lees even mee... zit ook te denken aan sprong, tanden enz. als je zoals je zegt alles al hetzelfde doet zou het misschien toch één van die dingen kunnen zijn wat ik nog zou adviseren leg hem op bed (desboods met een baby-dc / rustig muziekje op de achtergrond) en ga even naast het bedje zitten alleen zitten en erbij blijven... verder geen hele gesprekken of aandacht kijk of het dan beter gaat. na een poosje kun je dit dan langzaam aan weer afbouwen 10 maanden is namelijk wel de periode waarin ze het hiermee moeilijk kunnen gaan krijgen achterlaten BIJ IEMAND anders is dan anders dan ALLEEN in een kamer.
mamametzoon Hebben we ook al geprobeerd Maar hij blijft maar huilen.. Of hij nu in bed ligt of op de arm.. Maar kan zeker geen kwaad om het nog een keer te proberen.. Tandjes zijn het niet. Tenminste ik kan niks ontdekken in zijn mondje.. Maar goed, zijn eerste twee ondertandjes hebben we eigenlijk per toeval ontdekt.. was wel een dag hangerig maar that's it.. was ook zo mega warm weer die dag. Dus weet ook niet hoe ik ken merken dat het idd tandjes zijn.. Maar we gaan weer vol goede moed verder.. Sommige dingen maar opnieuw proberen.. Is nog het enige dat overblijft denk ik
dus ernaast blijven zitten helpt ook niet. je zegt dat het alleen overdag is.... is er op dat moment vlak ervoor misschien veel drukte of onrust? omschakeling kan dan ook moeilijk zijn en misschien is dat 's avonds anders omdat hij dan bijv. eerst in bad gaat. Wat je kan doen is anders vooraf meer rust inbouwen of een massage moment. gaat hij ook bijv naar de opvang? en zo ja hoe slaapt hij daar overdag dan? een ander idee nog: in slaap wiegen op een kussen ik ging zelf dan rechtop zitten met mijn benen gestrekt naar voren daar legde ik een groot hoofdkussen op daarop mijn zoontje en door mijn benen heen en weer te wiebelen zachtjes wiebelde ik hem al sussend en zingend (of muziekje op achtergrond) in slaap eenmaal wat ouder heb ik zoontje toch ook echt af en toe half uur laten houden hoor toen ik opnieuw in zo'n zelfde fase kwam en na paar dagen was het over. succes ermee iig
Dat wiegen op mijn benen hebben we nog niet gedaan.. Dat gaan we zeker proberen.. Hij gaat (nog) niet naar de opvang.. Ben wel wat aan het rondkijken voor werk maar heeft nog geen haast.. In het begin keek hij na zijn broodje nog even tv om het te laten zakken.. Omdat hij vrij druk is spuugde hij snel na het eten.. Nu hebben we sinds 4 weken de tv helemaal niet meer aan overdag.. Alleen na het avondeten en tijdens het ontbijt, zodat ik de hond eten kan geven, thee kan zetten etc. Uitstapjes doen we alleen na zijn slaapjes.. enkele keer komt het iets anders uit (tandartsbezoek dus even naar mijn moeder bijv.) maar dat komt bijna nooit voor.. Zit echt veel binnen de laatste tijd, bezoek beperken tot de avond zodat Lenn alle rust heeft.. En daarom begrijp ik er ook niks van.. We hebben al zoveel geprobeerd.. Alles rustig opgebouwd en lang aangehouden zodat hij aan het nieuwe 'ritme' kan/kon wennen.. En hij is gewoon op.. Hij is bek en bekaf
net ff je filmpje bekeken, maar wat zielig!!! dat huiltje gaat bij mij echt door merg en been heen. zelfs manlief keek op van de tafel met grote ogen, het klonk ons echt als een paniekhuiltje! misschien een heel stom idee van mij hoor, maar je hebt al zoveel geprobeerd. als je hem van zijn bedje haalt wat dan? is het dan over? als het dan over is zou ik hem proberen op te laten en eens aan tekijken wat er dan gebeurd. maar goed nogmaals, misschien een stom idee. kan me voorstellen dat je met de handen in het haar zit en wil jullie ook heel veel succes wensen!! groet
Als ik hem uit bed haal gaat hij gewoon door met huilen.. Op het filmpje heb ik hem op een gegeven moment op mijn arm.. zodra het beeld echt zwart word (dan ligt de camera op de grond) heb ik hem op de arm.. Als ik hem op hou huilt hij net zo erg als dat hij naar bed gaat.. Het lijkt me ook zo lastig voor hem.. Niet in slaap kunnen vallen terwijl je zooo moe bent.
Heel vreemd dat je huisarts niet eerst naar de kinderarts of KNO-arts doorverwijst en ondanks dat heftige gekrijs waar hij zich zelf rot van schrikt, toch naar de pedagogische hoek stuurt. Ik zou als ik jou was om een doorverwijzing naar kinderarts EN KNO-arts vragen: eerst een hele grondige check hebben of er toch niet iets medisch aan de hand is, (je huisarts zal bepaald de eerste niet zijn die oorproblemen volkomen over het hoofd ziet. Ook wel begrijpelijk, want daar hebben ze de apparatuur EN de opleiding niet voor). Als dat niets oplevert, zou ik pas zaken gaan doen met Centrum Jeugd en Gezin! Hier riep de huisarts ook dat de oplossing voor slaapproblemen vanuit pedagogische hoek moest komen, maar vervolgens bleek Thirza KMA, eczeem en oorproblemen te hebben, (waarvoor inmiddels buisjes en de neusamandel verwijderd). Vervolgens zitten we nu nog even in een pedagogische aanpak van de problemen, (want ja, na zo lange tijd gezondheidsproblemen zijn we uiteraard wel in een patroon terecht gekomen), maar de werkelijke oplossing lag hier, (en bij veel andere kids ook) dus toch echt in het medische circuit. Succes!
misschien huilt hij wel van vermoeidheid. Baalt hij dat hij ook niet kan slapen. Slaapt hij wel op je arm in de bank. Anders zou ik gewoon lekker bij hem blijven zitten zodat hij een keer kan bijtanken.
Misschien raar maar heb je hem wel eens een paracetamol gegeven??? stel dat hij pijn zou hebben dan zou je het hiermee ook uit kunnen proberen?Mocht de paracetamol helpen dan weet je dat het echt pijn is!!Wel super dat je toch naar de osteopaat gaat ze zijn echt heel zachthandig je hebt zelf het idee dat ze helemaal niks doen 8)
Wil je heel veel sterkte wensen, wat vreselijk voor jullie! Wij hadden het de eerste 12 weken met mijn dochter en ondanks alle goed bedoelde tips zijn we pas geholpen toen we bij de kinderarts kwamen. Je weet zelf het beste of er wat mis is!!! Succes!
Wij hebben hier precies hetzelfde met ons zoontje van 9 maanden. Ik heb niet alle posts gelezen maar blijf je bij hem tot hij slaapt? Dat doen wij wel nl anders begint hij ook zo hartverscheurend te huilen. Tja, het is vervelend en tijdrovend maar het geeft hem net die geborgenheid die hij nodig heeft.
Ja ik blijf zeker bij hem tot hij slaapt.. Hij is té overstuur om alleen te laten (vind ik dan he).. Plus hij spuugt zijn bedje onder als hij overstuur is.. Helaas komt het wel eens voor dat ik nét te laat boven ben en dus alles smerig is.. Ik probeer nu om hem op de arm in slaap te krijgen, dus niet eerst in bed leggen.. Tot nu werkt het nog niet echt, maar goed, hij moet ook weer even wennen natuurlijk..
kijk, als het medisch was zou hij savonds ook niet kunnen slapen. ik heb het hier snachts. wanneer hij niet kan slapen wil hij in de kamer niet alleen zitten. het is een vorm van verlatingsagnst plus moeheid. hij is dan over zijn vermoeidheid heen en is kapot moe. maar durft niet te slapen. het is erg goed van je dat je rust voor hem creeeert. maar je hoeft niet altijd thuis te blijven. soms heeft hij ook afleiding nodig. ik hoop dat hij snel beter wordt. wanneer hij niet kan slapen leert hij gewoon uit te rusten(wiegen op benen helpt hier goed)
Dat hoeft niet altijd zo te zijn. Hier hadden wij altijd de grootste moeite om onze zoon te laten slapen overdag. Heel veel onrust in het lijfje, hij kon gewoon de rust niet vinden om zijn bewustzijn los te laten en in slaap te vallen. 's Avonds ging dat veel beter, heel veel kindjes vallen 's avonds makkelijker in slaap. Het is niet voor niets dat oudere kindjes het middagslaapje laten vallen als ze minder slaap nodig hebben, de nacht is bedoeld om te slapen. Onze zoon kon uiteindelijk met 12 maanden ook 's avonds helemaal niet meer in slaap komen en bleek uiteindelijk koemelkallergie te hebben (inderdaad wel in combinatie met de normale verlatingsangst bij kinderen van die leeftijd). Het HOEFT dus niet zo te zijn dat het niets medisch is omdat hij 's avonds wel slaapt. Een verwijzing naar een specialist lijkt mij hier wel op zijn plaats. Een huisarts is niet opgeleid om een kind echt goed te kunnen beoordelen.
Mijn dochtertje is 6 maanden en wil sinds twee maanden ook niet meer echt slapen overdag. Ze vertoont zeker wel de bekende moeheidsverschijnselen, maar blijft gewoon tegen de slaap vechten. Als ik haar op bed leg, begint ze ook net zo overstuur te krijsen als jouw zoontje. Kinderen die oververmoeid zijn, huilen overigens bijna altijd zo.... Het klinkt alsof er iets heel naars aan de hand is, maar in feite zijn ze gewoon heel erg moe. Uiteindelijk valt mijn dochtertje wel in slaap, omdat ze uitgeput raakt van dat huilen. Ik blijf er natuurlijk wel de hele tijd bij en streel haar gezicht om te laten weten dat ik er voor haar ben. Een speen wil haar nog wel eens wat kalmeren en daar valt ze dan mee in slaap. Alleen langer dan een half uurtje / drie kwartier duurt dat nooit. Na zo'n kort slaapje, is ze ook zeker nog niet uitgeslapen, maar ik krijg haar echt niet zo ver dat ze nog verder gaat slapen. Ze wordt dan gewoon hysterisch, dus dan haal ik haar maar weer uit bed. In de avond is het nooit echt zo'n probleem, na een klein kwartiertje mokken en een beetje krijsen, valt ze als een blok in slaap en slaapt ze ook met gemak de hele nacht door. Maar ja, vind je het gek als ze overdag, alles bij elkaar, niet langer dan anderhalf uur heeft geslapen... Ik heb me ook erg ongerust gemaakt en dit bij het CB en huisarts besproken, maar die vinden geen lichamelijke oorzaken bij haar. Wel is ons meisje altijd ontzettend alert, beweeglijk en wil ze alles zien en meemaken. Uiteraard wordt ze in de loop van de dag wel wat hangeriger en huileriger door de moeheid en ook zijn die hazenslaapjes van een half uur dan eigenlijk niet voldoende, het blijft gewoon een druk meisje die overal bij wil zijn.... Ik weet niet hoe het met jouw zoontje zit en hoe hij zich verder gedraagt, maar ik zelf heb me er inmiddels maar bij neergelegd dat het slapen overdag, mijn dochters ding niet (meer) is. Zodra ik met haar richting haar bedje loop, begint ze al keihard te brullen. Ze vindt het gewoon echt niet leuk, als we haar "weg leggen" en wil er gewoon continue bij zijn, vermaakt worden en zien wat we aan het doen zijn. Vermoeiend is het wel, ik kom overdag vaak ook nergens aan toe zo, maar in van die krijsbuien en "gevechten" om haar dan toch maar aan het slapen te krijgen, heb ik geen zin meer. Dan blijft ze er maar lekker gezellig bij en als ze dan toch eens even een half uurtje in slaap gevallen is, heb ik nog net even de tijd om wat voor mezelf te doen en wat stoom af te blazen. In de avond ligt ze er sowieso altijd tussen 19u en 20u in en wordt ze tot de volgende ochtend om 07u ook niet meer wakker. Dan heb ik - tot we zelf naar bed gaan - alle tijd om de dingen die overdag zijn blijven liggen, alsnog te doen. Ik wens je iig succes! Maar als er geen oorzaken voor gevonden kunnen worden, dan is het soms toch het beste om het maar gewoon te accepteren zoals het is en je verder niet te ongerust meer te maken, want dat levert je alleen maar extra stress op en dat voelen die kleintjes ook!
MamavanNina Dit is dus idd zoals het hier gaat.. Alleen kan Lenn niet zonder zijn slaapjes.. Hij gaat gewoon krijsen als hij moe is, of nouja, als zijn oogjes dichtvallen zeg maar.. En dan maakt het niet veel uit of hij nu boven of beneden is.. Beneden heeft hij natuurlijk wel de afleiding van zijn speelgoed, maar daar word ie ook boos op en gaat smijten met dingen.. Maar verder precies hetzelfde verhaal.. Ik heb me er op zich wel bij neergelegd dat het nu (even?) zo gaat.. Het niet kunnen slapen.. En troost hem ook eindeloos als het moet, net zolang tot hij slaapt.. Maar het blijft maar doorgaan en doorgaan en nu zijn we al zoveel weken verder dat het niet meer gaat..
Hoi, Ik heb niet alle reacties gelezen, maar wel jouw openingspost en een aantal verdere posts van jou. Ik begrijp dat je je zoontje twee keer per dag zou willen laten slapen overdag. Dat schijnt ook wel 'normaal' te zijn voor een kindje van die leeftijd, maar heb je al geprobeerd heb één keer per dag op bed te leggen? Mijn dochter heeft van begin af aan slaapproblemen gehad. Dit had te maken met reflux. Toen de reflux minder werd, ging het slapen beter - maar toen duurde het nog wel een aantal maanden eerdat dochter een beetje 'normaal' sliep, vooral overdag. Ook hier was het rond de leeftijd van jouw zoontje vaak krijsen, brullen, compleet overstuur. En dan begon ze wéér te spugen (omdat ze overstuur was), zucht, waren we daar net een béétje vanaf.. Uiteindelijk heeft het echt een maand of vier, vijf geduurd hoor, dat we dochter overdag 'gewoon' op bed konden leggen en dat ze dan ging slapen. Ze is toen direct naar één slaapje gegaan. Toen ze tien maanden was, sliep ze meestal wel even overdag, maar we hadden er een lange adem voor nodig en ze sliep nog niet telkens op dezelfde tijd en soms maar kort (half uurtje). Pas sinds ze een jaar is slaapt ze overdag minimaal een uur (gemiddeld anderhalf uur) en gaat ze gewoon rustig slapen als ik haar naar bed breng. Ik heb dochter trouwens nooit al te lang laten huilen hoor. Zodra ze overstuur ging, was ik bij haar. Enfin, ik weet niet of je iets aan ons verhaal hebt.. wil je in elk geval succes wensen!
Echt naar één slaapje per dag gaan hebben we nog niet geprobeerd.. Wat ik wel merk is dat als hij echt niet wil slapen in de ochtend hij tussen de middag maar hooguit een uurtje slaapt.. en als hij tussen de middag maar een uurtje slaapt is hij de volgende ochtend belachelijk vroeg wakker.. (Rond kw over 5).. Als hij in de ochtend wel een half uur á 3 kwartier slaapt, slaapt hij tussen de middag krap 2 uurtjes en de volgende ochtend tussen 6 en half 7 wakker.. (hoop dat het en beetje duidelijk is) Dus dan is nu de vraag, wat is voor Lenn beter? rekken tot tussen de middag en dan de kans (wat tot nu toe is gebleken) dat hij bekaf is eind van de ochtend en dus boos word op alles en overal mee gaat gooien.. Of juist niet rekken en ondanks het 'krijshalfuurtje' toch in de ochtend te laten slapen.. want moe is hij zeker rond een uur of 10.. Maar ik ga het wel proberen.. Je weet immers maar nooit.. Pff, waarom heb ik toch die gebruiksaanwijzing weggegooid na de bevalling
Hoi, Hm.. ik denk ff met je mee. Onze dochter was en is altijd vroeg wakker. Meestal rond half zes. Ze drinkt dan wat (bv) en gaat daarna haar bedje weer in. Is dat geen optie bij Lenn? Dochter vindt het niet altijd leuk dat ze haar bedje weer in 'moet' maar ze is er inmiddels aan gewend. Toen ze tien maanden was deden we dat ook al zo, alleen huilde ze toen vaker (nu ligt ze meer te 'praten' als ze niet kan/wil slapen) en dan ging elk kwartier een van ons haar even geruststellen. Ze lag dan niet overstuur te brullen, dat deed ze trouwens wel als ze niets mocht drinken zodra ze wakker werd. Tegenwoordig wordt ze trouwens tussen half zes en half zeven wakker, dan drinkt ze, gaat ze weer haar bedje in en haal ik haar er om half acht uit. Ze heeft echt zelden 's middags geslapen, nog steeds is dat ene slaapje aan het einde van de ochtend. Rond half elf, elf uur is ze moe en gaat ze slapen. Wakker houden tot na het middageten werkt hier absoluut niet! Dochter is dan te moe voor haar boterham, wordt huilerig en slaapt zeker niet langer of beter dan als ze rond elf uur gaat slapen. Ik denk dat het echt even zoeken is naar een ritme.. Ik weet niet hoe laat jullie er zelf uit moeten/willen 's ochtends, maar 's ochtends na een (fles?)voeding nog even in bed leggen is misschien wel een goede gewoonte.