Ik vind het heel erg moeilijk. Heb geen broers en zussen, en mijn moeder is veel ziek, dus die valt sowieso af. Mijn man heeft een broer, en die zou het kunnen/willen. maar mijn schoonzusje is verschrikkelijk spiritueel op een manier die totaal niet bij ons past. Ik wil niet dat mijn kind met haar ideeen wordt grootgebracht. (ze gaat er heel ver in) De beste vriend van mijn man zouden we willen vragen, maar die is ook al voogd van zijn broer, dus dat wordt een beetje veel. Kortom, erg moeilijk..
Als je het weet, wel vast laten leggen hoor! Anders ben je er gewoon niet zeker van waar je kids heen gaan als je komt te overlijden. Ook mondeling is niet genoeg, het moet echt op papier.
hier meot het ook nog gebueren maar wij hebben ook geen idee denk nu als eerste mijn ouders want die kennen dek ids het beste en als 2e optie als hun te oud blijken zeg maar heb ik geen idee mijn schoonzus hebben we geen kontakt meer mee. (wij zijn wel voogd van in ieder geval haar oudste van de 4) dus ook teveel kids. mijn schoonouders zijn al op leeftijd dus ook niks. mijn zwager heeft ms dus ook neit echt handig die wil ook nog eigen kids. en me broer das een flirfluiter eerste klas die zwerft ovweral en nergens waar zijn vleiger hem maar brengt. erg lastig dus zulke dingen.
Voorlopig zijn dat mijn ouders. Mijn 'schoonzussen en zwagers zijn net zo oud als mijn ouders, maar die hebben al kinderen. En gaan niet zo met de kinderen om als hoe wij het voor onze kinderen willen. Mijn ouders wel, echter worden zij natuurlijk ook een keer te oud. Dan moeten we naar een andere optie gaan kijken, maar mijn broers hebben hun leven nog niet genoeg op orde onze vrienden ook niet. Dus daar moeten we over een paar jaar nog maar eens even over na gaan denken.
Dank voor jullie reacties: het is ook moeilijk. Ik vraag me af wat jullie te oud vinden als ik het aan mijn ouders vraag. Mijn ouders zijn halverwege de 50 en ons oudste kindje is 2 jaar!
wij hebben het er al een aantal keer over gehad, maar zijn het er niet echt over eens. mijn schoonouders wil ik absoluut niet, vrees dat mijn ouders de kinderen niet meer zullen zien, dat geld ook als ze bij mijn schoonzusje terecht gaan komen. mijn ouders was geen stabiele factor, maar gaat in de tussentijd weer beter, maar weet dat ik mijn schoonmoeder ontzettend zal beledigen hiermee :x. heb nog twee jongere broertjes waarvan de jongste pas 23 dus nog te jong, maar het liefste wil ik hem vragen, maar zoals al meedere schreven is he wel een belangrijk iets om te regelen voordat we te laat zijn. hopelijk hebben we het niet nodig. succes ermee
Ons zoontje (en binnenkort de tweede) gaat naar mijn schoonouders als er iets met mijn vriend en mij gebeurt. Mijn moeder is alleen en werkt fulltime, mijn schoonmoeder zou kunnen stoppen met werken. Ze is begin vijftig, dus dat valt ook nog wel mee. De zus van mijn vriend krijgt binnenkort een kindje, wellicht dat we besluiten dat onze kinderen naar hen toe mogen. Dat is dan iets meer een gezinssituatie... We hebben de huidige regeling wel vastgelegd bij de notaris.
Bij ons is dit één van mijn beste vriendinnen. Zij kan zelf geen kinderen krijgen en daardoor heeft haar man haar verlaten. Nu kan ze als alleenstaande geen kind adopteren en ze doet het echt super met onze kids. Daarom hebben wij haar aangeduid als voogd.
Het is toch zo dat als de ouders iets overkomt, bureau jeugdzorg automatisch eerst bij familie gaat informeren of het kind daar kan. Dus bij opa/oma? Het lijkt mij niet dat ze huppa het kind gelijk in een ander gezin stoppen maar dus eerst bij familie gaan kijken...
hier gaan onze kindjes naar onze beste vrienden toe... alles geregeld en voelt supergoed! we kennen ze al 12 jaar en zien ze wekelijks... zoonlief is dol op ze, familie staat er helemaal achter, wonen bij ons in de straat en hebben zelf geen kinderen.
Ik denk dat dit voorkomt bij gezinnen die geen voogd hebben aangesteld. Weet het niet zeker maar lijkt me normaal dat als de ouders beslissen dat hun kind naar iemand anders gaat dat die keuze toch word gerespecteerd.
klopt hoor! alleen wanneer hier onduidelijkheid over onstaat doordat bv iedereen het kind wil, of niemand, is het lastig! vandaar dat het goed is om dit van te voren te overleggen en vast te leggen.
ja precies. Ik wil dan als ons hier iets overkomt dat de kleine naar mijn ouders gaat. En denk ook wel dat bureau jeugdzorg wel eerst in naaste familie gaat kijken hoe of wat. Eigenlijk wil ik het ook wel zwart op wit laten zetten maar het is zo duur om een testament/akte op te laten maken. Als het goed is had ik begrepen dat het minimum 300 euro is.
kan wel de moeite waard zijn om dat eens te checken bij een aantal notariskantoren hoor! misschien zit er wel verschil in!
ik heb toevallig van de week via een site bij verschillende notariskantoren een offerte aangevraagd. Dus nu is het afwachten op antwoord.
kijk aan! slim gedaan! wij hebben de mazzel dat onze zwanger notaris is...scheeld een boel centjes...
Mijn ouders zijn voogd & mochten hun al overleden zijn of niet meer voor mijn zoon kunnen zorgen is het mijn broer.
Ik denk hier ook weleens over na, wij verwachten volgende maand ons eerste kindje. Afgelopen zomer is mn schoonzus ( net in de 30, 5 jonge kindjes ) overleden, en toen heeft haar man even na moeten denken en toen gevraagd of de 2e zus hem wilt helpen bij de kinderen. Die 2e zus zou ook mijn keuze zijn maar het lastige is dat ik weet dat heel de familie daar zo over denkt ( Een heel lief behulpzaam, betrouwbaar persoon ) en ze kan moeilijk voogd zijn over al haar neefjes & nichtjes ( 12 in totaal + haar eigen 5 kids ) dus eigenlijk valt zij af. Mijn broer of nichtje valt af omdat wij ons kindje wel Christelijk op willen voeden en zij daar geen waarde aan hechten. Mijn ouders zijn "al" 60 dus een lastige leeftijd. Mn ouders zouden ons kindje wel Christelijk opvoeden. Dus wij zijn er echt nog niet uit. Vrienden vind ik eigenlijk afvallen, ook ivm levensstijl en normen en waarden. Schoonouders vallen ook af ivm ouderwets Christelijke opvattingen... Lastig lastig...
Gaat ook mijn oogjes eens open houden en kijken of er in de familie mensjes zijn die ook iemand kennen die dat doet. Als ik nu nadenk weet ik misschien al iemand. . Gaat het gelijk eens morgen als ik het niet vergeet aan mijn oma vragen.
Niemand, mijn dochters gaan naar hun vader en onze zoon weet ik niet. Ga er ook niet voor kiezen, niemand is zo goed als wij, elke keuze is dus nooit goed genoeg...