Mijn dochtertje van 14 maanden is nooit een geweldige slaper geweest, maar ze was 's nachts altijd snel te sussen met een flesje of een knuffel en ze viel makkelijk in slaap. Maar sinds anderhalve week is het hopeloos. Als ze wakker wordt, vaak 's avonds rond 23:00, ws als haar eerste 'slaapcyclus' erop zit, is ze nauwelijks meer stil te krijgen. Ze schreeuwt alles bij elkaar. Wil niks drinken, zingen helpt niet, niks behalve haar zachtjes wiebelen en aaien. Maar stop je daar na 10 min. mee dan begint ze weer te krijsen. Heel wat avonden deze en vorige week sliep ze dan pas na 1:00 weer. Vanavond kwam daar bij dat ze niet wilde gaan slapen, ook niet door haar te wiebelen. Op haar commode schudde ze al hard nee toen mijn man zei dat ze lekker ging slapen. 21:40 sliep ze eindelijk, nadat we haar na een uur proberen maar weer mee naar beneden genomen hadden (je moet toch wat...). Het lijkt wel angst om te gaan slapen, angst dat wij dan weg zijn. Hoort dit bij de leeftijd? Is het een fase die (hopelijk heel snel) weer over gaat? Herkennen jullie dit? Mijn zoontje, die nu 2,5 is, heeft dit nooit gehad in ieder geval.... Ik heb echt het gevoel dat we alles geprobeerd hebben: laten huilen (wel regelmatig kijken) maar dat helpt niet want ze gilt steeds harder en gaat dan volledig in paniek. Zingen voor haar, een voorspelbaar en rustig avondritueel, er staat nu een radio met rustige klassieke muziek aan op haar kamer, ik weet echt niet wat we meer kunnen proberen. Maar ik hoop dat jullie nog ideeen hebben, want ik moet zeggen dat dit knap frustrerend is! Groetjes Marloes
Helaas geen tips. Hier is het nu ook 1,5 week drama met slapen. Hij gaat wel gewoon zonder problemen slapen, maar wordt na 1 à 2 uur huilend wakker. Hij raakt dan ook helemaal overstuur en moet zeker zo'n 15 min uit razen. En dit kan dan een aantal keer laat in de avond, begin van de nacht voor komen. Geen idee wat het is. Kan lichamelijks niet 123 iets vinden. Hopelijk is het snel voorbij, was net gewend aan mijn nachtrust.
Hier precies hetzelfde vanaf dat Jamsine 14 maanden oud is. Hiervoor nooit problemen gehad met het slapen, maar nu is het drama. Ze gaat 's avonds zonder problemen naar bed, maar wordt vaak al na een uur krijsend wakker. Gaat dan alleen weer slapen als ze met papa/mama in bed heeft gelegen. Als ze dan weer slaapt kunnen we haar wel in eigen bedje terug leggen, maar soms herhaalt zich dit dan nog een aantal keer per nacht. Het komt nu dus regelmatig voor dat ze tussen ons in ligt 's nachts, zodat wij ook nog wat slapen. Ik heb ook het idee dat ze angstig is als ze wakker wordt; misschien een nare droom of gewoon het feit dat ze ons niet ziet. Ik hoop ook dat het een fase is want merk dat de gebroken nachten me weer op gaan breken.
Hoi hoi, Ik wilde net een soortgelijk topic openen. Onze zoon, nu 12 maanden, sliep altijd goddelijk heerlijk en goed door. Tot groot plezier van papa en mama, haha. Nu,sinds 1.5 week, wordt ie tegen 23 uur en rond 04.00 uur wakker....speelt wat, dan wordt het jammeren en dan wordt het huilen. We hebben van alles geprobeerd en het enige dat helpt is een klein flesje doen met bijv. wat melk. Daarna slaapt ie weer lekker in. Dan zou je zeggen dat ie wakker wordt van de honger, maar hij krijgt overdag meer dan genoeg te eten. Dit wakker worden begon van de een op andere dag. Ik hoop ook op een korte fase, haha! De wallen beginnen alweer aardig de kop op te steken. Ik lees dus ff goed mee met dit topic. Mocht iemand tips/ideeen hebben, ik hoor ze graag! Groetjes Marieke
ik denk dat t fase is maar wij hebben t zo gedaan ritueel omkleden wassen tanden poetsen boekje voortaan lezen(deden we eerst neit) merk dat hij dat wel wilde. daarna knuffelen, kusjes oja gordijn mee dicht trekken, alle vriendjes en vriendinnetjes mee betrekken dat die slapen, dan ga je en dan krijsen ze vast, ga naar 3 tot 5 min terug. troost op dezelfde hoogt. blijven ze krijsen ff optillen maar wel terug leggen en duidelijk zeggen dat ze gerust mogen huilen maar dat t nu afgelopen is of genoeg is en dat je niet meer terug komt tot morgen vroeg. is echt zwaar , ik weet t, maar bij ons kon t wel eens uur tot 2 uur duren maar ging niet meer teug. hoe vaker je terug gaat hoe moeilijker t is want negatieve aandacht is ook aandacht. denk dat zo een week geduurd heeft,. overdag wil hij nog steeds niet. ga neit meer vechten en vooral nu de 2e er is dus blijft hij maar op en ooit is hij moe en ooit houd hij t goed vol. succes
Bij ons was het echt een fase, vanaf dat ze ongeveer 12 maanden was. s'nachts en sávonds ineens wakker en niet meer in slaap te krijgen. En dat terwijl ze tot 12 maanden echt elke nacht doorsliep en zonder problemen ging slapen. Gek werden we ervan. Ik denk dat het in totaal zon 4 a 5 maanden geduurd heeft. Duurde erg lang dus... Nu slaapt ze weer helemaal super en ook het naar bed gaan is geen probleem. ik heb dan ook geen tips voor je, behalve rustig blijven en uitzoeken wat voor jullie het prettigst voelt. Ik ging bijvoorbeeld bij dr liggen op een matrasje (oh, klinkt nu echt heel erg) maar dat gaf haar en mij rust.
Ze is nu verkouden, mss speelt dat mee, maar het lijkt me toch sterk dat ze daar al twee weken last van heeft.... 4 of 5 maanden is lang! Hoop dat ze er eerder dan dat vanaf is... Het is vreselijk om toe te geven, maar ik heb nu 's nachts echt soms het gevoel dat ik haar even goed door elkaar wil rammelen. Moet me echt beheersen, erg he! Dat krijsen en niks helpt om het te laten stoppen, ik kan er NIET tegen. Terwijl ze het natuurlijk echt niet doet om mij te pesten... Maar er zijn dus meer kindjes die het in deze periode hebben, zo te lezen!
Het zou een fase kunnen zijn van verlatingsangst, (dan is het toch een kwestie van veiligheid bieden, wil ze wel slapen als je haar meeneemt naar je eigen bed?), maar heb je ook geckecht of er bijvoorbeeld kiesjes doorkomen? In dat geval even goed smeren met dentinox en als dat niet afdoende helpt, een zetpilletje erbij. Verder denk ik ook aan groeipijn en honger? Helpt een klein flesje melk?
Wat herkenbaar allemaal! Alleen is het hier gelukkig (nog) niet elke nacht. Afgelopen nacht werd ie om 1.00 wakker, en ben ik 2 keer met hem beneden geweest. Ik weet ook niet goed wat ik moet doen, dus doe ook maar wat. Uiteindelijk heb ik hem om 2.00 terug naar bed gebracht, en toen was het weer krijsen. En ik ben gewoon naar bed gegaan. Niet dat ik sliep uiteraard, maar net als Joel denk ik dat negatieve aandacht ook aandacht is. Om 2.20 vond ik het genoeg, en ben ik naar zijn kamertje gegaan, en heb ik hem over zijn buikje gestreeld. Hij was toen doodmoe van het krijsen, (en mijn doel was bereikt,) dus toen sliep ie vrij snel. Klinkt misschien hard, maar zo doe ik het vaker, want als ik er telkens bij ga staan en weer wegloop, kan ik de hele nacht wel bezig blijven. Misschien niet fijn voor de buren, maar goed, daar heb ik dan even lak aan.
Ik vind dat persoonlijk een minder handige keuze en dan vooral voor je kindje zelf: als een kind pijn heeft of angstig is, heeft het veiligheid nodig en dan is 20 minuten alleen in bed krijsen echt een eeuwigheid voor je kind en dus ook erg onveilig. Hier hielp het altijd wel goed om 'r gewoon bij ons in bed te nemen, (en we zitten hier in een situatie van nog nooit doorgeslapen te hebben en van 5-15 maanden tig keer per nacht wakker en momenteel nog 2 keer per nacht, dus 't is niet dat ik gemakkelijk praten heb ofzo...) Maar goed, dat is ieders eigen keuze: mijn keuze was iig om Thizra veiligheid te bieden, ook al kostte dat me mijn eigen slaap. Dat zal niet iedereen op kunnen of willen brengen uiteraard
Heel herkenbaar, we zitten sinds zondag weer in de huil-krijs-wil-niet-slapen-fase. Soms is hij echt compleet overstuur, uiteraard troosten we hem dan wel. Maar we blijven niet bezig, na een aantal keer troosten gaat onze slaapkamerdeur dicht en proberen we het te negeren. En dan blijkt telkens weer dat hij na een minuut of 10 echt wel gaat slapen. Als we steeds naar hem toe gaan raakt hij nog veel meer overprikkeld, dus dat werkt niet. Inslapen is nu ineens ook een probleem, zodra hij zijn bed ziet begint hij te gillen, en hij gaat ook gelijk weer rechtop zitten. maar ook dan laten we hem wel even huilen, en valt hij in slaap. Tot een weekje geleden begin hij gelijk te kletsen als hij naar bed ging, speelde nog wat met zijn knuffels etc. Oh, wat mis ik dat!!
Ik sluit me aan, hier hetzelfde Ook altijd al vaak wakker 'snachts, maar sinds een maand wil hij ook niet meer gaan slapen. Behalve dan bij mij in bed, dan slaapt ie alweer voordat ie het matras raakt. Dus ik (alleenstaande moeder) moet sinds kort mijn bed weer delen met een mannetje!
Rozemarijke, iedereen moet doen wat ze het beste lijkt. Maar bij ons in bed nemen is al helemaal geen optie. Daar begin ik ook niet aan, want dan denkt ie dat ie mag spelen, en bovendien is het mama's en papa's bed. Zo denk ik erover. En net als Puppy, merk ik dat Kenji alleen maar overprikkeld raakt als ik terug blijf gaan. We hebben sowieso een erg fel manneke, die graag zijn zin doordrukt, en dat probeert ie 's nachts dus ook. En het verschil tussen verdrietig en drammend huilen hoor ik echt wel.
Dat is hier dus de ellende, dat ze echt niet na 10 minuten afzakt als ik haar laat huilen. De volumeknop gaat dan alleen maar harder en ze gaat helemaal uit haar dak, wat ze rustig drie kwartier volhoudt (hebben we dus 1x uitgeprobeerd, wat ik echt niet meer doe omdat het én niet goed voelt én ik heb er dan twee wakker). Vannacht werd ze om 1:00 wakker. Om 2:00 is mijn man maar met haar naar beneden gegaan en om 4:00 lag hij pas weer naast me. Tussen ons in slapen lukte ook niet, ze wilde gewoon.... NIET slapen! En als het dan toch per se moet, wil ze eigenlijk de hele nacht gewiebeld worden. Misschien moet ik met dat wiebelen eerst maar 'ns radicaal stoppen. Maar ja, dat betekent dan dus meteen ellende, want dan gaat ze 's avonds al niet slapen. Lastig hoor...
Kan je dochtertje al lopen? Of is ze sinds kort aan het lopen? Rond de periode van het gaan lopen kunnen kindjes ook erg onrustig/moeilijk doen met slapen. En dit kan best een paar weken/maanden duren voordat ze dit verwerkt hebben en weer beter gaan slapen..... Sterkte!
@Jusi: maar het kindje van TS raakt overstuur, geeft ze aan. Terwijl jouw advies gaat over een kindje dat z'n zin wil hebben... dat zijn toch wel twee heel verschillende dingen.
zo te lezen ben ik dus niet de enige. Fenna wordt sinds een week of 3 's nachts een paar keer wakker, meestal begint het rond een uur of twee. Eerst haalde we haar uit bed en gingen haar troosten bij ons op bed. Maar dat doen we niet meer want dan is het natuurlijk feest. We halen haar nu uit bed en troosten haar naast haar eigen bedje. Na een kleine minuut wil ze zelf al weer naar bed. Ze krijgt nu wel 4 kiezen en 2 tanden tegelijk dus ik hoop dat het daar van komt en dat ze snel weer doorslaapt. Ik geef haar wel bij de 2e keer een zetpil. We hebben ook een nachtlampje gekocht met het idee dat ze misschien wel bang was 's nachts. Maar ze wordt nog steeds wakker.