logisch dat je je druk maakt, het is niet niets hoor een operatie. maar erna zal je blij zijn dat je van je klachten af bent. nou meid heel veel sterkte met de operatie. ik hoop dat het achteraf meevalt ik houd het forum in de gaten. groetjes
Hoi Vera, Ik wil je heel veel sterkte en succes wensen met de operatie. Het is een behoorlijke ingreep maar weet uit eigen ervaring dat je na een paar weken heel blij bent dat het achter de rug is. De eerste weken denk je echt 'waar ben ik aan begonnen' maar zodra je weer wat kunt doen gaat het snel. Ik had gelijk na de operatie al een verschil in pijn, ondanks de wondpijn voelde ik me verlost. Natuurlijk is het bij iedereen anders maar 1 tip kan ik je geven. Luister naar je eigen lichaam, begin niet te snel met tillen en huishoudelijk werk. Je hebt echt de tijd nodig om te herstellen. Meisje heel veel sterkte en je kunt me altijd een berichtje sturen. knuffel conny
@ Conny: Dank je lieverd. Het zal het ook allemaal wel waard zijn, daar twijfel ik geen seconde aan. Maar iedereen zegt dat je zo snel moe bent die ook een soortgelijke operatie heeft gehad, en daar zie ik als een berg tegenop. Het tillen en zo is geen probleem, het zal wel even wennen zijn met Jelina, maar dat komt wel goed, alleen die vermoeidheid daar zie ik tegenop... X Vera
Hoi Vera, Ik ben na de operatie niet extreem vermoeid geweest. Het enige wat ik verschrikkelijk vond is dat ik de kinderen niet mocht optillen. Dit ben je ook weer snel vergeten als het weer mag en voor hun is het nu juist heel goed dat ik het gedaan heb. Ik kan nu weer leuke dingen met ze doen zonder pijn en vloeien. Die vermoeidheid heb ik niet ervaren en anders zou ik het voor de ok nog even aan de anesthesist vragen. Het kan namelijk van de narcose komen. Ook je HB kan wat verlaagd zijn na de ok, ik heb dan ook extra bloed gekregen na de operatie. (ik heb een grote buikoperatie gehad). Toen mijn HB weer op pijl was voelde ik me weer goed. Als je iets voelt of je voelt je niet lekker moet je gelijk aan de bel trekken. Dan kunnen ze gelijk actie ondernemen. Schroom je niet en trek gelijk aan de bel. Daar zijn ze voor. knuffel conny
Je zal met deze ingreep sneller herstellen dan met een AUE. Luister goed naar je eigen lichaam....neem na de ingreep floradix...ijzerrijkend produkt. Je Hb wordt als het goed is sowieso gecontroleerd en zo nodig krijg je wat voorgeschreven. Maar floradix raden wij altijd aan op de afdeling. Belangrijk neem op gezette tijden pijnmedicatie. Gewoon standaard a zoveel uur. Je pijnspiegel kan beter contant blijven dan van laag naar hoog gaan. De volgende dag zal je waarschijnlijk voor het eerst het bed weer uit gaan. Even zitten op een stoel. Stap voor stap zul je merken dat het steeds wat makkelijker en beter gaat. Is je toevallig verteld og je een spc of een vaginale cad gaat krijgen? Kwebbel
Hé meissie, Ik wil je even heel veel sterkte toewensen met je operatie en de herstelperiode erna. Een aantal maanden geleden heb ik gereageerd op je topic waarin je voors en tegens aan het afwegen was van deze operatie. En ondertussen is het dan dus bijna zover. Ik kan me goed voorstellen dat je nerveus bent hoor. Het is natuurlijk ook niet niks, deze operatie. En inderdaad...wekenlang niet kunnen doen wat je normaal gesproken gewend bent te doen is geen pretje. Ik spreek helaas uit ervaring. Ik heb in 2008/2009 5 maanden op bed gelegen en ook de tijd erna kon ik maar een fractie van wat ik voorheen allemaal kon. Dat is overigens nog steeds voor een deel het geval en dat zal ook niet meer veranderen. Het is inderdaad lastig voor een bezig bijtje om niks te kunnen of mogen. Laat staan voor een bezig, onafhankelijk bijtje Ik weet dat het verleidelijk is om te doen, maar laat toch vooral de negatieve verhalen van ervaringsdeskundigen op het gebied van jouw operatie niet teveel impact hebben. Want positieve verhalen zijn er natuurlijk ook en ieder lichaam is weer anders. Iedere vrouw ervaart het weer anders. Uit ervaring weet ik dat je de periode dat je niet kunt/mag doen wat je allemaal wel zou willen het beste doorkomt als je zoveel mogelijk probeert te accepteren dat dit zo is. Accepteer het als gegeven, als tijdelijkheid. Hoe meer je je ertegen verzet, hoe moeilijker je het zult vinden. Zoek voor jezelf zoveel mogelijk dingen die je WEL kunt (want die zijn er natuurlijk ook een hoop) en die je een ontspannen gevoel geven. Maak de tijd die je nu eenmaal op deze niet-gewenste-manier moet doorkomen zo prettig mogelijk voor jezelf. Dat doe je onder andere door van je MOGELIJKHEDEN uit te gaan in je denken (en dus ook voelen) ipv je beperkingen. Vind je het leuk om te lezen? Sla dan zoveel mogelijk leesvoer in (boeken, tijdschriften). Misschien heb je nog wel een hoop foto's liggen die je al lang wilde inplakken maar er de tijd niet voor vond. Of kun je online een fotoboek samenstellen. Vind je het leuk om postkaarten te knutselen? Of kleding te maken voor je dochtertje? Misschien kun je een lievelingsreceptenboek maken of een liedjesbundel met alle liedjes die Jelina al kent. Misschien kun je een huishoudbegroting maken. Of een heel plan maken voor een make-over van huis/tuin/jezelf. Je hebt sowieso tijdelijk meer tijd voor het forum . Of....nou, wat mij betreft zijn er tig dingen te bedenken die leuk zijn om te doen en waarmee je de tijd goed doorkomt. Balen van je mooie nagels inderdaad, maar je moet maar zo denken: op het moment dat je goed herstelt bent en verlost van alle narigheid is het een des te groter 'feessie' als je ze weer kunt laten plaatsen Ik wil je echt heel veel sterkte toewensen meid. Knap dat je de moeilijke beslissing destijds genomen hebt en dat je ervoor gaat. Voor je eigen gezondheid en toekomst met je gezin. Als je nog tips wil of ik kan je op een andere manier tot steun/hulp zijn, hoor ik het heel graag van je. Veel liefs Chipske
Zaldiar heb ik laatst enkele weken geslikt. Schijnt bij de meeste mensen erg goed te helpen, maar ik ben nogal een moeilijke waar het pijnmedicatie betreft Ik moest meer dan het dubbele van de dosis nemen om iets van vermindering van pijn te voelen en werd er daardoor zo kotsziek van (letterlijk) dat ik van pure ellende met die troep ben gestopt. Pure tramadol (plus nog enkele middelen) heeft me overigens wel goed geholpen vlak na mijn operatie (verwijderen tumor uit femur). Ik hoop dat het jou helpt de pijn onder controle te houden. Zo niet...gelijk aan de bel trekken meid! Jij voelt wat het met je lijf doet. En ieder lijf is weer anders. Ik zal nooit de zuster vergeten die me van de pijnpomp afhaalde, omdat die naar haar idee de oorzaak was van mijn allergische reactie (pijn en jeuk overal over mijn lijf) en die NIET naar mij wilde luisteren. Ik had zelf namelijk het idee dat het door die ene pil kwam die ik een uur daarvoor had gekregen als aanvullende pijnmedicatie. De pijnpomp had ik immers al meer dan 12 uur zonder problemen gehad. Nee hoor...zei ze, dat kan niet, want die pil (Diclofenac) schrijven we altijd voor en daar reageert iedereen altijd goed op. Resultaat: ik van de pijnpomp af, helse pijnen Om er thuis achter te komen dat ik wel degelijk allergisch ben voor die Diclofenac, want thuis precies dezelfde reactie op die tablet. Moraal van dit verhaal (): luister goed naar je eigen lichaam meid en kom voor jezelf en je eigen lichaam op!
Omdat je de volgende dag naar huis zou mogen ga ik er van uit dat je een vaginale catheter gaat krijgen. Nogmaals heel veel sterkte en laat ons weten hoe het gegaan is. Groet Kwebbel
Ik kan jullie up to date houden, want tot mijn verbazing heb ik waar ik zit nu toch internet. Een proefperiode van 10 dagen ingaand van vandaag, dus dat komt super uit!!!
Heb even het hele verhaal opnieuw gelezen wel heftig hoor! Wil jou dus ook heel veel succes wensen,en stuur je vanaf deze kant heel veel digitale knuffels