Tweeling mama's!

Dat belooft nog wat, betreft driftbuien!

Het is vooral klote als ik bedenk dat ze er straks niet meer zal zijn, en ik haar nooit meer wat zal kunnen vertellen of vragen. Maar ik heb al sinds mn 15e zo mn eigen leven, dat we alleen tijdens het eten met elkaar spraken, dat het ook weer niet zo erg is als ik `gehoopt` had.

En wat supergrappig; Gogel en knorren als een varkentje! Ik moet er zelfs om lachen, kan me voorstellen hoe jij erbij stond

Angelbaby, dat klinkt als een meevaller! Mijn striae begint gewoon (hoe kan ik dit mooi zeggen?) waar mn snee eindigt (haha dat is echt plat ) en loopt tot mn ribben (meer kan dus niet), en òveral op mn borsten (die van B naar E gingen, dus ja), en aan de binnenkant van mn dijen en mn liezen. Echt wie dat verzonnen heeft..
En dat zwanger lijken! Ik ben net zo dun als voor mn bevalling alleen heb ik gewoon een uitstekende buik :S

Adi, supergoed criterium, als het speelgoed niet meer past, heb je een nieuw huis nodig!



Ik ga weer naar de psychiater. Vorige week ging het zo matig met me, en ik vond dat het niet erger moest worden, zoals vroeger, dus dat ik er meteen wat aan moest doen. Het was er gewoon weer ingeslopen en die halfbakken manier van leven was weer gewoon geworden. Mn zusje had een boekje over depressie en zoveel herkende ik, en het klinkt raar, maar pas dat was een eye-opener.
Mijn dagen slijt ik met boodschappen doen en thats it, want ik moet er niet aan denken om met vrienden af te spreken, iets actiefs te gaan doen, zelfs tegen douchen zie ik op. En vlak seks dus vooral niet uit. Die gynaecoloog waar ik liep verwees me naar een seksuoloog, die wel al op 6 september plek heeft! Maar dat duurde me echt te lang, dus dan maar zelf regelen!

 

KristaB lijkt me heel zwaar. ik hoop dat de psychiater je goed van dienst kan zijn en dat je snel weer lekker in je vel zit

@striae was da???? heb van beide zwangerschappen geen streepje gekregen en dat terwijl ik toch echt vrij dik was op het einde....ik dank god op mn blote knieen

Flubberbuik heb ik wel
Mijn man zegt dat ik er goed uitzie maar zelf zie ik dat dus totaal anders ik zie die buik hangen en aan het einde van de dag is het net of ik zwanger ben.
mijn man zegt dat ik normaal moet doen en dat ik moet onthouden dat ik pas 9 weken geleden bevallen ben dus dat ik niet kan verwachten dat ie meteen plat en weg is.... nou mooi dt ik dat wel verwacht pffffff.

Hanneke wat een leuke letters!!!!!! word je meteen vrolijk van als je die ziet verschijnen op je scherm

@Voeding ik heb al Forte voor allebei drinken ze de hele dag door.
bied de laatste voeding nu 180+6 + 2 x jbpm aan en dan slapen ze vrij goed door vanacht geslapen van 22.00 uur tot 04.30 vind ik heel erg goed al....
en nog 2 maandjes wachten en dan de rijstebloem er doorheen hihihi hoop alleen dat ze al eerder doorslapen.vooral als ik 16 augustus weer moet gaan werken.

 

Och Krista, sterkte meid! Ik herken het, de gedachte dat ik mijn moeder nooit meer wat zal kunnen vragen, en vooral niet meer kan delen hoe het met mij gaat, waar ik mee zit, vind ik ook verschrikkelijk. Tegelijk is een gedeelte daarvan nu al weg omdat het zo slecht met haar gaat. Knuffel!

@Hulp zoeken bij een psychiater: goed als je die behoefte voelt om ook actie te ondernemen. Sterkte hoor!

@striae: alleen op mijn buik, aan de voorkant. Wel het gehele gebied. Misschien 2 streepjes op mijn borsten en dijbenen zijn volledig vrij ervan.

@Hier: een hele hoop getimmer en geschuur met een machine voor ons huis. Hoop dat het de kindjes niet uit de slaap gaat houden. Tristan jengelt, dus ga maar even de goede mama uithangen

Ok, hij wordt er steeds wakker van. Pfff, dat belooft weer wat voor vandaag...

 

oef, verschrikkelijk vond ik het op dat moment. Achteraf kan ik er om lachen maar het kwam toen zo ontzettend niet uit. De gekste dingen haalde hij uit terwijl ik met T of D bezig was en mijn adrenalinegehalte continu tot het plafond. Maar gelukkig is het rare klimwerk vanzelf een stuk minder geworden. Lijkt me heel zwaar voor jou nu, 2 van die driftige mannetjes die overal op klimmen en jij in het eerste trimester van je zwangerschap. Kun je ze een beetje afleiden met nieuw speelgoed en misschien af en toe tv kijken? Of zijn ze net als Bas toen alleen geiinteresseerd in klimmen, nog meer klimmen en nog meer klimmen?

 

Karel en Adi, wat een geweldige foto's van de verjaardagen.

Adi, ideaal zo'n stoeltje volgens mij. Jammer dat wij een Easy Walker hebben want daar past ie niet op. Wij moesten indertijd kiezen tussen de urban jungle en dan dit stoeltje of de easywalker, en dan kon je op de reiswieg nog een stoeltje zetten. Vervolgens hebben we de easywalker besteld en toen we het stoeltje wilden gaan kopen was het uit de handel genomen .

Luca lang leve het correctief ondergoed .
Over de BV, het is niet echt missen maar een ander gevoel, meer afsluiten en afscheid nemen van de babytijd. En dan voor altijd want ons gezin is compleet. En dat maakt het wel een raar gevoel.
Dat je maar aan weinig mensen verteld hebt hoe je je tijdens je zwangerschap voelde snap ik wel. Over hoe ik me voelde nadat Thijs en Daan geboren zijn weet in mijn directe omgeving eigenlijk ook bijna niemand. Raar eigenlijk he, dat we die gevoelens "verborgen" willen houden, een soort schamen is het voor mijn gevoel. Terwijl het iets is wat je eigenlijk gewoon overkomt.

Krista, echt goed van je dat je nu weer naar de psychiater gaat! Trots op je!

Hangbuik: yep, hier ook aanwezig. Laatst zei iemand ook nog tegen Bas: ik zie dat jij er een broertje of zusje bij krijgt. En dat was dus terwijl ik mijn correctie ondergoed aan had :x. Nu moet ik zeggen dat ik mijn buik toch mee vind vallen, ik had het voor een tweelingzwangerschap erger verwacht. En ja natuurlijk zou ik liever een platte buik hebben maar ach, wat wil je na een tweeling. Ik accepteer het maar gewoon, incl. de strieae. Ik heb zelfs laatst in de tuin in bikini gezeten en met de buren gekletst. Pech hoor, wat andere mensen daar van denken. (Maar stiekum hoop ik natuurlijk wel dat het nog wat meer weg gaat trekken.)

 

Luca, hoe is het nu eigenlijk met jouw moeder?

 

Jeetje, de brutaliteit!! Zo'n opmerking zou ik dus nooit maken, want je weet niet of het echt zo is, of dat die persoon een dikke buik heeft en je haar dus kwetst

Sylvia, echt netjes hoor dat ze al zo lang slapen! Bij mij gingen ze pas doorslapen bij 7 maanden!

Psychiater was wel fijn, je kan alles vertellen en ze begrijpt je (of ze weet in ieder geval waar je het over hebt). Ze heeft alleen wel antidepressiva voorgeschreven, maar ik ben bang om eraan te beginnen. Omdat je dan weer moet afbouwen.
Fred was er ook meteen weer negatief over (waar niet over..), omdat ik vroeger wanneer ik er eentje vergat een heks werd.

Hij heeft gelukkig randstad gebeld voor ander werk, want hij wordt er zo'n naar persoon van. Maar na ons gesprek was ie weer de liefste man op aarde. Gelukkig maar.

 

Krista, petje af dat je bij jezelf hebt herkend dat het niet lekker met je gaat. Geweldig dat je ook direct de koe bij de horens hebt gevat. Ik hoop dat de psychiater je verder kan helpen.

Adi, wat goed dat ze die steunen nu weer los verkopen. Ik heb er een jaar geleden al eens naar gekeken, maar er stond toen echt op hun site dat ze ze niet afzonderlijk van de wagen verkochten. Misschien toch nog een optie voor ons, hoewel ik hoop dat we hem niet nodig hebben omdat onze jochies dan hopelijk al heel goed lopen en luisteren .
En wat hebben jullie ontzettend veel speelgoed gekregen!! Tijd voor een villa!!!

Silvia, wat een hongerwolfjes heb je daar zeg!!! Hadden wij hier ook hier. Vooral Lex. Hij kreeg altijd meer dan mocht en dan ook Comfort (ook dikke troep) en dat dan later met rijstebloem erdoor!!! Blok beton, noemde de kinderarts het, haha! Maar goed, even wachten nog voor jou dus... Maar eh, jouw kindjes slapen prima hoor!! Onze kinderen sliepen pas na hun eerste jaar echt nachten door!

Jeetje, het is heel wisselend met het klimmen. Ze leren nu steeds meer op de bank te zitten. Ik merk dat het vooral echt aandacht vragen is. Zolang ik lekker een boekje met ze lees of inderdaad de tv aanzet, vooral Bumba doet het goed en natuurlijk Sesamstraat, gaat het prima. Ik ben heel benieuwd hoe het zal gaan als er straks een kleintje bij komt.

Hanneke, ik denk aan je hoor! Hoop dat je snel weer de gezondheid en puf hebt om mee te kletsen.

Karel, hoe staat het ondertussen bij jullie? Kunnen jullie al het speelgoed wel in jullie huis kwijt?

Hier gaat het wel oké. Ik nog steeds verrot moe, maar de jongetjes zijn heel lief en dat helpt echt. Vanmiddag hebben mijn schoonouders ze even meegenomen op de fiets, maar dat vond ik helemaal niet zo leuk. Ze bleven zo lang weg en dan ga ik ze echt missen.

 

Jeetje, wat erg trouwens die opmerking over het broertje of zusje! Ik moest er wel om lachen. Voordat ik zwanger raakte van Lex en Midas gingen we een keer op vakantie naar Duitsland. Toen ik ergens een kabelbaantje in wilde stappen raakte een van de medewerksters in paniek. Ik mocht er niet in, waar ik niks van snapte. Bleek ook dat ze dacht dat ik zwanger was...en ik had nog nooit een kind gebaard, haha!!!

 

Jipper, ben je al weggespoeld, hahaha!!

 

hahaha kijk dat is de reden dat ik een ander huis nodig heb... ik wil ook een speelkamertje!!! We hebben nu geen woonkamer meer over.

 

Kom even snel teken van leven geven dames. Heb sinds maandag twee zieke meisjes (denk reactie op de BMR-vaccinatie van vorige week maandag), dus niet veel tijd en energie om te forummen. Maandag hadden ze bijna 40 graden koorts, gisteravond 39, dus hopelijk gaat het vandaag weer een stukje beter. Ze eten en drinken wel goed, en slapen de nacht ook door, gelukkig. Zijn wel 's-avonds steeds wakker de afgelopen dagen (van 20:00-22:00 uur), maar dat is een stuk minder erg dan er midden in de nacht uit moeten... Straks komen mijn moeder en oma langs, dus heb ik even hulp, dat is wel fijn.

@ Habibas: arme jij, met de nachtvoedingen en spokende kindjes. Gelukkig nog twee dagen tot je mannetje weer thuis is! Hang in there!

@ Adi en Karel: wat een heerlijke foto's van jullie dreumesen!

@ Adi: wat ik me vanochtend nog bedacht: hoe is het afgelopen met het bultje op Diyana's hoofd? Daarvoor was je toch naar het zkh geweest? Heb je al uitslag gekregen?

@ Krista: wat goed idd, dat je naar een psychiater bent gegaan. AD slikken is niet niks. Heb je ook veel last van de bijwerkingen? Sterkte met de keuze om het wel of niet te doen.

@ Jeetje: fijn van je te horen en fijn dat het goed gaat!

@ Helena: wat een rotopmerking van die kabelbaandame ! Ben je mooi klaar mee... Hoe is het met je? Nog steeds die stomme vermoeidheid? Ben je al aan het aftellen tot de echo? Spannend hoor! Zit het nog in je achterhoofd dat het er misschien wel weer twee zijn of denk je van niet?

Hoe gaat het eigenlijk met het slapen van Lex en Midas? Gaat dat nog steeds goed?

Ben er weer vandoor!

 

Haha, ja, het is goed spul dat ondergoed!
Kan me voorstellen dat het een raar gevoel geeft, maar je hebt het toch maar mooi 8 maanden gedaan! Ik hoop dat dat je ook een goed gevoel geeft .
Hier gaat het nog goed genoeg. Regelmatig hebben ze er geen zin in bij mijn rechterborst. Daar loopt de productie dus terug . Maar geen bijten gelukkig.
Gevoelens verborgen houden, ja, stom eigenlijk he, dat we allemaal die neiging hebben

En je vraag over mijn moeder: Tja, weer slechter uit haar woorden komen en motorisch heeft ze moeite om de kleintjes op de juiste manier vast te houden. Ze snapt niet helemaal hoe je een baby goed rechtop blijft vasthouden (dat vinden ze het fijnst). Dus het gaat maar eventjes goed en dan zakt vooral Tristan een beetje onderuit en is het huilen geblazen. Daarom is mijn moeder erg terughoudend met het vasthouden van mijn kindjes. En dat doet pijn, voor haar en voor mij, maar bijvoorbeeld ook mijn oma. Mijn moeder had overal bij moeten zijn en er volop van hebben moeten genieten. In plaats van dit langzame verdwijnen van alles wat zij was, en wachten totdat ze teveel achteruit is gegaan en mijn moeder besluit dat ze niet verder wil.

We bellen wel iedere dag, maar helaas is het vaak moeilijk om fijn te praten over uiteenlopende onderwerpen. Wat ik vroeger wel altijd met haar deed. Ze was vertrouwenspersoon nr. 1 voor me, en ik mis het ontzettend om zonder schroom gevoelens te kunnen delen met iemand. Een erg raar iets, maar ik zou zo graag willen dat ik even aan haar oude zelf kon vertellen hoeveel ik haar nu al mis, en hoeveel pijn die ziekte doet.

Nou, ik stop even want het is hier even tranen met tuiten

 

Luca, ik begin spontaan te huilen van het verhaal over je moeder. Wat moet het ontzettend verschrikkelijk zijn om de belangrijkste persoon in je leven zo te zien 'verdwijnen'. Ik heb er geen woorden voor. Ik wil je alleen een hele dikke knuffel geven en de kracht toewensen om hier doorheen te komen, samen met je moeder.

Margit, wat erg dat ze zo heftig reageren op die BMR-prik. Ik heb ook echt geen zin in die prik, alleen kunnen wij gelukkig nog twee maanden wachten.

Hanneke, een dikke knuffel vanaf hier!! Knap je een beetje op inmiddels?

Hier: we hebben ongeveer de ergste nacht in de afgelopen maanden gehad. Kindjes gingen om 20.00uur braaf slapen, maar om 23.30uur werd Aldin gillend wakker en we kregen hem met geen mogelijkheid stil. Om 02.00uur (dus 2,5uur rondlopen, zingen, meehuilen, enz verder) waren we radeloos en zijn we met hem naar de HAP gegaan. We hebben echt uit wanhoop gebeld. Het kind kon absoluut niet getroost worden. Hij viel zo af en toe uit vermoeidheid in slaap in mijn armen, maar 5min later begon ie weer te gillen. Het klonk echt alsof die verschrikkelijke krampen had of in een nachtmerrie zat. Wakker maken en gezicht wassen hielp ook niet.
Bij de HAP konden ze ook niks vinden. Zijn oortjes waren een beetje rood, maar dat kon dat gegil niet veroorzaken volgens de dokter. UIteindelijk hebben we hem om 3uur paracetamol gegeven en is ie uit vermoeidheid in slaap gevallen.
De meisjes hebben ook slecht geslapen omdat ze constant wakker werden van hem, ook al waren wij beneden in de woonkamer met hem. Ik heb uiteindelijk iets van 1,5uur geslapen vannacht.
Vanochtend op het KDV hadden ze hun verjaardagsfeestje, maar Aldin wou geen seconde van mijn arm. Als ik mijn hoofd al omdraaide begon ie te krijsen. Dus zit ik nu doodmoe op mijn werk (moet deze week toch eea afronden).

Wij denken dat ie last heeft van OF de groeimelk die we sinds 3 dagen geven, OF het ei dat ze maandag voor het eerst hebben geproefd. Want hij heeft sinds een paar dagen ook diaree. Beide geven we voorlopig niet meer, even kijken of het beter gaat.

Phoe, sorry voor mijn klaagzang,.,

 

Luca, ik zit met tranen in mijn ogen je verhaal te lezen. Vreselijk om je moeder zo achteruit te zien gaan, afscheid te moeten nemen van wie ze was terwijl ze nog leeft. Pffff...
Jouw moeder heeft toch dezelfde ziekte als de moeder van Noor had? Klopt dat? Dikke knuffel in ieder geval voor jou.

Adi, heel veel sterkte met Aldin. Wij hebben met Midas precies hetzelfde gehad na mijn verjaardag. Hij had helemaal niks geks gegeten. We denken nog steeds dat hij zo overprikkeld is geraakt die dag dat hij het er allemaal even uit moest huilen. Maar verveledn is het wel. Zelf heb je je slaap ook hard nodig.

Margit, wat een rotprik hé, die BMR. Lex en Midas zijn er allebei hardstikke ziek van geweest, ook zulke hoge koorts. Ik vond het nog best lang duren, al met al drie dagen koorts en de rest van de week echt nog wat verhoging. Ze zaten allebei ook onder de vlekjes. Heel veel sterkte, dikke knuffel voor jou en je meisjes.

Oh, en over mijn zwangerschap: ik heb zelfs heel sterk het idee dat het weer een tweeling is. Net zoals bij de jongens. Toen vond ik het ook heel raar dat ze maar 1 knipperlichtje zagen bij de eerste echo. De "miskraam"-zwangerschap was er naar mijn idee 1 en dat bleek ook zo te zijn. 9 augustus zullen we weten of er een levensvatbaar vruchtje zit en hoeveel het er zijn .

Moet straks werken en ik heb er zo weinig puf voor, blegh....
De jongens logeren vannacht een nachtje bij mijn schoonouders. Vind ik ook best spannend, het is de eerste keer dat ze daar slapen. Morgen zijn ze gelukkig wel gewoon weer thuis als ik thuiskom. Dat vind ik altijd zo vervelend, in een leeg huis thuiskomen...

 

wuaaa, spannend!!! wow, als het weer een tweeling is, ben je dubbel tweeling-mama! Wat een rijkdom dan!

ps: bij 'twee en meer' hebben ze sinds kort een vierling-buggy. Dan weet je dat alvast

 

woow wat spannend, misschien weer 2!
zouden jullie dat graag willlen?

als ik ooit nog opnieuw zwanger ziu willen worden, hoop ik stiekem toch echt op 1 hoor!