Ik zou weleens ervaringsverhalen willen horen van moeders die 2 (of meer ) kindjes hebben waar flink verschil inzit qua leeftijd. Heel lang heb ik niet geweten of ik uberhaupt een 2e kindje wou maar nu lijkt het er toch steeds meer op dat ik dat wel wil. Echter wil ik dat niet eerder dan dat mijn 1e 4 jaar is en naar school gaat. Om me heen zit er overal maar 1,5 tot 2 jaar tussen de kindjes en dat vind ik te kort en te zwaar persoonlijk. Maar ik krijg overal argumenten als het is zo zielig want door zo'n groot verschil hebben ze niks aan elkaar etc. Heb jij het idee dat je kindjes te kort doet hierdoor? Bv je oudste teveel moet ontzeggen omdat je jongste nog slaapjes moet doen ofzo?
Ik vind het argument "zielig" echt zo belachelijk. Je moet ZELF een 2e kindje willen wanneer JIJ er klaar voor bent. En als dat "pas" na 4 jaar is, why not?
Ik lees even stiekem mee Mijn jochie is nu bijna 3, en ik verwacht pas over een half jaar voor nr2 te gaan (ivm studie).. Dus hij zal 4,5 zijn als nr 2 komt.. Bij mij en mijn zusje zat er bijna 4 jaar tussen, en dat is nooit echt hinderlijk geweest. Echt samen spelen was lastig, maar dan heb je gewoon meer aan je eigen vriendinnetjes.
Ja uiteraard en dat snap ik wel. Maar ik vraag me af of er dames zijn die achteraf (want dan pas kun je oordelen denk ik) zeggen van nou het gaat prima zo met en tussen die twee of achteraf zeggen het had voor hen leuker geweest wanneer ze dichter op elkaar hadden gezeten
Ik zou me niet veel aantrekken van wat anderen zeggen. Want voor alles is wel wat te zeggen, een groot/klein verschil heeft allebei voor- en nadelen en als het in één gezin niet bepaald top was wil dat nog niet zeggen dat het ook het geval zal zijn bij jou gezin. Ikzelf vind een jaar of 4/5 helemaal niet zo groot, 8 en meer vind ik wel echt te groot, maar dat is persoonlijk. Ken gezinnen waarbij de kindjes die vlak na elkaar geboren waren ook totaal niets aan elkaar hebben, gewoon omdat ze elkaar niet liggen. Maar ken ook gezinnen waar dat wel goed gaat. Andersom ken ik gezinnen waar het leeftijdsverschil 10 jaar is en waar er alleen maar geharrewar is onderling. Maar ook een gezin waar er 15 jaar tussen de eerste 3 en nr. 4 zit, dat gaat weer top. Zo zie je maar dat het voor iedereen anders is. Als het voor jou goed voelt om aan een 2e te denken rond de tijd dat de 1e naar school gaat: gewoon doen! Zelf zaten wij daar ook aan te denken. Ben zelf thuisblijfmoeder en op die manier kan je je volledig op de kleine richten als de oudste naar school is. Na school is er dan de aandacht voor de oudste. Nu zal er bij ons zo'n 3,5 jaar tussenzitten. Nogmaals: doe wat JIJ goed vindt en trek je niets aan van anderen! Alles heeft z'n voor- en nadelen.. Groetjes, Nina
Heb (nog) geen ervaring op dit gebied. Maar vind het goed dat je voor jezelf helder hebt wat je wil. Jij moet uiteindelijk zwanger zijn en het kind opvoeden. Als je dat nu (nog) niet ziet zitten moet je daarmee wachten. Het hangt sowieso af van het kind of ze veel/weinig met broertjes en zusjes optrekken. Je krijgt geen garanties.
Hoi, Hier is de oudste bijna 9 (2001), de middelste is 14 mnd en de jongste is net 2 mnd. Ik ervaar het verschil tussen de oudste en de 2 kleintjes niet als vervelend, in sommige opzichten is t zelfs handig ik kan hem af en toe ff vragen om een beetje met de middelste te spelen wanneer ik met de jongste bezig ben Hij kan zichzelf prima vermaken, kan zichzelf aankleden, douchen, gaat lekker buiten spelen met vriendjes....dus in een aantal opzichten heb ik er geen kind aan ikzelf ben ook 8 jaar ouder dan mijn broertje en wij hebben dit ook nooit als vervelend ervaren. ik nam hem juist vaak mee naar bijv. de kermis, bioscoop, dagje efteling enz later gingen we ook wel gezamelijk stappen, zelfs dan merken we eigenlijk niet dat we 8 jaar schelen wat ik me trouwens nog wel goed kan herinneren van vroeger, mijn beste vriendin scheelt maar 1.5 jaar met haar zusje...dus die 2 "moesten" altijd samen dingen doen.....gingen vriendin en ik bijv. naar de bios......hup "moesten" we dus met z'n 3en naar mijn idee gaat het argument "zielig" dus echt niet op.....gewoon lekker doen hoe jij het graag zou willen groetjes san
Hier ook met een groot leefdtijds verschil. 17 jaar, 9 jaar en een tweeling van 3. ik vindt het heerlijk. alle tijd gehad voor mijn oudste, toen kwam nummertje 2 daar alle tijd voor gehad want de oudste vroeg niet meer zoveel aandacht en ging al volop naar school en nu met de tweeling precies hetzelfde. Onderling gaat het met de kids prima, hebben dr eigen vriendjes en dinnetjes en samen kunnen ze ook goed met elkaar overweg.
Mijn oudste wordt over 3 weken 17, de middelste is 12, en mijn jongste is 2, en het gaat allemaal prima samen. Ze hebben allemaal hun eigen vrienden, en als we allemaal thuis zijn dan hebben we het heel gezellig met z'n viertjes, dus nee totaal geen last van leeftijdsverschillen.
Met Isabella en haar broertje/zusje zal er ongeveer 3 jaar en een paar maanden zijn. Ik vind dat erg fijn. Ze is zindelijk, kan veel zelf en gaat straks inderdaad naar school waardoor ik voor de tweede ook meer ijd heb, Ik zou niet eerder hebben gewild.
Precies mijn argumenten..... zou gek worden met 2 kinderen in de luiers die beide nog heel afhankelijk zijn ed.
bij mij zit er 13 jaar tussen en ik vind het super. ik zou nooit meer kiezen voor weinig leeftijdverschil met alles wat ik nu weet.
bij mijn zus zit er 4 jaar tussen. ze wilde wel eerder maar het duurde wat langer voor ze zwanger werd. in de week dat de oudste voor het eerst naar school ging werd zijn zusje geboren . Het gaat erg goed samen en ze vind het heerlijk dat ze overdag enkel de jongste heeft. als die slaapt kan ze alles even op der gemakje schoonmaken en doen en kan ze even tot zich zelf komen. daarna weer vol energie de dag in. de oudste is erg trots op zijn zusje en doet er ook echt alles voor. ik zelf heb ze erg kort op elkaar. ze verschillen 21 maanden. raakte meteen de 1e ronde zwanger en dat was iets sneller dan verwacht . gelukkig was de oudste al ver voor in der ontwikkeling en dat heeft het wel makkelijker gemaakt in het begin zoals aankleden smorgens, eten en ook is ze al bijna 1 jaar zindelijk. bijtanken kan ik pas als de kids savonds op bed liggen en overdag slaapt de oudste al erg lang niet meer. ik werk in de ochtend en in de middag ben ik er 100% voor de kinderen. savonds opruimen en koken etc en dan uitgeput in bed vallen. na een goede slapeloze nacht smorgen weer opstaan en begint het weer opnieuw. mijn dochter zit nu sinds 6 maanden 3 dagdelen op een peuterspeelzaal. heerlijk voor haar en voor mama . kan ik even alle aandacht aan nando geven wat hij ook nodig heeft en als hij slaapt kan mama even relaxen of samen met nando bijslapen . de kinderen doen het hier ook erg goed samen maar merk wel dat ik ze minder persoonlijke aandacht kan geven dan ik zou willen. ook als je weg wilt moet je nadenken over wel of geen dubbele buggy, zwemmen gaat niet met 2 kleintjes omdat ik dat te gevaarlijk vind, als je boodschappen gaat doen heb je al een probleem dat er maar 1 in het wagentje kan en ga zo maar door. toch heeft het ook zeker zijn voordelen. je gaat voor een 2e als je denkt er aan toe te zijn, bijde hebben zijn voor en nadelen. ik ben nu gewent aan de drukke dagen en als het 1 uurtjes stil is verveel ik me te pletter.
hoi, Persoonlijk denk ik dat het ook wel een beetje afhangt aan het karakter van je eerste kindje en van jezelf. Als je eerste kindje namelijk een behoorlijk pittig ding is wat misschien ook nog wel slecht slaapt dan kan ik me voorstellen dat je denkt nou we wachten nog wel even..... Verder denk ik als je van je zelf nogal gestresst bent en misschien wel veeleisend bent, etc dan kan dat ook meespelen om nog even te wachten. bij ons zit er zo`n 1,5 jaar tussen. het zijn allebei mega makkelijk meiden en die het tot nu toe erg leuk met elkaar hebben. Mijn oudste scheurt bijv met haar rond in de loopauto, de jongste is het proefpersoon bij haar eigengemaakte thee, kiekeboe spelletjes worden er gedaan, met zijn 2en onder de douche. Ze houden zichzelf echt heel leuk bezig en gaan ook nog op dezelfde tijd naar bed. Ik vind het prachtig en stiekem droom ik alweer van nr 3
Mijn oudste is bijna 8, mijn 2e bijna 6 en de derde is bijna 16 maanden en ben bezig voor een 4e kindje. Het is idd prettig dat de oudere kids al veel meer zelfstandiger zijn, maar ze blijven nog maar pas 8 en pas 6 hihi
Denk dat dit niet echt meespeelt. Bij mij iig niet. Mijn dochter is echt supermakkelijk, maar ik moet er echt nog niet aan denken om er nu nog een baby bij te hebben. En gestresst/veeleisend zijn viend en ik allebei niet. Wat Bosi zegt daar kan ik mij bij aansluiten. Als Robyn wat ouder is, is ze ook zelfstandiger, en gaat ze al naar school zodat ik overdag lekker met de jongste kan keutelen en van hem/haar genieten net zoals ik dat bij Robyn ook heb gedaan. Maargoed ik weet nog steeds niet of ik wel een tweede wil hoor, voolopig denk ik er nog lang niet over na. Ik scheel trouwens 5 jaar met mijn zus, en wij gaan nu heel goed met elkaar om, ze is echt mijn beste vriendin, vroeger hadden we niet zoveel met elkaar. Met mijn broer scheel ik 3 jaar, vroeger speelden we wel eens samen, en we zijn een paar keer samen uitgeweest maar we hadden voornamelijk ruzie. Nu zie/spreek ik hem eigenlijk bijna nooit meer.
Dat speelt zeker mee. Mijn dame is erg ondernemend en ondeugend. Type handenbinder. Vanaf 15 maanden slaapt ze overdag niet meer dus de dagen zijn vrij lang en druk. Ik werk 3 dagen in een leidinggevende verantwoordelijke functie, mijn man draait wisseldiensten en is er dus vaak niet. Daarnaast hou ik nog wel van lekker af en toe er tussen uit gaan met vriendinnetjes. Ik denk dat dat met 2 kindjes uberhaupt lastiger te combineren is, laat staan met 2 hele kleine kindjes. Lijkt me gewoon fijn als de oudste dan al zelfstandiger is, naar school gaat zodat je meer dan genoeg aandacht voor de jongste hebt precies zoals je dat bij de eerst ook hebt gedaan. Idd dingen als speeltuin, babyzwemmen, op pad gaan is denk ik lastiger met 2 kleintjes.
Valt opzicht wel mee moet ik zeggen, ik maak ook treinreizen van 4 uur met 3 kids haha Ik weet niet, t gaat er eigenlijk gewoon in mee. Wat wel vervelend is is als je plots naar een dokter moet ofzo en je oppas moet regelen haha
ja maar dat maakt opzich niet uit hoe oud je kinderen zijn want tot een jaar of 10/12 (?) hebben ze dan toch oppas nodig
Hoi, Hier vier jaar leeftijdsverschil tussen mijn twee meiden. Ze gaan heel leuk met elkaar om, oudste vindt de jongste schattig en jongste vindt de oudste interessant en wil meespelen met haar en haar vriendinnen. Jongste zit wel middenin de peuterpuberteit, dus af en toe kan ze lastig zijn, maar dat is ze dan naar ons toe ook. Gaat wel weer over. Ik ben er erg happy mee, ik zou 1,5 a 2 jaar leeftijdsverschil niet trekken denk ik. Mijn meiden zijn nogal pittige tantes namelijk. Oudste kan ook helpen met dingen, even filmpje kijken als ik jongste naar bed breng, die ene speen even beneden halen als ik net boven ben etc etc. Ik zou het de volgende keer weer zo doen.