Ik kan ook zo ontzettend pissig worden als mensen dit tegen mij zeggen! :x Bij ons waren de eerste 6 maanden redelijk relaxt, maar goed, je denkt er wel aan, want je wilt het graag. Daarna letterlijk om de dag gevreeën (heerlijk romantisch, NOT!) en eindelijk in maand 9, een maand met mega veel stress!!!, zwanger. Helaas een MA met 9+4 en nu weer in ronde 2 na de currettage. Moesten nu van de gyn gaan tempen en nog meer ovulatietesten doen. Nog romantischer! En dan deze opmerking horen van mensen die al zwanger werden van een zuchtje wind! GRRRRR
Wat ik steeds merk is het volgende... Ik wil natuurlijk heel graag een kindje, want anders was ik niet gestopt met de pil. Ook mijn man heeft er erg veel zin in. We zijn er natuurlijk mee bezig, maar hebben ergens ook wel iets van "we zien wel wanneer het gebeurd, maar hopelijk is het snel". Ik probeer er niet steeds aan te denken, maar als je dan weer ongi wordt, valt het toch weer zo vreselijk tegen. Maar wat me het meeste stoort, zijn die mensen die vragen "en, wanneer krijgen jullie een kindje?" Net alsof je die bij de ooievaar kunt bestellen!! Wij zijn in november 2009 getrouwd en dus wordt het onderhand wel tijd dat die baby er is!! Mensen weten niet wat ze dan zeggen... Dat doet misschien nog wel het meeste pijn.
Dat kan ik me ook heel goed voorstellen... Zo van "wordt het nu niet eens tijd??"... uhuh....even een embryo bestellen... Er zijn sowieso veel vooroordelen, helaas... Ikzelf ben aan de maat en ik ben dus bij voorbaat al bang om straks de mmm in te gaan. Bang dat ze zeggen dat ik eerst maar een kilo of 20 moet afvallen. Maarrr ken ook veel forse vrouwen die gewoon de eerste paar maanden zwanger werden, dus of dat nou echt wat zegt? Ik praat best wel veel over onze miskraam, maar dan weten sommige mensen ook niet wat ze moeten doen. Enerzijds krijg je dus idd de vraag wanneer er nu eens wat komt...en als het dan niet goed gaat, dan wil niemand er meer iets van weten...
@ Mykelti Dat is wel helemaal k*!!! Eerst er naar vragen en als het dan moeilijk wordt ervoor weglopen. En dan zeker klagen dat je er te veel mee bezig bent? Het lijkt me logisch dat je er door een miskraam extra mee bezig bent. Even heb je zwanger mogen zijn en dan plots is het klaar. Heel naar allemaal. Ik kan me voorstellen dat je opziet tegen de mmm. Ik heb dat ook hoor! Ik ben ook niet super slank, er zou best wat af mogen, maar maak me daar minder druk over. Ik denk alleen dat ik te vroeg kom "zeuren" als er over een maand of wat nog steeds niets gebeurd is.
Ja, inderdaad... Wij proberen ook te bedenken wanneer we naar de huisarts gaan voor een verwijzing. Soms hoor je dat je pas 12 maanden na je laatste zwangerschap doorverwezen wordt. Dat zou inhouden dat ik dan 33 ben! Voel me nu al zo "oud" en ben bang dat het aan mij ligt, bla bla bla. Dat had ik vooral veel na de miskraam. Hopelijk gaat het voor ons allemaal voorspoedig en kunnen we daarna ons lekker bezighouden met zwanger zijn en de kids... en dan iedereen daar lekker mee vervelen!
ik denk dat het pas een belemmering wordt, als je er teveel mee bezig bent als je er niet meer fatsoenlijk door kan leven. er was eens een keer een vrouw bij dhr. Phil ( leuke amusant problemen van een ander) waarbij die p.d iets van 5 zwangerschapstesten deed, smorgens smiddags in de namiddag, na het eten en voor het slapen gaan. Als je zo moet leven dan denk ik dat het niet zwanger worden toch een andere factor heeft. en aan de andere kant vind ik het dikke onzin, want wij zijn er het eerste jaar totaal niet mee bezig geweest. pil gestopt en we zien wel waar het schip strand, nu pas sinds 2 maanden bezig met ov testen.... dus er nu veel meer mee bezig, ik moet zeggen dat daardoor de lichamelijke kwaaltjes ook lijken te zijn toegenomen... ik moet zeggen om al dit soort commontaar te voorkomen weet buiten mijn beste vriendin, en natuurlijk me vriend en hier op zp niemand dat we bezig zijn om proberen zwanger te worden. Ik denk wel dat me moeder een vermoeden heeft, maar zolang ik niet met positieve testen aankom, houd ik me mondje dicht. Al zou me moeder de laatste zijn die dit soort kommontaar geeft omdat het bij haarzelf ook heel moeizaam is geweest.
Nou dan doe mij er ook maar een dan! Hadden we dat wat eerder geweten he, dan waren we er misschien niet zo veel mee bezig Succes allemaal hier!
Hoi hoi, Hier van hetzelfde,ik wilde het de hele tijd maar uitstellen om naar de huisarts te gaan,omdat ik ook dacht dat je eerst eens een tijdje bezig moest zijn,en je eerst eens had geprobeerd met tempraturen ,ovulatie testen enz. Nou toen ik mijn bbz had gehad,ja dan kom je uiteraard vanzelf in die molen terecht. Maar as wij nou voor een tweede zouden willen gaan had de gynecoloog al tegen me gezegd...als het een half jaartje duurde dat we dan meteen weer bij hem terecht konden komen. Hier wil ik alleen maar mee zeggen....wacht er niet te lang mee,stel je nou eens voor dat je eerst allerlei onderzoeken moet doen...je bent zo weer een half jaar verder! En laat je vooral niet afschepen bij de huisarts! Je wilt het nu......en niet pas over 1 jaar! Succes ermee! Liefs Brigitte
mag je nou na een jaar proberen naar de huisarts hiervoor of een jaar na je laatste zwangerschap?? Want ik heb ik april een miskraam gehad en als ze die meetellen mag ik dus niet in januari naar de huisarts, maar pas in april. ik weet dat dat nog een tijdje duurt allebei, maar vroeg het me gewoon af...
Even een update: We zijn afgelopen vrijdag naar de HA geweest. Aangezien onvruchtbaarheid in de familie van mijn man voorkomt (oom en neef), mogen we morgen al zijn zaad laten testen! Als dat goed is, stopt dat daar en gaan we over een maand of 3 naar de gyn samen. Als dat niet goed is, moet hij nog 2x getest worden. Als dat dan weer niet goed is, gaan we gelijk naar de gyn. De HA kwam zelf ermee dat hij niet wilde wachten omdat ik "al" 32 ben. Dus helemaal blij dat er nu schot in zit, ondanks dat het zo kort na de MA is. Hij gaf wel aan dat het Ned. Huisartsen Genootschap tegenwoordig de huisartsen instrueert om mensen maar rustig 1,5 à 2 jaar te laten aanrotzooien. Dat is dus leuk, als je 24 bent ofzo, maar boven de 30 is dat dus niet meer im frage...gelukkig...
Nee, ik vind dat onzin! Natuurlijk ben je ermee bezig!!!! Je wilt graag een kindje!!! Wij zitten zelf in ronde 2 nu, kort natuurlijk. Maar moet zeggen dat ik er de afgelopen 2 maandjes ook elke dag aan denk. En dat ik me ook op het forum heb ingeschreven, en gezellig vaak meeklets. temp en ovutesten doe ik nog niet, we zien wel. Als ik over een paar maanden nog niet zwanger ben ga ik dat ook doen hoor!!! Logisch toch!!! Laat ze maar lekker kletsen!! Je wordt toch niet zwanger in je hoofd maar tussen je benen zoals je zelf al aangeeft!
Hoi allemaal, Nieuw op dit topic maar wil even me ei kwijt Wij zijn nu al een tijd bezig om zwanger te raken... De eerste keer was raak maar helaas een miskraam.... Was toen niet geplanned maar zo gewenst.... Elke maand klussen we door zowel voor een wonder als voor elkaar. Wij proberen er zo min mogelijk mee bezig te zijn maar ja dat potje folium in de badkamer helpt niet echt. De teleurstelling is erg groot elke maand weer...begin tampons en maandverband nu lichtelijk te haaten! Heb na de miskraam een gesprek gehad met mijn ha en die zegt zolang ik nog geen 30 ben zij niet aan onderzoeken met me wil beginnen. Alles ziet er namelijk goed uit....En ik ben 29 dus het zou allemaal natuurlijk moeten lukken. Dat zal ook allemaal wel kloppen maar wij willen het zo graag! Hoe kan je met iets wat je zo graag wil er niet mee bezig zijn. Als ik een nieuwe fiets wil ben ik er ook mee bezig! Sorry meiden maar wilde even mijn hart luchten... Succes voor jullie allemaal! Liefs