hoe is het met de meiden uit 2007

Hee Caruli,
Ik was dan wel niet 2007, maar 15 januari 2008 en ik sta dan wel niet onder de namen die je noemt, maar ik heb wel meegeschreven, dus ik reageer toch lekker!
Hier gaat het allemaal hartstikke goed! We zijn weer druk bezig met het proberen zwanger te worden van een 3e kindje, maar helaas lukt het allemaal niet zo makkelijk... En wat betreft mijn eerste dochtertje, ik heb er nog steeds verdriet van. Niet altijd meer en minder intens/diep, maar meer met vlagen. Veel anderen vragen er niet meer naar, tis toch al wel een tijdje geleden. Ik snap dat wel, maar soms doet dat ook wel pijn hoor vind ik.

En bij jou dan??

 

Loopy is trouwens onlangs bevallen van een zoontje!

Daisy heeft er inmiddels 3

 

Maakt niks uit hoor!

 

hai lieve meiden,

Ik sta er dan wel niet onder maar voel me wel aan gesproken hoor
Ik moet heel eerlijk zeggen ondanks dat wij nog steeds niet opnieuw zwanger zijn en onze eerste IVF is mislukt ik ontzettend gelukkig ben.
Na Jaylie's geboorte dacht ik dat ik nooit meer intens gelukkig kon zijn, maar niets is minder waar. Er zijn en blijven altijd momenten dat ik even verdrietig ben. Maar meestal voel ik me gewoon goed in mijn vel en gelukkig. Heel bizar!
Ik ben ook zo blij om toch elke keer te lezen dat deze vlindermamma's opnieuw mamma worden/zijn geworden. Ik ben echt oprecht blij voor jullie, ik denk nog heel vaak aan onze vlinderkindjes en dus ook aan jullie...

 

Caruli, ja inderdaad, je hebt een nieuw kindje gekregen, dus het verdriet zal wel weg zijn, in ieder geval minder. ik moet eerlijk zeggen dat mijn dochtertje wel een enorme troost is en dat het verdriet minder aan de oppervlakte is. Ook afgelopen jaardag van Luna* hebben we er eigenlijk een hele fijne dag van gemaakt. Natuurlijk met een traantje, maar vooral met de mooie herinneringen. Ook zijn we samen in de stad een taartje gaan eten. We hebben haar verjaardag juist fijn gevierd en dat was fijn! Ik merk dat bij mij het verdriet soms ineens kan opzetten, bij mooie woorden, een liedje, of zomaar zonder iets aanwijsbaars. Dan kan ik wel intens verdrietig weer worden en voel ik de pijn en het gemis weer heel intens. Afgelopen vakantie heeft Luna* ons laten merken dat ze nog steeds bij ons is en dat heeft me ook echt heel goed gedaan!!
Lieverd, heel veel sterkte met de dag van jullie lieve Tygo*. Ik hoop dat je ondanks alle verdriet, toch een mooie en fijne dag ervan kan maken. Tygo* zal er dan vast ook van genieten!

Lieve Rachel, wat fijn om van jou ook te lezen dat het naar omstandigheden goed met je gaat! Wat ben je een ontzettend sterke vrouw en wat verschrikkelijk dat de IVF poging mislukt is. Maar wat een kracht spreekt er uit je berichtje, daar heb ik echt respect voor! Wij zijn aan het proberen voor een 3e kindje (2e levende) en ik zie het soms echt niet meer zitten omdat het niet lukt en er ook alweer een miskraam is geweest. Maar als ik dan jouw woorden lees, dan heb ik echt niks te klagen... Ik vind het ook heel bijzonder dat je oprecht blij kan zijn! Ik wens jou ook echt heel erg en oprecht een kindje toe dat bij jullie mag blijven en die jullie vol liefde over Jaylie mogen vertellen!

 

Hey meiden, ik schreef in 2007 ook met jullie mee na de miskraam van onze 2ling. Helaas is het ons daarna niet voor de wind gegaan en hebben maart 2009 een vlindertje met 12 weken moeten laten gaan. Maar daar bleef het helaas niet bij, in aug 2009 een miskraam met 6 weken, nov 2009 bbz met 7 weken en afgelopen juni weer een bbz met 10 weken. De afgelopen jaren zijn heel erg zwaar geweest, zeker om dat het zwanger worden al niet vanzelf gaat bij ons. Keer op keer die teleurstellingen en dat verdriet
Maar ook ik kan gelukkig schrijven dat ik op de juiste weg ben het geluk weer te vinden. Na jaren kan ik eindelijk zeggen dat het goed is zo...ik ben onder behandeling bij een psycholoog om het verdriet een plaatsje te leren geven en onze wens los te laten.
Morgen plaatst de gyn een implanon en daarmee komt er een einde aan de strijd naar een brusje en een neiuw begin voor ons als gezinnentje.

Caruli, natuurlijk kan Mitchell Tygo* niet vervangen, Tygo* zal altijd een speciaal plekje in jou hart en jullie gezin innemen!

Marjolein, met jou had ik laatst al even wat berichtjes heen en weer gestuurd...ik hoop zo dat jullie snel een 3e wondertje mogen verwachten!

Rachje, wat erg dat jullie 1e IVF mislukt is, ik had het zo gehoopt voor jullie.
Maar wat fijn te lezen dat jullie ondanks het gemis van Jalie* en het uitblijven van een zwangerschap, samen toch gelukkig zijn...meis, ik weet zeker dat je gelukkig voelen het aller belangrijkste is, ook voor een toekomstige zwangerschap...ik hoop dat jullie snel blij verrast mogen worden!

 

Beehappy, wat een bijzonder en moeilijk, maar zeker ook begrijpelijk besluit hebben jullie genomen. Ik hoop dat jullie eindelijk de rust kunnen vinden nu en helemaal gelukkig en compleet kunnen zijn met het gezin zoals het nu is! Fijn om te horen dat het goed met je gaat!

 

Hallo allemaal,

Ook ik schreef 3 jaar geleden mee. Jeetje 3 jaar al weer. Ondertussen hebben wij nu na Sterre* een dochter en twee zoontjes (twins) erbij. Toch blijft het gemis van Sterre. Niet zo heftig en intens meer maar alle dagen is ze in mijn gedachten.

De wereld om ons heen heeft het nog geregeld over haar en ze wordt niet vergeten. Vooral omdat we weer een dochter hebben en dan denk je wel eens hoe en wat zou zij zijn geweest.
Maar ook confronteerde opmerkingen van als Sterre had geleefd was de tweeling er vast niet geweest. Nou mensen ze waren er allemaal geweest misschien niet zo snel achter elkaar maar nu nog kriebelt het!!

Ik weet wel dat door de bevalling van de jongens ik steeds meer het gevoel heb dat er bij Sterre d'r bevalling iets mis is gegaan. Ik had het HELPP syndroom bij de jongens en volgens de gynacologen heel vreemd bij een derde zwangerschap. Toen benoemde ik het feit dat ik bij Sterre ook een week voor de bevalling eiwitten in de urine had en iets een verhoogde bloeddruk. De gyn. keek mij aan en zijn blik zei mij genoeg.

Verder gaat hier alles super en druk maar geniet met volle teugen en kom zo af en toe even langs om te kijken en mee te lezen. Ben vooral benieuwd hoe het met rachje elke keer gaat (omdat we delfde gyn hebben gehad en alle ellende wat je mee moet maken om zwanger te mogen raken)

liefs Sette

 

Hoi Lieve meiden,

Ik heb hier al jaren niet meer gelezen. Ik heb tijden alleen bij Vruchtbaarheidsbehandelingen gelezen. Na het verlies van Sterre (maart 2007) en na de miskraam in oktober 2007, heb ik eerst steeds getemperatuurd. Een jaar na de miskraam werden we onderzocht in het UMCU. Daar is niets gevonden. Toen stond ik voor de IUI, maar ontdekte mijn huisarts een trage schildklier, waar ik eerder geen last van had (het was wel eerder onderzocht). Dit is slecht voor je vruchtbaarheid en kan ook miskramen veroorzaken. Wij hebbn toen een pauze gehad tot mijn schildklierhormoon goed was ingesteld.

Najaar 2009 begonnen we toen eindelijk met ongestimuleerde IUI in het UMCU, maar we waren zo teleurgesteld over de minimale behandeling (geen hormoonstimulatie, geen echo's, alleen een ovulatietest) dat we al na 1 poging in het UMCU onder behandeling zijn gegaan in Friesland bij 't Barrahûs (inmiddels opgeheven). Daar had ik een fantastische gynaecoloog! Hij heeft nog 6x IUI gedaan, de meeste met stimulatie van Puregon. Dit heeft niet geholpen.

Toen de kliniek dreigde te stoppen hebben we in april 2010 een IVF (die uitliep op ICSI) in samenwerking met Düsseldorf gedaan. Ik was overgestimuleerd en we hadden 16 embryo's, die echter allemaal in de vriezer moesten omdat ik geen verse terugplaatsing mocht. In mei heb ik toen 2 cryo's laten terugplaatsen en JA ik ben nu 12 weken zwanger van 1 kindje.

4 weken geleden zijn we getrouwd, dat stond al een jaar gepland. Het was geweldig om zwanger, maar toch slank (met 8 weken) te trouwen in een mooie, ijsblauw-groene strapless jurk! We trouwden in een prachtige tuin.... geweldig!

Ik kan af en toe nog steeds niet geloven dat ik echt zwanger ben! We staan goed onder controle en hebben al echo's gehad met 6, 7, 8, 11 en 12 weken. De nekplooimeting is ook al geweest en die ziet er goed uit. Liever doen we geen vruchtwaterpunctie om het kindje niet aan risico's bloot te stellen. Maar ons werd verteld dat de chromosoomafwijking die Sterre had, bijna altijd op de echo te zien is. Wij krijgen dan ook een superuitgebreide, zeer medische 20-weken echo. Dat is wel geruststellend.

Na al die jaren vechten zijn onze kansen eindelijk gekeerd. Nu is niet het verlies van Sterre, maar al die jaren van vruchteloos proberen die mij het meest emotioneel gesloopt hebben. Bij ons is het misschien ook een beetje anders dan bij sommige anderen, omdat Sterre nu eenmaal een chromosoomafwijking had. Zij had hoe dan ook nooit overleefd. Terwijl sommigen van jullie kerngezonde kindjes verloren hebben. Toch zal ik Sterre nooit vergeten natuurlijk, zij is onze eerstgeborene. Ik moet ook toegeven dat ik de zwangerschappen wel vergelijk, ik voel me nu anders. Meer vermoeid en misselijk, minder onbezorgd blij... Toch heb ik goede hoop op een gezond kindje!

@Rachje: wat ben je sterk en positief! Ook jij bent al jaren bezig om een levend kindje in je armen te krijgen. Ik weet hoe zwaar dat is. Natuurlijk zijn ook momenten van geluk, maar toch.... ik hoop dat jullie volgende poging wel slaagt.

@Caruli: merkwaardig dat mensen denken dat je Tycho nu niet meer mist. Gelukkig is Mitchell er, maar wat jullie hebben meegemaakt, gaat je niet in de koude kleren zitten. Net zoals ze bij ons denken dat al die jaren van zwanger proberen te worden snel vergeten zijn. Nou, zo makkelijk gaat dat dus niet!

@Sette: heerlijk, 1 dochter en 2 zonen, al vergeten jullie Sterre natuurlijk niet...

@Alle anderen: fijn om van jullie te horen! Ik hoop van nog meer meiden te horen. Miranda? Loopy? Aly? Mariella? Anderen?

 

Aquilegia, wat een bijzonder verhaal en wat heb je een lange weg moeten gaan om uiteindelijk toch zwanger te mogen worden van een lief klein kindje in je buik.Het is natuurlijk superspannend allemaal, maar wat heerlijk dat de echo;s er tot nu toe goed uitzagen en de nekplooimeting goed was. Dat je niet voor een vruchtwaterpunctie gaat, kan ik me heel goed voorstellen, vooral omdat de afwijking van Sterre* op echo;s goed te zien is. dan zou ik het zeker ook niet doen!! (Hebben wij ook niet gedaan trouwens)

Geniet van het kleine mensje in je buik!!!

En inderdaad, wat zul je er prachtig hebben uitgezien!!!

@sette, wat heerlijk dat jullie nog 3 gezonde kinderen hebben mogen krijgen!!! Kan me goed voorstellen dat je er extra van geniet nu! (al zal het inderdaad oook vast heel druk zijn!)

 

Hey wat leuk om hier iets van (bijna) iedereen iets te lezen.

Caruli, hoe kan je mij nou vergeten in je lijstje.
Ja voor jullie ook weer een moeilijke tijd hè,die augustus maand.
Hier hadden we vandaag de geboorte/sterfdag van Lindy*.
We hebben er met ons gezin, en opa en oma een mooie dag van gemaakt.
Het is geweldig dat we opnieuw een kindje hebben mogen krijgen maar daardoor vergeten we onze engeltjes echt niet, wij weten dat allemaal wel.

Marjolein, spannend dat jullie voor een 3e kindje bezig zijn.
Ik hoop voor jullie dat het niet al te lang meer duurt.
Ik heb ook het gevoel dat het verdriet minder wordt.
Onze engeltjes hebben gewoon een speciaal plekje.

Rach, lieverd jou gun ik echt nog een prachtig kindje binnenkort.
Zoals ik al vaker schrijf duim ik nog steeds heel hard voor jullie.
Je bent zo'n dappere en sterkte meid, knuffel voor jou xxxx.

Beehappy, wat een vreselijk moeilijk besluit hebben jullie genomen.
Ik hoop dat jullie al deze moeilijke jaren een goed plekje kunnen geven.
Het is niet makkelijk geweest voor jullie.

Sette, jou kan ik me eerlijk gezegd niet herinneren (sorry).
Geweldig dat jullie nog 3 gezonde kinderen hebben gekregen.

Aquilegia, toch positief nieuws na al die jaren van strijd.
Echt super voor jullie.
Gefeliciteerd met jullie trouwdag.
Je zag er vast prachtig uit.
Heel veel geluk voor deze zwangerschap.


Ja meiden, 2007 is alweer een hele tijd geleden.
Het was een ontzettend moeilijk jaar.
Hier gaat het nu eigenlijk ook super goed.
We zijn heel erg blij met onze meiden.
Laureen is echt ons kleine moppie, maar ze is ook ontzettend ontdeugend. haha
Iedereen is dol op haar.

Soms vraag ik me af of Lindy* net zo'n meisje als Laureen geweest zou zijn, of was ze totaal anders.
Dit zijn van die dingen waar je geen antwoord op krijgt.


Zal nog eens komen kijken of er nog meer mama's hier geschreven hebben.

 

Fijn om wat van je te horen, Miranda. En heerlijk dat het goed gaat met Laureen!

Zijn er nog meer vlindermama's uit 2007 die ons een update willen geven?

 

Ben dan wel geen 2007 vlindermama(2006 vlindermama) maar heb veel mee gelezen met de 2007 mama's.Schreef met de december 2007 mama's mee en daar verloren 2 meiden(caruli,loopy)hun kindje.

Kleine update,
9 december 2007 een gezonde dochter op de wereld gezet.De klap van het verlies van Djordy* kwam dubbel zo hard naar boven,iets waar mee ik toch erg mee werd overvallen.
Heb het in die tijd een plekje kunnen geven.
Op 14 augustus 2009 getrouwd een prachtige dag samen met onze dochter en in gedachten Djordy*.
Op mijn boeket en mini boeket van mijn dochter zat een kleine nep vlinder.Op de tafel in het gemeentehuis stond het glazen thee lichthouden van ons zoontje.Ook is hij op ons trouwboekje bij geschreven als ons eerste kindje.

Op onze huwelijks nacht zwanger geraakt.Weer erg spannend of alles deze keer goed zal zijn.
Diep van binnen had ik het idee dat we opnieuw een zoontje zouden krijgen en dit gevoel werd bevestigd bij de 20 weken echo.
Moet eerlijk zeggen dat ik het echt even slikken vond toen ik te horen kreeg dat het echt een jongetje was.....kort daarna was ik helemaal om en dol gelukkig met het kleine ventje in mijn buik.
Helaas met 21 en 23 weken kleine bloedingen gehad en toen bleek dat ik een placenta preavia totalis had.Mocht aan het eind van de zwangerschap niet meer ver van huis en het ziekenhuis.
Met 38,5 stond de keizersnede gepland en is ons zoontje Tyler geboren met alles erop en eraan.
Ik ben daarna 3 liter bloed verloren tijdens de keizersnede en op dag 2 een bloedtransfusie gehad waar ik erg van ben opgeknapt.
Vind het moeilijk dat niet veel mensen intresse hebben in Djordy*(een klein groepje vrienden wel)en als wij zijn naam in een gesprek laten vallen word er niet op gereageerd.
Ik heb nog vaak verdriet om Djordy*.....het lijkt allemaal meer op te spelen nu omdat ik dit maal wel een gezonde zoon in mijn armen heb mogen sluiten.
Tyler heeft de zelfde lange benen als Djordy* en blonde haartjes bij de geboorte.Vraag mij vaak af of ze veel op elkaar zouden lijken.

Het verdriet is minder heftig als het eerste jaar,maar er gaat geen dag voorbij dat ik niet even aan hem denk.
Ergens vind ik dat wel fijn dat wij hem echt nooit zullen vergeten en dat hij zo voort leeft in onze gedachte's.

 

Vlindertje, ik herinner mij jouw verhaal van Djordy nog... Fijn om wat van je te horen. Fijn ook dat je nu 2 gezonde kinderen hebt mogen krijgen. En een mooie trouwdag hebt beleefd. Ik snap ook zeker dat het verlies van je oudste kindje nog altijd zeer doet. Ik wens je daar veel sterkte bij.

 

Aquilegia zie dat je opnieuw zwanger bent,gefeliciteerd!
Dat je dochter Sterre* maar goed over haar broertje of zusje zal waken.
Erg spannende tijden voor jullie,ik hoop dat je wel kan genieten van de zwangerschap.Heb zelf spijt dat ik niet meer heb durven genieten van de zwangerschappen.