hier was t helemaal erg bij de eerste ik kwam uit t ziekenhuis met een baby die echt net 2uurtjes oud was e voelde me nou niet echt vitaal toen zat de hele familie al hier!!! Bij de tweede wilde ik dat absoluut niet ook omdat eerst grote broer kennis mocht maken met zn broertje en ik ben daarna lekker met t beebje in bed gaan liggen en nu bellen we wel meteen maar wil eerst mn kids kennislaten maken en dan kunnen ze even komen maar maar echt alleen even kijken en weer pleite veel te druk anders! Nu had ik eerst ook zon band mn mn schoonmoeder werd een beetje knetter van dr veel te opdringerig maar dat gaat nu een stuk beter ze weet het ook en ik zeg t nu ook tegen dr want datis de eneige remedie denk ik En gewoon goede afspraken maken bellen voordat ze komen om te vragen aan jouw of het uitkomt voor het zelfde geld heb je al een hok vol
Ik vind je dan nog erg sportief!!!! Hoe bedoel je Smoeder: ik wil mijn kleindochter ook weleens voor mezelf hebben?? OMG!!!!!! :x Dus omdat je oma bent, heb je ineens ook allerlei rechten op het kind??? Nou, sorry.... niet bij mij! En vooooral mijn Smoeder niet. Over mijn lijk 8)
Ooooh wat is dit allemaal herkenbaar leuk!! Hier ook een draak! ze is boos om alles! ze mocht niet mee naar een echo, de kinderkamer inrichten, de kaartjes uitzoeken, ze mag niet gaan oppassen. uhm ja sorry je woont 1.5 uur verder op, en heb een ziekte waardoor je benen uitkunnen vallen.. wij durven daardoor Smoeder ook niet optelaten passen, dadelijk zakt ze door de benen als ze de kleine vast heeft op de trap .. moet iedere x als we daar zijn, horen dat wij een kinderwagen van hun gehad hebben en dan op zon misselijk toontje; wat heb je van jou ouders? . mn ouders zitten niet zo breed als hun, en een box / badset en veel kledingsetjes vind ik net zo leuk als een kinderwagen.. als ik bevallen ben moeten we hun eerst bellen en een uur later mijn ouders anders zijn die er eerder dan S-familie.. ja daaag mijn ouders worden ook voor het eerst opa/oma die bellen we natuurlijk gelijk! we hebben voor ons meisje 2 kleine slaapzakjes en 1 grotere.. kreeg al commetaar dat 1 kleine zak genoeg was want als ze spugen dan doe je hem gelijk in de was? ja en 5 min later is hij droog mijn ouders vinden alles best al heb ik 100 slaapzakken hihi dit zijn nog maar voorbeelden maar ooeeeh.. het lucht wel lekker op moet ik zeggen haha xx
Haha ben blij dat ik niet de enige ben die zo over smoeder denkt. en er zullen er vast wel heel veel wel leuke en lieve zijn dat geloof ik zeker. maar als ik ooit over de mijne vertel tegen collega`s of zo dan zie je ze al denken dat ik overdrijf. nou echt niet hoor... ik vertaal het meestal nog een beetje soft! Wat smoeder bedoelt met mijn dochtertje voor haar zelf hebben is dat ze ook wel even met haar alleen wil zijn!! (een middagje of zo) Maarre dat bepalen wij als ouders zelf wel. en we zijn inderdaad misschien wel wat soft naar hun toe maar ja het blijven toch de opa en oma van onze kinderen. Maar nu bij de tweede geboorte of wat er ook allemaal komen gaat wil ik me voornemen om toch wat sterker in onze schoenen te gaan staan. En mijn man denkt er ook zo over gelukkig. ik heb op deze site veel verhalen gelezen en inderdaad... je moet meer aan je eigen en je eigen gezinnetje denken en meer lak hebben aan wat anderen vinden of zeggen! ook al valt dat niet altijd mee
Dan heb ik het een stuk beter gedaan. Mijn schoonouders wonen in Rusland.... Dus weinig last van hahaha Maar als ze hier zijn, zijn het schatten van mensen hoor. Gelukkig geen doordrammige vervelende mensen en laten ons in onze waarde.
ik werd gek! van me schoonmoeder!! om een middag ben ik ingestort bij me moeder waar me sm bij was dat t gewoon te druk voor me was continu visite... wat doet ze !! ze staat s avonds gewoon weer voor de deur! deze keer geef ik een kraamfeest! het ergste was nog een vraag die ze stelde in een huiskamer vol visite: bloed je veel?? whaaat?? dat vraag je toch niet? ik hoop dat bij jou alles is meegevallen
O wat erg allemaal die schoonmoeders. Ik herken het helemaal niet. Ik heb en super schoonmoeder. Heb liever mijn schoonmoeder dan mijn eigen moeder. Toen onze jongste was geboren kwamen ze en dag later kijken en de baby lag in bed te slapen. Na een paar dagen kwam mijn moeder weer en die zei toen, mag ik de baby nu wel vast houden? Ik zeg hoezo, nu wel? Ja zondag lag ze in bed, kon ik haar niet vast houden. Ja sorry hoor, maar ze was ton net een paar uur oud.
dat claimgedrag van (s)ouders.. bah.. alsof het kleinkind hun bezit is.. en ik ben bang dat het weer een lang verhaal gaat worden... ik heb gelukkig souders al 2 weken niet gezien ivm vakantie.. ze belden zondag.. ze vragen niet of ze kunnen langskomen.. of dat wij willen komen... nee zomaar bellen ze.. ik heb mijn man ook echt gezegd als hun er niet mee komen.. jammer dan.. er gaan echt dingen veranderen.. doordat mijn mannetje een dwangstand heeft gehad in zijn nek hebben wij vanaf zijn geboorte alleen maar oefeningen gedaan en gelet op zijn houding hij groeide scheef.. dus bij elke fles etc etc.. moesten we hem rekken.. zo ook souders geleerd voor als ze hem vast wilden houden.. gelukkig gaat dat een stuk beter nu, door onze inzet volgens de neuroloog, kinderarts en fysio maar goed.. we gaan dus weg voor hun vakantie bij souders en er zit nog wat ander bezoek op de bank en zeg ik tegen mannetje, doe maar zwaaien, nee andere kant.. hij keek de andere kant uit.. en zegt smoeder wat iedereen hoort.. nu kijkt hij de goede kant uit, moet hij weer de andere uitkijken.. NOU JA... ik liep echt over.. want toen we nog op de bank zaten en mannetje bij svader op de schoot zat, maakte svader een grapje dat hij bureaujeugdzorg maar eens moest gaan bellen omdat mannetje een krasje in zijn gezicht had.. hahaha.. grappig?? ik zie er ook echt tegenop op weer te gaan.. ik weet gewoon van te voren hoe het gaat.. voorheen lachte ze de kinderen van haar zus uit.. want tja die kreeg een helmpje.. dat kind werd ingebakerd, dat doe je toch niet!!!!! nou ja ons mannetje idem hoor.. en heeft vorige week zijn helmpje gekregen.. ik denk dat ik de volgende keer explodeer als ik hoor dat mijn mannetje precies haar zoon is.. of haar andere zoon.. of haar man.. ze zwijmelt dan alleen maar terug naar toen.. want toen deden ze dat ook en dat had ik ook en dat en dit en dat en.... ik snap dat het lief is.. maar alstjeblieft zeg.. ze claimed het kind, door alleen al continu te bevestigen omdat ze zelf zo onzeker als de pest is.. wat als we nu eenmaal een vrolijk kereltje hebben die naar iedereen lacht? iedereen vindt het zo leuk en mijn vriendin zei het laatst nog dat iederen echt leuk over ons kereltje praat omdat hij zo vrolijk is.( dat was ooit heel anders tot week 13 ) maar als we dan bij souders zijn en kereltje lacht.. hoor ik alleen maar.. kijk hoe hij naar opa lacht.. hij vindt opa zo leuk, dat is zijn grote vriend.. hij is zo gek op opa... wij hebben 3 katten.. mijn mannetje ziet ze vaker voorbij rennen of soms staan ze voor zijn neus etc etc.. ook mag hij ze soms aaien.. hij kijkt er niet meer zo van op zeg maar.. maar als we bij souders zijn moet de hond altijd gedag zeggen.. soms likt hij daarbij in het gezicht van mannetje.. ze wetend at ik dat vies vind.. maar dat zeggen ze dan ook meteen.. zo van bah vies mag niet.. maar is het al gebeurd.. en dan komt natuurlijk weer het hele verhaal.. kijk hoe leuk hij de hond vindt.. hij is zo gek op de hond.. hij zit alleen maar naar de hond te kijken.. als hij nu kon lopen, liep hij alleen maar achter de hond aan.. alleen maar? hoop toch dat hij ook achter andere dingen aanloopt.. min ergernis is dus nog steeds heel groot.. en het stomme is.. voordat ik zwanger was, was dat er niet.. ze waren lief.. ik bleef gewoon op een bepaalde afstand.. maar nu.. ze maken het zichzelf zo moeilijk omdat ze heel erg claimen.. maar als je er iets van zegt, is dat helemaaaal niet waar.. want ze komen toch nooit? bellen toch maar zelden... ze snappen het totaal niet.. mocht mannetje daar ooit blijven omdat ze oppassen.. geloof me hij ziet de hele vriendenkring.. hij heeft nu al een bidon voor op de fiets.. en.. eigenlijk gewoon alles.. hij zou daar zo kunnen gaan wonen.. het ergste irriteerde me nog de newborn luiers die ze al in huis had toen ik 12w zwanger was.. want tja.. dan kon ZIJ hem tenminste verschonen zei ze tegen me.. als ik dan weer zei, we hebben een luiertas begreep ze het niet.. ik zal ook maar niet zeggen dat de kindereetstoel al vanaf dat ik 18w zwanger ben bij hun MIDDEN in de kamer staat.... enhij heeft er nog nooooit opgezeten en dat is volgende maand een jaar.. staat zo gezellig die tripp trapp stoel toch? ik snap dat er mensen zijn die mij vinden aanstellen, want als anderen meeleven is dat des te lief.. maar ik noem dit echt claimen.. ze komen dan idd niet iedere dag voorbij.. maar al het andere doen ze geloof ik wel...
Ele en de rest van de meiden. als ik tijd heb ga ik ook hier posten! Even lekker alles eruit gooien gaat vast goed doen!!!
Herkenbaar dit, schoonmoeder, schoonloeder bedoelen jullie! En maar met der vingertje alleen naar mij wijzen, wat ik allemaal niet goed doe, maar eens naar der zelf kijken, ho maar, bleghhh! En zo gemeen ook, alles omdraaien, ik voelde me zo genegeerd op die verjaardag, ja tuurlijk, als er eentje werd genegeerd door iemand, was ik het wel door haar arghhhh! En ook zooooo egoistisch, alleen maar met der zelf bezig, maar net doen of ze zo zielig is, net doen of ze zo lief is en zo behulpzaam, ja tuurlijk als het gaat zoals zij het wilt! Prima hoor, dat je, je eigen leven lijdt, maar laat mij er dan buiten en zeg dan ook niets! Wordt er zo moe van, ik zie er ook elke keer tegenop om haar te zien! Ik lees/leef met jullie mee!
Zoooo en nu ga ik ook eens even lekker gal spuwen Was hier al even aan het meelezen en hoewel ik elke x probeerde te denken dat het allemaal wel mee valt ben ik het nu toch ook echt ff helemaal zat! Eigen schuld dikke bult zou je in mijn geval kunnen zeggen, want wie gaat er nou om de hoek bij haar schoonouders wonen Maar ja, het zijn opzich best lieve mensen, zeker toen ik tot vorig jaar nog op behoorlijke afstand woonde. Voor mijn vriend ben ik dan uiteindelijk toch hier gaan wonen en toen begon het pas echt...... Eigenlijk al toen we het huis kochten en ik mijn miskramen kreeg wist smoeder het uit haar mond te krijgen dat het maar beter is want anders zaten we straks nog met 2 huizen en een baby Tijdens de zwangerschap bleef ze maar zeuren dat zij er het eerste bij mochten als het er was (ging nota bene het gevecht aan met mijn nichtje van 7) Wij wonen toch dichterbij zei ze dan tegen mijn vader??!! Onze start was moeilijk, mijn meisje had het zwaar en ik had gewoon geen zin in constant mensen over de vloer met een huilend beebje. Toch bleven ze maar onverwacht aanwaaien (zelfs toen we de deurbel er af hebben gehaald stonden ze luid op het keuken raam te bonken) en ipv van vragen hoe het met hun kleindochter ging bleef ze maar zeuren dat zij haar te weinig zag. En dan die zogenaamde goed bedoelde adviesen...aaaahhh...terwijl ik allang blij ben dat dochter lief nu slaapt blijft ze maar doorzeuren dat ze moet doorslapen (hoezo doorslapen? Ze is 3 mnd en slaapt zo'n 7 uur achter elkaar???!!) Dat ik haar s ochtends in bad moet doen zodat ze dan overdag beter slaapt (denk je echt dat ik dat nog niet heb geprobeerd). En terwijl ik de eerste 11 weken 20 uur per dag met haar rond liep kreeg ik op mijn kop als ik mijn vriend een keer de honden liet uitlaten als hij had gewerkt (of hij het wel allemaal aankon)! Staat mijn auto er een keer niet komt ze de volgende dag verhaal halen. De strijd die ze aangaat met mijn familie maakt me zo verdrietig. Ik vind het jammer, voor mijn vriend maar ook voor mijn dochter. Het is haar enige oma en wil haar ook echt niet bij oma weghouden, maar heb het idee dat ik geen eigen leven heb. Dat opa en oma bij ons gezin horen. Nu ben ik sowieso al behoorlijk op mezelf en dit is gewoon teveel. Heb net dan ook tegen mijn vriend gezegd dat ik hier weg wil en ze ook geen vaste oppas dag meer wil geven . Moet eerlijk zeggen, het zijn lieve mensen en doen onwijs veel voor ons (elke do oppassen, hondjes uitlaten als we geen tijd hebben) en zijn zo ontzettend gek op hun kleindochter. Heb het hier dan ook erg moeilijk mee! Praten helpt niet, hebben we al zo vaak geprobeerd. Voordat de bom barst moet ik ruimte maken, want tot nu toe heb ik elke x mijn mond kunnen houden maar weet niet hoelang ik dat nog volhoud. Ben er vandaag echt even verdrietig van! Wat zouden jullie doen? Mssn beginnen met de oppas dag af schaffen?? Maar dan blijf ik haar tegen komen zodra ik de deur uit stap en blijft ze in de gaten houden of mijn auto er staat. Succes ermee allemaal !!!
Noukie, balen zeg zo een schoonmoeder. Ik zou er helemaal gek van worden. Zou toch een keer proberen duidelijk te maken dat jullie en eigen leven hebben en dat ze om de hoek woont , niet wil zeggen dat ze steeds moet kijken wat er bij jullie gebeurt. Misschien idd de oppasdag afschaffen, Zet ze misschien aan het denken. Lijkt me heel moeilijk zo een schoonmoeder, ik zou me niet kunnen inhouden. Succes ermee.
Zo..pfoe sorry dat ik zo lang niks heb laten horen als topic starter haha. Ik ben morgen precies 1 maand geleden bevallen van een prachtige meid. Het gaat super met haar en groeit super! Wat mijn smoeder betreft.. Voor de bevalling nog heb ik een aanvaring met haar gehad. Ze vond het een uitstekend idee namelijk om mijn man zijn vader zijn as 1 dag voor de bevalling (werd ingeleid) uit te strooien. Toch nog eventjes de aandacht op haarzelf vestigen. Met als vervolg dat mijn man helemaal emotioneel thuiskwam en ook de dag dat we naar het ziekenhuis gingen er helemaal niet met z'n hoofd bij was. Ik had haar, toen mn man thuis kwam na dat strooien, heel kwaad opgebeld.. Om haar even te bedanken voor haar impulsieve, egocentrische daad. Ik heb echt alles wat er al die maanden in me zat opgekropt er uit gegooid en had de hoorn er kwaad opgegooid.. Toen echt volwassen, maar ik was t ZO zat. Waarom doe je zoiets.. KOM OP ZEG!!! Doe dat dan ruime tijd VOOR de bevalling of er NA. Een paar uur na de bevalling is ze wel geweest, maar ik heb nauwelijks een woord met haar gesproken. Ze is laatst 2 weken weggeweest, nu komt ze morgen weer. Echt vaak durft ze nu niet meer te komen, vind ik eerlijk gezegd ook niet erg. Ik vind het heel rot voor mijn man, maar ik ben t zat. Ze mag d'r kleindochter af en toe zien, maar ik ga het zeker niet stimuleren. Oma of geen oma, ze heeft geen rechten op mijn kind en als ze over ons heen walst hoeft het allemaal voor mij niet. Misschien dat het beter word in de toekomst, maar t maakt mij niks uit eerlijk gezegd.
pfff... ik heb dit soort gedoe al met mijn eigen moeder Mijn moeder is niet goed met emoties en met communicatie. Ze voelt zich ook heel snel beledigd. En ze weet het altijd beter en luistert niet goed. Ze is heel snel defensief. Draait alles om. Dus al met al...er valt moeilijk mee te praten. Ik loop mijn hele leven al op mijn tenen. Als ik bijvoorbeeld een tijdje niet op bezoek geweest ben (ik heb een auto...zij niet...dus ze is al 4 jaar niet bij mij thuis geweest), dan vraagt ze niet: 'goh, kom je van de week eens gezellig langs?'. Nee...het meer een verwijt:'nou, wanneer kom je weer een keer?'. Maar als ik dan vraag wanneer ze weer eens bij mij langs komt, heeft ze altijd een smoesje. Maar dus wel beledigd doen als ik 3 weken niet weer haar richting op kom. Dit zorgt er dus voor, dat ik helemaal niet meer bij haar langs wil gaan. Maar dat snapt ze niet. Toen ik haar gisteren aan de telefoon vertelde dat ik veel steun van vrienden en collegae heb (ik sta er nl. alleen voor met 8 weken zwangerschap) ... Reageerde zij niet met: 'he, wat fijn voor je zeg!', maar met: 'en ik dan? Heb je geen steun aan je moeder?'. Dus ik zei: 'jawel mam, maar jij kan af en toe minder leuke reacties geven en dat is wel eens lastig. Daar zit iemand niet altijd op te wachten, zeker niet als je steun nodig hebt'. (toen ik van het weekend vertelde dat mijn vriend ervan door was....impliceerde ze dat dat mijn schuld was : 'oh, wat heb je nou weer gedaan?'.... en hij was een heilige, terwijl hij weggelopen is). Dat doet toch pijn als je eigen moeder dat zegt? (Ze is er altijd al goed in geweest mij de grond in te boren, dus dat is niets nieuws voor mij hoor). In plaats dat ze dus luisterde....ging ze dingen zeggen als: 'oh, ik ben zeker een slechte moeder' en 'nou ik hoor het al, laat maar'. Dus weer lekker bot en defensief. Het gaat om haar ! Terwijl IK zwanger ben ! Dit is zoooooooooo frustrerend, maar ze gaat echt niet veranderen. Die hoop heb ik allang opgegeven. Het is net een klein kind. Maar ja...hoe moeilijk ik het ook vind om met haar om te gaan ... ik heb haar wel nodig bij de bevalling etc. (beetje egoistisch maar goed) .... en het blijft mijn moeder. Heeft iemand hier ervaring mee? Dus niet de schoonmoeder, maar de eigen moeder? HELP !
oh meiden ik ga echt even door met klagen! dan ben ik er weer even vanaf! en het gaat steeds beter! een vriendin, ja ja jeanine, gaf me de tip om als je aan je souders denkt (mits ze irri zijn natuurlijk) ze belachelijk te maken in je hoofd.. en het werkt!! zoals ik schreef vorige keer zijn ze op vakantie geweest.. ze zijn sinds vorige week zondag terug.. ze hebben toen gebeld met de meededeling.. wij zijn thuis! niks noppes nada over komen jullie langs of wij komen even voorbij.. en ik zei al tegen mijn man, wij zeggen er eens niets over, dat ze er zelf maar mee komen.. ( en die dingen gaan dus nu ook echt veranderen.. we gingen langs om de goede vrede te bewaren, daar heb ik geen zin meer in) op woensdag belde smoeder weer naar mijn man.. over koetjes en kalfjes hebben ze het gehad.. niet over dat we konden langskomen of dat ze hun kleinkind wel willen zien.. ze kwam ook niet met vragen over de dvdrecorder.. (komt later terug)nou dan niet.. op vrijdag gaan we vaker langs, dan hebben we het gehad voor het weekend(het verplichte bezoekje zodat wij aan de eisen voldoen).. maar nu hadden we geen tijd.. we waren ook niet thuis.. om 21 uur ging de thuistelefoon.. waar we waren geweest want ze hadden ons al heeeeel vaak gebeld op de thuistelefoon.. (tja dat heb je als je niet thuis bent. kun je niet opnemen toch?en wat een ramp zeg dat we er een middag niet waren) maar goed.. we hebben weer geen woord gezegd over dat we ziuden langskomen of wat dan ook.. ze vragen wel altijd hoe het met ons mannetje is.. dat dan weer wel.. op zaterdag gaat de bel.. we waren net thuis van bbzwemmen en boodschappen doen en waren druk met de kledingkamer op te ruimen.. (zomerspul naar zolder.. en winter naar beneden.. jeetje balen zeg, niks past me nog ) maar goed de bel.. ik zeg nog tegen mijn man, ik heb het vermoeden dat het je ouders zijn, laat ze wel even weten dat ze best even kunnen bellen VOOR ze langskomen(dat hadden we de vorige keer ook gezegd).. dit vind ik zoooo irri.. en voor de bevalling stonden ze ooit midden in de huiskamer.. omdat ik de bel niet gehoord zou hebben.. en ze net met mijn man gesproken hadden via de tel dat ik wel thuis zou zijn.. (dan loop je toch niet door omdat je een sleutel hebt??) maar goed toevallig lag mannetje dus net in bed.. moe van het bbzwemmen.. maar nu komt het.. ze hadden een nieuwe dvdrecorder gekocht omdat deze ook digitaal was maar ze nu een splitter erop moesten hebben.. meestal sluit mijn man daar de elektro aan,... maar omdat mijn man NIET te bereiken was.. hebben ze maar een nieuwe gekocht en komt de overbuurman hem aansluiten.. (ja serieus) dus mijn man reageert doodleuk, ben niet in een molshoop gekropen.. ik kon het ook niet laten om te zeggen dat ik die opmerking onzin vond.. kijk dat ze geen geduld hebben en het gelijk gefixed willen hebben ok.. maar ze hebben totaal niks gevraagd of gezegd erover.. ze proberen mijn man dus weer een schuldgevoel aan te praten.. daarna gaf mijn man de foto van de 4 geslachten aan zijn vader(opa) en opa maakt nog een grapje van, je kunt zien dat mannetje op opa en zijn overgrootopa lijkt.. we hebben alle 3 de mond open.. behalve zijn vader.. mijn man dus.. dat was een grapje.. maar nu komt het.. komt mijn smoeder erbij om te kijken.. zegt ze bloedserieus.. ja precies opa.. de mond, hij lijkt zoveel op opa, hij heeft de mond van opa.. zei ik de vorige keer niet dat ze het echt ALIJD zegt? dat mannetje precies opa is of haar beide zoons?? ze presteerde het gewoon weer zonder mannetje te zien! hoort mijn man mannetje snurken door de bbfoon, zegt hij ook doodleuk, hij snurkt!.. maar niemand die zegt, jammer dat hij slaapt ofzo.. alsof je als opa en oma je kleinkind na 3 weken niet wil zien.. dan kun je toch zeggen, jammer dat hij slaapt we hadden hem graag willen zien? dat is toch zoveel spontaner? of de vraag willen jullie dit weekend nog langskomen dan zien we hem ook nog even.. maar echt helemaal niks.. en dan zeggen ze doodleuk.. wij claimen niet.. want we vragen jullie nooit.. al het andere doen ze dus wel.. vooral het schuldgevoel geven.. en daar ben ik zo gevoelig voor.. daar moet je bij mij niet mee aankomen.. na nog een paar van zulke rare opmerkingen, waarvan ik dacht, dit msnen ze neit! zijn ze maar gegaan.. en toen we naar boven terug liepen.. was mannetje wakker! hhahahaahah.. zo heb jij opa en oma even gemist zeg! (sorry maar dan moet ik er ook maar helemaal om lachen, ik snap dat ze mannetje graag hadden willen zien en ik wil mijn kind opa en oma ook niet onthouden, maar mag het dan wel even op een normale manier gaan!) er was ook nog een duscussie omdat haar vriendin borstkanker heeft gekregen en ze dat haar man 4 weken niet verteld heeft! mijn smoeder is precies zo, ze is invalide en als er iets is, als ze bv iets niet meer mag van de therapeut.. zegt ze dat ook niet tegen haar man... want stel je eens voor dat hij zich nog meer zorgen moet maken.. dus mijn man reageert nog, nu maak je je vriendin belachelijk dat ze het niet tegen haar man zegt, maar zelf doe je die dingen ook.. maar nee zegt ze, niet als het om kanker gaar.. (haar man weet dat ze dat doet he, omdat hij er natuurlijk altijd later wel achterkomt) botslijtage is dan opeens niet meer erg ofzo? je mag haar ook nooit wat zeggen.. ze doet alles het beste en iedereen doet belachelijk.. daarom helpt de tip ook echt dat ik haar in mijn gedachte belachelijk maak! belachelijk toch? op deze manier hebben wij er steeds minder zin in iedergeval.. gelukkig ziet mijn man het ook en heeft hij ook zoiets van, als ze al eens beginnen met eerlijk zijn.. zo dat was mijn klaagsessie weer maar echt belachelijk maken helpt!
wat lucht dat allemaal lekker op he? Hier had Smoeder nog een leuke actie; Zijn ze een middagje bij ons, willen ze de spullen van de kleine zien, kamertje etc. dat kan geen probleem! ziet ze alle kleertjes van ons meisje * oke ik beken.. shopaholic * zegt ze tegen mn vriend; wat sonde dat S. dat allemaal van JOU geld gekocht heeft, de kleine kan de helft niet aan want dat is zo veel en is ze eruit gegroeit.. Nou stond met mn mond open!! Heb tot de 33 week 50 uur in de week gewerkt tot ik verplicht moest stoppen!! en dan zon reactie.. bleh wou er bijna vd trap duwen!! grr haa wat een opluchting!!:d