Ik wou altijd graag jong moeder worden en ben nu 25 en zwanger van de derde... ik denk dat het de laatste is maar dat weet ik nog niet 100% zeker. Maar sowieso ben ik voor mn 30ste helemaal klaar. Misschien dus al op mn 25ste Wat een ander doet moet ie zelf weten... ookal was ik niet jong moeder geworden had ik zeker rond mn 30ste moeder geworden... evt. met een donor ofzo. Ik kan me niet voorstellen dat ik na mn 35ste nog voor een 1ste zou gaan. Ik ben meer van hoe jonger ik ze heb hoe langer ik er van kan genieten.
mijn moeder kwam met 40 al in de overgang en werd erg ziek toen ze 49 was. Mede daarom wil ik zelf graag voor mijn 30ste mijn gezinnetje compleet hebben. Nu heb ik heel erg geluk gehad dat ik zo snel zwanger was (ronde2) en dat het dus hopelijk wel gaat lukken. Maar ik vind dat ieder er vrij in moet zijn om op welke leeftijd kinderen te krijgen. Al vind ik 45+ wel erg oud.
Voor mezelf makkelijk zeggen, ik werd 2 keer harstikke makkelijk zwanger. Ik vind boven de 35 wel aan de oude kant, maar ik begrijp heel goed dat sommige mensen gewoon veel meer tijd nodig hebben om zwanger te worden.
Tja ach ik denk dat de grens voor iedereen anders is, tussen mij en mijn partner zitten bijv. 10 jaar. Ik denk dat zolang je het nog fysiek en mentaal aankan je er gewoon voor moet gaan, daar hangt geen leeftijd aan. Sommige zijn al opgebrand op hun 30 ....
na me 30ste wil ik zowiezo geen kinderen meer. Niet omdat je te oud bent want ik vind dat dat ieders eigen keuze is, maar ik heb altijd gezegd als het mag lukken dan voor me 30ste erna niet meer. Maar goed ik ben al helemaal happy en compleet dus ik ben eigenlijk voor me 25ste zelfs nog klaar haha...
ik zelf heb altijd gezegd na mijn 30 ste niet meer en dat is puur lichamelijk vanwege mijn slechte rug. Nu ben ik 27 en zwanger van de 2 e en daar blijft het ook bij.
Interessant om al die verschillende reacties te lezen.... Weet mijn eigen grens niet eens zo goed. Ik denk een jaartje of 32......
Tja ik was net 23 toen de eerste kwam, toen was mijn grens echt van na de 30 geen kinderen meer. De tweede kwam met 27 jaar. Maar de kriebel bleef, helaas was de situatie er toen niet naar. De kriebel heeft gewonnen. Ik ben 32 als de derde word geboren Dus tja wat is een grens
Mijn grens ligt daar waar op dat moment mijn gevoel ligt. Ik kan niet denken in leeftijden, alhoewel ik 70 idd wel echt een uiterste vind, om het maar zacht uit te drukken. Mijn eerste kreeg ik toen ik 35 was, ik ben nu 36 en zwanger van de tweede en als die wordt geboren ben ik ook nog 36. Maar wie weet krijg ik toch nog de geest voor een derde en dan heb ik hopelijk nog even de tijd. Dat zie ik dan wel weer, of ik het risico wil nemen dat kan horen bij op latere leeftijd kindjes krijgen. Overigens zijn er ook andere redenen dan medische om niet op jongere leeftijd met kinderen te beginnen. Ik wilde het bijvoorbeeld niet, het kwam niet eens in me op. En niet vanwege carriere of werk ofzo maar gewoon, ik vond mezelf absoluut niet moeder-material. En ook achteraf gezien had ik echt niet 10 jaar geleden een kindje moeten krijgen...
ik word 32 als de 3e is geboren dan is het waarschijnlijk wel klaar.... denk ik mocht er toch nog een 4e komen dan wel voor mijn 35ste als dat lukt en anders houd het op.
ik ben 41 als ik beval, en vind mezelf absoluut niet te oud.. gek misschien, mijn 2 andere kids zijn 16 en 12, en daarmee is het leeftijdverschil wel groot. Ik vind wel dat ik meer last heb van de zwangerschapskwaaltjes zoals kortademigheid , spataderen enzo, maar aan de andere kant geniet ik er wel veel meer van.. ben er veel bewuster mee bezig.
Ik denk dat gevoelsmatig bij mij de grens bij 40 ligt. Al zou ik zeker niet op die leeftijd nog moeder willen worden. Maar als de omstandigheden er eerder niet naar waren, dan houdt het na de 40 toch wel op. Gelukkig geen issue aangezien ik beide kinderen krijg als ik nog geen 25 jaar ben Mijn tante is met een jaar of 38 begonnen met proberen zwanger te raken en zij was dus te laat... Na veel ellende met IVF en een veel te vroeg geboren kindje (die na een week overleed) is ze nu ongewild kinderloos.
Vind dit heel persoonlijk, maar voor mij ligt de grens bij 32. Waarom kan ik niet exact uit leggen tis mijn / ons gevoel daarbij. Makkelijk lullen nu natuurlijk, want heb er 1tje van 2jaar rond rennen en ben weer zwanger.
Ik kan niet zeggen wanneer ik mezelf te oud vind om een kindje te krijgen. Wij beginnen pas over 2 maandjes en ik voel me gezegend als ik uberhaupt een kindje zou mogen krijgen. Of ik nu 34 ben of 42. Ik hoop natuurlijk wel dat het meteen lukt
als het ons gegunt wordt wil ik zeker voor mijn 30ste 2 kindjes.. of dit moet zo zeer doen met uitpoepen dat ik niet meer wil (grapje hoor) mijn man is 11 jaar ouder als mij en ik weet dat het voor mannen geen probleem is.. maar wil niet dat hij een ouwde vader wordt.. straks is hij 60 en dan wonen de kinderen nog thuis..
Phoe ik heb er eigenlijk nog nooit over nagedacht. Als deze baby geboren word zijn we "klaar" met kinderen en dan ben ik nog net 28. Maar ik geloof dat ik 40 toch wel als grens zou zien. Maar stel dat je problemen hebt met zwanger worden en je bent tegen de 40 dat je er dan weer heel anders tegenaan kijkt. Dus dat is erg moeilijk in te schatten.
Ja zoals sommigen al zeggen, je hebt het niet altijd voor het zeggen. Ik ben zelf nu net 29 en voor een tweede keer zwanger (na mk) van ons eerste kindje. Ik wilde ook graag wat jonger moeder worden alleen was manlief hier nog niet aan toe! Kan hem dit ook niet verwijten, je moet er beiden klaar voor zijn!
Tja, idealiter was ik rond mijn 32e moeder geworden... Maar ik kwam de vader van mijn kinderen pas tegen toen ik 33 was. En ik was 36 toen mijn eerste kind werd geboren. De beslissing over een tweede hebben we een tijd voor ons uit geschoven, omdat er andere dingen tussendoor kwamen. Toen ik net 39 was, was ik weer zwanger, het is helaas misgegaan. En nu twijfel ik of ik het nog een keer wil proberen. Voor mij was 40 altijd een soort grens. Maar je hebt het niet voor het zeggen en een half jaartje meer of minder maakt dan natuurlijk ook niet echt uit...
je kan zoveel willen.. ook als je jong bent, maar je weet nooit hoe je leven zich ontwikkeld. ik was 24 toen ik de eerste kreeg, 2 jaar later kwam de 2e... ik bleef een enorme kinderwens houden, maar mijn relatie strandde en voor hem was het met 2 ook echt klaar. De wens bleef, de rammelende eierstokken ook.. pas op mijn 38e kwam ik diegene tegen met wie ik mijn kinderwens wilde vervolmaken.. 39 was ik toen mijn 3e kreeg en zal 41 zijn met mijn 4e.. voor mezelf heb ik de grens altijd op 40 gehad.. nou ja, dat heb ik bijna gehaald
pfff moeilijk om te zeggen hoor. Voor iedereen anders. Ben nu zwanger van de tweede en die komt rond mijn 30e verjaardag. Voor mijn gevoel zijn we dan ook wel klaar met 2 kindjes. Maar zeg nooit nooit en dan wel is het wel klaar tegen de 40...