Misschien is om de tafel zitten met je vriend wel een heel goed plan, want als ik het zo lees ben je er niet geheel van overtuigd of hij wel echt wil? Zo'n keuze maak je toch samen?
Dames volgens mij komt er geen reactie meer! Wij zijn van een oudere generatie en onze mening wordt denk ik niet echt gewaardeerd!
Lieve Carmen. Het lijkt me erg moeilijk wat jij hebt meegemaakt. Ik hoop dat het ooit lukt om je rust daarin te vinden. Voor wat betreft je vraag: ik vind als jíj én je vriend voelen dat jullie er klaar voor zij, en je hebt alles lekker op een rijtje en jullie hebben alles goed voor ogen en goed doorgepraat: gewoon doen! Wat andere mensen van je denken... who cares, het gaat om jou, om jullie. Mensen zullen altijd een oordeel hebben, maar laat je niet daardoor lijden. Ikzelf wou ook altijd al vroeg kinderen, maar had de pech pas laat aan de man te zijn Ook nog een vriend getroffen die 3 jaar jonger dan mij is, waardoor die nog niet klaar was voor kinderen toen we elkaar leerden kennen. Toen we begonnen met proberen zwanger te worden was ik al 28 en ik vind het elke dag nog jammer dat ik nog steeds geen moeder ben. Helemaal omdat het ook nog eens niet wil vlotten bij ons. Hoe dan ook: succes is het maken van je beslissing. Ennuh: het is JULLIE beslissing hoor, niet die van jullie omgeving! Liefs en sterkte! Linda
Mijn vriend is er ook wel klaar voor, hij vindt alleen dat we nog even moeten wachten totdat we verhuist zijn, en dan gaan we er voor.. En mijn vriend haakt niet af, want hij vindt het juist wel leuk dat ik het over kindjes heb Linda76, bedankt voor de steun Of hoe ik het ook precies moet noemen.. Ik hoop voor je dat het snel lukt, en dat je snel zwanger wordt En inderdaad Linda76, zoals ook al eerder is gezegd, het is onze beslissing, en de omgeving heeft daar verder niks mee te maken
Mijn vriend en ik hebben het er nog goed over gehad. Als het allemaal goed gaat, willen we rond mei beginnen met het proberen om zwanger te worden
Hi Carmen, Ik ben zelf nu 24 en mijn vriend 28,toen ik 18 was wilde ik ook al dolgraag aan kindjes beginnen (was al samen met mijn huidige vriend)maar mijn mannetje was er toen nog niet klaar voor omdat hij eerst alles op een rijtje wilde zetten en goed wilde sparen voor de toekomst. Nu 6 jaar later heb ik er absoluut geen spijt van dat we gewacht hebben,we hebben nog veel leuke dingen met zijn tweetjes gedaan die straks niet meer kunnen en nu zijn we 7 maanden bezig om zwanger te worden. Neem nu van iedereen aan dat je nog niet bezig moet zijn met een kinderkamer,zo kom je straks alleen maar voor teleurstellingen te staan als het allemaal niet zo gaat zoals je graag wilt. En wees er heel zeker van dat jullie er allebei klaar voor zijn,want als je vriend nu ja zegt om jou tevreden te stellen(zeg niet dat hij zo is) dan loop je alleen maar kans om straks alleen te zitten met een kindje van je "droomman" omdat hij er simpelweg niet klaar voor was. Hoop dat je de juiste keus maakt en hier gelukkig van word, Groetjes Tijgertje82
Hoooi tijgertje82, Daar heb je wel gelijk in, dat als je straks een kindje hebt het toch anders is, nu kan je inderdaad nog dingen doen die je straks niet meer kan.. Ik wacht inderdaad ook nog met de kinderkamer, ik zit alleen al wel in de boekjes te kijken en te zwijmelen, maar dat is niet zo erg Me vriend zegt het niet of me tevreden te stellen, we hebben het er echt goed over gehad Als ik meer weet of als we beginnen met zwanger worden laat ik dit nog weten, of als ik zwanger bent En Sophia ook bedankt
ik zou persoonlijk wel zorgen dat je en opleiding ofzo af hebt gemaakt. verder moet je doen wat je hart je ingeeft
Mijn moeder was 18 toen ze in verwachting raakte van mijn broer, 19 toen ie werd geboren. Ik kwam op haar 21e en mijn zus kwam om de hoek kijken toen mijn moeder 24 was. Ze heeft geen enkel moment spijt gehad, wél heeft ze altijd gezegd en dat doet ze nog steeds, dat de eerste eigenlijk op haar 24e had moeten komen. Ze was te jong en had nog veel te veel tijd voor haar zelf nodig.
Ik snap het wel. Ik ben nu 22 en wil nu echt graag een kindje. Maar wil dat al vanaf mijn 18e. Ik heb wel eerst mijn studie afgemaakt en heb straks 2 jaar ervaring. In het onderwijs is zwanger worden geen stop op je cariere. Als ik op m'n 18e zwanger was geworden had ik het erg leuk gevonden. Mijn man is een stuk ouder (we zijn nu bijna 2 jaar getrouwd) en heeft en had toen ook al een vaste baan. Dat maakt voor mij wel uit. Nu ik m'n studie afgerond heb en wat ervaring heb, wil ik nog veel liever een kindje. Bijna desperate....
Hier geloof ik ook in. Ik ben 22 en erg volwassen. Zo kom ik ook over op andere mensen. Ik sta voor de klas (12-16 jarigen) en dan moet dat eigenlijk ook wel. Ik wil graag kinderen. Maar ik zou het zeker niet aan iedereen van 22 die ik ken aanraden....
Me opleiding heb ik afgerond, dus dat is het probleem niet.. En Yake wat jij zegt zou kunnen, dat het misschien nog te jong is, maar ik voel me er goed bij en mijn vriend ook.. En dat is toch waar het om draait.. Als ik ook kijk naar sommige meiden van mijn leeftijd, die zitten ook nog op school, zijn nog bezig met hun opleiding enzo, kijk als ik in die situatie zou zitten zou ik er ook nog meer wachten.. Maar heb een hele lieve vriend, we hebben een huis en vast inkomen, dus naar mijn idee wel redelijk stabiel.. En het is mijn leven, dus als andere mensen vinden dat het niet kan, is dat hun probleem.. Dit is niet negatief bedoelt hoor