Ik heb er lang mee gelopen, maar ik denk dat het topic toch hier moet komen. Niet lang geleden is bij mij endometriose vastgesteld. Doordat ik veel erover gelezen heb/had, vertelde de gyn mij niet veel nieuws. Maar waar ik van opkijk is dat het bij mij geconstateerd is, pas na 2 zwangerschappen die ook nog eens snel raak waren. Het kan op alle leeftijden voorkomen dus waarom niet nu ik al 32 ben? Maar goed, wij hebben nog wel een kinderwens. Niet meteen dit jaar, maar een beebje vanaf 2008 zou een kroon op ons gezin betekenen. Ok, 'k zal er niet meer omheen draaien, hier komt een voor mij brandende vraag: Levert endometriose altijd vruchtbaarheidsproblemen op? En nog een vraag: Wat voor behandeling tegen EM is er voorgesteld? Groetjes van Kiki
hoi meid ik wil je veel succes wensen met zwanger worden en met em kun je ook zwanger worden ligt er ook aan hoeveel dat het is enzo succes meid
Hoi Kiki, Wat vervelend dat ook de diagnose endo bij jou is geconstateerd. Hier helaas ook een van de gelukkigen! Endo hoeft niet altijd onvruchtbaarheid of verminderde vruchtbaarheid te betekenen. Wel heb je verschillende graden en dus de ernst van de endo. Ik heb een van de hoogste graden en ben wel echt op IVF aangewezen. Het is nooit uitgesloten dat het niet natuurlijk kan, maar zodra ik stop met injecties hiervoor, zit mijn buik weer snel vol met verklevingen en cystes. Wellicht kunnen ze de endo bij jou ook onder controle houden, zodat je in 2008 voor het kroontje op jullie gezin kan gaan. Groetjes, Elvira
Hoi Mirre, Mijn symptonen, waren lange en onwijze heftige menstruaties. Ook mijn cyclus was heel lang en tussentijdse bloedingen. Toen de endo op het toppunt was, kreeg ik een soort van krampen, waardoor je niet kon lopen en dat trekt dan samen, waardoor het voelt alsof alles van binnen bont en blauw is. Ik kan het niet zo goed uitleggen, die pijn is heel raar. Het is wel bij iedereen anders hoor, sommige meiden met endo hebben juist weer nergens last van.
Lange en pijnlijke menstruatie's heb ik niet en dat heb ik ook tegen de gyn gez. Integendeel...mijn ongesteldheid stelt weinig voor eigenlijk vind ik, maar wel af en toe tussentijds roze verlies. Wel herken ik het soort pijn wat je beschrijft van samentrekking, maar het is bij mij soms een stekende pijn ...en idd het voelt alsof er dan een vrachtwagen over me heen is gereden..beurs. De gyn zei dat niet iedereen dezelfde pijn ..wel pijn of niet hoeft te hebben om wel endo te hebben. Wanneer dachten ze bij jou dat je het mogelijk kon hebben? Ook al na een inwendige echo of sprak de gyn er pas over na verder onderzoek?
Hoi Mirre, Bij ons is via een kijkoperatie de diagnose gesteld. Ik had met de pil ook altijd wel menstruatiepijn, maar na het stoppen ivm kinderwens werd het heel heftig. Idd net zoals je zegt alsof een bus over je heen rijdt! Nu is het onder controle met lucrin, maar als ik die injecties niet zo gebruiken zou ik iedere dag die ellendige buikpijn hebben. Ik heb een vriendin met endo en die heeft ook een menstruatie die niets voorsteld maar heeft wel de heftige pijn. Ieder lichaam is anders en de meeste symptonen zijn ook anders. Jammer dat het wel een chronisch ziekte is, maar als het onder controle is heb ik gelukkig geen last.
Bij mij eigenlijk per toeval... Na de bevalling van Leo zijn we na ca een maand weer aan het vrijen geslagen, in het begin was dat erg pijnlijk maar dat schijnt er allemaal bij te kunnen horen na een bevalling. Maar in september kreeg ik steeds meer last van buikpijnen die erg op ongipijn leek, maar geen ongi te bekennen. Vrijen kwam er nauwelijks van omdat ik alleen met een kruik op de buik in slaap kwam. De ene dag was het zeurende pijn in mijn onderbuik en dan de andere dag echt steken. Pas in november zag ik een verband tussen sexen en pijn, elke keer tijdens het vrijen had ik diepe buikpijn, alsof mijn man opeens "langer" was geworden. En dan na de tijd, tot zelfs de volgende dag erg zeurende buikpijn. Toen ben ik er op gaan letten en ja hoor, de pijn was echt van tijdens en na het sexen. Pas in januari durfde ik naar de HA (na bijna het hele internet te hebben afgesroopt) en daarna naar de gyn. Op de eerste echo zag hij dat de baarmoeder er prima uitzag, maar wel een soort van cyste in mijn linker eileider (ja links iets meer pijn). 6 weken later nog eens een echo en onderzoek, toen kwam bij de gyn de conclusie EM. Daarna kreeg ik de schrik van mijn leven (valt ook wel mee eigenlijk) zijn plan van aanpak was dmv injecties mij in een soort overgang te brengen en dan maar hopen dat de em-haarden ook zouden afnemen Overgang (omkeerbaar) maar wel met alle bijverschijnselen die er bij komen kijken... Nee dank je! Nu heb ik orgametril tabletten gekregen die ik eerst 30 dagen moet proberen en dan weer langs voor de bevindingen. In tussentijd maar ibuprofen slikken tegen de pijn. Ik kon op internet behoorlijk veel info vinden over EM, maar dan vooral over de gevolgen voor de vruchtbaarheid. Weinig over de behandeling. Groet van Kiki PS lang verhaal, maar ik ben het nu even kwijt
Bij ons doet het klussen ook flink zeer, eigenlijk zo erg dat klussen niet altijd meer leuk is. En rond mijn eisprong kan ik soms haast niet gewoon lopen van de pijn, mijn menstruatie is kort maar normaal...een inwendige echo leverde niets op...maar weten jullie hier iets over? Als ik het zo lees vraag ik me af...wat is het dan wel? Of is mijn pijngrens plotseling lager dan vroeger....
In november 2004 is bij mij endometriose vastgesteld. Ik had eigenlijk de diagnose zelf gesteld en toen in bij de gyn kwam vond ik dat hij er in het begin heel luchtig over deed. Ik was volgens hem te jong (toen 28). Na een paar onderzoeken kwam hij toch ook tot dezelfde conclusie. Mijn 'symptomen' waren in het begin doorbraakbloedingen door de pil heen. Ik ben toen met de pil gestopt en kreeg steeds pijnlijkere menstruaties. Lange cyclus (ongeveer 35 dagen) en veel kramp. De laatste dagen van mijn menstruatie had ik ook heel veel pijn in mijn darmen. Ook vrijen werd steeds onprettiger. Op de echo was te zien dat ik cystes had in beide eierstokken. Omdat ik toen nog niet zwanger wilde worden stelde de gyn voor om 6 maanden aan Zoladex te gaan. Dan wordt je kunstmatig in de overgang gebracht en komt de endo tot rust en is het daarna afwachten wat de endo gaat doen (het hoeft niet terug te komen). Het waren zes heerlijke pijnloze maanden. Gelukkig heb ik nauwelijks last gehad van 'overgangsklachten'. Na die zes maanden kwam mijn ongesteldheid bijna gelijk weer op gang en de pijn bij elke menstruatie helaas ook. Op 23 mei 2006 heb ik een HSG onderzoek gehad om te kijken of mijn eileiders verstopt waren door de endo. Gelukkig is gebleken dat ze allebei vrij waren en dat dat dus geen reden kon zijn om niet zwanger te worden. Verder zijn de spermacellen van mijn man gecontroleerd. Dat leverde ook niks verontrustends op. Met de gyn (een nieuwe, want mijn andere was met pensioen gegaan) afgesproken de natuur nog een half jaar z'n gang te laten gaan en net op het moment dat ik eigenlijk weer terug moest komen om een 'vervolgtraject' te bespreken, bleek ik zwanger te zijn. In de eerste weken van mijn zwangerschap wel vaak wat bloedverlies gehad en was het vruchtje moeilijk vindbaar, maar nu ben ik alweer bijna 27 weken. Net toen ik dus op het punt stond om de MMM in te gaan was ik zwanger. Ik weet niet of dat ook te maken kan hebben met het feit dat ik er in de maanden er voor heel erg mee bezig was om zwanger te worden (ik kon het moeilijk van me afzetten) en juist in deze maand niet omdat we druk waren met inpakken voor onze verhuizing naar Italië. Liefs, Maggie