Hoe is het vertellen gegaan? Mijn broer heeft Asperger. Weer een hele andere vorm van autisme, maar ok. Bij onze dochter hebben we het hem verteld. Hij was heel blij en we kregen een dikke knuffel van hem. Verder tijdens de zwangerschap niet zo veel meedeleven van hem gehad behalve het 'normale' broer/zus gebeuren. Nu onze dochter er is hebben die 2 een hele speciale band. Onze dochter kan mijn broer uit een angstaanval halen of hem helemaal opvrolijken als hij down is. Ze zijn helemaal gek op elkaar. Mijn moeder is afgelopen jaar aan haar knie geopereerd en kon niet oppassen. Mijn broer heeft toen geholpen met oppassen en toen is die band helemaal sterk geworden. Een autist heeft ook heel veel liefde te geven. Een kind is heel puur en daar reageert mijn broer in ieder geval heel goed op. Ik hoop dat jouw broer net zo reageert als mijn broer deed!
Hoi allemaal, Nu we het toch over autisme hebben.. mijn man heeft een hele lichte vorm van PDD NOS. Als je het niet weet, merk je niks aan hem. Maar ikzelf merk het wel en in bepaalde situaties is het gewoon duidelijk. Ik ga er niet helemaal over uitwijden, maar is er hier iemand die ook een echtgenoot/partner heeft met PDD NOS? En hoe ging dat dan met de zwangerschap/geboorte/opvoeding? Heb al eerder gevraag hier, maar kreeg toen geen reactie..
XD; Superleuk haha, dat we toevallig precies gelijk lopen Klets je ook mee in het mei-topic. Weer even on-topic; We hebben het verteld. Toen ze binnenkwamen liep mijn moeder heel erg te pushen. Zei openlijk: Moet je je broer niet nog ergens mee feliciteren?? Ja zei hij: hoezo en kroop hij in zijn schulp. Dus ik begon maar even over iets anders. Vriend ging drinken maken. Broer stond met zijn telefoon te spelen en liet een foto zien van zijn nieuwe vriendin, langzaam kwam hij weer uit zijn schulpje. Toen ben ik stiekem om een echo gelopen en die hield ik achter mijn rug. Toen hield ik die foto heel stiekem voor zijn neus en hij zei: JE BENT ZWANGER!! JEE WAT LEUK!! Ik: Ja je wordt oom! Nou meiden; hij zei niet veel maar straalde van oor tot oor haha. En dat terwijl hij de rest van de avond flink geïrriteerd was want het duurde hem te lang en hij wilde naar zijn vriendin toe. Maar steeds als we het over de baby hadden grijnsde hij haha. @ Puck; Misschien handig als je even zelf een topic opent of even in de lounge kijkt. Had een tijdje terug meerdere topics gezien over autisme& relatie en daarnaast zwangerschap en geboorte etc. Wellicht dat je dan wel reacties krijgt. Ik bedoel het niet verkeerd, maar zou het jammer vinden als het nu een hele andere weg in slaat Het gaat dan wel over autisme, maar toch. Hoop dat je het begrijpt. Daarnaast denk ik dat je toch met de dag zult moeten kijken hoe het gaat met jou, je partner en de zwangerschap/opvoeding/geboorte. Want zoals al vaker gezegd; iedere autist is net als elk mens zo onwijs verschillend. Daar valt weinig mee te vergelijken!
Gaaf dat hij zo reageerde!!! Mijn broer hebben we het vanavod verteld. Ook hij grijnsde van oor tot oor en we kregen een dikke knuffel!
troetelbeer, wat fijn dat je broer zo reageerde! Ik heb het toppic te laat gevonden... Mijn man heeft ook een broer met ppd-nos, en voor ons was het ook erg spannend hoe hij zou reageren... van het ergste uitgegaan zodat het dan alleen maar mee kon vallen. We zaten gezamelijk aan tafel, en hij was al een hoop gal aan het spugen over dingen die hem dwars zaten, en merkte ook al dat hij op de wipstoel zat om weer snel naar huis te willen... Wij hadden een cadeautje voor ze.. Slabbers met de tekst, Toevallig is mijn oom de aller liefste en toevallig is mijn oma de allerliefste en opa enz! Het viel echt in goede aard! Toen hij het zag ook een enorme lach! en hij zei 'jullie hebben mn dag helemaal goed gemaakt!'. Wat een opluchting is dat als het in goede aarde valt, en je iemand blij hebt gemaakt! Voor jou ook fijn troetelbeer!
Ik werk al 15 jaar met (ernstig) verst.gehandicapten en allemaal autistisch...ik neem aan dat je broer veel 'hoger' van niveau is om het even zo te zeggen..ik zou er niet teveel druk op leggen en het inderdaad vertellen alsof het heel normaal is, het hoort erbij en klaar! Misschien kan je plaatjes meenemen of een boekje met uitleg, foto's van jullie moeder die zwanger was van jullie...vertellen dat hij JOUW broer blijft, dat er verder niks veranderd tussen jullie, laat hem een tekening maken voor de baby ofzo, ik weet niet op wat voor niveau hij zit dus zeg maar even wat tips nu hoor....laat hem een naam verzinnen, betrek hem erbij op wat hij aankan, dat weet jij het beste maar ik zou er geen al te groot drama van maken, hij verwerkt dit toch op zijn eigen manier! Succes, ben benieuwd naar zijn reactie.
Happy, bedankt voor je reactie. Maar kan er weinig mee zoals je ziet is het al verteld Tevens zeg je dat mijn broer waarsch. van 'hoger' niveau is. Maar er zit een grooooooot verschil tussen alle diverse verstandelijke gehandicapten.. Als ik met een boek aankom of met plaatjes, is hij een echte volwassen puber om het maar zo te zeggen. En krijg ik een reactie: Van rot op, ik snap het heus wel! We wilden en hebben er ook geen groot drama van gemaakt want hij kent genoeg mensen in zijn omgeving die zwanger zijn. Zijn ex heeft ook al een kindje ( niet van hem!!) en daar gaat hij regelmatig mee om. Maar voor het geval andere mensen jouw reactie lezen, vanuit mijn oogpunt ( na 20 jaar ervaring met een broer met PDD-NOS en neefjes en nichtjes en oppaskindjes met Autisme en dergelijke stoornissen) zijn jouw tips 'iets' te kinderachtig om het te vertellen voor de slag mensen met de stoornis waar ik op duidt. Maar dat kun je uiteraard niet zien door je pc. Maar toch er is een groot verschil