Hee meiden, Ik heb even jullie advies nodig. Mijn dochter zeurt zo enorm, ik word er helemaal kriegelig van! De hele dag gaat het van: mama kom! mama kijk! mama kom hier zitten, mama helpen! mama, wil hierin! mama, wil niet lopen! mama, televisie aan! mama, snoepie! mama, water spelen! mama, verven! mama, pop in bad doen! mama, mama, mama, MAMAMAAAAAA!!! Ik word er GEK van!! Ik kan werkelijk geen tel iets doen zonder MAMA te horen... Hoe graag ik het ook voor de eerste keer wilde horen, dat magische woordje, nu zou ik willen dat het nooit uitgevonden was! Ik word op een gegeven moment echt kortaf tegen d'r en zeg dat ze niet zo moet zeuren, waarna ze natuurlijk alleen maar harder gaat zeuren, want mevrouw krijgt haar zin niet dan. Wat doen jullie met zeurende peutertjes?
Heel herkenbaar, zie dat onze kindjes bijna even oud zijn. Ik doe hetzelfde als jij, maar dat werkt dus eigenlijk echt niet...
ze is nog wat jong, maar misschien uitleggen dat je even bezig bent? pfff..herken het wel van mijn zoon hoor! die is nu bijna 3 en die kun je dus iets beter uitleggen hoe en wat.. misschien even aan het spelen helpen? soms hielp het bij mijn zoon als we even samen wat gingen doen en dan speelde hij zelf verder.. sterkte!
Ha ha heeeeeeeeeeeel herkenbaar dit. Mijn dochtertje doet net zo. Gek wordt ik ervan! Maar ze is ook ontzettend lief. Denk maar zo, ze is gewoon heel enthousiast en wil jou overal bij betrekken en jou alles laten zien. Maar ik heb echt geen tip voor je. Soms leg ik het haar uit. Mama is nu even bezig dus even zelf spelen maar dat helpt maar voor 5 minuten
heel herkenbaar! 'mama ookmee' is hier favoriet... Wat ik doe is duidelijk aangeven dat ik bezig ben en wanneer ik dan wel kom. Bijvoorbeeld: 'mama zit even thee te drinken, als de thee op is kom ik spelen'. Vervolgens krijg ik elke seconde: 'thee op? kijken?' Dat negeer ik zoveel mogelijk. Als de thee op is maak ik er een moment van als overgang om te spelen. Ik doe het sinds kort zo en het lijkt wel te helpen...
Heeeel herkenbaar! En ook heeeeel vermoeiend Ik zeg een paar keer per dag: 'mama even met rust laten, ga maar even alleen spelen. Ik kom straks weer bij jou'. En dan negeer ik haar een poosje. Werkt af en toe
Haha, hier ook 'zeur wel zo'. Als ik zeg dat ik even bezig ben dan schreeuwt ze keihard NEEEEEE! En als ik zeg dat ze even alleen moet spelen hetzelfde oorverdovende NEEEEEE....
Ohhh wat fijn om dit te lezen, mijn dochtertje was vandaag ook de hele dag zo aan het zeuren. En als ik even niet mee werk begint ze er ook nog zo zeurderig bij te huilen. Help!
Hahaha herkenbaar, hier net zo! Het is vanaf dag 1 een ontzettend druk, enthousiast, aandacht vragend, praatgraag ding en het liefst moet mama dat constant aanhoren. Ben soms blij dat ik overdag op mn werk zit Grap er weleens tegen mn collega's over dat ik daar voor mn rust zit, en soms meen ik het nog echt ook Maar ik heb (voor mij) dé oplossing gevonden! Mijn dochtertje is helemaal wild van Dora en Diego. Als ze dan eens zo'n bui heeft dan hoef ik er maar een DVD-tje in te schuiven en het is heerlijk STIL in huis! Maar ik gebruik ze ook voor meerdere dingen. Zo vertel ik haar wanneer het bedtijd is en zij vind dat ze vervelend moet zijn, dat Dora en Diego van hun mama allang naar bedje moesten en heel lief aan het slapen zijn. Dus dan wil zij ook. 's Ochtends mag ze naar Dora kijken terwijl ik me gereed zit te maken voor mn werk. 'Vroeger' wanneer ik klaar was en op weg wilde had ik de grooste drama's in huis want Dora was nog op tv! Hoe ik het in mn hoofd haalde om haar voor de tv weg te trekken, zo verontwaardigd keek ze naar me Tegenwoordig wanneer ik klaar ben, zap ik stiekem naar een ander zender. Dan rent ze heel enthousiast naar de voordeur zodat we op weg kunnen. Ze is er helemaal van overtuigd dat Dora en Diego ook naar school zijn..dat is nl wat ik haar verteld heb Ben ook superblij dat er een gigantische sticker van Dora en Boots op haar groep hangt, want dat is voor haar de bevestiging dat Dora idd naar school is. In de badkamer heb ik tegenwoordig alleen nog maar spullen van Dora (shampoo, doucheschuim e.d)staan. Ook een Dora popje. Want als Dora in bad gaat dan wilt zij ook Met eten hetzelfde verhaal, dan wordt ze nl net zo groot en sterk als Dora en Diego! Dora en Diego zijn echt haar beste maatjes, en krijgen alles van haar gedaan. Mama is ze dus automatisch ook wat meer gaan waarderen Maar goed, wilt niet zeggen dat ik er altijd een spelletje van maak hoor. Ik probeer het ook uit te leggen, wil wel dat ze uiteindelijk begrijpt waarom ze even haar zin niet kan krijgen, of waarom ze moet luisteren. Werkt alleen helaas nog niet zo goed als het 'DoraDiego spelletje'
Hee meiden, Wat veel moeders hebben hetzelfde! En ik maar denken dat mijn dochter zo apart was, haha! Ik heb er nog niet echt een oplossing tussen gelezen die het helemaal is, maar het is al heerlijk om te horen dat ik niet de enige mama ben die er af en toe gek van wordt... Hopelijk duurt deze fase niet al te lang!
Oh nee, zeg nu niet dat dat een fase is die máánden duurt! Mijn zoontje is de laatste weken gi-gan-tisch aan het zeuren, is eigenlijk begonnen iets voor hij twee werd afgelopen maand. En ook vrij plots, ervoor was hij een vrolijk en lief kereltje dat heel goed alleen kon spelen, en zo goed als van de ene dag op de andere is hij veranderd in een aandachtopslorpend, zeurend, drammerig, humeurig en eigenlijk meestal gewoon vervelend kind dat zich geen minuut meer alleen kan bezig houden. Ik hoopte dat het een zeer tijdelijke fase zou zijn (die dus dringend op zijn einde zou lopen). 'Mama, koek.' 'Nee, je mag nu geen koek, we gaan zo eten.' 'Mama, koek. Mama, koehoek. Mamaaa, koek. Mama, koek. Koek. Koehoek. Mama koek!' En dat blijft maar doorgaan. Negeren helpt niet. Twintig keer uitleggen waarom iets niet mag helpt niet. Boos (kortaf) worden helpt niet. Afleiden helpt heel soms. Het enige wat altijd helpt, is hem zijn zin geven . Maar dat is natuurlijk niet de bedoeling. Hij wilt ook soms dingen die gewoon niet kunnen, zoals spelen met een vrachtwagen waarvan de afbeelding in een boekje staat. Dan zegt hij dat hij de vrachtwagen wilt pakken en ermee wilt spelen, terwijl er dus alleen een foto van een vrachtwagen is. En daar kun je niet mee spelen natuurlijk (o wee wat een drama. En de 5 vrachtwagens die hij wél heeft om mee te spelen, die zijn niet goed genoeg). Ondanks de berichten die ik hierboven heb gelezen, blijf ik toch nog even hopen dat het binnenkort weer wat beter gaat. Aan TO: ook hier een en al herkenbaarheid.
Mijn dochter is dan wel een half jaartje jonger, en praat met wat minder woorden maar het is heel herkenbaar. Ik word ook regelmatig geroepen als ik net bezig ben met het eten of even koffie aan het drinken ben. Ik neem haar wel altijd even bij mij, en laat zien waar ik mee bezig ben, en dat als ik klaar ben ik weer bij haar kom. Soms helpt het, soms is het gelijk brullen en dan laat ik haar maar eventjes.
Mijn dochter weet tegenwoordig dat ze dingen netjes moet vragen en alsjeblieft moet zeggen. Dus als ze dr zin niet krijgt, gaat ze zeuren..asseblief, asseblief, asseblief. Dan moet ik stiekum lachen maar geef dr toch echt dr zin niet, hoe netjes ze het ook vraagt
Ow, wat herkenbaar allemaal! Heerlijk om te lezen ! Ik word er soms ook GEK van. Blij dat ze 's avonds weleens in bed ligt. En toch hou ik heel veel van haar ! Sterkte meiden met de kids !
Wat herkenbaar het 'dora en diego'verhaal, dat gebruik ik ook als ik even dat gezeur zat ben hahahaha Hier is het vooral in de auto als hij moe is dat ie ze klep niet kan houden en gewoon 1000000x dezelfde vraag stelt als ik niet antwoord!!!!!
Mijn dochter is nog net geen twee (over twee maandjes pas), maar die is nu al begonnen! Overal moet ik mee! In de zandbak, de glijbaan, de wip, ik moet zelfs naast haar op de bank zitten als ze tv kijkt. Ik word er idd ook niet goed van! Zij gebaart gewoon dat ik ook moet komen en wijst naast zich of ze sleurt me gewoon mee. En als ik niet wil gaat ze op de grond liggen krijsen. Ik probeerde gisteren te kijken of ze al afspraken kon maken (nou niet dus! ), want toen wou ze op de terugweg van boodschappen doen wéér naar die speeltuin waar we ook al op de heenweg geweest waren. Dus toen zei ik; 'weet je wat? Ik vind het goed, maar alleen als mama mag zitten. Dus Meemee (koosnaampje van haar) wippen, mama zitten. Kun jij dat?' Eerst zei ze 'nee' en toen had ik eigenlijk door moeten lopen, haha, maar daarna zei ze 'ja ja ja!'. Nou dat was dus een leugen hoor! Jongejonge, ik op dat bankje en zei steeds maar op de grond rollen en krijsen als ik dan niet kwam. En allemaal mensen denken dat ze pijn had en haar oppakken. En niemand luistert naar de mama die vanaf de bank roept dat er niets aan de hand is en dat ze gewoon boos is. Ooooh wat een verschrikking was het. Toen wou ik maar toegeven en bij de wip komen zitten, maar ik heb mezelf een reprimande gegeven en gezegd dat als ze het nog niet kon dan gingen we naar huis want mama was moe. Ik kan alleen maar sympathiseren en heb ook echt geen oplossing. Ik leg uit waar ik mee bezig ben en dat dat ook moet gebeuren en dan kom ik dus ook niet, maar ja, dan gaat ze wel huilen...
die fase duurt tot ze volwassen zijn vrees ik. het is gewoon iets wat erbij hoort. ik weet inmiddels na bijna 16 jaar niet beter meer. je went eraan. sterker nog als ze niet thuis zijn dan galmen me oren zo stil is het en dat vind ik helemaal niks. ik heb ze liever lekker om me heen met hun gemama mama maaaaaaaa.
"Zeur wel zo" Whahahahaha ... heerlijk! Hier een peuterpuber die wél heel goed zelf kan spelen, maar als ze dat zat is ook heel goed aandacht kan vragen. Ik vind dat eigenlijk wel logisch: is moeilijk hoor om jezelf te vermaken. Ik probeer dat meestal voor te zijn en zeg zelf heel vaak: zullen we even een boekje lezen, met de poppen spelen, puzzel doen, verven etc. Als ik zelf echt iets moet doen, stofzuigen, was ophangen, broer wassen ed, dan betrek ik haar erbij en mag ze zoveel als ze kan meehelpen/meedoen. Dat vraagt ze ook vrijwel altijd: mag ik meedoen? Als ze heel erg moe is en even niet voor rede vatbaar is en ik echt iets moet doen waar ze niet bij kan helpen (zoals T voeden en in bed leggen, dan moet het echt rustig zijn anders gaat hij niet drinken/slapen) dan zet ik de TV aan. Dus hier alleen in geval van nood