Inderdaad heeel herkenbaar. Gisteren nog alle kasten uitgeruimd en alles weer "netjes" teruggelegd.. om het vervolgens nog 10 keer uit elkaar te halen omdat het niet goed ligt Mijn man zei op een gegeven moment bij de eerste zelfs.. nou zeg.. je besteed meer aandacht aan het huishouden dan aan mij ->) maar inderdaad je KAN gewoon niet anders. Mijn handen jeuken als als ik bedenk wat ik voor deze zwangerschap nog moet doen. Voel me pas helemaal voldaan als alles netjes is en de allesreiniger in mijn neus zit gebrand.
Precies! zo had ik dat ook. Flesje ajax onder neus en ik was druk aan het schrobben. Bij vieze modderhandjes, voetjes of iets dergelijks ging ik door het lint (niet echt.. maar je snapt me wel)
Geweldig geschreven zeg en super herkenbaar. Ik zit nu in een fase dat ik eigenlijk iedere middag na mijn werk wel even naar de stad fiets of de stadsbus pak om wat 'nodige' inkopen te doen. Het zou natuurlijk ook in één keer kunnen, in een weekend bijvoorbeeld en dan samen met m'n vriend, maar ik doe het voor mijn eigen gevoel toch 'sneller' en 'beter' dan als we samen gaan. (-not ). Ik poets ook alsof het een wedstrijd is en ik heb sinds ik hier woon (4 jaar) voor het eerst weer de naaimachine gepakt om gordijntjes te maken!! En mijn vriend maar lachen, die vind het een beetje 'over the top' allemaal, maar toch ook wel erg leuk.
Haahaha heb me echt rotgelachen. Zooo herkenbaar, bij mijn eerste zwangerschap ging ik net mijn nieuwe huisje in. Wat een drama was dat zeg, alles 10 keer overwegen in de winkel, de gekste dingen verzinnen. Zoals een kamerscherm want daar kan de stofzuiger dan achter, en allemaal speelgoed want ik had me bedacht dat dat niet zou passen in de gangkast. Gelukkig dat ik iemand aan mijn zijde had, die wat meer realistisch was dan ik. Toppunt was toch wel, een kleedje voor mij wcdeur. Omdat het koud zou zijn (de vloer) als je uit de wc zou stappen. *moe*
Whaaha helemaal herkenbaar! Mijn man werd helemaal gestoord van mij..tot 3 dagen voor de bevalling van mijn zoontje heb ik deurkozijnen zitten schuren..raamluikjes geverfd en op trapjes heen en weer gewaggeld om de buitenkant van het huis in orde te krijgen.Mijn ouders opgetrommeld,iedereen voor het wagentje gespannen om de boel af te krijgen...echt té erg! Veel afkeurende blikken van mensen op straat als ik buiten bezig was met verven en schuren inclusief dikke buik, maar het moest en zou af komen!Toen ik aan het bevallen was heb ik nog zitten zeggen dat het zo jammer was dat er een steiger voor het huis stond..tussen de weeën door!
En ja...zelfs de trap moest eraan geloven...wat een rotklus! Maar ik was zo blij dat het af was daarna.. Manlief kwam ook thuis met mij onderaan de trap..alles kaalgeschuurd,wilde blik in de ogen..kwasten in de aanslag.. Hij vroeg ook wat ik in hemelsnaam in mijn hoofd had gehaald...haha!
Hahahahahaha dames, eerlijk he schaam je je niet een klein beetje terugdenkend aan ons gedrag tijdens de zwangerschap? Maaaaaar je kan in ieder geval zeggen, het is wel gebeurd. Anders komt het er weer niet van, haha.
inderaad, dingen die ik al maanden wil doen komen opeens af normaal ben ik niet zo heel erg van het schoonmaken doe het natuurlijk wel maar het is geen hobby van me nu zit ik op mijn werk lijstjes te maken.."to do list.." verzin elke keer wel weer wat nieuws er staan nog in de planning - schuur opruimen - babykamer afmaken - kleding uit alle kasten strijken (doe normaal alleen stijken als het nodig is ) maarja.. anders is het ook weer zo voorschut - achter onder en op alle kasten en banken schoonmaken (hebben een hele grote hoekbank dus verschuiven van de meubels is een hels karwei.. maarja moet toch gebeuren he ooh ja.. gangkast opruimen. mijn man ziet me weer aankomen.. "liefjeeee, kom is helpen...!"
Hehe en die mannen maar denken dat het gezeur en gedoe na de bevalling afgelopen is. Maarrrr dan komen de kraamtranen, altijd leuk.
Geweldige foto's!!! echt hillarisch! vooral dat verhaal van tussen het puffen door nog zeggen dat er een steiger voor het huis staat.. hahahaha. Prachtig.
Ja erg hè,die arme mannen ook...als ik op een bepaalde manier 'schahaat' riep dan wist ie al hoe laat het was...grote zucht hihi. Oh en toen gingen we een airco hangen waarbij we door de muur een groot gat moesten boren met een speciale boor.. Ik natuurlijk als een havik erbij met de stofzuiger dat er maar geen vlokje vrijkwam,had net met mijn moeder 2dagen zitten poetsen op de knieën,over op in en achter. Ik sta dus vol geconcentreerd te zuigen,man heeft ogen op 'het gat' die veegt zijn gezicht af aan zijn mouw...(was nl ook een graad of 35 waarin dit allemaal plaats moest vinden) kijkt de woonkamer in en ik zie de terror in zijn ogen... Blijkt dat ik een filter niet in de stofzuiger had zitten waardoor al het stof met dezelfde snelheid als ik het opzoog.. POEFF...de woonkamer werd ingeblazen...onze schone,spil en span,stofloze gepoetste kamer!!!! Ik ben de kelder ingegaan en helemaal ontploft whaha...zo boos en verdrietig...draaaahhaaamaaa!En mijn man wist ook niet wat hij moest..die blik op zijn gezicht,hij wist niet wat hij moest zeggen..wreef maar met zijn vingers in mijn nek... Pfff nesteldrang op en top hier ook...hihi
geweldig geschreven en inderdaad zooow herkenbaar... ik heb savonds nog eens de zooi gedaan... en smorgens na 3 uur weeen toch nog maar eens dwijlen etc... ik zou en moest nog boodschappen doen, want dat was er niet.. gelukkig stond de VK net voor ik weg wou gaan gelukkig maar want de baby was echt in de supermarkt geboren want had 7cm en 15 min later was mijn zoonlief er
haha dat doet me denken aan mijn bevalling zit je in de weeen thuis.. en dan nog even de was ophangen want dat kan zo ECHT niet. even de kast netjes neerleggen want als de kraamverzorgster komt is dat natuurlijk een groot voor schut vind je het gek dat mijn man niet door had dat ik zo'n pijn had
mijn moeder had inderdaad ook zoiets van... ohw gaat nog wel uren duren... zat overheerlijk te puffen tusse het dwijlen door.... Ik word dan ook als een sterke vrouw gezien die niet kleinzerig is......tenminsteze wou de vliezen breken en zei neee dat gaat pijn doen neee... en het terug willlen douwen van de kleine man......
wow wat herkenbaar.. klussen is voor mij een soort therapie! na mijn bbz-en en miskraam moest en zou er ook wat geklust worden. zo stond ik na de laatste bbz; 2 weken naar de operatie mijn muren te schilderen. en ook toen ik zwanger was.. jeetje wat heb ik ondanks de dikke buik en de vermoeidheid veel gedaan... super leuk geschreven! lfs Hellen