Hallo allemaal, Hierbij wil ik mijn verhaal kwijt en iedereen waarschuwen. Als je denkt dat er echt iets is met je kindje, ga door totdat je zeker weet dat er niks aan de hand is, want mijn Delanotje is er niet meer. Delano is geboren op 14-05-2010 met een zwangerschap van 38 weken en 1 dag. Delano was kern gezond en alles ging super goed. De borstvoeding ging super, hij kwam goed aan, hij sliep goed en lachte al. Maar op de nacht van 17 en 18 juni was het mis. Hij werd rond 2:00 uur wakker om gevoed te worden ik haalde hem uit bed en hij moest overgeven daarna heb ik hem gevoed, maar dit hield hij niet binnen en alles kwam er weer uit. Dit was nog nooit gebeurd dus hebben we de huisartsenpost gebeld en we moesten maar even langs komen. Daar aangekomen hebben we ons gemeld en de vrouw achter de bali vroeg of het ons eerste kindje was en begon ons daarna letterlijk en figuurlijk uit te lachen. Al lachend zij ze dat dit erbij hoorde. De arts heeft hem nagekeken en stuurde ons weer naar huis met de medeling dat het er alemaal bij hoorde?! Eenmaal thuis weer geprobeerd te voeden, maar hij hield niks binnen. Dus gingen we naar onze eigen huisarts hij stuurde ons door naat het ziekenhuis in Zevenaar. De kinderarts nam Delano op om te kijken of hij een infectie had. Er werd bloed afgenomen en we moesten hem ORS geven met de fles, maar ook dit hield hij niet binnen en werd er een sonde aangelegd waarna hij het wel binnen hield. Maar na elke voeding krijsde hij het uit en ik kreeg hem niet meer stil. Ik vroeg of dit normaal was, want ik kreeg hem altijd stil. Ze zeiden dat het er allemaal bij hoorden DARMKRANPJES!? Op 18 juni om 18:00 uur was er wissel van dienst van de kinderartsen, zij vertelde mij dat er geen infecties waren gevonden waarop ik vroeg of er niet verder gekeken moest worden met scan ofzo. Dit vond zijn niet nodig en wilde nog op wat uitslagen wachten. Delano werd om de 2 uur gevoed, rond 22:00 uur begon hij te kreunen en had een dik oog. Ik zei tegen de verpleging dat dit niet normaal was maar zij zeiden dat het erbij hoorde. Om een lang verhaal kort te maken, want ik kan er wel 100 A4'tjes over kwijt. Om 4:00 uur kreeg hij een epileptische aanval en na het geven van medicijnen stopte hij met admenen, maar door zuurstof te geven en prikkels bleef hij ademen. De kinderarts zij dat er hier de zorg niet gegeven kon worden en dsat hij naar Nijmegen moest. Toen de arts van Nijmegen er was zei hij voordat ze vetrokken dat hij erg geschrokken was en niet door had gekregen dat het zo ernstig was!? En dat we rekening moesten houden met het ergste. Wat bleek dus Delano heeft een hersenbloeding gehad, maar die was al zo groot dat zijn hersenen waren verplaats en verkleurd. Op 20 juni om 4:00 uur snachts hebben ze besloten om de behandeling stop te zetten en Delano is op 21 juni om 5:30 uur snacht gestorven, omdat hij kerngezond en sterk was heeft hij ons nog 24 uur de kans gegeven om afscheid te nemen! Hij is 5 weken en 3 dagen oud geworden. Wij gaan het ziekenhuis in Zevenaar aanklagen, we krijgen Delano niet mee terug, maar dit is het laatste wat ik nog kan doen voor hem. Dag Delanotje, ik mis je zo!
jeetje meis wat een vreselijk verhaal heb er geen woorden voor zit gewoon te huilen en wat je zegt je krijgt delano*er niet mee terug maar wat een blunders zeg heel veel sterkte en een hele dikke knuffel debby
meis wat vreselijk en wat een fouten hebben ze daar gemaakt zeg ik wens je onwijs veel sterkte toe heb er geen woorden voor vind dit echt zo erg knuffel
jeetje wat verschrikkelijk... de tranen springen in mijn ogen bij het lezen van je verhaal tis toch tegenwoordig niet normaal meer dat de artsen je niet serieus nemen helaas maken wij dat ook geregeld mee maar dan met goede afloop uiteindelijk jee meid wat moet jij je machteloos gevoeld hebben.... ik zou ze idd ook aanklagen, je ventje krijg je er helaas niet meer mee terug. maar dit mogen ze gewoon nooit meer doen heel heel veel sterkte met het verlies van jullie zoon!
Wat een verschrikkelijk verhaal en een heel groot verlies. Wat knap dat je jou verhaal hier neer zet. Ik wil jullie heel veel sterkte toewensen voor nu en maar ook voor de toekomst. ......Ik staar omhoog en zoek naar jou, in de sterren van de nacht. Ik stel mij voor, dat jij daar bent en gewoon tegen mij lacht. Ik sluit mijn ogen en beleef, een intensief moment. Ik weet gewoon, ik voel gewoon dat jij dicht bij ons bent. Liefs Vlindertje mama van Djordy* ,Megan en Tyler
Wat een verschikkelijk verhaal! Kippenvel staat op mijn hele lichaam!! Ik wil jullie heel veel sterkte wensen met dit grote verlies!!
Ooow wat erg voor jullie! Hoop dat jullie je gelijk kunnen halen al krijg je,net als je zelf zegt je kleine Delano daar niet mee terug. Heel veel sterkte en kracht toegewenst!
Tranen in mijn ogen hier, meid wat verschrikkelijk. Heel erg veel sterkte. En ik ken het ziekenhuis in Zevenaar, aan mijn woorden heb je nu niet veel, maar het is idd een zeer beroerd ziekenhuis.
Hoi, Ook ik heb met tranen in mijn ogen en enorme kippevel je verhaal gelezen. Wil jullie heel erg veel sterkte en kracht wensen.
jeetje wat n heftig verhaal,ik wens jullie heel veel sterkte bij dit gemis van jullie manneke! ik snap dat jullie t ziekehuis willen aan klagen dit ook niet normaal zeg! groetjes krullie
Tijdens het lezen van je verhaal krijg ik zo'n opstandig gevoel! Hoe kan dit nu toch??? Veel sterkte!
Heb er geen woorden voor, Ik wil jullie heel veel sterkte wensen om dit zware verlies te dragen. Wat verschrikkelijk!
jeetje wat verschrikkelijk moet dit voor jullie zijn geweest ik wens jullie heel veel sterkte ik hoop dat je ons nog iets laat weten en dat je het ziekenhuis aanklaag ik geef je groot gelijk. ze hadden je serieus moeten nemen heel veel sterkte