Hallo Ik heb even jullie advies nodig. Mijn dochtertje is nu bijna 16 maanden en begint nu aardig een eigen willetje te krijgen en is duidelijk onze grenzen aan het opzoeken. De laatste weken is het soms best lastig. Ik heb een nieuwe bril en iedere keer als ik haar optil of met mijn gezicht in haar buurt kom, graait ze mijn bril van mijn gezicht af. Dan pak ik haar handjes en zeg dat dat niet mag en dan gaat ze bijten. Als ik dan boos word gaat ze lachen en door met bijten. Ik wil echt dat ze weet dat dit niet mag. Hoe kan ik boos worden op haar welke " straf" begrijpt ze. Want ik ga ervan uit dat op de gang zetten totaal nog niet van toepassing is. Wie herkent dit gedrag en heeft tips hoe ik hiermee om moet gaan????
mijn schoonzus heeft een 2ling, 2 meisjes en 1 ervan is ook zo, ze zijn een maandje jonger als jou kindje, maar die ene heeft ook zulke streken, tijdje geleden was het haren trekken, en bijten vooral bij haar zusje. de manier waarop ze haar gestraft hebben, is om het zelfde terug te doen, niet heel hard natuurlijk maar dat ze merkte dat, dat niet prettig is. en nu doet ze het niet meer! ze weet natuurlijk niet dat, dat bij jou pijn doet wat ze bij jou doet. dus als ze zelf voelt dat, dat niet prettig is wat ze doet dat ze dan stopt. ze ziet het als een spelletje!
Ik zet Dane al in de hoek en geef hem als hij slaat of ergens aan zit wat niet mag een tikje op zijn hand (maar alleen als ie echt de draak uithangt) En als ik hem in de hoek heb gezet loop ik weg en negeer ik hem een paar minuten. Daarna komt ie het altijd weer goedmaken.....
dat terug doen daar krijg ik een beetje de kriebels van. Kindjes van die leeftijd die snappen dat nog helemaal niet. Als ik dat bij jou doe dan doe ik je pijn... want ze kunnen zich niet inleven in een ander, ook niet als je het voor doet. Bovendien als jij het ook doet, waarom mag hij dan niet? Dat is echt het verkeerde voorbeeld geven. Ik ben tegen "straf" op deze leeftijd. Het enige wat ik doe als Emma mij bijt is tegen haar zeggen dat ik dat niet lief vind of het gewoon negeren. Soms zet ik haar even in de box om af te leiden. Het werkt wel want ze heeft me al een poosje niet meer gebeten. En slaan (zelfs een klein tikje) vind ik niet kunnen. Je geeft dan ook het verkeerde voorbeeld.
Ach ja, iedereen zijn eigen ding......ik ben er bijvoorbeeld weer tegen om mijn zoontje voor straf in zijn box te zetten. Zijn box is "leuk" en dat is om te spelen, niet om straf in te hebben....
de box is ook geen straf hoor... ik leid haar dan af met andere speeltjes zodat ze daar lekker kan spelen en even niet meer aan bijten enzo denkt.
Wat ik hier altijd doe met mijn dochter van 20 maanden is haar 2x waarschuwe. Bij de derde keer moet ze van mij op de bank zitten en de televisie gaat dan uit. Hier werkt het heel erg goed. Als ze daarna nog een keer iets doet wat niet mag, hoef ik alleen maar te zeggen: "Moet mama jou op de bank zetten?" En dat is al genoeg. 'Nee' zegt ze dan, daarna komt ze bij mij, geeft me een kus en gaat lief spelen.
ik zou duidelijk zeggen dat het niet mag (goed in je stem en ogen door laten komen) en dan op de grond zetten. Vervolgens afleiden met iets anders. Ik ben zelf van mening dat kinderen van deze leeftijd nog niet echt oorzaak gevolg snappen. Dus de straf komt doordat ik aan mama`s bril zit. Een duidelijke nee, lijkt me voor nu genoeg. Om vervolgens weer lekker te gaan spelen.
Als J. iets doet wat niet mag (zoals bv. inderdaad mijn bril slopen of me in mijn gezicht slaan - wat ze trouwens niet doet om mij pijn te doen, maar gewoon omdat ze enthousiast is of uit nieuwsgierigheid om te kijken wat er dan gebeurd, wat ik dan doe - zelfde geldt voor bijten, soms is het enthousiasme, soms is het frustratie, maar ik geloof niet dat ze het doet om mij pijn te doen (ze heeft het ook pas twee keer gedaan)), dan zeg ik dat het niet mag. Bij iets als bijten vaak toch wel wat bozig en anders gewoon heel duidelijk 'nee', vaak zeg ik ook waarom niet. Als ze dan toch doorgaat zet ik haar op de grond en laat haar even alleen zitten. Dan is het vaak brullen en daarna is het weer goed. Begint ze dan opnieuw (wat niet vaak voorkomt) dan zet ik haar weer op de grond en laat haar weer even zitten.
Ik probeer zo streng mogelijk met een autoriatire stem te zeggen dat iets niet mag. Tweede keer haal ik ze weg uit de situatie. Als ze echt niet af te leiden zijn, gaan ze even in de box. Niet als straf, maar om ze definitief uit de situatie/ van de verkeerde plek te halen. Ik moet wel toegeven dat ze behoorlijk selectief luisteren. Bij sommige dingen hoef mijn vinger maar op te steken, en ze laten het. Maar meestal zijn ze niet echt onder de indruk
In eerste instantie streng toespreken. Als dat niet werkt, is de straf meestal gekoppeld aan het gedrag. Bij het afpakken van mijn bril, dan zet ik hem op de grond en pak hem voorlopig niet meer op. Als hij niet de goede kant oploopt, dan moet hij in de buggy. Als hij met iets gooit, dan pak ik dat af. Ik merk dat hij een stuk meer snapt dan wij soms denken. Ik waarschuw wel altijd eerst duidelijk. En zeg dan wat er zal gebeuren als hij niet stopt met het gedrag. Ik denk dat het op deze leeftijd het beste werkt als hij zo makkelijk mogelijk oorzaak en gevolg kan zien.
Mee eens!! Duidelijk zeggen dat iets niet mag, als ze het dan nog een keer doet nogmaals herhalen en haar even geen aandacht geven. Terugdoen heeft nog geen enkele zin op deze leeftijd. Haar hersentjes en emotionele intelligentie zijn nog niet genoeg ontwikkeld om zich in te leven in een ander en dus zal ze dat niet snappen. Ook niet in de box zetten als straf, want de box is om te spelen. Afleiden kan dan weer wel als ze bijv. wat rustiger is.
hier al maanden eerst en duidelijk Colin, nee! , dan bij nog een keer doen een wat dringerder Colin, nee! en waarschuwing anders ga je daar* zitten . Nog een keer.. colin nee! had ik gezegd. hup mee naar die plek, colin gaat zitten en zitten blijven colin deed niet luisteren. zo'n 30 sec of tot hij stopt met huilen dat duurt nooit langer als 1 min. dan zeg ik colin kom naar mama.. knuffel, gaat colin weer spelen? Hij moet dan ook ja zeggen nu want hij zegt ook wel eens nee en dan gaat hijaltijd direct weer doen wat niet mocht .. dus hij snapt het prima. Het is tegenwoordig als zo dat we bij twee keer waarschuwen zeggen.. colin denk erom he.. anders ga je daar dan ! dan schud hij nee en gaat hij iets anders doen.. *daar is een vast plek achter de eettafel op de grond Dit doen wij allebei heel consequent, thuis maar ook ergens anders.. dan is de strafplaats ook in de buurt van de eettafel.. en ook als hij 7 x iets stouts doet , 7 x zitten.. O ja en beide oma's doen het exact hetzelfde.. dus voor hem is het heel duidelijk. Als hij zou bijten BEWUST! dan bijt ik dus wel degelijk terug..1 keer is vaak genoeg om te snappen dat dat echt zeer doet, maar dit werkt natuurlijk alleen als hij echt doelbewust zou bijten en dat heeft ie nog niet gedaan.
Mijn jongste is 6 maanden oud en zwaar fan van mijn haar. Als hij er hard aan trekt zeg ik met een lage stem, nee dean auw, en maak zijn handje los en geef hem een speeltje. Ook als hij zijn broer weer eens te pakken heeft of iets anders doet wat pijn doet of niet mag, zeg ik dat. Nu zal hij het vast nog niet begrijpen, maar jong geleerd is oud gedaan, en hij zal het snel genoeg wel snappen.
Wat ik denk is, dat straf op die leeftijd idd niet werkt. Wat wel is, is dat mama heel erg belangrijk is. DUs als je kind iets doet, wat niet gewenst is, dan is de aktie van mama erop heel indrukwekkend. Wanneer ze bijt, en je waarschuwt en ze bijt weer, is het heel indrukwekkend als je dan zegt :Nee, mama vindt dat niet leuk, dus mama gaat nu weg." En je dan meteen opstaat en haar de rug toekeert. Een paar keer doen en ze snapt dat bijten ervoor zorgt dat mama haar niet meer lief vindt! Dan leert ze zonder straf, maar wel met een erge consequentie, mama gaat zomaar opstaan! Dit werkte bij Luca in ieder geval erg goed.