Hallo meiden, afgelopen vrijdag heb ik mijn 20 wk echo gehad. Het kindje is prima in orde en groeit goed, en ook leuk om te weten, we krijgen een zoon!! Voordat ik zwanger werd leek het mij leuk om een zoon te krijgen. Eenmaal zwanger maakte het mij niets meer uit, als het maar gezond is. Maar ja nu weet ik dat het een jongen wordt en ik merk dat ik er behoorlijk aan moet wennen. Aan de ene kant ben ik erg blij, maar aan de andere kant wordt het nu nog echter en vind ik het ook een beetje eng. Ik kom uit een meiden gezin en ik heb het gevoel dat ik met een meid beter zou weten wat ik er mee aan moest. Kortom ik hink op twee gevoelens. Erg blij dat het een gezonde zoon is, maar toch ook heel erg wennen. Ik had niet gedacht dat ik mij zo zou voelen en het verrast me ook. zijn er meerderen die dit gevoel herkennen? groeten Jalou
Ja het is gewoon het onbekende zeg maar.. Ik zie mezelf ook niet als een meisjes mama.. maar wie weet wat er uit komt straks
Herken het heel erg. Wij hoopten vooraf allebei ietsje meer op een meisje. Ben ook veel meer bekend met meisjes babies, en voelde natuurlijker ofzo. Op een of andere manier had ik alleen het idee dat het een jongetje zou zijn, dus de laatste 2 of 3 weken voor de 20 weken echo had ik dat steeds gedacht en was ook aan het idee gewend geraakt. Vond het ook wel stoer als wij als enigen in de omgeving een jongen zouden hebben eigenlijk! Bleek het toch een meisje... ik was er echt een beetje van ontdaan, moest eraan wennen, en het is nog steeds een beetje onwerkelijk. (Het hele kindje is natuurlijk nog wat onwerkelijk ). Maar ik weet zeker dat het super leuk wordt, je houdt er gewoon van, wat het ook is, en je leert vanzelf je eigen kind goed wennen en zult er de beste moeder voor zijn!
Mijn gevoel zei dat ik een meisje zou krijgen. Maar bij de echo bleek het een jochie te zijn. Dat was even omschakelen, we hadden qua meisjesnamen ook 5 die we leuk vonden, en de jongenslijst stond 1 op met een vraagteken. Maar ik was vooral blij dat de kleine gezond was en na een weekje ben ik los gegaan op de jongenskleding
Ja hoor, herkenbaar. Het maakte me niet uit wat het zou worden en met 16 weken zagen we dat een jongetje werd. De volgende dag zat ik er is over na te denken en heb ik huilend mijn man opgebeld met de mededeling dat we toch écht geen jongetje konden krijgen omdat ik daar geen verstand van had. M'n man lachen natuurlijk... Maar het is goed gekomen hoor, ik heb een onwijs lief zoontje en ik zou me niet eens meer voor kunnen stellen dat het een meisje was geweest.
Het staat buiten kijf dat ik nu al heel veel van ons zoontje houd. Het is inderdaad een kwestie van wennen denk ik. Maar het overvalt me gewoon omdat ik voor de echo heel stoer riep dat het mij niets uit maakte. Ik weet natuurlijk niet hoe ik gereageerd had, als het een meisje was. waarschijnlijk hetzelfde. wel jammer, we hadden al wel een meisjes naam, maar nog geen jongens naam
Is echt ehel herkenbaar en ken ook veel vriendinnen die hetzelfde hebben. Het is niet dat je niet van een jongetje zal houden maar het is ook meer het onbekende....Ik kom ook uit een meisjes gezin en mijn moeder en oma ook. Mijn avder en man zijn alleen.....dat ik een jongen kreeg was dus echt even schakelen maar het is werkelijk geweldig hoor!! Trouwens onze 2de is een meisje en dat is ook super! Bij een derde maakt het me echt niets uit kan ik nu oprecht zeggen want beide zijn gewoon echt super leuk en een waar wonder!!!
Haha een wonder is het zeker, ben benieuwd hoe vaak ik ondergeplast zal gaan worden Vriend lief heeft al wel de sportieve opleiding op zich genomen en mij het schoolgedeelte toegeschoven. Het kind moet nog geboren worden en de rollen worden al verdeeld haha
ik heb eigelijk wel een lichte voorkeur voor een jongen , juist omdat ik uit een meidenfamilie kom, (en automatisch blijft mijn gevoel ook dat het een jochie word!) mijn vriend heeft het gevoel dat het een meid wordt, waarschijnijk omdat hij juist uit een een echte jongensfamilie komt dus de uitslag wordt hoe dan ook heel spannend!
Gefeliciteerd! wat leuk! Wij krijgen ook een zoon!! In het begin zul je geen verschil merken: een baby is een baby en een kindje is een kindje. Als het een echt jongentje of meisje wordt, dan groei je daar langzaam in en weet je wel wat je moet doen. Tussen meisjes en meisjes zitten ook veel verschillen! Alleen al in karakter. Dus maak je niet druk, je zult het vast geweldig doen!! Geniet er maar lekker van: koop wat leuke jongensdingen en langzaam zal het wel wennen.
Ik hoopte in het begin op een jongen, daarna leek een meisje mij ook wel erg leuk. Het bleek een jongen te zijn. En idd was het weer even omschakelen maar wat was ik blij met mn jongen!!! En nog steeds, een jongen is heerlijk om te hebben, jongetjes zijn vaak mama kindjes, dus de hele dag komt ie kroelen.... en bij andere kinderen slooft hij zich uit als een echte jongen. Je groeit echt in die autoos, treintjes, vliegtuigen, racen etc etc mijn jongen is een echte jongen jongen hahaa stoeien, klimmen etc..... Maar nu stiekum hoop ik toch op een meisje..... NIet omdat een jongen niet geweldig is maar omdat ik ook mee wil maken hoe het is om een dochter te hebben Lijkt me zo anders....
ja dat heb ik ook hoor maar dat komt omdat ik al een dochter heb en een jongetje is natuurlijk ook harstikke leuk! en ik wat vastberaden dat het een meisje zou zijn nou leuk hee geniet ervan!
allereerst gefliciteerd!! hier juist andersom...ik kom ook uit een meiden familie...mn oma heeft 5 dochters....en elke dochter heeft minstens 1 dochter...maar ik heb nou eenmaal veel meer met jongetjes..kinderen/baby's....dus ik had al een btj paniek toen ik me bedacht...stel dat ik een dochter krijg haha (als eerste kindje dan heh )...en natuurlijk wil je dat het alleen maar gezond is...maar toch denk je er ff aan... Toen zei iemand me...ja meestal als je een meisje meisje bent, krijg je een meisje...en als je meer zo'n jongen meisje bent, krijg je een zoon...en....we krijgen een zoon !! Hierna zou ik wel heel graag een meisje krijgen... hihi...of eerst nog een zoontje...en daaarna een dochter hahhaha
Ik ben heel blij om al deze reacties te lezen! Bij m'n eerste had ik meteen al het gevoel van 'het wordt een jongen' en m'n gevoel klopte toen ook. Helemaal blij, want ook ik kom uit een meidengezin en juist het 'onbekende' leek me zo ontzettend leuk! Deze zwangerschap was ik er weer heilig van overtuigd dat we weer een zoontje zouden gaan krijgen, maar nee hoor! Het is toch ècht een meisje! En eerlijk gezegd moest ik daar echt even een paar dagen van bijkomen. Ik had het ten eerste totaal niet verwacht en ten tweede vroeg ik me ook af of ik 'dat wel kan', moeder zijn van een meisje..... Gek eigenlijk hè?! Nu we het alweer een paar weken weten en ik steeds meer aan het idee gewend ben geraakt, vind ik het alleen maar ontzettend leuk en bijzonder dat we dit keer een dochter mogen verwachten. Ach, als de kleine maar gezond en wel op de wereld komt, het geslacht is wat dat betreft het minst belangrijke
hoi ik heb dat nou ook! En ik ben nog steeds aan het wennen, niet omdat ik het minder leuk zou vinden oid maar ik ben al 6,5 jaar een meisjesmama. Het idee dat er nu een kereltje met een pielie uitkomt vind ik zoooo apart. Shoppen vind ik leuk en ook het turquoise kamertje en de naam die we uitgekozen hebben ook, maar toch. Wellicht omdat mijn dochter graag een zusje wilde en ik ook uit een echte meidenfamilie kom had ik me ingesteld op een tweede meid. Ik denk dat het na de bevalling zo weg is en dat ik me straks geen meid meer kan voorstellen.