dit moet de vk vragen, aan ons vroeg ze ook...zijn jullie familiegerelateerd? we moesten wel erg lachen..maar ze moet het vragen omdat er mensen zijn die neef en nicht zijn bijvoorbeeld mensen uit islamitische landen..
idd de vraag: is het gepland? (die kreeg ik bij de eerste nog wel eens...) Ik antwoordde steevast: nee, als het gepland was, was ik veel eerder zwanger geworden!!! GRRRRR (mmm) En bij de 2e: oh, ook lekker vlug! (wederom MMM, maar zat 9 maanden na de bevalling al bij de gyn om zwanger te worden, maar goed dat weten ze niet). Waar bemoeien ze zich mee... En idd: ach, het is een gezonde ziekte he? JAHA, maar dat neemt niet weg dat ik vanaf 20 weken al thuis zit
Wel raar, ik snap niet waarom ze dat "moet" vragen... Bovendien had ik voor ze dat zei al aangegeven dat het gepland was, door te zeggen dat ik foliumzuur slikte voor mijn zwangerschap. Aan mij is helemaal niet gevraagt of we familiegerelateerd zijn.. Ik snap dat jullie moesten lachen.. lol.
Haha erg grappig en herkenbaar allemaal. Ik kan me er zelf eigenlijk niet zo over opwinden. Ze mogen mij alles vragen. Het enige wat ik vreemd vindt is dat mijn naaste familie er een handje van heeft om met naam suggesties te komen. Namen zijn wel zo persoonlijk dat je toch echt niet denkt dat we daar uitgebreid naar gaan luisteren?? Het idee alleen al dat iemand anders de naam van ons kindje uitzoek.... Yeah right!
Toen ik zwanger was van de eerste: "En, wat gaan jullie doen met de katten?" We hebben er 3. Heb op een gegeven moment maar gezegd dat we ze zouden laten inslapen als de baby geboren werd.... Stomme vraag, stom antwoord!
Hier vroegen mensen ook op het gepland was, dus ik zeg ja, en het is nu eindelijk gelukt in ronde 28 (maand 25) Waarom duurde het zo lang vragen ze dan... Eh ja als ik dat eens wist was ik wel eerder zwanger...
Dat vragen ze hier ook met de honden(staff en een boxer) en katten(3 katten) Nou ik doe ze echt niet weg hoor Alleen het idee al...:x En als ze dat ook maar wagen om het te zeggen, kan ik zo kwaad om worden Hoop ook dat ik een kraamverzorgster krijg die niet bang voor honden en katten is
Ook hier kwam de vraag wat wij met de hond zouden gaan doen. Kregen ook alle goedbedoelde adviezen over ons heen. Sommige adviezen wisten wij al, andere weer niet en die nemen wij zeker mee. Een medewerker van het dierenpension waar wij de hond wegbrengen als wij hele dagen werken heeft hetzelfde ras als wij ook hebben (hij heeft alleen volbloed, wij kruising met ander ras). Onze hond neigt meer naar de Duitse staande. Hebben zelf om advies en ervaringen gevraagd bij de medewerker omtrent kinderen. Maar mensen, vaak voor mij onbekenden, die geen hond hebben vragen vaak wel van oei, wat ga je met de hond doen als de kleine er eenmaal is? Want een hond IS gevaarlijk. Waarop ik altijd zeg: Een hond is een dier en KAN gevaarlijk zijn als je je kind alleen laat met het dier.
Manlief tijd geleden tegen een nichtje (ziet ie zelden) ´en wanneer ben je uitgerekend?´ ´Eh...ik ben drie weken geleden bevallen van een zoon´ Schoonmoeder zegt steeds dat ik zo aan het uitdijen ben, zij is bij alle zwangerschappen maar 8 kilo aangekomen, was na een week weer op d´r oude gewicht en er kwam ook nog eens slagroom uit d´r borsten (bij mij magere melk, dus de borstvoeding liep niet zo geslaagd hier)....grrr!
Ik van het weekend heel trots vertellen dat 20 weken echo goed was en dat we nog een ventje krijgen, krijg ik als reactie: Ach ja ook wel leuk, als het maar gezond is he , alsof een 2de jongetje niet leuk is grrrr, ik ben er super blij mee!!!!!
Ik kreeg pas vrij laat in mijn zwangerschap een buikje, zo rond de 26 weken. Vanaf de 20ste week heb ik een aantal keren de (vind ik) onbeschofte vraag gehad of ik wel zeker wist dat ik zwanger was??!! Je zag namelijk helemaal niks nog bij mij.. Ik moet eerlijk zeggen, het was een opmerking van een collega van mij, maar daar heb ik wel een traantje om gelaten. Zeker omdat ik ook al vanaf week 18 in de ziektewet zat ivm bekkeninstabiliteit....
Mijn schoonzus, twee dagen na de bevalling... ik lag boven op bed, had een zware bevalling gehad na een zware zwangerschap (waar ook al over geklaagd werd, want ik kwam de laatste weken nooit mee, ik bleef altijd thuis, ik was zo saai - ja duh, natuurlijk zat ik thuis, ik kon nauwelijks lopen!) en ik zat dus niet bij het bezoek beneden. Ze had daarover geklaagd bij mijn vriend. Ze vond dat ik me niet zo moest aanstellen en gewoon beneden moest komen. Ik hoorde het een paar dagen later van mijn vriend en ik heb haar opgebeld om uitleg te vragen. Maar ze bleef erbij, het was belachelijk dat ik niet even beneden kwam. En dan had ze het dus over twee dagen na de bevalling... kan er nog steeds zo boos over worden. Ze heeft vaker gemene dingen gezegd, maar dit slaat echt alles. Kijk, dat je het denkt, okee... maar dat je het lef hebt om het te zeggen, dan ga je echt ver. Ze moet zelf over een paar weken bevallen. Ik ben benieuwd of zij direct weer rond huppelt... Heerlijk topic trouwens, ik kom veel dingen tegen waar ik ook gek van word!
Ik vind ook de reacties van andere zwangere vrouwen nietzo leuk als ze horen dat je er bewust voor kiest geen 20 weken echo te doen. Alsof jeje kindje niet wilt zien en een hele slechte ouder bent, etc, etc. En maar opdringen aan je waarom zij het wel hebben gedaan (want zij doen alles perfect, NOT).Alsof jeje kind bijna doodwenst als je het niet doet, bah.. zo kortzichtig.
gister na de 20 weken echo meteen samen schoonpa gebeld..we krijgen een meisje...antwoord schoonpa....GVD! ok? en bedankt!
Wat leuk, een meid gefeliciteerd! Wel een rotopmerking idd, hopelijk was het niet al te serieus bedoelt?
hihi dank je! Nou mijn vriend werd boos natuurlijk maar ik zei laat nou maar..dat meent die niet echt was gewoon een lompe opmerking..
Als je voor jezelf goed bedacht hebt waarom wel of niet, dan is je keuze verstandig gemaakt. Onze buren hebben geen 20 weken echo gedaan "Want het kindje is toch welkom, hoe dan ook" bij ons is er ook absoluut nooit sprake geweest van een mogelijkheid op beeindiging ( Buren en wij gaan naar dezelfde kerk zeg maar ) maar wij hebben het gedaan met het idee; stel dat er wat zou zijn, dan weten we dat we bv naar een academisch ziekenhuis moeten. Als er bij hun wat zou zijn zien ze het pas met een thuis bevalling.... Maar beide keuzen zijn goed over nagedacht en dan is het goed toch?
ben nu 35 weken zwanger en heb heel erg druk op de onderkant,net alsof beep er zo uit kan vallen, natuurlijk weet ik ook wel dat dat niet gebeurt, maar als ik het aangeef krijg ik heel veel de reactie"er is er echt nog nooit een uitgevallen"' verder over mijn bekkeninstabilitiet wat echt verdomd veel pijn doet, ach meid het id voor een goed doel, je bent zwanger wees daar dankbaar voor, en begrijp me niet verkeerd ik ben heel erg dankbaar voor deze zwangerschap, maar die pijn is zo hels soms dat ik het zat ben. zover mijn bijdrage.
Bij mijn vorige zwangerschap: - Bij het bloedprikken (wat ik echt heel erg vind en waarbij ik bijna onderuit ging): 'Nou, dit is nog niks hoor, hoe moet dat gaan bij je bevalling?' - Collega toen ik ergens halverwege het tweede deel van mijn zwangerschap was: 'Zo, jij bent wel aardig gegroeid. Niet alleen je buik, maar ook in de breedte'. Was echt precies wat ik nodig had om mijn laatste restje zelfvertrouwen weg te vegen... En een uitgebreide beschrijving van een andere collega over dat een bevalling net zo voelt en werkt als poepen. Sowieso een raar gesprek en ik vond het uiteindelijk ook in de verste verte niet overeenstemmen...
Was bij ons ook zo. We hebben wel bewust afgezien van screening, maar de 12- en 20- weken echo's hebben we wel gedaan. Wel goed over nagedacht, want de 20-weken-echo blijft een medisch verhaal en we hadden heel duidelijk dat we nooit de zwangerschap zouden laten beeindigen. Toch wilden we ons kindje gewoon graag zien en bij eventuele problemen voorzorgsmaatregelen kunnen nemen. (Gelukkig was alles goed en hebben we nu een fantastische dochter). Maar ik begrijp wel heel goed dat je af zou zien van de echo, omdat het hoe dan ook welkom is!