwangerschap van je zus. Ga lekker genieten van het heerlijke mannetje dat je al hebt en verheug je er gewoon op samen te zwangeren, er is namelijk een grote kans dat dat zal gebeuren!
meiden waarom zeuren jullie zo door over die 6 jaar?!?!?! ik snap dat het zwaar voor haar moet zijn geweest!!!en dat het kut is dat ik heb moeten vertellen dat ik zwanger ben geworden door een ongelukje en dat dat voor haar ook kut heeft moeten voelen!!! maar ik wist niet eens dat zij al bezig was om zwanger te worden toen ik dat ging vertellen!!!!en daarbij ik heb nu al geloof ik 2 of 3 x gezegd dat IK WEL BLIJ BEN VOOR MIJN ZUS!!!!maar dat ik dacht ondanks alles dat ik haar het weer zou moeten vertellen dat ik weer zwanger zou zijn!!! en zoals sommige die mij wel begrijpen voelde ik een soort steek of jaloezie omdat (ondanks ik pas 1 week gestopt ben met de pil) graag zelf ook weer zwanger zou willen zijn!!! meiden die wel snappen wat ik bedoel bedankt voor jullie reactie!!!en de rest tja wat moet ik daar van zeggen?!?!?!
Waarom doorzeuren over die 6 jaar????? Omdat dat een hele lange tijd is. Ik denk dat daarom iedereen hier erover valt. Als je zus nou 2 maanden bezig zou zijn zou je die reacties niet krijgen denk ik. Fijn dat je wel blij bent voor je zus! Ik denk dat je je daar op moet blijven concentreren. Ik vind bovenstaande reactie een beetje raar, ik snap dat je je aangevallen voelt en dat was van mij in ieder geval niet de bedoeling, maar misschien zou je je door alle berichtjes juist eens af kunnen vragen dat het inderdaad belachelijk is dat je je voelt zoals je je voelt? Ook al kun je daar weinig aan doen. En dat jij je er al op had ingesteld dat jij haar weer goed nieuws zou gaan brengen vind ik eerlijk gezegd ook een beetje egoistisch, jezelf rijk rekenen. Net of je helemaal geen hoop meer had voor je zus. Maar goed nogmaals ik wil je niet aanvallen, maar vind dat je een beetje aangebrand reageert. Je wilt eigenlijk alleen maar reacties met daarin hoe zielig het voor jou wel niet is lijkt het wel.