Als jij dit zo wilt, voel je dan ook niet schuldig! Ja borstvoeding is de beste keuze, maar dit betekent niet dat kunstvoeding een slechte keuze is. Als dit is wat jij hebt moeten accepteren terwijl je zelf een ander gevoel had, vraag dan eerst nog eens na bij een lactatiekundige IBCLC of jouw medicatie niet aangepast kan worden zodat je eventueel wel borstvoeding kan geven, of misschien deels... Soms is namelijk de halfwaarde tijd (dosering, halfwaardetijd én leeftijd én gewicht van je kindje) zo dat je wel deels borstvoeding kan geven. Zonder risico! Voor medicatie tijdens borstvoeding kan je grotendeels vertrouwen op je huisarts/specialist, als het gaat om gevolgen voor jou. Als het gaat om gevolgen voor je kind, heb je een andere deskundige nodig en dat is een Lactatiekundige! Zij weet alles over borstvoeding én de stoffen die doorgegeven worden én in welke hoeveelheden. Nogmaals, als jij kunstvoeding wilt geven, heb je geen excuses nodig! Dan geef je gewoon kunstvoeding! Daar groeit je kind prima op én je kan ook nog alle voordelen van borstvoeding toevoegen! Voeden op verzoek, huid op huid en voeden in gewone voedingshouding, fles aanbieden alsof het de borst is. Google anders maar eens op therapeutisch flesvoeden. Groetjes Nynke
Dit hebben wij inderdaad tijdens de kraamperiode gedaan omdat zoonlief veel afviel en veel spuugde. Vond het wel fijn voor mijn eigen gemoedsrust en toen hij eenmaal weer goed ging groeien, was het voor mij ook niet meer nodig. @ TS: herkenbaar! Dat wil zeggen dat ik die schuldgevoelens ook had toen ik besloot te stoppen met borstvoeding en over te gaan op kunstvoeding. Maar je moet de keuze helemaal zelf maken en je hoeft je echt niet schuldig te voelen. Waarschijnlijk slijt dat gevoel al snel als je ziet dat de kleine het goed groeit, ongeacht welke voeding. Je kunt borstvoeding natuurlijk een kans geven, afbouwen is zo gedaan. De eerste shot borstvoeding is namelijk al erg waardevol. Bovendien zou het maar zo 100 procent kunnen meevallen. Maar als je dat echt niet ziet zitten, dan moet je het gewoon niet doen!
Ik vind het heel erg dat jij je schuldig voelt. ik zou ook kiezen voor fv als je antidepressiva moet slikken. Ik wil geen bv geven omdat ik het niet praktisch vind en ik ook bepaalde medicijnen moest gebruiken. En dat is mijn keuze. De vk heeft destijds grote druk op mij gelegd om het toch te doen. Ik vond dat zij niets met die keuze te maken had. En heb haar dat ook meerdere malen duidelijk gemaakt, tot ik echt een keer heel boos werd dat ze erover op moest houden. Toen hield ze er eindelijk over op. Heb het bij de eerste dus ook niet gedaan. Mijn zoon is 2 en is nog nooit een dag in zijn leven ziek geweest. En ik ga nu ook geen bv geven.En ik voel me er niet schuldig over.
Helemaal met jou eens! Oja... Ennuh, TS: Voel je alsjeblieft niet schuldig!!! Ik zou mij eerder schuldig gaan voelen met het idee dat je kindje straks misschien wat van die rotzooi binnen krijgt omdat je perse bv wilt gaan geven! Ik vind dat je een verstandige keuze maakt door in dit geval voor fv te kiezen.
echt, dat gezemel over bv. tuurlijk, tis natuurlijk, etc, blablalba, maar hele generaties zijn erop grootgebracht, en we leven nog steeds. ik heb persoonlijk niets met bv, heb het altijd maar een beetje jukkie-bah gevonden en heb dus ook fv aan mijn eerste geven, zoals als ik ook aan de 2e zal doen. Ik heb ook ondervonden dat de Bv-maffia te pushy en judgemental is naar fv gevers. Jammer is dat, want je hebt al genoeg zorgen met de komst van zo'n kleine. Om een lang verhaal kort te maken, NIET schuldig voelen over fv, kindje doet het er prima op en zeker in jou geval heb je meer dan genoeg redenen toch? ik heb een fysieke reden waardoor bv geen optie is, maar zelf zonder die
Nee hoor niet schuldig voelen. Integendeel juist. Je geeft zelf al aan dat je een veel blijere mama bent als je je kindje FV geeft. Ik heb ook Fv gegeven en mijn meisje is boven gemiddeld. Ja ik heb me ook even schuldig gevoelt maar de tweede krijgt het ook en dat voelt goed.
Ik denk dat je een hele goede keuze maakt! Als dit rust voor je geeft, dan moet je deze keuze zeker maken. En welke reden je er ook voor hebt: voor jou zijn de redenen belangrijk en het telt niet wat anderen vinden. Ik heb ook lang getwijfeld, maar voel me er nu behoorlijk zeker over: ik ga flesvoeding geven. Ik wil naar de buitenwereld (mijn omgeving)geen verklaringen meer afleggen waarom. Maar bij deze komt ie hier toch : Omdat ik er helemaal niets voor voel, omdat het mij rust geeft, omdat ik dan zie hoeveel het kindje binnenkrijgt, omdat er met flesvoeding niet mis is, omdat ik de band van papa met baby ook erg belangrijk vind (niet dat dat niet op een andere manier kan hoor ), en ga maar door. Gewoon een pure gevoelskwestie dus, maar mijn keuze is gemaakt en ik begin me er nu echt goed bij te voelen. Daarbij is bv pas echt natuurlijk als je ook echt natuurlijk eet: en kijk eens wat voor een 'troep' er in de winkels ligt..! Hoe natuurlijk is dat altijd. Zelfs mij vk zei op een gegeven moment (na mijn twijfelverhaal): ik ben zeker voor bv, maar ik ben er nog meer voor dat een moeder zich goed voelt bij de keuze die ze hierin maakt. Als wij proberen jouw aan de bv te krijgen en vervolgens zit jij na de kraamperiode ongelukkig thuis met een kind aan de borst, dan zijn we ons doel voorbij gegaan. Dus, doe wat jij wilt. Wat voor jou/ jullie het beste voelt..! Voor mij helpt het dat ik de keuze heb gemaakt en heb gezegd: ik denk er niet meer overna. En als mensen erom vragen (bv of fv) dan zeg ik: fv (zonder uitleg). Dat geeft ook een rustig gevoel. Laat je niet gekmaken meid!
Ik gaf in eerste instantie na de geboorte van onze dochter borstvoeding. Maar na 6 weken kwam ik met een zware hernia te liggen en mocht ik vanwege de pijnstillers geen borstvoeding meer geven. Heb dat een week erg gevonden, maar daarna ben ik het zelfs heerlijk gaan vinden dat ze de fles kreeg en dat mijn vriend het van mij over kon nemen. Zou bij de volgende het echt weer op flesvoeding overstappen, het is mij ontzettend goed bevallen en onze kleine groeit als kool en ontwikkelt zich perfect. Ik zie dus geen nadelen ten opzichte van de borst.
Ik had bij mijn eerste ook problemen met de BV heel jammer vond ik dat toen. Bij mijn 2e zoontje ben ik ook weer begonnen met BV maar het ging al snel dezelfde kant uit als bij de 1e ik heb schijnbaar niet genoeg voor de kleine hongerhalsjes van mij, ik heb alles geprobeerd bij de 1e om het op gang te brengen kolven heel vaak aanleggen maar niks hielp uiteindelijk ben ik met 7 weken gestopt. En nu bij de 2e ging het dezelfde kant uit en hij was na 1 week zoveel afgevallen en kwam ook niet aan dat we naar de kinderarts moesten nou dat was genoeg voor mij en ben ik gestopt. Hij groeit nou lekker en ik voel me nu ook niet meer schuldig dat had ik bij mijn eerste wel maar nergens voor nodig. Je moet doen waar je je goed bij voelt, want een blije mama is een blije baby!!!!