mijn man werkt 50 uur per week en ik werk er 24 buitsenshuis.... op het moment doet mijn man alles en ik niks... tenmintse weinig.... normaal gesproken als ik niet zwanger ben doet hij ook mee uit zich zelf
Ik zit thuis met bekkeninstabiliteit en mijn vriend doet weinig in het huishouden....... Ik moet alles 10 keer vragen en daar heb ik niet altijd zin in. Maar om alleen de hele dag thuis tegen de rommel aan te kijken maakt mij erg gespannen....... Hij ziet het wel, maar is zo druk met zijn baan dat hij er echt geen ruimte voor heeft. Maak me er zorgen om en ik blijf met de rotzooi achter. Het kost me veel inspanning en ik weet niet hoe ik het tij kan keren. Uiteindelijk doe ik het dan toch en kan vervolgens twee dagen helemaal niets en verga van de pijn. Iemand een tip? We hebben er al een paar keer over gepraat, maar het werkt niet helaas..... Groetjes, Mirelle.
Ik zit al een maand thuis omdat ik bijna niks binnen houd en heel erg misselijk ben. Manlief doet erg zijn best om in ieder geval de urgente klussen op te pakken. Hij kookt altijd (normaal ook), stofzuigt, maakt de wc, keuken enz schoon en doet de boodschappen. Gisteren stond hij zelfs uit zichzelf de ramen te lappen! Ik heb dus niks te klagen. Natuurlijk denk ik wel eens; dat zou ik anders doen. Maar ik hou me in en ben blij dat het in ieder geval geen zwijnenstal wordt hier! Grts, Maartje
Mijne kan goed koken, het toilet schoonmaken (weliswaar is hij van mening dat dit maar een keer maand hoeft), en was draaien (wel de witte vaatdoekjes bij de donkere was op 30) maar hij doet een poging!
hahaha, klinkt heel bekend! Daarom moet ik me af en toe echt inhouden, want hij doet zo zijn best! Alleen 1x in de maand een schoon bed en de douche pas schoonmaken als er zwarte randen in staan, is niet echt mijn ding!
Hallo allemaal. Ja die van mij helpt veel mee hoor. Is echt super lief, maar ik moet zeggen dat hij altijd dat al deed. Helpen met het huishouden, maar nu doet hij nog meer en zegt dan dat ik rust moet nemen. Dat hij het wel doet! Ik ben superblij met mijn mannetje. Groetjes, Niro
Blijven praten lijkt me een goeie, misschien ook iemand erbij halen die onpartijdig is (huisarts) asl je er echt niet uit komt. Overigens ben ik zeker niet de beste voor dit soort advies, mijn ex deed ook nooit iets en dat heb ik ook nooit voor elkaar gekregen. (overigens is dat een van de grootste redenen geweest waarom we uit elkaar zijn gegaan). Het enige wat ik zelf nog nooit geprobeerd heb is dus: met een derde onpartijdige partij erbij praten. Je weet maar nooit, misschien helpt het.
Mijn man heeft een eigen bedrijf en vooral in de zomermaanden draait hij veelal weken van 70 uur. Ik kan het dan gewoon niet over mijn hart verkrijgen om dan ook nog eens te gaan zeuren over het huishouden, aangezien ik ook 34 uur werk. Nu ik zwanger ben is het een ander verhaal. Sinds afgelopen week ( de vlag kan uit) doet hij de wekelijkse boodschappen, en brengt hij uit zichzelf de volle wasmand naar beneden. De tuin deed hij altijd al, de kattenbak nu ook. De rest doe ik eigenlijk,maar ik kan dat ook nog dus dan vind ik het geen probleem. Ik moet eerlijk zeggen; hij heeft wel eens de ramen gelapt en ergerde ik mij gruwelijk aan de strepen.... dusja het is eigenlijk nooit goed.
Ja hoor. Ook die van mij helpt wel. Hij doet echt wel dingen uit zich zelf maar bepaalde dingen moet je hem ook wel eens op wijzen. Het is een schat.
Hij doet zijn best maar wel volgens zijn principe... 'Wat je niet ziet, bestaat niet' ... Dus rommel prop je achter de deurtjes van de kasten en in laatjes, stofzuigen hoeft niet onder bed en bank, want wat er onder ligt zie je toch niet.... Met de Franse slag dus, maar hij helpt tenminste wel
Mijn man wel... ook als ik niet zwanger ben. Met z'n tweeën ben je eerder klaar en heb je daarna meer tijd met z'n tweeën (of in ons geval 4en want de kids zijn er ook natuurlijk) Ik zeg gewoon wat er allemaal moet gebeuren en dan helpt hij mee, hij ziet helaas vaak niet uit zichzelf wat er moet gebeuren (behalve de keuken dat valt 'm nog weleens uit zichzelf op)
Mijn man hielp altijd al mee. Nu doet hij extra veel, hoef niets te vragen. Hij ziet zelf wel wat hij moet doen. Ben ik ook erg blij mee!
hier hetzelfde normaal helpt hij al mee en ik weet hoe verder ik straks ben hoe meer hij uit mijn handen zal nemen
ah gelukkig waren er meer die een beetje over de titel vielen.. HELPEN... is het mijn verantwoordelijkheid dan dat huis.. dacht toch dat we dat met zijn 2en hadden. Ik denk ook dat hij me en heel hard uitlacht als ik het over helpen heb, en zich ook nog eens meer dan gepasseerd zou voelen. Alsof hij een soort minderwaardig huishoudlid is. 50/50 dus ( we houden het niet bij hoor ) , en nu ik zwanger ben doet hij iets meer. Samen een huis, samen een huishouden en gelukkig spreekt dat bij ons voor zich. En dat de ander het net iets anders doet dan je zelf zou willen ( anders de was opvouwen, of vaker eten halen ipv koken) Ach daar wen je aan. Dat hoort bij een relatie. Maar we ergeren ons wel eens aanelkaar. hij laat de was wel eens te lang in de trommel zitten zonder het in de droger te stoppen en ik ben ontzettend slordig.
hallo! mijn vriend is een kei in t huishouden hahaha hij is soms nog erger dan ik! we hebben onbewust hier een eigen taakverdeling. hij doet altijd stofzuigen (want vrouwen kunnen dan niet volgens hem hihi heeft hij ook wel een beetje gelijk in wat mij betreft dan, ik zuig de vloer en vaak overal om heen hij pakt echt alles, vloer, plafond hoeken, onder dingen, trap enz enz enz.) ik ben echt van de badkamer schoonmaken. en verder doen we t samen. wie t t eerste ziet zeg maar. dus ik heb totaal niks te klagen gelukkig! Alleen de was doe ik liever zelf, hij doet het wel eens maar hij sorteert niet gooit alles gewoon bij mekaar hahaha de schat! liefs marieke
Mijn man doet ook alles in het huishouden (nu ik zwanger ben zeker). Hij heeft zoies van we werken beide full-time dan moeten we ook samen het huishouden doen. Als hij door de week een dagje vrij heeft dan heeft hij vaak al het hele huis gepoetst als ik thuis kom, zodat ik het weekend leker vrij heb en kan uitrusten. Ik heb hem al gezegd dat hij niets meer hoeft te doen als ik straks part-time werk. (hij werkt full-time en volgt daarnaast ook nog een opleiding)
Ik ben het echt met wannabe eens: je woont samen in het huis, dus hij moet mij niet helpen, we moeten het samen doen. Weet wel dat als mijn man niets zou doen (en zoals sommigen van jullie reageren van, weet niet waarom, hij doet het gewoon niet) dat ik ook geen kind met hem had gemaakt! Jeetje, echt, wat ouderwets dat mannen niets in huis doen! Ook al ben jij vaker thuis, hij kan ook best zijn bijdrage leveren! Wij hebben een mooie verdeling, al jaren, en hoeven ook niet tegen elkaar te zeggen, doe dit of doe dat, dat gaat vanzelf! En nu ik zwanger ben, houdt hij ook ongevraagd rekening met wat ik nog wel kan en wat niet....maar nooit ruzie of discussies dat de één niets doet en de ander alles....
Ff in de snelligheid zie ik dat er meer kerels wel meedoen om het huis op orde te houden dan niet.. Het wordt nog wel eens wat met de mannen! Ik heb gister de hondenharen aangeveegd en demonstratief op een hoop in het midden van de woonkamer geveegd...onder het mom van *ik kan beroerd bukken* Hij stapte er netjes overheen...mijn schat!
helemaal mee eens! Daarom ben ik nu wel zwanger en was ik het bij m'n ex nooit geworden. (zo werkt het bij mij persoonlijk, dan, he! ik wil geen waarde oordeel over de beslissingen van anderen geven)
het is zo dat op dit moment me vriend en ik bijde 40 uur werken, daarom hebben wij de taken verdeeld en doen dus bijde het huishouden. strakjes als ik ben bevallen wordt ik een thuismoeder en zal dan alle taken op me nemen. ik vind het normaal dat de man ook wel is helpt hoor ook al ben je huismoeder, maar zeker als je bijde werkt. alleen kleding wassen mag hij nooit meer, hij heel trots de wasmachine aangekregen, effect (90gr) alles minimaal een maatje kleiner.