Hallo allemaal, Ik heb in nov 2009 en mei 2010 een miskraam gehad bij resp. bijna 9 wk en biijna 8 wk. Bij de eerste keer denk je nog, kan gebeuren, bij de tweede keer wordt dat al minder.....ik ben dan wel 36 dus niet piepjong (volgens de gyn. nog steeds ook niet oud) maar dat zoiets je 2 keer overkomt verwacht je toch ook niet. Nu lees ik regelmatig op dit forum de meest vreselijke verhalen, van meiden die dit zelfs nog veel vaker hebben meegemaakt en ook op nog veel gruwelijkere manieren. Bij mij heeft mijn lijf het gelukkig al 2 keer zelf opgelost, een geluk bij een ongeluk. Ik kan het meestal ook nog wel nuchter bekijken en hoop dat dat zo blijft. Maar natuurlijk heb ook ik mijn momenten. We willen zo graag een kindje samen....nu dat mijn zusje zwanger is en een goede vriendin ook, is het des te confronterender. Gelukkig kan ik nog steeds wel heel blij voor hen zijn (oprecht blij!). Maar nu gaan we er weer voor....de angst voor weer een miskraam blijf natuurlijk bestaan, ook omdat we niet weten wat de oorzaak is. Er is nog geen onderzoek gedaan. Na de miskraam wel allebei de keren een controle echo in ziekenhuis gehad maar that's it. Hoop met alles wat ik in me heb dat het dit keer wel goed zal gaan....maar soms denk ik ook, wat als het weer niet goed gaat? wil ik dan onderzoeken? hoe vaak kan ik een miskraam aan? het is ook niet gezegd dat elke miskraam lichamelijk zo ' makkelijk' gaat....wat doe je jezelf (en je partner) aan? dat zijn vragen die moeilijk zijn te beantwoorden. We willen het allebei graag dus we gaan er wel weer voor.... Heb nu erg behoefte aan positieve verhalen van meiden die ook 2 (of meer) miskramen hebben gehad en toen wel zwanger zijn geworden en waarbij het toen goed is gegaan! Dus meiden....geef me wat positieve energie
Hi Dolfijn, Ik ga je positieve energie geven . Afgelopen 16 april is mijn baby geboren. De eerste is in 2004 geboren. In 2008 is het bij ons ook 2x misgegaan, 1x miskraam en 1x bbz. En nu dus de baby. Ik heb wel deze zwangerschap heel stressvol ervaren, ben ontzettend bang geweest dat het weer niet goed zou gaan en dus weinig kunnen genieten . Er is in 2008 een eileider verwijderd (50% kans op zwangerschap) maar het is gelukkig helemaal goed gekomen Ik kan je niet zeggen wat je wel/niet moet doen/laten. Ik denk dat wij van veel geluk mogen spreken. Ik hoop voor jullie dat het deze keer helemaal goed komt, dat je angsten vervagen en uiteindelijk toch kunt genieten. Groetjes,
@Dolfijn73: Het gaat niet over mezelf, maar een nicht (nu 37 jaar) van mijn man en tevens mijn collega. eind 2007 is ze na jaren proberen, voor het eerst zwanger geworden, na 19 weken ! ging het mis, het kindje leefde niet meer, en moest echt geboren worden, dat gingen ze opwekken enz. (dit was dus 2008 ) eind 2008 was ze weer zwanger, rond de kerst kreeg ze met 8 weken een miskraam, dit keer ging het via de natuurlijke weg vanzelf haar lichaam uit. Begin 2009 was ze alweer zwanger, en heeft nu een prachtige gezonde dochter !! dus 3 x was bij haar ook echt scheepsrecht ! Haar dochter is nu al weer bijna een jaar oud en alles gaat goed. Begin deze week sprak ik haar, om zich ziek te melden op het werk... ze was voor de 4e keer zwanger... 11 weken... maar het hartje klopte niet meer en moest van de week gecurreteerd worden ! hopelijk komt hun wens voor een 2e kindje uit ! Dolfijn, geef aub de moed niet op ! het kan !!!! hoop dat je snel een posi test hebt en een paar maanden later een gezond kindje in je armen mag sluiten
Ik lees even mee, ik kan ook wel wat positieve verhalen gebruiken. Ik maak momenteel ook ongeveer hetzelfde mee...
paar jaar geleden een miskraam gehad.. of miskraam, een mola zwangerschap. ben gecuretteerd toen.. in 2007 opnieuw zwanger geraakt, maar dit ging mis met 6/7 weken.. in 2008 ging het 2 keer achter elkaar fout met 5 en 8 weken.. maar bij alle 4 de zwangerschappen had ik ook niet het gevoel dat het goed zat. in sept 2008 opnieuw zwanger geraakt, en dit keer voelde het goed.. in juni 2009 is onze dochter geboren.. en nu opnieuw zwanger, en ook deze zwangerschap verloopt goed.
hey dolfijn Kan me voorstellen dat je behoefte hebt aan wat positiviteit. In 2006 heb ik 2 miskramen gehad. Daarna lijf van slag en depressie (niet alleen van de miskramen hoor ) en werd maar niet zwanger. In in juli/ augustus 2007 ging het weer beter met me, en in september zwanger geraakt wat resulteerde in een mooie zoon op 4 juni 2008. Omdat we na 2 miskramen niet al te lang wilden wachten voor een 2e zijn we weer gaan klussen toen ons zoontje 7 maanden was..en wat denk je..eerste ronde hartstikke raak! En in november 2009 is mijn dochtertje geboren. Houd dus moed, ik kan natuurlijk niet je toekomst voorspellen, maar je hebt gewoon een verhoogde kans al op miskramen ivm met je leeftijd, maar dat zegt heus niet dat het niet goed kan gaan! Succes en hou de moed erin! Liefs, Paula
Lieve meiden, Deze verhalen doen me echt goed! als je alles hier op het forum leest zou je bijna geloven dat het niet kan. Nuchter bezien weet ik dat ik meer kans heb op een miskraam gezien mijn leeftijd, maar het kan dus ook goed gaan. Ook na 2 miskramen! Thanks allemaal! hoop dat ik de positieve vibe kan vasthouden en dat de angst zal overrulen zeg maar.
Ja inderdaad Ilona! Zie dat jij inderdaad in hetzelfde schuitje zit. Hoe voel je je nu verders? ik ben er niet echt heel erg mee bezig. Wil wel heel graag zwanger raken maar ben ook bang....bang dat het weer mis is en ik niet meer geloof in pech....bang voor een mmm waar vaak niets uit komt....bang voor een obsessie ipv een blije gebeurtenis....bang voor dat alles maar ook zo graag iets willen maar niet durven hopen bijna op het mooie wat kan gebeuren. Vraag me ook af of ik als ik eenmaal weer zwanger ben wel durf te genieten....je niet durven te verheugen op zoiets moois...weet niet wat ik daaraan kan doen....blijft een gok....alternatief is niet meer proberen maar dat is voor ons nog geen optie. Hoe sta jij hierin? groetjes!
Hoi meid, Ik ben nu net weer zwanger voor de 3e keer. Mijn gevoel is heel dubbel. Ik wil er echt van genieten en probeer dat ook zoveel mogelijk, maar in mijn achterhoofd blijft er altijd iets anders mee spoken. Ik heb nu zoiets van: Okee, dit is mijn derde zwangerschap, als deze mis gaat, dan ga ik naar het geertgen voor uitgebreide onderzoeken. Maar ik hoop natuurlijk dat dat niet nodig is en deze beeb goed blijft plakken! En een obsessie wordt het op een gegeven moment wel, maar je groeit ook wel weer in het hele proces. Ik merk dat ik steeds mijn grenzen verleg en ik denk ook dat dat goed is. Meid, kop op! Hou de moed er in, het is het allemaal zo ontzettend waard. De medische wereld is al zo ver nu! En je raakt zwanger, dat zal toch niet zonder reden zijn? Het moet een keertje goed gaan toch? Tenminste, zo denk ik er nu over!
Helaas kan ik nog niet melden of 3x scheepsrecht is voor mij maar ik hoop het van harte en ben blij met de positieve berichten Hier 2 miskramen (curettage) waarbij het kleintje tussen de 8 en de 9 weken gestopt is (na een prima termijn echo en hartje...). Door dit veel uit de omgeving gehoord en daardoor al zo'n 8 keer gehoord dat iemand 2/3 miskramen kreeg en daarna een kindje zonder problemen dus daar vertrouw ik voorlopig op! Overigens hebben er hier 2 in de hele nabije omgeving al 2 miskramen achter elkaar gehad (en nog kinderloos) dus we staan niet helemaal alleen, het komt nogal eens voor... Echter gaan wij wel al bij de gyn en het Geertgen onderzoeken laten doen, gewoon wachten tot we een keer geen pech hebben kan ik niet
@ Loki, Bij mij gingen de zwangerschappen met 8.4 en 9 weken mis, na allemaal goede echo's. Stel dat deze ook mis gaat (wat ik niet hoop), dan gaan wij ook naar het Geertgen om alles uit te pluizen want idd wat je zegt: Doorgaan tot het een keer goed gaat kan ik ook niet hoor...
Hoi! Hier ook een positief verhaal hoor! De eerste keer duurde het 4 jaar voor ik zwanger raakte, volop in MMM en bezig met IUI. Nooit geen miskraam gehad in die periode. Voor de tweede ging het zwanger raken heel snel, maar helaas 4 miskramen gehad....ik kon echter wel positief blijven, mede natuurlijk om het feit dat we al een zoontje hadden. Maar de 5e keer was en bleef het raak! Voelde ook gelijk goed moet ik zeggen, al durf je niet te hopen dat het goed is. April is onze tweede zoon geboren en nu...willen we heeeel graag nog een derde! Groetjes, Bianca
Hi meiden, Doet me echt goed om dit te lezen!!! het kan dus wel....weet je verstandelijk ook wel maar echte verhalen lezen helpt wel. Thanks daarvoor! Denk dat wij ook wel voor onderzoeken gaan hoor mocht het nu weer mis gaan. Eerst maar zwanger raken, maar dat is geloof ik niet echt een probleem. En inderdaad, je zal toch niet voor niets zwanger raken zou je denken. Zijn ook mensen die niet zwanger raken, dat is ook erg frustrerend....dat probleem hebben we in ieder geval nu niet Laten we hopen dat ik ook snel goed nieuws hier kan melden...we gaan er in ieder geval wel weer helemaal voor dus fingers crossed! Ilona, ik herken heel erg jouw verhaal. Zit er hetzelfde in ook mbt grenzen verleggen. tja het zal ergens goed voor zijn. Hoop heel erg dat het goed gaat voor je! keep me posted ok. Probeer te genieten inderdaad, zou zo zonde zijn als de eerste maanden zo overruled worden door angst (wel begrijpelijk hoor). Concentreer je op positieve dingen en positieve verhalen....Fingers crossed! groetjes !