gedragsverandering na operatie

Zelf heb ik die ervaring niet maar onze dochter is vorige week onder narcose geweest. Op de kinderafdeling werden we ervoor gewaarschuwd dat kinderen na een narcose dwars en huilerig kunnen zijn. Ik zou hem persoonlijk proberen niet uit bed te halen (mits hij te overstuur is) maar hem wel te troosten. Het is toch een hele ervaring voor die kleintjes dus ik kan het me wel voorstellen dat ze even moeten laten bezinken. Helpt echt niks is het soms ook een kwestie van streng zijn en even laten jengelen. Maar dat kun je zelf het beste inschatten. Mijn dochter heeft dat laatst ook even gehad en ik heb haar toch heel even laten huilen en al met al heeft dat maar 5 min geduurd en daarna was het over en sliep ze heerlijk (ook de dagen erna). Soms hebben ze dat even nodig zeg maar. Had ik haar uit bed gehaald en was ik met haar rond gaan "slepen" had ik het in ons geval waarschijnlijk alleen erger gemaakt. Maar nogmaals dat is even je persoonlijke situatie inschatten. Succes ermee.

 

ja hoor wij hebben heir hetzelfde gehad onze man had 3 kleine ingrepen aan zijn piemeltje het heeft 3wk geduurd voordat hij niet meer angstig wakker werd.. hij sliep gister weer helemaal door en die nacht ervoor maar 1x wakker.
hij wil niet meer op zijn buik liggen dus kruipen en poging tot ho maar. zitten is hij ook nog niet echt weg van

 

Mijn dochter is 2 keer onder narcose geweest voor onderzoek en operatie en heeft al vaker in het ziekenhuis gelegen.
Ze is na een opname altijd een week of 4- 5 van slag, ze slaapt slecht in maar word ook helemaal overstuur wakker 's nachts.
Als ze heel erg over haar toeren is haal ik haar uit bed en troost ik haar op schoot dicht tegen mij aan, ik blijf wel op haar kamer.
Als ze alleen moet huilen laat ik haar in bed liggen, ga op de rand van haar bed zitten en aai haar over haar wangetje.
Ondertussen klets ik met haar over de dokter, het slapen in het ziekenhuis etc.
Langzaam word ze dan rustiger en vraag ik of ze weer rustig kan slapen, bij een Ja stop ik haar in en ga ik weg.
Bij een nee blijf ik nog even zitten en vraag het even later opnieuw.

 

Wij kennen het probleem hier ook. Milan is nu 4x geopereerd en de 5e keer staat alweer gepland. De eerste operatie was hij 4 maanden, had hij weinig last van. Vanaf de 2e operatie, hij was toen en half jaar slaapt hij slecht in en wordt hij geregeld 's nachts wakker. Hij is nu bijna 3 en langzaamaan gaat het wat beter. Maar hij heeft echt weken gehad dat hij 2 nachten doorsliep en de rest niet. Wij gingen altijd 1x naar hem toe en hebben lang hem een fles pap naar bed gegeven, zodat hij zich in slaap kon sabbelen. Dit hebben we er nu weer vanaf, aangezien het nogal slecht is voor zijn tanden. Inslapen gaat nog steeds moeizaam, hij huilt zichzelf nog steeds in slaap. Maar hij slaapt nu 6 van de 7 nachten door.

Succes

 

hoi, ook wij hebben het gehad met ons zoontje, volgens de arts een narcosetrauma. Hij is met 3 jaar aan keelamandelen geholpen en had tevoren nooit slaapproblemen. Een aantal dagen na de ingreep begon het gedonder. Werd hij helemaal over zijn toeren wakker, krijsen , gillen en ook niet te troosten. Hij hield niet op. Volgens de huisarts durfde hij warschijnlijk niet meer in diepslaap te vallen omdat hij dan bang is weer met pijn wakker te worden. Het advies was vooral om lief voor hem te zijn, hem te troosten, desnoods bij je in bed te nemen, hij heeft veiligheid nodig, vaak is het maar voor even. Als je ze gaat straffen oid, dan wordt het alleen maar erger. Bij ons is het dan ook na een aantal dagen weer overgegaan gelukkig..