Ik zat in n rolstoel en was 35 kilo afgevallen en met 38 weken was hij eindelijk groot genoeg maar ik had daarvoor een miskraam gehad en voor deze zwangerschap nog een, ik denk gewoon a
Ik gil ook mee als het na week 12 nog niet over is Ik lig inmiddels ook al sinds week 6 thuis door HG. Afentoe een dagje naar buiten gaat wel maar dan loop ik echt met zakjes in mijn tas voor het overgeven! Ik ben de hele dag beroerd. Daarnaast heb ik ook nog eens een veel te lage bloeddruk waardoor ik dus EN misselijk EN duizelig ben Maar echt, elke dag denk ik weer; op een dag gaat het wel over.. En voor ons kindje heb ik het zeker over
Je berichtje is nog niet af Denk dat ik de gist van je bericht wel snap... het stomme is dat ik dus ook 2 miskramen heb gehad en bijna op ivf over moest stappen en al 6 jaar had gewacht op een zwangerschap... Maar dat maakte het op de een of andere manier erger. Ik voelde me zo verraden en bekocht. Ik had dit alles al doorstaan en nu moest ik nog meer aankunnen, maar ik had mijn max bereikt! Ik had me steeds gefocust op de mooi gestylde babybladen en had maar 1 beeld van een zwangerschap: happy, mooi, leuk, lief... De knal was erg hard toen ik in de realiteit belandde...
vriendin van me kwam met de tip: "En als je nu eens echt gaat drinken en eten,echt regelmatig en met serieuze hoeveelheden. Dat je je er gewoon overheen zet bedoel ik en doorduwt." wat meen je waar ik mee bezig ben.... maarja kleine porties verdeeld over de dag is gewoon beter.... de een kan er ondanks de klachten zo tegenaan kijken en de ander gaat er zo mee om.... ik vind het knap dat je zo positief kan blijven!!!! MIJ LUKT DAT NIET
ohhh wijf ik weet wat je meemaakt! en iedere keer als je dan weer moet overgeven denk je bahh is dit zwanger zijn?? en dan geen boodschappen kunnen doen en janken en janken..bij mij ging het gelukkig na week 13 over maar heb nu bekkeninstabiliteit dus kan nog niet zo heel veel..al probeer ik het wel gewoon..zit je de eerste 12/13 weken alleen maar binnen denk je heee eindelijk hierna genieten en volop naar buiten...niet dus! kan nog geen halfuur lopen..boehoeee maar probeer toch zoveel mogelijk te genieten! als ik dan het hartje weer hoor of de beeb een beetje voel dan verschijnt er weer een vette lach op m'n gezicht!
En dat zijn dan je vrienden.... Lekker dan! En meis, je mag het echt niet leuk vinden en je mag echt kwaad, verdrietig of wat dan ook zijn! Zwanger zijn is gewoon niet altijd leuk! Digiknuffel!!! Liefs Rosa
ja ach ze bedoelt het goed, formuleert het alleen ongunstig denk ik... heb haar maar gemaild dat als ik het goede gerecht voor me heb staan... ik rustig een serieuze portie kan eten..... dat het geen kwestie is van gewoon me eroverheen zetten en doorduwen.... och ja, dat is net dat onbegrip waar we tegenaan lopen he.... het is ja "maar" zwangerschapsmisselijkheid die toevallig de hele dag duurt.... woensdag weer hartje luisteren een genieten.... daar doen we het voor
Balen zeg, van zulke reacties Heb ze hier ook veel gehad: 'Komop, even doorzetten, je bent zwanger en niet ziek.' Nou sorry, maar heb me nog nooit zó ziek gevoeld als in de eerste 16 weken van de zwangerschap! Maar ik dacht maar zo: Mensen die dit nooit hebben meegemaakt, weten gewoon niet wat het is..
Hey Lucky, Ik ben bij de eerste ook zo misselijk geweest dat ik naar het ziekenhuis moest en als ik thuis was mijn bed niet uit kwam. Alleen als je zo lang misselijk ben, zet je soms gewoon door. Ging ook om boodschappen, met mijn kaken op elkaar, geen goedemorgen bij de kassa, want dan was de kans op spugen. Snel naar huis etc. Bij de 2de ook ziek, maar veel minder, ik zei toen tegen mezelf dat ik vergeleken bij de 1ste niet mocht klagen, maar toch raak je het echt heel zat!! Maarre 1 voordeel, straks geniet je even dubbel van het eten als het eindelijk weer eens smaakt.. Dus, klaag maar lekker hoor, het lucht op, en het is ook heel vervelend, ook al hebben anderen het erger, jij voelt jezelf..
ja die reacties ken ik ook...ik most een afspraak 2 keer afzeggen omdat ik zo mooeee was van het misselijk zijn en de zwangerschap de eerste 2 maanden...kreeg ik een beledigde reactie en van tja je moet wel een beetje naar buiten gaan en bewegen..tja ik wilde ook niets anders maar het ging gewoon niet was al blij als ik de supermarkt haalde!
Allereerst is het natuurlijk ontzettend naar als je zo'n vervelende boodschap krijgt bij de 20 weken echo. En het is uiteraard heel fijn als je kindje gezond en wel is. Maar als jij dat dan vervolgens niet bent en zo ziek als een hond alles uitkotst wat je in je mond stopt, naar het ziekenhuis moet om vocht te krijgen of zelfs sondevoeding nodig hebt dan is het echt geen kwestie van "neem die missselijkheid en kwaaltjes er gewoon bij! wees gelukkig". Iedereen heeft zijn eigen hordes en de dingen waar jij makkelijk over heen stapte zijn voor andere vrouwen bergen van onmetelijke proporties en andersom... ik wil graag even mijn berichtje 'rechtzetten' na het nog eens teruglezen. ik bedoelde het niet ongelukkig te brengen of onaardig te zijn, maar ik zit momenteel zo in de onzekerheid en stress dat ik misschien wat makkelijk reageerde op kwaaltjes die voor andere vrouwen misschien wel heel erg kunnen zijn. nogmaaals mijn excuses en ik wens iedereen heel veel sterkte toe met de misselijkheid en andere vervelende klachten. liefs,
excuses aanvaardt hoor mjanssen ik hoop dat bij jou de uitslagen goed zijn, lijkt me verschrikkelijk om dit nieuws te moeten horen tijdens iets waar je normaal van geniet, de 20 weken echo. Heel veel sterkte voor de komende periode. Gelukkig heb ik de laatste dagen steeds meer betere dagen en op zulke momenten kan ik ook genieten en relativeren hoor. De misselijkheid en het kl***gevoel lijken dan zover weg, tot ik de dag erna weer wakker wordt en moet rennen naar de wc pot..... dan vergaat me het lachen weer en kan ik me niet voorstellen hoe het is niet misselijk te zijn. Erg fijn deze wisseling van stemmingen...... helaas hoort het er allemaal bij
Gelukkig merk ik op deze site dat er meer meiden zijn met hyperemesis. Ik was bij mijn dochtertje wel misselijk, maar dit slaat echt alles. Ik sta om 5 uur op, omdat ik moet braken. Het slokje water van 3 uur is dan weer verkeerd gevallen. Ik ben vanaf 7 weken zo beroerd, en heb tot nu toe 2 dagen niet hoeven overgeven. Voor iedereen in de zelfde situatie: dikke knuffel!