hoe zorgen we ervoor dat onze dochter iets netjes vraagt aan ons, zoals bijv "wil je me tillen alsjeblieft?" nu is het "tillen" en dan zeggen wij"wat zegt je?" en dan zegt zij "alsjeblieft". dit doen we nu al maanden, zo niet een half jaar. we willen gewoon dat ze iets netjes vraagt.
ooh dat is hier ook zo haha commanderen is het. Tillen! spelen! Brood! drinken! Voetballen! noem maar op... ik zeg wel eens Woef ik ben je hondje niet haha. Ik probeer mijn zoon dank je wel te leren zeggen als hij eens wat krijgt, maar dat lukt ook nog niet... Hij krijgt altijd een spekje hier in de supermarkt en dan zeg ik wat zeggen we dan? dan zegt hij Lekker!!! nee zeg ik dan "dank je wel" maar dat wil dus nog niet.
idd, commanderen is het. maar ze kan het wel hartstikke goed, en kan ook dank je wel zeggen. maar als ze dus plakje worst krijgt, komt dank je wel er niet meer uit, verlegen dus.
Ik ben daar nu ook mee bezig. Ik laat mijn dochterr mijn zinnen herhalen. Dus als zij roept DRINKEN. Zeg ik "mama mag ik wat te drinken ajb". Ik haal het pas als zij het netjes zegt. ALs ik het breng zeg ik dank je mama en dat zegt ze nu altijd na. Nu maar hopen dat ze het ooit uit zich zelf gaat doen. Zal toch wel?
blijven herhalen van dat kun je ook vragen. Mam wil je me even optillen alsjeblieft. Hier vraagt onze dochter ondertussen keurig bv mag ik er even langs alsjeblieft. Mag ik wat drinken enz enz. De aanhouder wint
Mijn dochter hoeft van ons geen 'alsjeblieft' te zeggen maar wel vragen. Dus als ze de opdracht 'beetje drinken!' geeft zeg ik 'kan je dat ook vragen?' En dan zegt ze 'mag ik een beetje drinken?' hihi.. Alleen het woordje 'mag' en 'wil' is ook nog lastig om uit elkaar te houden. Als ze bijvoorbeeld 'tillen' zegt vraag ik ook 'kan je dat ook vragen?' en dan zegt ze: 'mag je tillen?' We zijn dus elke keer aan het uitleggen wat ze hoort te zeggen. Dan zeg ik dus 'nee, dan moet je 'WIL je me even tillen zeggen' en dan zegt ze me keurig na. Blijven proberen dus, kwartje gaat vanzelf een keer vallen.
Ik deed ook wel eens spelletjes met thijmen. Dan gaf ik hem iets en zei ik alsjeblieft en als hij het teruggaf zei ik dankjewel. En dan de hele tijd door, klinkt heel stom maar hij vond het erg grappig. Wat verder helpt is ook dankjewel en alsjeblieft tegen je kind zeggen als ze iets geven of doen. Dan leren ze het in de juiste context gebruiken.
Inderdaad herhalen herhalen herhalen. Dat werkt hier goed. Soms vergist hij zich nog wel eens en zegt dan: "Mama, MOET jij mij helpen, want ik kan het niet zelf?" in plaats van WIL. Uiteraard prijzen wanneer ze iets netjes vragen: Dat heb jij echt netjes gezegd, dan krijg jij..." Inmiddels is het kwartje hier goed gevallen en vraagt hij netjes "Mag ik een boterham?" Met daarna: "Dat heb ik netjes gevraagd he?"
Herhalen, herhalen en herhalen. Maar ze mag ook beginnen met: Mag ik wat drinken? Dan zeg ik er altijd nog losjes "alsjeblieft" er achter aan... Maar ik maak er dan geen halszaak van omdat ze het eigenlijk wel keurig vraagt. Op een gegeven moment valt het kwartje wel!
mijn zoon kan nog niet praten. maar ik ben al wel begonnen met als ik iets krijg aangerijkt dankjewel te zeggen en als ik iets aangeef asjeblieft. hij vind dat heel leuk en blijft dan vanalles geven en dan moet ik het weer terug geven. ik denk dat het een ebetje aan de leeftijd gebonden is als een kind net kan praten en ze zeggen tillen dan vind ik dat ok maar antwoord dan wel met ok kom maar ik til je even op ofzoiets. als hij dan ouder wordt dan groeit hij er zo als het goed is in (hoop ik) ik zou het negeren als het echt op commando toon gaat als ze al wat ouder zijn. of gewoon zeggen wil je wat vragen? of kun je dat niet anders vragen ofzo? maar goed dat ligt dus een beetje aan of ze al goed kunnen praten.
Vind het nog steeds lastig hoor, mijn kids hebben dezelfde opvoeding en mijn dochter is heel netjes en beleefd en mijn zoontje is soms echt een boer !! Ze zeggen nog wel eens ik wil, ik reageer dan met, ik wil ook wel eens wat en dan vragen ze het daarna goed. Of mama drinken, dan zeg ja ik lust ook wel wat, of dat staat in de koelkast, die gezichten, hahahaha !! Nu zijn die van mij al groter maar dan gaat het gewoon door hoor. Mijn zoontje zou dus nooit de deur voor je open houden. Hij laat hem letterlijk in je gezicht vallen, nu klop ik op de deur en moet hij terugkomen. Vind het echt niet netjes. Nu is mijn dochter het tegenovergestelde, die moet ik gewoon meenemen bij een deur want anders wacht ze tot bv heel de school uit is voordat ze wegloopt en dat is nou toch wel wat overdreven !! Succes enne geduld hebben (al staat dat volgens mij synoniem aan opvoeden !!) Groetjes Monique
gewoon zeggen van wil je me optillen mama als ze vraagt optillen en dat steeds herhalen en als ze het zegt dan optillen
Ik val in herhaling, ik weet het , maar....herhalen, herhalen en nog eens herhalen... En dan komt het vanzelf!
Herhalen, herhalen, herhalen, zelf het goede voorbeeld geven (ook onderling met je partner bijv.) en belonen als 't goed gaat.
als Esmee wat gaf of wou hebben zeiden wij altijd tegen haar alsjeblieft en dank je wel en automatisch is zij het ook gaan doen. hoef eigenlijk nooit te zeggen van "wat zeg je dan" een andere tip dan mijn voortgangers heb ik eigenlijk niet. zou zo door gaan als je al doet met het steeds herhalen.
Alsjeblieft hoeft hier ook niet per se. Het ligt aan hoe hij het vraagt. Drinken alsjeblieft of mag ik drinken. Meestal is het mag ik...dat vinden wij al prima. Dankjewel vinden wij belangrijker, maargoed, dat vroeg je niet Herhalen, herhalen, herhalen inderdaad. Als je het wilt zoals je het hebt geleerd kan je ook overwegen om dus niet te reageren als ze het niet vraagt zoals je wilt. Maar dan moet je wel echt zeker weten dat ze het wel heel goed weet.
Wij zijn er al vroeg mee begonnen en inderdaad, dan herhalen, herhalen, herhalen. Als ze zegt 'ik wil drinken', dan krijgt ze het gewoon niet. Dus dan zeggen we dat ze dat netje moet vragen en dan zegt ze 'mama mag ik wat drinken? Alsjeblieft hoeft ze er niet achteraan te zeggen, dat zegt ze als ze iets aan me geeft en dankjewel laat ik haar ook altijd zeggen als ze iets krijgt, maar dat gaat eigenlijk al heel lang goed.
Ik zei als ze iets lekkers wilde, 'als je alsjeblieft zegt' dus toen dacht ze dat alsjeblieft een soort van toverwoord is en dat je dan alles krijgt als je dat zegt. Toen vroeg ze een keer om een snoepje en ik zei nee dat mag nu niet. Gooit ze zich op de grond en roept kwaad 'ik zeg alsjeblieft mama!' Dus maar uitgelegd dat je alsjeblieft gewoon hoort te zeggen omdat het netjes is, maar dat dan niet altijd alles kan krijgen.