Is helemaal niet zo moeilijk hoor om een visum te krijgen. Snap eigenlijk niet dat je het niet eens wil proberen. In jou omstandigheden moet het helemaal makkelijk zijn. Heb namelijk zelf ervaring met dit soort dingen. Als je hem bij de bevalling zou willen moet dat altijd kunnen. Krijg altijd wat een kriebelig gevoel als ik dit soort dingen lees. Kalush
Ik wil even zeggen dat ik het ontzettend knap van jullie vindt dat jullie je er zo goed doorheen slaan. Ik zou zelf niet goed weten hoe ik het zou moeten doen. Vindt wel dat "papa's "het wel snel makkelijk vinden en vindt het vreselijk dat sommige van jullie zo door hen gedumpt werden. Geef je kindje gewoon alle liefde die je in je hebt en dan komt het allemaal goed!
Das héél lief Hendrikje en dat weten we maar al te goed! Ons kindje zal heel veel aandacht en liefde krijgen! Groetjes
ik weet het ik hoor in het andere hok ...maar wil alleen maar zeggen dat ik veel respect voor jullie heb =D> en dat ik die kerels gewoon niet snap liefs lydia
Welkom! En bedankt voor de lieve, aanmoedigende woorden! Ben zelf heel erg druk deze maand dus zal niet veel tijd hebben om vaak te reageren maar in mijn gedachten ben bij jullie allemaal! Liefs, Modo
Is hier ook zo! Ik denk elke dag aan jullie en aan het feit dat ik niet echt alleen ben in deze situatie! Bedankt daarvoor En bedankt voor de lieve woorden van steun !
Dank je voor je lieve woorden. Weet je als ik het even niet zie zitten, denk ik gewoon aan een verhaal wat ik dan ergens heb gelezen van iemand die het nog slechter heeft en dan denk ach ik moet ook helemaal niet zeuren het kan nog erger.
Oké hier ben ik, ik zit al weken mee te lezen en me dan af te vragen zou ik mezelf hier ook voorstellen of niet. Nou ik doe het toch maar. Ben alleenstaand maar heb wel contact met de vader. Wij kennen elkaar al 6 jaar maar ik ben niet de enige vrouw in zijn leven. Hij blijft volhouden dat hij met mij verder wil, maar dat is wel het laatste waar ik vanuit ga, tuurlijk zou ik het graag willen maar helaas heb ik het niet voor het zeggen en me daarop focussen doe ik al helemaal niet meer. We hebben het al jaren over kinderen en natuurlijk wilde ik die heel graag, maar ik heb altijd in mijn achterhoofd gehouden dat ik eerst maar een vaste baan moest hebben voordat ik kinderen wilde, want ik zou er wel eens alleen voor kunnen komen te staan, en niets is minder waar. Nu heb ik een leuk huis, een vaste baan en de allerliefste ouders van de hele wereld, die fungeren gewoon als mijn partner haha. Ze doen vreselijk veel voor me en mijn moeder en mijn oudste zus zijn bij de bevalling. Ik weet echt wel dat het geen ideale situatie is, maar ik heb hier heel bewust voor gekozen en ik ben intens gelukkig met het kleine meisje wat in mij groeit.... Ik woon in een nogal klein dorp en ik moet zeggen dat mensen best positief reageren op mijn zwangerschap. Tuurlijk krijg je van een hoop mensen adviezen en ik moet zeggen dat ik dat ook wel weer kan waarderen. Bij onze sportvereniging zijn een aantal mensen die al gezegd hebben dat als ik iets nodig heb ik het moet zeggen, maar zo zit ik zelf niet in elkaar ik vind het wel waanzinnig lief van ze.
Welkom mama San en wat ontzettend leuk voor jou dat je zo een positieve reacties krijgt op je zwangerschap en zo een enorme steun hebt van je ouders en je zus! Ik ben er zeker van dat je die hier op het forum ook wel zult krijgen!
Hey mama san, ik had geen flauw idee dat je ook een single mom bent! Zalig hé, die steun, komt helemààl in orde
ik ben geen single mama deze keer. bij mijn eerste zoontje heeft de vader mij verlaten toen ik 6 weken zwanger was.mijn zoon is inmiddels 8 en hij heeft er nooit naar omgekeken. toen mijn zoontje 8 maanden was heb ik een nieuwe vriend gekregen,samen hebben wij nog een zoontje gekregen en hij is bijna 6. nu ben ik weer zwanger van hem.eigenlijk ben ik dus niet alleen,maar hij zit gedetineerd vanaf volgende maand. dus zal er wel alleen voor staan. hij komt vrij nadat ons kindje geboren is.
ik hoor hier niet echt maar ik wou wel zeggen dat ik bewondering heb voor julie zekers de weten! ik was bij me eerste niet alleen maar eigenlijk ook wel toen ik erachter kwam dat ik zwanger was was de reactie van mijn ex niet je van het de dag erna (nadat ie met zijn ouders gesproken had) werd ik verdacht en beschuldigd het met opzet te hebben gedaan en ik moest het maar weg halen. NOU DUS NIET ik ben de hele zwangerschap alleen door gegaan werd genegeerd behalve als we ergens op bezoek waren dan speelde hij toneel dat hij een bezorgde en lieve partner was. toen mijn zoon geboren was keek hij er niet naar om als hij huilde en ik was boven bleef hij lekker zijn krantje lezen s'nachts als de kleine wakker werd voor de voeding keek hij niet eens om nou zo kan ik nog doorgaan uiteindelijk toen de kleine 2 was heb ik er een streep onder gezet aju paraplu na 3 jaar niet de kleine te hebben gezien en ik de volledige voogdij aangevraagd heb komt meneer van het is mijn zoon en ik vecht voor hem nou ja met de wetten nu (die ze weer willen gaan veranderen ivm de enge dingen die nu gebeuren) sta ik dus niet echt goed voor mijn zoon is nu 6 en moet ik een keer in de maand naar een omgangshuis brengen nou joepie de wetten gaan veranderen maar te laat voor mij en me zoon heeft nog niks in te brengen want me ex speelt weer komedie voor de instanties nou ja ik merk wel wanneer zijn bom weer barst. toen mijn zoon 3 was heb ik een andere vriend gekregen en ben nog steeds met hem mijn zoon noemt hem ook al papa (uit zichzelf nooit gepusht) en daar gaat het nu erg goed mee, hoop dat het zo blijft. nou een lang verhaal maar meiden je bent beter af zonder hoor en uiteindelijk is er voor iedereen wel een lief iemand hoor
Ik ben Lisette. Ben 15 jaar en ongepland zwanger geraakt 2 weken voordat ik 15 werd. Ik heb het uitgemaakt met mijn ex-vriend 3 dagen nadat we wisten dat ik zwanger was. Dit kwam omdat ik niks meer voor hem voelde(dit had ik ook al voordat ik wist dat ik zwanger was). Nu is er een heel gedoe over erkenning en alles, hij wilt erkennen maar ik wil het eigenlijk niet meer, dus dat gaat allemaal via de officiele weg. Verder gaat met de baby alles goed, en heb ik een redelijke zwangerschap gehad. Heb 8 weken terug ongeveer in het ziekenhuis gelezen vanwege een hele erge blaasontsteking en een nierbekkenontsteking. Maandag bij de uroloog heb ik te horen gekregen dat ik een niersteen heb in mijn linkernier. Wel heb ik momenteel een nieuwe vriend, heb morgen 4 weken met hem dus nog heel kort.
Dank jullie wel! Ja ik vind het ook heel fijn dat ik een nieuwe vriend heb nu, voel me echt zoo gelukkig met hem(ookal hebben we pas 4 weken.) Alleen het probleem is ik mag hem pas na de bevalling weer zien, maarja dat hebben we voor elkaar over. Hoe gaat het bij jou nu Goddess Tear?
Wat balen zeg, hoezo mag je hem pas weer na de bevalling zien? Tsja, bij mij gaat het allemaal wel, ik ben net verhuisd, dus dat is heel erg wennen (is toch wel eenzaam helemaal in je eentje in een andere stad...). Mijn ex negeert mij, dus ik heb al heel lang geen contact meer met hem. Met de baby gaat het gelukkig allemaal goed.
Hmm vervelend van je ex! Maar ik geloof in je, echt ik geloof dat alles goed gaat komen met je kindje. Ik heb dat topic van jou toen gelezen, en geloof ik ook gereageert. Dat was toen met je ex, en je praat met heel veel liefde over je kindje, dat is ook heel belangrijk. Ben blij dat alles goed gaat met de baby! Ik mag mijn vriend niet zien omdat men ma vind dat ik tijd voor mezelf nodig heb. Ik mag hem na de bevalling eindelijk weer zien, mis hem echt heel erg!