Ik ben morgen 31 weken zwanger, en onze kleine meid ligt al weken in een stuitligging. Nu bestaat natuurlijk de kans dat ze nog gaat draaien, maar goed, ik hou er rekening mee dat dat niet meer gaat gebeuren. Misschien is het wel helemaal niet van toepassing, maar nu ben ik eigenlijk benieuwd naar ervaringsverhalen van een keizersnee: Hoe ging dat, mocht je partner erbij zijn, algehele narcose, of ruggenprik, wanneer was je in de benen, etc..etc... Alvast bedankt!!
Ik denk dat je mijn verhaal niet wilt horen, is ook niet representatief . Mijn vriendin heeft er eentje gehad met een ruggeprik en ze kon na een dag al weer uit bed. Heeft er nog wel een tijdje last van gehad, je buikspieren doen het niet meer zo goed, maar met een week of 4 kon ze bijna alles weer.
De bevalling van Kyra was een speodkz. Van de ruggenprik en de verdovingsprik heb ik niets gevoeld (maar ik denk dat dat eerder kwam door de weeën). Tijdens de keizersnede voelde ik absoluut geen pijn, maar ik voelde wel dat er wat gebeurde toen ze Kyra eruit tilden. Dat was een vreemd gevoel, maar niet angstaanjagend omdat ik wist wat er gebeurde. Binnen twee dagen mocht ik alweer naar huis en toen heb ik alleen nog maar de paracetamol genomen voor een dag of 2 omdat de kraamverzorgende dat verstandiger vond en niet omdat ik het zo ontzettend nodig had. Mijn man mocht er gewoon bij zijn in zo'n mooi blauw pakje. Hij heeft ook de navelstreng doorgeknipt. Dan wel symbolisch omdat de navelstreng al doorgeknipt is door de chrirug. Hij heeft het absoluut niet als traumatisch ervaren en heeft zelfs over het gordijn staan spieken. (Hij liever dan ik!) Ik voelde me al snel weer de oude (relatief gezien dan he, een marathon zou ik niet uitgelopen hebben ), maar toch heb ik het zeker de eerste tijd rustig aan gedaan. Voor stofzuigen en dergelijke staat over het algemeen 6 weken voordat je het weer mag, maar ik deed het zelf al na een week of 4 omdat ik voelde dat ik dat makkelijk kon als ik het maar rustig aan deed. Ik weet niet in hoeverre mijn keizersnede representatief was, maar ik zie vol vertrouwen mijn volgende kz tegemoet.
Het katheter wordt eigenlijk alttijd wel ingebracht nadat je je ruggenprik hebt gehad. daar voel je dus niets van. Je moet hem wel een dagje inhouden, maar dat scheelt weer lopen naar het toilet. Het eruithalen valt heel erg mee. Het is niet het fijnste gevoel ooit, maar meer dan wat ongemakkelijk vond ik het ook niet.
Catheter krijg je voordat je naar de OK gaat.... Verpleegster brengt die in als je nog op zaal ligt te wachten.... Ook checken ze of je wel geschoren bent 2e dochter is met een KZ geboren. Is mij achteraf allemaal heel erg meegevallen, ruggeprik amper gevoeld, ook het verdovingsprikje niet... Infuus in mn hand vond ik een veel vervelender prik. OK personeel was heel vriendelijk en vertelde me telkens wat er ging gebeuren en hoe ver het was. toen ze mn buik open maakte en het buikvlies open werd gemaakt werd ik erg misselijk, hiervoor werd ik ook gewaarschuwd als het zo was moest ik dat ook meteen zeggen dan kreeg ik wat in mn infuus ingespoten en dat werkte bijna meteen, overgeven en misselijkheid was snel weg. Ook de duizeligheid. Omdat ik veel bloed verloor was ik erg draaierig en zwak en ben pas de 3e dag uit bed gegaan. En naar huis gegaan met een staaltabletten recept. Maar dat is allemaal persoonlijk aangezien ik bij de oudste ook veel bloed verloren was. Laat het over je heen komen, je kindje komt er wel
Hmm dat verschilt dus ws per ziekenhuis... Ik had een geplande KZ. Bij een spoedje is dat natuurlijk zo ie zo anders....
Ik heb een spoedks gehad. Op de OK ruggenprik gehad en daarna is de katheter pas ingebracht. Niks gevoeld, ook niet vd ruggenprik. Toen zoon uit mn buik werd gehaald werd ie, nadat ik 'm ff over 't doek te zien kreeg, gelijk afgedroogd en gewogen in de OK. Daarna is ie in een warme deken gewikkeld en mocht ik 'm vasthouden terwijl ze mij aan 't hechten waren. Daarna naar de uitslaapkamer en daar mocht zoon naakt op me liggen. Ik heb 'm dus geen moment hoeven missen. Dat hoor je nl. wel geregeld bij sommige zh, dus dat zou ik tegen die tijd navragen. Soms gaan kindjes alvast naar de kraamafdeling, omdat het op de OK te koud zou zijn, maar dan moet je je verse kind wel gelijk missen. Was bij ons zh perfect geregeld. Na 24 uur mocht de katheter eruit, voel je werkelijk niks van. Benen zo wijd mogelijk en blazen terwijl zij 't eruit trekken. Dan voel je alleen een kleine kriebel. De eerste keer dat ik uit bed moest en rechtop moest gaan staan vond ik wel hel. Dat deed behoorlijk pijn en voelde me toen echt een bejaarde. Maar met de dag gaat het beter. Ik heb wel zeker de 6 volle weken nodig gehad voor herstel. Ik had ook al een peuter rondlopen dat scheelt natuurlijk ook. Nu een half jaar later is het net of 't nooit gebeurd is, behalve het litteken merk ik er helemaal niets meer van. Mn buikspieren waren wel enorm slap, veel meer als bij mijn 1e natuurlijke bevalling, dus had wat langer een buikje. Maar ook dat is goedgekomen met buikspieroefeningen. Dus al met al is het me niet tegengevallen, ik was er nl. als de dood voor altijd. Hopelijk draait je kindje nog, kan toch nog bij 31 wkn? Zo niet, wens ik je alvast veel succes met je ks en herstel!
Met 31 weken kan het idd nog wel draaien, maar omdat het eigenlijk vanaf het begin al in een stuit ligt, hou ik er rekening mee dat dat zo kan blijven. Moet zeggen dat ik best tegen een ks op kan zie, hoewel het nog niet eens aan de orde is.
Ik vond de katheter heerlijk, heb hem 4 dagen in gehad maar lopen was ook niet aan de orde. Als ze hem eruit halen, gewoon even uitademen en dan voel je er niets van. Ik vond het wel een heel raar idee dat je geen aandrang meer voelt om te plassen, het loopt er zo uit Infuus prikken heb ik een hekel aan maar ja, daar kom ik ook altijd wel overheen. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar maak je er niet te druk over joh! je moet nog 9 wk (logischerwijs), er kan nog van alles gebeuren en de tijd is veel te lang om continu spoken te zien. Wat gebeurd, gebeurd en daar heb je toch geen invloed op. Net als de bevalling, laat het maar gewoon over je heen komen [//oude wijf modus uit//]
@Juul....daar heb je ook helemaal gelijk in. Lijkt me trouwens ook een vreemde gewaarwording om niet te hoeven plassen....wel makkelijk.
Als je voordelen van een ks zoekt is dat er in ieder geval één van. Niet je bed uit te hoeven om te plassen en ook geen branderig gevoel.
vlinderr, je hoeft je echt geen zorgen te maken over evt een ks. (makkelijk als een ander dat zegt he?) heb zelf een spoedks gehad. voor de ruggeprik is de katheter ingebracht daarna naar de ok. iedereen op de ok was aardig en voelde me ook op mijn gemak. kwam constant iemand bij mij staan toen mijn man met onze dochter mee was. vond het alleen wel jammer dat ik na een uur ofzo pas mijn dochter weer zag,na de uitslaapkamer. deze x mag ik natuurlijk bevallen,daar zie ik echt veel meer tegenop dan een ks. succes iig als het zover is.en misschien draait je kindje nog.
Ik heb de catheter tijdens de operatie gehad en 1 nacht maar toen werd hij er 's ochtends toch echt uit gehaald en moest ik naar de toilet lopen. Mensen...als iemand mij toch eerder had verteld dat je op je wond moest drukken was mij toen veel pijn bespaard gebleven! Ik ben op een maandag om 13:00 geopereerd en woensdag was ik voor 12:00 weer thuis. Ik moest wel even vier verdiepingen op lopen maar dan was ik iig thuis! Tips!: - Neem genoeg rust als je weer thuis bent! Laat de kraamvisitie maar aan je bed komen. - Druk op je wond als je loopt/lacht/hoest/niest/gaat zitten en andere buikspierinspannende dingen doet. - Neem net zoals in het ziekenhuis regelmatig paracetamol. - Ga van het ergste uit dan kan het altijd meevallen!
waarom een ks? misschien kunnen ze nog draaien en misschien kan je wel gewoon bevallen. hier ook een stuit en ik ga proberen gewoon te bevallen een ks kan altijd nog als het niet lukt.
Mijn dochter lag ook in stuitligging (volkomen). Ik heb voor een keizersnede gekozen. Ik was onwijs zenuwachtig voor de kz. Maar achteraf is het allemaal meegevallen. Ik ging de dag na de kz even het bed uit. De tweede dag ging ik douchen. Wel deed het lopen zeer. Wat ik minder vond is dat mijn dochter en mijn man naar de afdeling gingen,terwijl ik nog gehecht moest worden en naar de verkoeverkamer moest. Luister gewoon goed naar je lichaam. En ja bepaalde dingen mag je even een poosje niet. Ik hoop voor je dat de kleine zich alsnog omdraait.
Het kan best dat ik geen ks nodig zal hebben, maar doordat de kleine al zo lang in een stuit ligt en het draaien ook niet altijd wil lukken, hou ik er rekening mee dat het eventueel een ks kan worden. Ben daarom benieuwd naar ervaringsverhalen. Een stuitbevalling zie ik zelf niet zo zitten..maar goed, misschien wel als ik door de gyn goed voorgelicht ga worden?
Ik heb 2 keizersnedes achter de rug en bij beide was ik er al snel bovenop. Ik koos er wel voor om 1 dag van te voren binnen te gaan want anders moest ik om 7 uur in de ochtend binnen gaan. Moest mij zelf toen helemaal met betadine wassen er werd gekeken of ik geschoren was. Ik vond de ruggeprik niet echt pijn lijk maar wel toen de vloeistof mijn rug inspoot kreeg zoo een raar gevoel dat ik er zelfs van moest huilen.In maart krijg ik mijn 3 de keizersnede weer.
Ik weet niet of je mijn verhaal wel wilt horen maar ik zal er vast bij zeggen: Zo gaat het meestal niet!! Ik ben een van de uitzonderingen... Ik ben begonnen met gewoon bevallen, ondanks dat onze meid nog niet was ingedaald maar dat zou wel komen tijdens het persen, nou na meer dan een uur persen was ze nog geen milimeter gezakt GYn erbij en die zei dat het een KS werd... Ik had al een ruggeprik en daar werd dat verdovende spul ingespoten, helaas werkte het niet goed (waarschijnlijk zat de ruggeprik iets verkeerd ) en voelde ik de snee die ze hadden gezet! Er is toen nog wat spul in het infuus bijgespoten en bijna aan het eind nog een keer.. Maar als ik eerlijk ben heb ik het al die tijd gewoon nog goed gevoeld allemaal maar heb ik gewoon even flink op mijn tanden gebeten want ik wilde niet als "zeur" overkomen (en ja daar heb ik eeuwige spijt van!! Want ik heb gewoon onnodig pijn geleden om het zo maar even te zeggen) Er was veel OK personeel, veel met mij gepraat en ze waren allemaal erg aardig, mijn vriend mocht erbij zijn.. Waar ik enorm van baalde was dat het ruim 2 uur duurde voordat ik de kleine weer zag (ik had ze wel even zo'n 5 minuten op de OK gezien maar dat was het ) het herstel vond ik allemaal wel meevallen! Ik was alleen enorm veel bloed verloren en was daardoor nog wel een tijd lang wat moe... Maar goed je kreeg er iets moois voor terug he Ik heb gezegd dat mocht er ooit een volgende komen en het wordt een KS dat ik dan van te voren afspraken er over wil maken! (als: kind al op de uitslaapkamer indien mogelijk etc ) maar in dit geval kon dat dus niet omdat het min of meer spoed was!