Hee dames! Ff een vraagje. Niet dat ik nu al zit te wachten op een nieuwe relatie, maar ik vraag me toch iets af. Knappen mannen vaak af als je verteld dat je een kind hebt? Hoe zijn jullie ervaringen hierin? Is het zo of valt het allemaal best mee?!
Ik heb sinds de geboorte van Jools geen contact gehad met mannen op die manier, maar ik kan me voorstellen dat er best mannen zijn die afhaken, terwijl ze misschien wel voor je gegaan waren als je geen moeder was geweest. Ik vind het wel een goede graadmeter eigenlijk, ik hoef helemaal geen vent in m'n leven die zich rot schrikt van een kwijlende baby, hangende borsten en de overblijfselen van 20 hechtingen daar beneden. Ik wil een ECHTE man!
Maccy, ha ha! Helemaal mijn idee! Leuk opgeschreven! Hier van mij uit nog totaal geen interesse... dus geen ervaring...
Haha maccy... Ik heb in de tussentijd wel een jongen gehad die me wel leuk vond maar het lastig vond een kind. Er zullen er heus zat zijn die geen moeder met kind willen om een relatie mee aan te gaan maar dat maakt dan ook niet uit want die mannen heb je uiteindelijk dan ook niets aan of nodig haha. Sinds kort heb ik contact met een jongen die het niet erg vind dat ik een zoontje heb, maar juist leuk. Of het tot een relatie gaat komen.. geen idee.... we zullen zien. Rustig aan iig.
Ik heb wel weer een nieuwe relatie. Het schrok hem helemaal niet af dat ik een kind heb. Ik was hem de volgende dag juist vergeten haha. Tot ik ineens een berichtje van hem had dat ie me beter wilde leren kennen. Er zullen vast mannen zijn die het lastig vinden, maar er zijn er genoeg die er geen problemen mee hebben hoor.
Toen ik mijn huidige partner leerde kennen, waren mn kinderen net 4 en 5. Hij had er helemaal geen moeite mee (ondanks dat hijzelf op dat moment pas 25 was). Inmiddels zijn we bijna 5 jaar verder, en zijn er zelfs nog 2 bijgekomen.
Zoveel gebroken gezinnen tegenwoordig dat dat volgens mij voor velen al geen issue meer is. Mijn zoontje is pas 2 maanden en ik heb iemand leren kennen die oprecht interesse heeft in mij (en ook mijn zoontje).
Na mijn breuk met de vader van mijn dochter is dat mannen opzich geen moeite hebben met kind(eren) van een ander.Praat dan in een leeftijds groep van 25-35 jaar. Het is mij reuze mee gevallen moet ik zeggen. Ik zelf ben tegen een man aangelopen die ook een dochtertje heeft uit een eerdere relatie. In eerste instantie hebben we beide geen problemen gehad dat we allebei een kind hadden/hebben.
Ben gelukkig getrouwd, maar als ik alleenstaand was dan vond ik wel dat op nummer 1 moest staan dat ie mn dochter ook accepteerde. Geen idee of het mannen afschrikt. Als het echte liefde is zou het niet uit moeten maken, anders zou hij je gewoon niet waard zijn met je uk
Mooi toch zo'n natuurlijke selectie? Wat moet je dr mee? Zo'n man die je kind niet wil?? Voor de juiste man is het dus géén afknapper. Hier ook niet, de meiden waren toen 5 en 7 en nu is er nog 1tje bij
Merk wel dat ik het zelf best lastig vind om weer iets te gaan opbouwen. Wat ik bedoel: ik heb al een tijd contact met een jongen via msn, telefoon en sms. We willen binnenkort voor het eerst gaan afspreken. En er lijkt echt wel een klik te zijn en ik heb ook echt kriebels (raar misschien over msn maar toch) Maar door eerdere ervaringen enz ben ik ook best bang om die stap te gaan zetten. Ik zou echt graag wel ervoor willen gaan maar wat als het weer mis gaat. Pfff is dit herkenbaar voor jullie? Die eerste date, die eerst periode ik vind dat allemaal maar niets eigenlijk. Liever heb ik gewoon wat zekerheid / duidelijkheid en sla ik die eerste periode over hahaha.
Hier ook een man getroffen met een kindje. Het helpt wel.. Al is het voor hem ook wel eens lastig hoor een ander kindje. Maar ja, niet zo dat hij er ooit aan getwijfeld heeft ofzo.
Ik heb zelf nog geen belang bij een nieuwe relatie, daar is te veel voor gebeurt. maar als ik er aan toe ben dan moet een man mijn zoon accepteren, zo niet dan geen relatie! dit heb ik al besloten. Mijn zoon is mijn alles en ik gun hem een goede `vader` omdat zijn eigen vader niet naar hem omkijkt nl. maar als een man dit niet wil dan is dat prima maar dan ook geen relatie
Ik ben dus ook iemand die geeeen recht van spreken heeft omdat ik geen alleen staande moeder ben. Maar ik zou je wel graag willen vertellen dat ik een heilig respect voor je heb. Je doet het dus maar wel mooi even he? En vergeet niet dat een vent die niet je kind wil. Zeker zo`n dappere vrouw als jou niet verdiend. En die gast die je heeft laten zitten weet al hele maaal niet wat hij mis loopt. Sorry als het wat cru over komt maar het simpel weg mijn mening.
Ikzelf heb nog niets gemerkt van mannen die ervan schrikken dat ik een kindje heb. Wel merk ik dat ik zelf nu ik alleen met een kindje ben erg snel afknap en met niets minder dan de beste genoegen neem Helaas ben ik die nog niet tegen gekomen hahaha
Tammie: heeeeeeeeel herkenbaar. Ik ben nu (bijna) 2 jr. vrijgezel (met 3 mnd zwangerschap relatie definitief verbroken en ook niets meer vernomen van mijn ex) ik ben in die tussentijd wel wat mannen tegengekomen, maar ik ben ook zo kies keurig, al vind ik dat ik daar alle recht toe heb! Je hebt een enorme verantwoordelijkheid, mijn zoontje is mijn alles, daar kan echt geen man tegenop! Ik sta wel open voor een relatie, maar dan moet het ook idd iemand zijn die mij en mijn zoontje wil, anders vind ik ook dat het niet waard is, ook die ben ik dus nog niet tegen gekomen...ik moet ook zeggen dat ik er niet echt moeite voor doe, ik ben niet op zoek ofzo...het komt wel denk ik dan (wie wat waar en hoe, dat weet ik nog niet hahahah). Zo'n relatieplanet ofzo is niets voor mij, wel geprobeerd, maar vind het toch een raar idee, beetje op een tekst (man zegt wat vrouw wil horen) en foto reageren en dan een soort van blinddate, no way, daar ben ik echt geen type voor!