Als mensen om mijn mening vragen, dan kunnen ze die ook krijgen. Ik zal daar niet om heen draaien. Eergisteren had mijn schoonmoeder ondergoed voor me kocht. Een topje met een sting, erg lief. Maar ik heb nog al een grote cup, dus een topje geen mij geen voldoende ondersteuning. Ik zeg: Sorry, maar dat draag ik niet. Dat geeft mij niet genoeg ondersteuning. ( en dit weet ze, want dit heb ik al eens eerder gezegd) Tja, nou dan toch niet!!!! ( op zo'n toon ) Waarop ik antwoord: Ik kan wel doen, alsof ik het mooi vind en ook zal dragen, terwijl je het dan beter zelf kan dragen. Hier zal het toch maar in een hoekje stoffig liggen te worden. Nou, oke puntje bij paaltje, dan snapt ze het wel en waardeerd ze het ook dat ik het eerlijk zeg.
is ook de reden waarom sommige mensen moeite met me hebben. Ben direct en eerlijk en dat is voor sommige mensen enog wel eens slikken... En dan let ik heeeeel vaak nog op de manier waarop ik dingen zeg!
je hebt de waarheid en je hebt de waarheid, het is maar net hoe je het brengt. . stel, ik heb een vriendin, haar vriend is een enorme kl**tzak en ze verteld mij dat hij weer iets heeft gedaan wat niet door de beugel kan. ik kan haar dan gaan vertellen dat ze bij hem weg moet, maar vanbinnen weet ze dit zelf ook echt wel, en er zal vast wel een reden zijn waarom ze dat (nog) niet heeft gedaan. ik kan haar dus mijn mening geven, dat ze weg moet gaan, maar ik kan haar ook een knuffel geven, goed praten met haar, over wat ze wil in haar leven, haar laten inzien dat ze beter af is zonder hem en zeggen dat ik haar zal steunen mocht ze besluiten dat ze weg gaat bij hem. er zijn verschillende manieren om de waarheid te vertellen, en mensen doen het vaak niet al te subtiel. kijk naar wat die persoon nodig heeft om te horen, soms willen ze ook alleen een verhaal kwijt oid. bijv in voorbeeld van ts, je kan ook zeggen: je vriend is niet mijn type, maar ik ben blij dat je gelukkig bent. komt al heel anders over dan ik vind het maar een sukkel. zij is gelukkig, en wil dat delen met een vriendin, dan kan je haar toch de waarheid vertellen zonder dat het meteen ook kwetsend moet zijn?
Had t ook een keer op een 'reading'. Hij vroeg of ik een opa had bla bla en die zag hij etc.. ik zei 'hopelijk niet die en die opa'. Die man vond dat ik teveel 'wraakgevoelens' koesterde en dat ik hem vergeven moest.. YEAAH RIGHT.. in nog geen 1000 jaar. En als ik om me heen zeg dat ik juist blij ben dat die vent dood is, kijken ze me echt raar aan, OOK als ik globaal vertel wat er gebeurt is.. begrijp ik niks van. Het gezegde 'dit gun je zelfs je ergste vijand niet' NOU ECHT WEL! Maar ff ontopic.. ik zeg altijd bijv.. mwah t is niet mijn smaak.. en als niemand er naar vraagt hoe haar / zijn kapsel zit (wat ik dan lelijk vind) zég ik er ook niks van, dan kwets ik hem / haar niet.
Dit vind ik ook hoor. Als een vriendin ofzo mijn mening vraagt zal ik altijd de waarheid zeggen, maar als het nodig is wel op een zo subtiel nodige manier. Daarnaast moet je natuurlijk ook niet vergeten dat heel veel onderwerpen subjectief zijn. Dus wat jij als waarheid ziet, hoeft voor een ander nog lang niet de waarheid te zijn. Maarja, een mening blijft natuurlijk een mening, en als ze die vragen, moeten ze ook niet zo zeuren vind ik.
Ik zou het ook niet waarderen dat een vriendin over mijn vriend zou zeggen dat ze hem een sukkel vind. Ik vind dat echt beledigend en onnodig. ik ben het dus helemaal met Miffy11 eens. het lijkt wel of mensen het steeds " stoerder" vinden om mensen te kwetsen onder het mom van; ik ben toch eerlijk? Het is toch vreselijk als je vrienden en familie verliest omdat je zonodig je altijd moet verschuilen achter het ik ben zo eerlijk
Ik sta volledig achter wat de laatste personen hier (zoals Miffy) hier schrijven. Het is inderdaad zo dat de manier waarop je jouw waarheid verkondigt alle verschil maakt. Het lijkt er inderdaad op alsof veel mensen die pretenderen de waarheid te spreken dit weinig tactvol doen en daarmee de ander onnodig kwetsen en dan ook nog eens als excuus voor dit lelijk gedrag aanvoeren dat de ander er toch om vraagt en er dus maar tegen moet kunnen?! Voor mij is 'de waarheid spreken' (die overigens ook ALTIJD subjectief is, want gezien vanuit jouw eigen perspectief) echt geen synoniem voor 'kwetsend, bot geen doekje voor de mond nemen'. Sterker nog... op een dergelijke manier spreken tegen anderen vind ik totaal niet getuigen van respect of liefde voor die ander. En is in mijn optiek gewoon NOOIT goed te praten, op geen enkele manier of onder geen enkel beding. Amfy, liever eerlijk dan achterbaks? Waarom zou 'de waarheid op tactvolle, integere wijze overbrengen' ineens achterbaks zijn? Omdat alleen bot de kwetsende waarheid voor iemands voeten gooien eerlijk zou zijn? Ik ben eerlijk gezegd wel benieuwd of jij (en de anderen hier die vinden dat men maar gewoon alles moet kunnen zeggen) van mening bent dat je dezelfde mate van eerlijkheid van anderen kunt verdragen? Ik betwijfel namelijk dat dit zo is. Ongezouten kritiek is voor niemand prettig, kun je nog zo'n stoere bikkel zijn of voorwenden te zijn. En kritiek geven is ook absoluut een kunst die weinig mensen verstaan. Ooit van de sandwichmethode gehoord wat dit betreft? En het tactvol formuleren van ik-boodschappen?
niet iedereen kan er helaas tegen ze willen dat je de waarheid vertellen maar als je dat doet zijn ze gekwetst tja dat is eenmaal de mens gelukkig kan ik er wel tegen en heb ik liever dat ze altijd eerlijk tegen mij zijn zeg niet altijd gelijk wat terug moet het soms wel even verwerken maar dan krijgen ze wel een gepast antwoord terug
Nou als iemand niet op z'n zere zieltje getrapt wil worden, moeten ze ook niet iemands mening vragen. Ik ga toch ook niet vragen aan mijn vriendinnen wat ze van mijn vriend vinden?? En ik weet dat 1 van mijn vriendinnen mijn vriend niet heel erg mag. Maar is dat erg dan? Boeiend! Dat leg ik naast me neer hoor. Ik maak me ook regelmatig niet geliefd door de waarheid te zeggen. Maar ik ga niet op mijn tenen lopen zodat ik niemand beledig. Take it or leave it. Als mensen je kennen, weten ze ook wat ze van je kunnen verwachten.
maar je kan toch ook zeggen dat het niet jou type is en dat je hartstikke blij voor haar bent dat ze verliefd is in plaats te zeggen dat je hem een sukkel vind? Voor haar leuk en je bent toch eerlijk geweest
Ja dat is wel zo maar ik zou ook eerder zeggen dat hij niet echt mijn type is. Om nou sukkel te zeggen Amfy, das wel een beetje bot. Doos!
Dat wordt ook wel tactloos of bot genoemd Ik heb er zelf ook weleens last van Daarentegen... als je mij om een mening vraagt dan krijg je die ook, tactloos of niet anders moet je het niet vragen Daarom word ik op een forum soms ook niet zo aardig gevonden
Ik ben het er wel mee eens hoor, ik heb ook het liefst de waarheid (ja echt!) maar in sommige situaties moet de waarheid wel een beetje 'tactisch' gebracht worden Dat van je vader vind ik raar dat mensen vinden dat je dat niet mag zeggen. Maar van die vriend van je vriendin kan ik me voorstellen dat je dat wat anders had kunnen brengen (zoals hierboven ook al geschreven werd). Een ander voorbeeld is dat ik het altijd heel graag wil weten van mensen als er iets raars aan de hand is. Bijvoorbeeld als er iets tussen m'n tanden zit, of een vlek op m'n broek achterop die ik niet kan zien, of dat soort dingen. Mensen vinden het dan genant om de waarheid te zeggen, maar please zeg het me! Zo ben ik een paar weken geleden thuisgekomen en merk ik ineens op dat er een scheur/gat in m'n broek zit vanuit m'n kruis naar achteren onder m'n bil. Dus dan denk ik "Hoe lang heb ik daar vandaag mee gelopen, en hoeveel mensen hebben dit gezien zonder iets te zeggen". Echt ZO balen ergens ook wel grappig maar ik heb dan toch liever dat iemand het even zegt