Ik heb er heel lang over nagedacht of ik mijn verhaal hier wel moet neerzetten, omdat ik niet weet wie hier allemaal meeleest en of het dus wel echt veilig is om het hier neer te zetten... Maar het zit me zo hoog en het is me echt even teveel geworden nu. Ik heb een kind met PDD-NOS. Daarnaast een moeder die dit niet geloofd en een totaal ander idee van opvoeden heeft dan dat ik heb. Voor mijn kind heb ik hulp op de achtergrond waar ik contact mee kan opnemen als het nodig is. Mijn moeder is een ontzettend dominante en overheersende vrouw die haar eigen ideeën heeft. Zij laat deze dan ook veelvuldig en op een niet subtiele manier aan mij blijken en of daar nu iemand bij is of niet dat maakt haar niet uit. Haar ideeën komen ook voor een groot deel voort uit haar geloof. Nu heeft mijn hulpverlener mij 2 keuzemogelijkheden gegeven: 1. je kijkt dat je je moeder volledig zover kan krijgen dat ze jouw manier van opvoeden volgt en jouw waarden en normen aanhoudt 2. je breekt met je moeder in het belang van je kind De eerste optie geprobeerd. Alles uit de kast getrokken tot aan therapie aan toe. Niets hielp. Mijn moeder doet in haar ogen niets fout. Dus bleef in het belang van mijn kind alleen optie 2 over. Toen heeft ze dus zelfs een melding bij het AMK gedaan omdat ze haar kleinkinderen dus niet meer mag zien. Ze heeft haar zus ook opgestookt om een melding te maken. Nu is het AMK dus met een onderzoek bezig, waar waarschijnlijk niets uit zal komen omdat de hulpverlenende instanties ook aan mij laten weten dat ze niets hebben. Er is hier niets aan de hand volgens hen. Mijn moeder blijft echter bezig: - niet eens zijn met mijn manier van opvoeden (is mij door de hulpverlener aangeleerd omdat mijn kind PDD-NOS heeft) - niet eens met het feit dat ik alleen opvoed. Je bent een partner nodig om een kind goed op te kunnen voeden. - niet eens met de manier waarop ik de kinderen heb gekregen - tegen mijn wil ingaan: dus ik zeg bijv. nee... zegt zij ja tegen mijn kind - ze stookt mijn kinderen tegen me op door bijv. te zeggen: Luister maar niet naar je moeder! - mijn kind wou al naar haar toe als het hier iets niet mocht - oma kocht altijd maar cadeautjes - kind werd beloond met chocola, snoepjes en toetjes als het niet wou eten - etc. Na het contact verbreken haalde ze mijn kind steeds in huis, daarna kwamen we haar onderweg steeds tegen en heeft ze mij zelfs geslagen en daarna reed ze steeds om en nabij de school van mijn kind. Nu is ze opgenomen in het ziekenhuis en is vanmorgen gedotterd. Gisteren werd ik gebeld of ik toch niet even wou komen, want de kans was groot dat ze het niet zou gaan redden. Mijn kind wou er niet eens heen. Ik heb na heel veel nadenken en overleggen besloten om dan maar even te gaan, omdat ik toch vond dat mijn kind oma toch nog maar moest zien voor het geval het mis mocht gaan. Daarna zouden we dan naar de Mac gaan. Daar nog ruzie gehad met een nicht van me, omdat zij het mij kwalijk neemt, dus ik stond te trillen op mijn benen en mijn kind later helemaal overstuur. Later tante gebeld die dus ook eerlijk toegaf dat de meldingen bij het AMK alleen maar gedaan waren omdat oma haar kleinkinderen niet meer mag zien. Ze wou heel graag dat het weer goed komt tussen mij en mijn moeder en vroeg wat daar voor nodig was. Ik heb aangegeven dat om te beginnen dan degenen die de melding hebben gedaan moesten aangeven bij het AMK wat de werkelijke reden van de meldingen is en dat ze er spijt van hebben. Daar zou ze nu over nadenken. Ik heb aangegeven dat ze ook wel even eerder hadden mogen nadenken over wat zo een melding en onderzoek van een AMK met een gezin doet... Of ze nu daadwerkelijk het idee hadden dat ze in dit geval daar nu maar iemand positief mee gingen helpen???!!! Met mijn moeder is het goed gekomen. Ligt weer gewoon op zaal. Het is me even teveel allemaal.... Zoveel ellende... en de enige die in het belang van mijn kinderen denkt, zijn ik en mijn vriend...
Dank je wel Miffy... Het is idd allemaal heel heftig en het gaat je niet in je koude kleren zitten... Het belang van mijn kinderen zal voor mij altijd bovenaan blijven staan, maar het is niet gemakkelijk....
Jeetje meid wat een verhaal! Ik wou dat ik je kon vertellen wat je moet doen of je kon helpen. Hele dikke digiknuf voor jou!
Jmeig zeg, dat is ook niet niks! Moeten breken met je moeder omdat zij niet kan omgaan met jou denkwijze en manier van opvoeden. Kan ze nu niet eens in het belang van je kind denken? En dan die meldingen bij AMK OMG dat slaat toch echt nergens op, denken ze dan niet even na over het stempel wat je dan krijgt? Ik wil je veel sterkte wensen nu en in de toekomst en ik hoop dat je moeder en tante en anderen eens het licht zullen gaan zien en met je mee zullen gaan denken/voelen.
ik kan me goed voorstellen dat als je moeder alleen haar eigen ding doet en kinderen omkopen (zo zie ik het) dat je gebroken hebt ik vind het dan ook echt dom dat ze een melding heeft gemaakt bij het amk zij had je moeten respecteren dat jij je kinderen anders opvoed (wat aanbevolen is door een instantie) als zij dat niet wil doen is het haar probleem hoe zielig het ook is dat ze in het ziekenhuis ligt maar dat jij de keuze heb gemaakt om met je moeder te breken kan ik me goed indenken ik zou als voorwaarde geven dat ze allebei het amk bellen en de melding stop zetten en dat je moeder gewoon moet respecteren hoe jij je kinderen op voed
Jeetje wat een heftig verhaal. Een kind met PDD-NOS is al niet makkelijk, laat staan dat je nog naar zoveel andere dingen om moet kijken. Mijn vriend heeft zelf PDD-NOS, dus ik weet hoe lastig dit voor jou kan zijn!! Ik kreeg halverwege het verhaal zelf de neiging om een melding te maken bij het AMK richting je moeder toe. Hier schiet je alleen niks mee op. Kun je niet gewoon duidelijk tegen je moeder zijn, ZO DOE IK HET EN NIET ANDERS. Pdd-nos kan ik de familie zitten he, heeft je moeder dit misschien? Als ik dit zo lees kan zij niet tegen veranderingen? Sterkte!
Wat ontzettend heftig zeg! Ik krijg er gewoon kippevel van. Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat je moeder het snel opgeeft en jullie met rust laat.
ik herken heel veel in je verhaal. ik had ook domante ouders en ik deed nooit iets goed precies zoals jij beschrijft. ik heb 2 kinderen met een autisme spectrum stoornis. mijn oudste heeft asperger en de middelste pddnos adhd en is doof geweest. ik herken precies het gedrag van je moeder inclusief de opmerkingen. ik heb 12 jaar alleen voor ze gezorgd. ik wil er hier niet al teveel over uitwijden. maar ik wilde je even laten weten dat je niet de enige ben en dat ik me je meeleef. heel veel sterkte. ik weet wat het is.
Jeetje, wat een verhaal ... Waarom kunnen sommige mensen de keuzes en normen&waarden van een ander toch zo moeilijk accepteren/respecteren? Meid, ik kan je helaas ook geen advies geven maar wens je heel veel sterkte en blijf vooral in jezelf en je eigen keuzes geloven!
Oh meid wat een verhaal! Ik kan er met mijn pet niet bij dat mensen zo openlijk tegen de wil van ouders in gaan (maar da's een ander verhaal natuurlijk). Juist een kind met problemen heeft rechtlijnigheid en structuur en duidelijkheid nodig. Ik kan me voorstellen dat het je teveel wordt. Heel veel sterkte ermee!
Jeetje zeg, wat kunnen mensen ongelofelijk egoistisch zijn. Je moeder denkt duidelijk alleen maar aan zichzelf. En respecteert jou en jouw kindje dus duidelijk niet! Wat moet dit moeilijk voor je zijn, je probeert goed te doen, en kijk wat je er voor terug krijgt. Ik snap dat je naar het ziekenhuis bent gegaan, maar waarschijnlijk hebben ze t ook alleen maar aan gedikt om te zorgen dat je zou komen als ik het zo hoor. Heel erg jammer dat het zo moet gaan. Ik vind dat je erg sterk overkomt. Kies voor jezelf en je kindje..
Sjee, sterkte en ik hoop echt voor je dat alles wat rustiger word in je omgeving, voor jouw vriend, jou en je kindje!
Ik wil je even heel veel sterkte wensen met de situatie waarin je zit! Kan me heel goed voorstellen hoe moeilijk dit voor je moet zijn, maar ik wil ook even zeggen dat ik je wel een sterkte vrouw vind! want zulke beslissingen zijn zeker niet makkelijk!! *knuffel*
jeetje wat een verhaal zeg! echt heftig! lijkt me echt verschrikkelijk als je moeder zo doet! ik denk dat ik ook gewoon zou zeggen van ik doe het op mijn manier en dat moet je accepteren! maar als ze dan meldingen gaan maken bij het AMK lijkt me ook verschrikkelijk! ik snap niet dat mensen dat om die reden doen! snapt ze wel wat er kan gebeuren als ze dat doet!?
Jeetje, meis, wat heftig! Kan me best voorstellen dat zoiets je af en toe te veel wordt, hoor! Heel veel sterkte ermee. Ik hoop dat je moeder het licht heeft gezien nu ze zo kantje boord heeft gelegen. De wonderen zijn immers de wereld nog niet uit. Oh, enne... Wees trots op jezelf, hoor! Je doet het echt hartstikke goed! Het is nogal wat als je voor je kind zo'n heftige beslissing kunt nemen...
Zo goeiendag wat een verhaal! Er is al een hoop gezegd waar ik me bij aan sluit, maar nog even: als mijn moeder een ongegronde melding bij het AMK zou maken omdat ze haar zinnetje niet krijg (zo'n moeder heb ik namelijk ook) dan was het over en uit. Dag dag ma. Ze heeft helemaal niks te maken met hoe jij je kinderen opvoed. What's next, dat ze ze meeneemt omdat ze het zoveel beter kan dan jij? Nee, ik zou hier heel erg mee oppassen en je moeder meer dan duidelijk maken dat ze op deze manier de kans loopt haar kleinkinderen niet meer te zien. Succes meid!
Pfff wat lastig zeg. Heel veel sterkte ermee. Hopelijk komt er een ommekeer in hoe ze denkt over de opvoeding.
Wat een verhaal! Ik wil je even een compliment geven: jij laat zien in jouw acties dat jij een goede moeder bent die alles overheeft voor haar kind en denkt in het belang van haar kind. Oma daarentegen denkt alleen in het belang van oma. Heel triest. Hopelijk komt ze ooit tot het inzicht dat ze hiermee meer kapot maakt dan haar lief is!
Mams136 Dank je wel... Ik kan me voorstellen dat je geen tips voor me hebt... Ik zit er zelf ook even helemaal doorheen Maar wel ontzettend lief van je dat een reactie hebt gegeven en dat je meeleeft. Alleen dat doet al goed Hopmarjanneke Ze hebben nergens bij nagedacht bij het doen van de melding. Enkel alleen maar aan het feit dat mijn moeder haar kleinkinderen niet zag. Ik heb echt alles eraan gedaan en geprobeerd om niet tot een breuk te hoeven komen, omdat ik ben blijven vinden dat het het allerbeste voor de kinderen is dat ze gewoon contact konden blijven met oma, maar wel zo dat het anders ging en dat het voor mijn kind ook duidelijk zou zijn en niet zo verwarrend. Ze leeft haar hele leventje al in een spagaat. De hele melding slaat ook nergens op... ze hebben zelf toegegeven dat het alleen maar was omdat oma de kleinkinderen niet ziet. Dank je wel voor je medeleven!!! Noukie89 Zo denk ik er dus ook over, maar dat wordt mij door de hele familie dus niet in dank afgenomen. Ze zien alleen maar hun moeder, zus en tante die daar ligt in het ziekenhuis met haar verdriet. Maar ze zien niet de situatie die hier ligt op het moment dat er wel contact is. Er zijn nu ook zo ontzettend veel mensen die aan mij aangeven hoe mijn kind al in positieve zin verbeterd is! Het is een vrolijke meid nu zeggen ze.. en lief! En ze is in staat om niet meteen in een woede-aanval te schieten, maar rustig te blijven. En in plaats van meteen boos te worden omdat ze iets niet goed begrijpt eerst aan mij te vragen hoe het zit of hoe het bedoeld is. Die voorwaarde dat zij dus gaan bellen het stop zetten heb ik dus ook gegeven. Mijn vriend vond dat ook een superstrakke actie! xd24 Inderdaad een kind met PDD-NOS is al niet eenvoudig en dan kan je zulke dingen er gewoon niet bij hebben. Zo envoudig ligt het... Maar zij wil niet eens zien dat mijn kind PDD-NOS heeft.. terwijl ze onderzocht is! Uiteraard heb ik aan het AMK aangegeven hoe de vork in de steel zit en ook de hulpverlener van mij die erbij zat (die trouwens ook onder jeugdzorg valt, maar dan op scholen actief is - schooljeugdverpleegkundige ofzoiets???) heeft het aangegeven, maar het AMK geeft aan dat ze elke melding serieus moeten nemen en tegenwoordig dus elke melding ook zullen onderzoeken. Nou lekker dan! Mijn dochter is nu al 3 weken overstuur omdat ze niet naar oma wil wonen. Ze wil bij mama blijven. Oma is niet lief en maakt haar druk in het hoofd. Bij oma weet ze het allemaal niet en snapt ze heel veel dingen niet zegt ze. Oma is ook gemeen tegen mama volgens haar (maar dat is logisch dat ze dat zegt haha). Het AMK wilde een gesprek met mijn dochter. Ik gaf aan dat ze dat niet aankon en dat ik dat dus niet wilde. Zijn ze met het GGZ gaan bellen om te vragen of zij dachten dat mijn dochter er toe in staat zou zijn. Iemand die mijn dochter nog nooit had gezien zag daar geen kwaad in. 3 weken heeft mijn meisje niet geslapen en was ze totaal overstuur. Ze komt nog regelmatig midden in de nacht bij ons om te vragen of ze bij ons mag komen slapen. Ik heb geen idee of mijn moeder ook PDD-NOS heeft... En het gewoon tegen haar zeggen, heb ik al zo vaak geprobeerd. Tot ruzies aan toe... Gewoon proberen te praten helpt niet... Dan ligt het nl. niet aan haar en ook niet aan mijn dochter, maar aan mij. Zij doet niets verkeerd in haar ogen! Bij de therapie zei ze zo opeens: We spreken allebei niet de waarheid! Pardon denk ik dan... spreek voor jezelf!!! Toen was ik er dus helemaal klaar mee he...